O Νικ Κέιβ έχει γενέθλια σήμερα. Ακούγοντας τις μουσικές του, θα επιχειρήσουμε μια ψύχραιμη εορταστική αναδρομή στη ζωή του.
Όσο ψύχραιμος μπορείς να είσαι, όταν πρέπει να γράψεις για τον εξωφρενικά ιδιαίτερο, εκκεντρικό, ταλαντούχο και αμφισβητούμενο μουσικό Θεό.
Είναι από την Αυστραλία. Σήμερα κλείνει τα 66 και παραμένει το ίδιο προκλητικά και αμφιλεγόμενα γοητευτικός όπως ήταν τη δεκαετία του 70 που ξεκίνησε την τρελή πορεία του.
Ο Νίκολας Έντουαρντ Κέιβ γεννήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 1957 στο Γουόρικναμπιλ. Η μητέρα του, με το ποιητικό όνομα Αυγή, ήταν βιβλιοθηκάριος και ο πατέρας του καθηγητής της αγγλικής γλώσσας. Ο Nick μεγαλώνει σε μια φυσιολογική οικογένεια με τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του τον Τιμ και τον Πίτερ και την μικρότερη αδελφή του Τζούλι.
Μετά την αποφοίτησή του από το λύκειο γράφεται στο Πανεπιστήμιο κα παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής. Τα σχέδια του είναι μαύρα και καταθλιπτικά. Ζωγραφίζει κρεμασμένους και φέρετρα να επιπλέουν στην θάλασσα. Γρήγορα τα παρατάει και αφοσιώνεται στη μουσική.
Η μουσική του έχει ό,τι χρειάζεται για να προκαλεί. Βίαιους στίχους, μελωδίες που μπερδεύουν και μπερδεύονται. Jazz, Punk, Blues. Και άφθονη καταραμένη, βιωματική ποίηση.
Eίναι εμμονικός με την θρησκεία, το θάνατο. Είναι καταθλιπτικός. Είναι εξαρτημένος από ναρκωτικά και γυναίκες. Παίζει πιάνο, φυσαρμόνικα, κιθάρα, κρουστά, σαξόφωνο. Είναι ακαταμάχητος.
Πρώτη εμφάνιση
Με τον συμμαθητή του Μικ Χάρβεϊ δημιουργεί το συγκρότημα Boys Next Door στα μέσα της δεκαετίας του ‘70 στη Μελβούρνη με μέλη τον κιθαρίστα Ρόουλαντ Χάουαρντ, τον μπασίστα Τρέισι Πιου και τον ντράμερ Φιλ Κάλβερτ. Το συγκρότημα κυκλοφορεί ένα δίσκο το 1979, προτού μετεγκατασταθεί στο Λονδίνο το 1980 και στη συνέχεια στο Δυτικό Βερολίνο και αλλάξει το όνομά του σε Birthday Party.
Birthday Party, Nick Cave and Band Seeds
Το 1982 κυκλοφορούν το τρίτο και καλύτερο άλμπουμ τους, το εμβληματικό «Junkyard». Μετά τη διάλυση των Birthday Party το 1983, ο Κέιβ και ο Χάρβεϊ φτιάχνουν τους Nick Cave and Bad Seeds στο Δυτικό Βερολίνο με τον πρώην μπασίστα των Magazine Μπάρι Άνταμσον και τον πρώην ηγέτη των Einstürzende Neubauten, Μπλίξα Μπάργκελντ.
Και αποθεώνονται. Οι Bad Seeds συνδυάζουν τη σκοτεινή ένταση των Birthday Party με μια διαρκή εξερεύνηση του πόνου του έρωτα. Χαρακτηριστικό το «Where the Wild Roses Grow», με την εντελώς απροσδόκητη συνεργασία με την Κάιλι Μινόγκ, από το άλμπουμ του 1996 «Murder Ballads». Ενδιάμεσα κυκλοφορούν άλμπουμ μύθους με τραγούδια ύμνους. («From Here to Eternity», «Deanna», «Tupelo», «The Weeping Song», «The Mercy Seat» κ.ά.).
