Ο “Ρινόκερος” επιστρέφει με τον Αιμιλιανό Σταματάκη – Απόψε η νέα πρεμιέρα στο Θέατρο Κιβωτός

Από τα εμβληματικά έργα του Θεάτρου του Παραλόγου, «Ο Ρινόκερος» αν και γραμμένος το 1959, παραμένει διαχρονικός και εξαιρετικά επίκαιρος στις μέρες μας. Και μετά την προσωρινή διακοπή – λόγω της αποχώρησης του Άρη Σερβετάλη – το εμβληματικό αυτό έργο, επιστρέφει απόψε (16/12) και πάλι στο Θέατρο Κιβωτός, με τον Αιμιλιανό Σταματάκη στον κεντρικό ρόλο και υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιάννη Κακλέα.

Οι κάτοικοι μιας πόλης μεταμορφώνονται σε ρινόκερους. Τελικά, ο μόνος άνθρωπος που δεν υποκύπτει σε αυτή τη μαζική μεταμόρφωση είναι ο Μπερανζέ, μία πανανθρώπινη μορφή σε σύγχυση, που συνέχεια επικρίνεται ότι πίνει και αργεί.

Όπως σημειώνει ο ίδιος ο Ιονέσκο, o «Ρινόκερος» ένα έργο που αντιτίθεται σε κάθε μαζική υστερία, σε κάθε επιδημία που καλύπτεται κάτω από τον μανδύα της λογικής και των ιδεών. Είναι ένα έργο που αποκαλύπτει τις κοινωνικές αρρώστιες που με άλλοθι τις ιδεολογίες μεταμορφώνουν τον άνθρωπο σε επιθετικό ζώο.

Ο ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΙΟΝΕΣΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ, ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΤΟ ΓΕΛΙΟ, ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΙΑ

ΚΑΙ ΤΟΝ «ΡΙΝΟΚΕΡΟ»

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Καμία κοινωνία δεν κατάφερε να διώξει την μελαγχολία μας. Κανένα πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να μας απελευθερώσει από την οδύνη της ζωής, τον φόβο του θανάτου, την δίψα μας για τελειότητα, την απληστία μας για υλικά αγαθά και την ανάγκη να εκλογικεύουμε τα πάντα. Πώς να αποδείξεις ένα νόημα εκεί που δεν βρίσκεις κανένα; Πώς να αποδεχτείς την «τάξη» όταν αυτή είναι συνώνυμη με την αγριάδα;

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

Στα έργα μου προσπάθησα να κάνω ορατά αυτά που κρυβόταν βαθιά μέσα μου: τον φόβο, την μετάνοια, τις τύψεις, την αποξένωση και την μοναξιά. Να παίξω με τις λέξεις. Να προεκτείνω την γλώσσα του θεάτρου.

ΤΟ ΓΕΛΙΟ

Μόνο το γέλιο δεν σέβεται κανένα ταμπού. Μόνο το γέλιο αναχαιτίζει την δημιουργία μιας κατάστασης ολοκληρωτισμού. Μόνο το κωμικό μπορεί να μας δώσει δύναμη να αντέξουμε την τραγωδία της ύπαρξης.

Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ

Η αληθινή φύση των πραγμάτων, η αλήθεια, μόνο στην φαντασία μπορεί να μας αποκαλυφθεί. Μια φαντασία που είναι πιο ρεαλιστική από τους ρεαλισμούς.

Ο ΡΙΝΟΚΕΡΟΣ

Ο «Ρινόκερος» είναι ένα έργο που αντιτίθεται σε κάθε μαζική υστερία, σε κάθε επιδημία που καλύπτεται κάτω από τον μανδύα της λογικής και των ιδεών. Είναι ένα έργο που αποκαλύπτει τις κοινωνικές αρρώστιες που με άλλοθι τις ιδεολογίες μεταμορφώνουν τον άνθρωπο σε επιθετικό ζώο. Που τον αποκτηνώνουν και ύστερα τον εγκαταλείπουν σκλάβο του συστήματος.

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ

Στην πορεία της ζωής μου πάντα μου έκανε μεγάλη εντύπωση αυτό που θα μπορούσε κανείς να ονομάσει «ρεύμα της κοινής γνώμης. Είχα μείνει κατάπληκτος με την αστραπιαία εξάπλωση του. Οι άνθρωποι αφήνουν ξαφνικά τον εαυτό τους να κατακτηθεί από ένα καινούργιο δόγμα, ένα κοινωνικό ρεύμα, μια μόδα, έναν φανατικό τρόπο σκέψης. Σε τέτοιες στιγμές γινόμαστε μάρτυρες μιας αληθινής πνευματικής μεταβολής.

Δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει, μα όταν οι άνθρωποι δεν συμφωνούν με την γνώμη σας, όταν δεν μπορείτε πια να γίνετε κατανοητός στους άλλους, έχετε την εντύπωση πως αντιμετωπίζετε τέρατα-ρινόκερους για παράδειγμα. Διαθέτουν ένα μίγμα ειλικρίνειας και θηριωδίας που τους επιτρέπει να σας σκοτώσουν με ήσυχη τη συνείδηση. Κι η ιστορία μας έχει αποδείξει τα τελευταία χρόνια ότι οι άνθρωποι που μεταμορφώνονται έτσι, όχι μόνο μοιάζουν με ρινόκερους, αλλά πραγματικά γίνονται ρινόκεροι.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία/Απόδοση κειμένου: Γιάννης Κακλέας

Σκηνικά: Σάκης Μπιρμπίλης, Γιάννης Κακλέας

Κοστούμια: Μαρία Καραπούλιου

Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Κινησιολογία: Αγγελική Τρομπούκη

Σχεδιασμός βίντεο: Στάθης Αθανασίου

Βοηθός σκηνοθέτη: Άρης Κακλέας

Σύλληψη/Κείμενα video: Αναστασία Στυλιανίδη

Φωτογραφίες & Video: Πάτροκλος Σκαφίδας

Παίζουν: Αιμιλιανός Σταματάκης, Στέλιος Ιακωβίδης, Αναστασία Στυλιανίδη, Ροζαμάλια Κυρίου, Θάνος Μπίρκος, Γιώργος Νούσης, Αγγελική Τρομπούκη, Κωστής Μπούντας, Αναστασία Κελέση

Παραγωγή: ΤΕΧΝΗΧΩΡΟΣ