H Τζόντυ και ο Μπράντ βρίσκονται αντιμέτωποι σαν ζευγάρι με την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής τους. Ένας παλιός συμμαθητής από το σχολείο, ο Τέιτ, μοιάζει να είναι ο μόνος που είναι διατεθειμένος να τους βοηθήσει. Οι Τρεις τους θα περάσουν τις διαχωριστικές γραμμές του Νόμου και της Ηθικής και θα αναζητήσουν σε αχαρτογράφητα νερά, στην γκρίζα ζώνη του καλού και του κακού, μια απάντηση στη μοναξιά τους.
Όλα αυτά στην εξαιρετική παράσταση “Πώς Να Νικήσεις Την Μοναξιά” του Του Νήλ Λαμπιούτ που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα στη σκηνή του VAULT THEATRE PLUS.
Εμείς, με αφορμή την παράσταση, μιλήσαμε με τον σκηνοθέτη, Χρήστο Λύγκα.
Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση
Είναι ένα έργο που αφορά ένα τρίγωνο .Δύο άντρες και μια γυναίκα.
Αποφασίζουν να κινηθούν πέρα από τα όρια του Νόμου και της Ηθικής από απόγνωση, απελπισία αλλά και ένα αμείλικτο αίσθημα Μοναξιάς – ο καθένας για τους δικούς του λόγους – καθώς βρίσκονται προδομένοι από την επιστήμη , την θρησκεία αλλά και τις κοινωνικές πεποιθήσεις
Είναι όμως και μια ιστορία αγάπης , φιλίας και έρωτα ….ίσως του πιο σύντομου στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Χρήστος Λύγκας: Μεγαλύτερη είναι η χαρά ότι ενώνουμε και μπολιάζουμε την ελληνική θεατρική ζωή με νέες τάσεις και ιδέες
Διαβάζουμε στο σημείωμα για το έργο του Νήλ Λαμπιούτ – μεταξύ άλλων – πως μας φέρνει αντιμέτωπους με σκληρά ηθικά διλήμματα και αμείλικτα ερωτήματα για το νόημα της ύπαρξης και τα όρια της αγάπης. Σκηνοθετικά είναι δύσκολο να χειριστείτε αυτά τα ζητήματα;
Η πρόκληση σε ένα έργο που στη θεματολογία του είναι στην γκρίζα ζώνη της ηθικής είναι πολύ μεγάλη.
Θεωρώ ότι χρειάζεται λεπτούς χειρισμούς – σκηνοθετικά εννοώ – , έτσι ώστε να μην πάρεις μια μεροληπτική θέση υπέρ της μας ή της άλλης οπτικής στην προσέγγιση του διλήμματος, αλλά να τις φωτίσεις εξίσου επιτρέποντας έτσι να αναδειχτεί το πολυεπίπεδο ζητούμενο της δραματουργίας.
Ειδικά το ζήτημα των ορίων της αγάπης – αν τελικά αγαπάμε περισσότερο τον άλλον ή τον εαυτό μας μέσα από τον άλλον, είναι βαθειά φιλοσοφικό και δεν χωρούν εύκολες απαντήσεις. Έτσι σκηνοθετικά επέλεξα να μείνουν ανοιχτά αυτά τα ζητήματα, και πιο συγκεκριμένα μέσα από την αντιφατική απόδοση των κινήτρων στο παίξιμο των ηθοποιών.
Το έργο έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Αυτό για έναν σκηνοθέτη φανταζόμαστε αποτελεί πρόκληση. Δημιουργεί, όμως κι ένα επιπλέον άγχος για το πώς θα το συστήσει στο κοινό;
Ο Νήλ Λαμπιούτ είναι γνωστός στο ελληνικό κοινό. Φυσικά πάντα έχεις την αγωνία για την υποδοχή ενός νέου έργου, ειδικά όταν διαπραγματεύεται κι ένα τόσο αιρετικό θέμα, όπως η εθελούσια υποβοηθούμενη ευθανασία. Όμως μεγαλύτερη είναι η χαρά ότι ενώνουμε και μπολιάζουμε την ελληνική θεατρική ζωή με νέες τάσεις και ιδέες κι αυτό εντάσσεται μέσα στο ευρύτερο σκεπτικό του θεατρικού Οργανισμού Πρώτες Ύλες για εξωστρέφεια που τόσο έχει ανάγκη ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός.
