Ο σκηνοθέτης Κοραής Δαμάτης στο Infowoman.gr: “Οι νεότερες γενιές ακούνε περισσότερο και βρίσκουν τρόπους να αντιδράσουν γρήγορα”

Άνθρωποι που δεν τους ακούσαμε όταν ούρλιαζαν από ανάγκη. Άνθρωποι που ζούσαν σε διπλανές πόρτες και εμείς επιδεικτικά τυφλώσαμε εαυτούς. Απορρίψαμε μια ζωή που δεν έμοιαζε καθωσπρέπει σαν την δική μας. Αποκλείσαμε πρόσωπα οικεία.

Καμία συναισθηματική εμπλοκή. Γυρίσαμε πλάτες.

18 νέοι ηθοποιοί επί σκηνής, μαζί και χωριστά, μιλάνε για δικαιοσύνη, μιλάνε για κάθε ψυχή που χάθηκε αθόρυβα κι αναίτια. 18 νέοι ηθοποιοί μιλάνε, διεκδικούν την ευκαιρία στην αλήθεια για όσα ποτέ δεν ειπώθηκαν. Ξαναζούν τις ιστορίες των ανθρώπων που πάσχισαν για ενός λεπτού…φωνή και τους καταδίκασαν στο σκοτάδι.

Εμείς, με αφορμή το έργο ‘‘Ενός λεπτού…φωνή’’ που ανεβαίνει στο Θέατρο Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου – Καλαμπόκη με τους αποφοίτους του 2022 της Ανώτερης Δραματικής Σχολής Αθηναϊκή Σκηνή μιλήσαμε με τον σκηνοθέτη, Κοραή Δαμάτη.

Να σημειώσουμε πως λόγω επιτυχίας οι παραστάσεις παρατείνονται μέχρι την Κυριακή 15 Ιανουαρίου

Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση

Η παράσταση «Ενός λεπτού… φωνή» μιλάει για ανθρώπους που έτυχε, ή οδηγήθηκαν, να βρίσκονται στο περιθώριο… είτε γιατί υποστήριξαν δικαιωματικά την διαφορετικότητά τους και αντιμετωπίστηκαν με απάνθρωπο τρόπο…είτε γιατί εγκατέλειψαν τα σπίτια τους λόγω ενδοοικογενειακής βίας… Μιλάει ακόμα για εκείνους που έχουν καταφύγει σε εξαρτήσεις, για τον μεταμφιεσμένο φασισμό… για γυναίκες που κατηγορήθηκαν και φυλακίστηκαν άδικα…

‘‘Ενός λεπτού. . .φωνή’’ Τι σημαίνει ο τίτλος της παράστασης;

Την ανάγκη κάποιων ψυχικά τραυματισμένων ανθρώπων να μιλήσουν, αλλά περισσότερο την ανάγκη τους να τους ακούσουμε εμείς, οι υπόλοιποι.

Τα τελευταία χρόνια και ειδικά μετά το κίνημα του #MeToo τα θύματα αποκτούν φωνή, μιλάνε. Οι υπόλοιποι έχουμε αποκτήσει αυτιά για να ακούμε τη φωνή τους;

Πάντα είχαμε αυτιά, πάντα ακούγαμε αλλά, σχεδόν πάντα, μίλαγε η σιωπή μας. Κι όσο μεγαλύτερη η πόλη τόσο περισσότερο εκκωφαντική η σιωπή μας. Η βάρβαρη καθημερινότητα, ο ορυμαγδός των ειδήσεων και της πληροφορίας, το άγχος της επιβίωσης, το «…ας μην ανακατευτώ μη βρω τον μπελά μου»… οδήγησαν στην συνένοχη σιωπή. Τα πράγματα άλλαξαν κι αλλάζουν συνεχώς, δεν είναι πια όπως παλιά, σιγά-σιγά, βήμα το βήμα, παίρνουμε θέση, αρχίζουμε σαν λαός να ακούμε και να παίρνουμε θέση.

