Γνώρισα την καλύτερή μου φίλη τη μέρα που πήγα να γραφτώ στη Φιλοσοφική. Ήμασταν για κάποιο λόγο οι εξαιρέσεις. Οι μόνες κοπέλες που είχαμε πάει μόνες μας να γραφτούμε, χωρίς τους γονείς μας ή κάποιον μεγαλύτερο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως πηγαίναμε προς τη γραμματεία και ασυναίσθητα χαμογελάσαμε η μία στην άλλη και αυτόματα συστηθήκαμε.
Αυτή ήταν και η αρχή μιας μακράς φιλίας.
Διαβάστε επίσης: «Πατέρας έχασε το γάμο της κόρης του γιατί ήθελε να συνοδεύσει νύφη στην εκκλησία τη θετή του» – Η ιστορία που διχάζει
Είχα χάσει τον δικό μου πατέρα πριν λίγους μήνες. Εγώ είχα παλέψει σκληρά στις πανελλήνιες και είχα περάσει στην σχολή που ήθελα, τη φιλολογία. Δεν ήμουν καλά ψυχολογικά η αλήθεια. Ένιωθα κάτι να με τραβά προς τα πίσω. Η Δήμητρα η κοπέλα που γνώρισα την ημέρα της εγγραφής μου κατάλαβε πως κάτι συμβαίνει και με ρώτησε τι έχω στην πρώτη ώρα της γνωριμίας μας. Της εξήγησα. Αυτόματα ανοίχτηκε και αυτή δε μένα…Είχε χάσει πριν τρία χρόνια τη μητέρα της. Είχε ξεχάσει να πάρει ψωμί η γυναίκα, σέρβιρε το φαγητό στη Δήμητρα και την αδελφή της και πετάχτηκε στον φούρνο. Δεν ξαναγύρισε ποτέ. Τη χτύπησε αυτοκίνητο κάτω από το σπίτι και την άφησε στον τόπο. Τα παιδιά άκουγαν ασθενοφόρο και δεν κατάλαβαν πως η μητέρα τους ήταν το θύμα. Μένανε σε κεντρική λεωφόρο…
Συγκλονίστηκα για κάποιο λόγο από την ιστορία αυτή. Δεν μπορούσα να φανταστώ πως ήταν να μεγαλώνει ένα παιδί χωρίς τη μητέρα του. «Έχουμε τον πατέρα μου, μου είπε. Είναι και μπαμπάς και μαμά μαζί.»
Απόρησα, αλλά όταν «μπήκα» στην οικογένεια της κατάλαβα τι εννοούσε. Ο πατέρας της ήταν ένας πολύ ωραίος άνδρας κοντά στα 50. Στυλάτος, αθλητικά συνήθως ντυμένος και πολύ προσιτός. Έκανε τα πάντα ακομπλεξάριστα. Μαγείρευε και ταυτόχρονα έβαζε πλυντήριο και άπλωνε. Σιδέρωνε και ταυτόχρονα έβλεπε μαζί μας ταινίες. Μας έφτιαχνε εκπληκτικές πίτες ή σπιτικές πίτσες. Μπροστά του πίναμε, μπροστά του καπνίζαμε.
Ήταν πανταχού παρών στις ζωές μας. Πάντα διακριτικά, χωρίς να ασκεί έλεγχο ασφυκτικό. Με ένα τηλέφωνο, με ένα sms. Του εκμυστηρευόμασταν τα πάντα. Τις ερωτικές μας ανησυχίες, τα άγχη μας. Του γνωρίζαμε τα φλερτ μας. Ήταν πατέρας και μητέρα μαζί.
Μέχρι και σήμερα, που με τη φίλη μου έχουμε φτιάξει τις δικές μας οικογένειες, ο άνθρωπος αυτός δεν έχει προχωρήσει στην προσωπική του ζωή. Δε θέλησε να ξαναπαντρευτεί, δεν ξέρουμε αν είχε κάποια άλλη γυναίκα στη ζωή του. Προτεραιότητα είχαν πάντα τα παιδιά του. Ήθελε να είναι διαρκώς κοντά τους, χωρίς ωστόσο να τα πνίγει με την αγάπη του.
Πλέον έχει συνταξιοδοτηθεί και κρατά τα εγγόνια του, σαν παππούς και γιαγιά μαζί. Πηγαίνει στη λαϊκή και στο σούπερ μάρκετ και εφοδιάζει το σπίτι της φίλης μου σε εβδομαδιαία βάση. και ας μην έχει καμία οικονομική ανάγκη αυτή. Είναι πάντα εκεί.
Μόλις έμαθα πως στις 20 Ιουνίου γιορτάζουμε την Ημέρα του Πατέρα, το μυαλό μου συνειρμικά πήγε στον άνθρωπο αυτό…
Tο fitted blazer, δηλαδή το μεσάτο σακάκι, τις τελευταίες σεζόν βλέπουμε να κάνει αισθητή την…
Τη δεύτερη τεχνική της πρόβα για τη Eurovision πραγματοποίησε την Πέμπτη 2 Μαΐου η Μαρίνα…
Συνέντευξη με την Γ.Γ. του Υπουργείου Οικονομικών, Παυλίνα Καρασιώτου, στην αρθρογράφο Ιφιγένεια Τσαντίλη. Αναφέρεται μεταξύ…
Με προγραμματισμένες αλλά και έκτακτες, ειδικές, πτήσεις της AEGEAN και της Olympic Air θα ταξιδέψει…
Για χρόνια στα γαλλικά φαρμακεία το μυστικό συστατικό νιασιναμίδη ήταν γνωστή μεταξύ των καταναλωτριών που…
Ο Γιώργος Μαζωνάκης θέλησε να... αλλάξει ρεπερτόριο και να μιμηθεί τον frontman των Rammstein, Till…