Χρήστος Λύγκας: Την Μοναξιά ίσως μπορείς να την ξεγελάσεις αλλά να τη νικήσεις ….Ποτέ!
Υποκριτικά, πόσο εύκολα είναι να προσεγγίσετε αυτά τα ζητήματα;
Ο τρόπος που δούλεψα με τους ηθοποιούς – Η Μαρία Μπρανίδου ερμηνεύει την Τζόντυ και ο Γεράσιμος Μαύρος τον Τέιτ- , απαίτησε την αξιοποίηση του προσωπικού βιωματικού στοιχείου σαν έναυσμα ώστε να μπορέσουν να εννοήσουν αυθεντικά την αλήθεια – αλήθειες του χαρακτήρα. Αυτή ήταν μια επίπονη και συχνά επώδυνη διαδικασία ειδικά όταν έχεις να κάνεις με χαρακτήρες που βρίσκονται συναισθηματική σε μια ακραία κατάσταση.
Ο θεατής θα πάρει απάντηση για το “Πως Να Νικήσεις Την Μοναξιά”;
Φοβάμαι πως ο τίτλος είναι ειρωνικός και υπονομευτικός ! Στην καλύτερη περίπτωση νομίζω ότι ο θεατής θα νιώσει συμπόνια για τα πρόσωπα και θα αποκομίσει την σκληρή αλλά πραγματική απάντηση ότι την Μοναξιά ίσως μπορείς να την ξεγελάσεις αλλά να τη νικήσεις ….Ποτέ!
Χρήστος Λύγκας: Φοβάμαι την απώλεια των ανθρώπων που αγαπώ
Η πανδημία πιστεύετε πως έφερε στην επιφάνεια τη νοσηρότητα και την υποκρισία του σύγχρονου ανθρώπου;
Συμφωνώ απόλυτα . Ο φόβος απέναντι σε μια άγνωστη απειλή έβγαλε στην επιφάνεια παθογένειες χρόνων. Αυτό που ήταν πολύ θλιβερό για μένα ήταν το ότι πολύ σοβαρά και σύνθετα θέματα όπως η κακοποίηση, η παρενόχληση και η κατάχρηση εξουσίας χρησιμοποιήθηκαν σαν άλλοθι για να εκδηλωθεί ένας αχαλίνωτος ρεμβασισμός, φθόνος και η μεταμφιεσμένη δίψα για γκρέμισμα αυθεντιών μόνο και μόνο για την εξυπηρέτηση ιδιοτελών στόχων. Τώρα που χόρτασαν προνόμια όλοι αυτοί έχουν σιωπήσει και εξαργυρώνουν τις δήθεν ιδεαλιστικές τους κορώνες με θέσεις και αναθέσεις παραστάσεων.
Εσείς φοβάστε τη μοναξιά;
Φοβάμαι την απώλεια των ανθρώπων που αγαπώ. Με το πέρασμα των χρόνων κρατάς ο τι αξίζει και λιγοστεύει ο θόρυβος γύρω σου. Πιστεύω ότι στην ουσία η περιπέτεια της ζωής είναι μια μοναχική εμπειρία που έχεις την χαρά να την μοιράζεσαι με ο τι αγαπάς , κι αν έχεις την ικανότητα να αγαπάς μπορείς πάντα να ξεγελάσεις την μοναξιά σου!
Διαβάστε επίσης
Ο Κωνσταντίνος Πεσλής στο Infowoman.gr: “Δυστυχώς, τα σόσιαλ έχουν θρυμματίσει τη μαγεία του φλερτ”
Σχετικά Άρθρα
Google News