Διαβάζω στο σημείωμα: “18 νέοι ηθοποιοί ξαναζούν τις ιστορίες των ανθρώπων που πάσχισαν για ενός λεπτού…φωνή και τους καταδίκασαν στο σκοτάδι”. Και αναρωτιέμαι: τι φταίει κι έχουμε γίνει έτσι; Απλά αδιαφορούμε για τον διπλανό μας; Φοβόμαστε να μην μπλέξουμε; Δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο που να προστατεύει όσες και όσους μιλάνε;

Είναι όλα αυτά μαζί. Οι πεποιθήσεις, οι προκαταλήψεις, άλλοτε η αδιαφορία και, βέβαια, το φοβικό κατασκεύασμα μιας πολύχρονης πατριαρχίας, καθόρισαν από γενιά σε γενιά, τις ανάλογες συμπεριφορές και, μοιραία, και τις αναμενόμενες αντιδράσεις μας. Όσο για νομικό πλαίσιο που να προστατεύει εκείνους που θα διαμαρτυρηθούν για κάποιο βίαιο γεγονός που συμβαίνει δίπλα τους ή εντός του οίκου τους, νομίζω ότι δεν υπάρχει. Δεν ξέρω αν υπάρχει, και τι υπάρχει, σε κάποια άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στην παράσταση συνεργάζεστε με 18 νέους ηθοποιούς. Από την προσωπική σας επαφή, η νέα γενιά πώς αντιμετωπίζει αυτά τα θέματα; Ακούει περισσότερο τα θύματα σε σχέση με τις προηγούμενες; Υψώνει τη φωνή της;

Οι νεότερες γενιές και ακούνε περισσότερο και βρίσκουν τρόπους να αντιδράσουν γρήγορα και αποτελεσματικά. Δεν χάνονται σε πολλά λόγια, ενοχικά συμπλέγματα και παιδαριώδης απαγορεύσεις. Τους προσφέρετε περισσότερη παιδεία και γνώσεις από ό,τι σε άλλες γενιές, φτάνει να το θελήσουν. Αυτή άλλωστε είναι και η μεγάλη διαφορά με τις παλαιότερες γενιές… η συνεχής και εύκολη πληροφόρηση. Η διαδικτυακή, και όχι μόνο, πολύπλευρη πληροφόρηση, μαζί με τις παγίδες που στήνει, δίνει και τις δυνατότητες στα νέα παιδιά και να γνωρίζουν και να συγκρίνουν και να αποφασίζουν πιο συνειδητά.

Πώς είναι η συνεργασία επί σκηνής με 18 νέους ηθοποιούς;

Έτυχε και τα 18 αυτά νέα παιδιά να τους έχω μαθητές τα δύο τελευταία χρόνια. Το «Ενός λεπτού…φωνή» ήταν το υλικό που επεξεργαστήκαμε σε όλο το διάστημα του Γ΄ έτους της σχολής. Πολύμηνη μαθητεία -και για αυτό, πιστεύω, τόσο αποδοτική- πολύωρες πρόβες, δοκιμές επίπονες ψυχικά λόγω των ακραίων θεμάτων που θέτουν τα κείμενα… σιγά-σιγά ξεπεράσανε το μαθητικό τους επίπεδο και φτάσανε σ’ ένα ολοκληρωμένο επαγγελματικό αποτέλεσμα.

Θα θέλατε να μας μιλήσετε για το καλλιτεχνικό βήμα που δίνεται στους αποφοίτους της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής Αθηναϊκή Σκηνή;

Ο διευθυντής της Ανώτερης Δραματικής Σχολής, Αθηναϊκή Σκηνή, Μιχάλης Καλαμπόκης, στη μνήμη του συνιδρυτή της, σκηνοθέτη, Θόδωρου Κάλβου, πήρε την απόφαση να δίνει καλλιτεχνικό βήμα στους αποφοίτους κάθε χρονιάς. Και έτσι, μαζί με το υπόλοιπο ρεπερτόριο του επαγγελματικού θεάτρου της Αθηναϊκής Σκηνής, κάθε χρόνο θα εντάσσεται μία από τις παραστάσεις που θα παρουσιάζει το Γ’ έτος στις Διπλωματικές τους εξετάσεις, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στους σπουδαστές να αποκτήσουν την πρώτη τους εμπειρία σε επαγγελματικές πλέον συνθήκες.

Έτυχε η πρώτη παραγωγή του ανακαινισμένου θεάτρου Αθηναϊκή Σκηνή για την περίοδο 2022-2023 να είναι η παράσταση «Ενός λεπτού…φωνή».

Διαβάστε επίσης

Η Στέλλα Κρούσκα στο Infowoman.gr: “Η μασημένη τροφή, όποιος κι αν μας την ταΐζει, δεν μας κάνει καλό”

Η Σοφία Καζαντζιάν και ο Μάριος Ιορδάνου μιλάνε στο Infowoman.gr: Το “μαζί” έχει νόημα όταν είναι όντως “μαζί”

Ο Σταύρος Σβήγκος μιλά στο Infowoman.gr για όλα – “Θέλουν να διαλύσουν τα μυαλά και τη σκέψη όλων των τηλεθεατών”