Η Αιμιλία Υψηλάντη είναι από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές του ελληνικού κινηματογράφου, μία ηθοποιός που φρόντιζε πάντα να διατηρεί χαμηλούς τόνους στη ζωή της.
Γεννήθηκε στον Πύργο και σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Έκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο το 1968, στο έργο Ο Λεωνίδας δεν Τρώει Λουλούδια. Ένα χρόνο αργότερα, έκανε και το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο, στο πλευρό του Θανάση Βέγγου, στην ταινία Ποιος Θανάσης; Με τον Βέγγο συμπρωταγωνίστησε σε τέσσερις ταινίες. Γενικότερα, οι εμφανίσεις της στον κινηματογράφο δεν ήταν πολλές (μετρά 19 συμμετοχές). Θυμόμαστε ωστόσο το έντονο βλέμμα της στην ταινία Οι Γενναίοι του Βορρά (1970) και το Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο (1980). Στην τηλεόραση άρχισε να εμφανίζεται το 1973, στη σειρά της ΥΕΝΕΔ, Ποιος είναι ο ένοχος, με μία από τις πιο πρόσφατες ερμηνείες της να είναι στη σειρά Το κόκκινο δωμάτιο, το 2007.
Τη δεκαετία του ‘80 έκανε ένα πέρασμα από το πολιτικό και συνδικαλιστικό σκηνικό. Το 1978, εκλέχθηκε Δημοτική Σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων, ενώ το 1981 εξελέγη βουλευτής με το ΚΚΕ. Επίσης, υπήρξε για 11 χρόνια και συνδικαλίστρια και Πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών.
Η Αιμιλία Υψηλάντη αυτήν την περίοδο πρωταγωνιστεί στο εμβληματικό έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου «Το Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας» στο δικό της θέατρο, το θέατρο Αργώ, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Ρούλα Πατεράκη.
Κυρία Υψηλάντη, τι είναι αυτό που σας κρατά στο θέατρο τόσα χρόνια;
Ό,τι κρατάει κάθε άνθρωπο στην δουλειά που ξέρει και αγαπάει.
Έχετε νιώσει ποτέ κουρασμένη στο σανίδι;
Όχι ποτέ. Η παράσταση στην πραγματικότητα μας ξεκουράζει, δεν μας κουράζει. Κουραστικές είναι μερικές φορές οι πρόβες.
Υπάρχει κάποιος ρόλος- απωθημένο; Κάποιο ανεκπλήρωτο όνειρο;
Θα ήθελα να ξαναπαίξω τραγωδία.
Πόσο -και αν- έχει αλλάξει σήμερα το θεατρικό τοπίο;
Την τελευταία εικοσαετία, το θεατρικό τοπίο έχει αλλάξει ριζικά σε όλα τα επίπεδα από το θέμα της παραγωγής μέχρι τον καλλιτεχνικό τομέα και τα εργασιακά ζητήματα. Γίνονται εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράγματα που μπορεί να μην τα βλέπαμε άλλες εποχές αλλά υπάρχουν και πολλές περιπτώσεις που φοβάμαι ότι παρασύρουν κυρίως το νεανικό κοινό σε μία αντίληψη για το θέατρο που τουλάχιστον εγώ δεν τη θεωρώ σωστή.
Ποια είναι η Κοντέσσα Βαλέραινα και τι σας γοητεύει σ΄αυτήν;
Στην κοντέσσα Βαλέραινα με γοητεύει η αφοσίωση της στο καθήκον και στη συνεισφορά στον συνάνθρωπο, αλλά και οι αμφιβολίες της και τα ερωτηματικά που έχει εαν οι επιλογές της είναι σωστές.
Θα δούμε μία συμβατική παράσταση ή η Ρούλα Πατεράκη που το σκηνοθετεί έχει άλλη οπτική;
Δεν ξέρω τι εννοείτε συμβατική παράσταση, αλλά αν εννοείτε μια ηθογραφία γιατί το έργο του Ξενόπουλου έχει πολύ έντονα ηθογραφικά στοιχεία, δεν θα είναι έτσι. Η Ρούλα Πατεράκη έχει κάνει δραματουργική μεταγραφή του εργου και κρατώντας τον μύθο και τους αξιακούς κώδικες του έργου του Ξενόπουλου, το έχει κάνει διαχρονικό με μια Βαλέραινα που μπορεί να είναι και σύγχρονη.