Ο Μπλίξα εγκαταλείπει το γκρουπ το 2003, αλλά η κυκλοφορία του διπλού άλμπουμ «Abattoir Blues/The Lyre of Orpheus» (2004) απέδειξε ότι οι Bad Seeds είναι ζωντανοί. Το 2006 ο Νικ Κέιβ φτιάχνει τους Grinderman, ένα παράπλευρο σχήμα των Bad Seeds, που κυκλοφορούν δύο άλμπουμ Ενδιάμεσα, το 2008, οι Bad Seeds κυκλοφορούν το άλμπουμ «Dig !!! Lazarus Dig !!!».
Το 2009 ο Χάρβεϊ εγκαταλείπει τους Bad Seeds, τερματίζοντας μία από τις πιο ανθεκτικές συνεργασίες της μεταπάνκ εποχής. Τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας απαντούν με το «Push the Sky Away» (2013). Ο θάνατος από ατύχημα του 15χρονου γιου του εκφράζεται στο «Skeleton Tree» (2016). To 2019 κυκλοφορεί το διπλό άλμπουμ «Ghosteen».
Κινηματογράφος
Πολλά και ιδιαίτερα αλλά τίποτα σαν την ασπρόμαυρη ταινία «Τα φτερά του έρωτα». Στον ουρανό του κατεστραμμένου από τον πόλεμο Βερολίνο του Βιμ Βέντερς, μία στρατιά αθάνατων και αόρατων αγγέλων, φορούν καμπαρντίνες, αντιλαμβάνονται, ακούν και ησυχάζουν τις επιθυμίες των κοινών θνητών.
Παράλληλα ένας από αυτούς, ο Ντάμιελ (Bruno Ganz) ερωτεύεται την ακροβάτισσα τσίρκου, τΜάριον (Σολβέιγ Ντομαρτέν) και αποφασίζει να γίνει θνητός για να την κατακτήσει. Η συνάντησή τους γίνεται σ΄ ένα μπαρ στην διάρκεια μιας συναυλίας του Νικ Κέιβ.
Οι θάνατοι των δυο γιων του
Ο 15χρονος Άρθουρ σκοτώνεται με μια βουτιά θανάτου το 2015 στα βράχια, μετά από χρήση LSD.
Επτά χρόνια μετά, το 2022, ο Κέιβ ανακοινώνει:
«Με μεγάλη θλίψη, μπορώ να επιβεβαιώσω πως ο γιος μου, Τζέθρο, πέθανε».
Πίστη, ελπίδα και πόνος
Το Πίστη, ελπίδα και πόνος είναι ένα βιβλίο για την εσωτερική ζωή και τις σκέψεις του Νικ Κέιβ.
Μέσα από προσωπικές συζητήσεις συνολικής διάρκειας τουλάχιστον σαράντα ωρών με τον δημοσιογράφο Σον Ο’Χέιγκαν, προκύπτει αυτή η βαθιά στοχαστική εξερεύνηση, όπως λέει ο ίδιος ο Κέιβ, για όσα τροφοδοτούν τη ζωή και τη δημιουργικότητά του.
Το βιβλίο μιλάει για την πίστη, την τέχνη, τη μουσική, την ελευθερία, το πένθος και την αγάπη, εξετάζοντας με ειλικρίνεια τη ζωή του Κέιβ, από τα πρώτα του χρόνια μέχρι σήμερα, απ’ όσα αγαπάει, το εργασιακό του ήθος αλλά και τη δραματική αλλαγή του τα τελευταία χρόνια.
Το Πίστη, ελπίδα και πόνος είναι μια προσφορά ελπίδας και έμπνευσης από έναν αληθινό οραματιστή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«Ένα υπέροχο βιβλίο, ένας θρήνος, ένας εορτασμός, μια κραυγή, μια κοσμική προσευχή, ένα κάλεσμα στα όπλα, ένας στοχασμός πάνω στην ανθρώπινη συνθήκη και συνάμα μια εξαίσια έκφρασή της. Σε αφήνει άφωνο». (Observer)
Σχετικά Άρθρα
Google News