Πώς αποφασίσατε να την ενσαρκώσετε;
Συνήθως επιλέγω ρόλους που νομίζω ότι μου ταιριάζουν κάπως. Βέβαια η κοντέσσα Βαλέραινα δεν είναι ένας ρόλος που θα έλεγε κάποιος ότι ακριβώς μου ταιριάζει, αλλά ο ηθοποιός θα πρέπει να μπορεί να παίξει και ρόλους που μπορεί να μην του ταιριάζουν και τότε ίσως να είναι και καλύτερος.
Υπάρχουν σήμερα τέτοιες… Κοντέσσες;
Ναι, νομίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι που βάζουν το χρέος πάνω από την ανάγκη και τελικά αναγκάζονται να υποκύψουν.
Αν κλείσετε τα μάτια σας, ποια σκέφτεστε ως την αγαπημένη σας στιγμή, αυτή που αναπολείτε περισσότερο;
Το ηλιοβασίλεμα των παιδικών μου χρόνων.
Σας φοβίζει το πέρασμα του χρόνου ή τον θεωρείτε σύμμαχό σας;
Γιατί να είναι σύμμαχος μου ο χρόνος, αφού περνάει χωρίς να με λογαριάζει;
Σας απασχολεί η εξωτερική σας εμφανιση; Προσέχετε τον εαυτό σας σαν γυναίκα; Και πώς;
Ναι με απασχολεί και όσο μπορώ προσέχω την εμφάνιση μου, κυρίως το ντύσιμο μου.
Ο μεγαλύτερος φόβος σας ποιος είναι;
Η ανημπόρια.
Τι σας εκνευρίζει και σας στενοχωρεί περισσότερο σήμερα;
Ότι δεν καταλαβαίνω τους νέους ανθρώπους.
Μελλοντικά σχέδια;
Να κρατήσω το θέατρο Αργώ όσα πιο πολλά χρόνια μπορώ.
INFO:
Συντελεστές: Δραματουργική μεταγραφή-Σκηνοθεσία: Ρούλα Πατεράκη. Τους ρόλους ερμηνεύουν: Αιμιλία Υψηλάντη: Κοντέσσα Βαλέραινα, Χρύσανθος Παύλου: Μανώλης, Ευανθία Κουρμούλη: Ελένη, Τασία Σοφιανίδου: Μαρνέτα, Ευθύμης Μπαλαγιάννης: Τζώρτζης Καλομοίρης, Νικόλας Παπαευθυμίου: Παυλάκης
Σκηνικά: Χριστίνα Κωστέα. Κοστούμια: Σταυρούλα Σπύρου, Αμαλία Αντώνη. Πρωτότυπη μουσική και επιμέλεια:Μαρία Κουρμούλη, Νίκη Καραγέωργου. Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος. Πάτροκλος Σκαφίδας. Φωτογραφία αφίσας: RED BOX STUDIO, Δημήτρης Ευλαμπίδης. Βοηθοί Σκηνοθέτη:Τασία Σοφιανίδου, Ευανθία Κουρμούλη
Στο ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΓΩ από την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή: 21:00, Σάββατο: 19:00 & 21:00, Κυριακή: 19:00
Διάρκεια παράστασης: 90′
Τιμές εισιτηρίων: Παρασκευή στις 21.00: Κανονικό: 17€, άνω των 65 και εξώστης: 15€, ΑΜΕΑ,άνεργοι,φοιτητές: 12€, μαθητικό: 10€. Σάββατο στις 19.00: Κανονικό: 15€, άνω των 65 και εξώστης: 12€, ΑΜΕΑ,άνεργοι,φοιτητές: 10€, μαθητικό: 10€. Σάββατο στις 21.00: Κανονικό:17€, άνω των 65 και εξώστης: 15€, ΑΜΕΑ,άνεργοι,φοιτητές: 12€, μαθητικό: 10€. Κυριακή στις 19.00:Κανονικό: 17€, άνω των 65 και εξώστης: 15€, ΑΜΕΑ,άνεργοι,φοιτητές: 12€, μαθητικό:10€
Σχετικά Άρθρα
Google News