Ο Λευτέρης Γιοβανίδης κρατά ένα Τριαντάφυλλο σαν… καρδιά

Ο Λευτέρης Γιοβανίδης σκηνοθετεί στο θέατρο Τέχνης μία τρυφερή κωμωδία για τον έρωτα.

Γραμμένο από τον Τενεσί Ουίλιαμς σε μια στιγμή της ζωής του που ένιωθε χαρούμενος και ψυχικά ήρεμος, μετά από ένα ταξίδι του στην πολύβουη και ζωντανή, για τα μάτια του, νότια Ιταλία, το «Τριαντάφυλλο στο στήθος» είναι το μοναδικό έργο του που έχει αισιόδοξο τέλος.

Εμείς με αφορμή το έργο αυτό μιλήσαμε μαζί του…

%ce%bf-%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%ad%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%bf%ce%b2%ce%b1%ce%bd%ce%af%ce%b4%ce%b7%cf%82-%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%ac-%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%bd0

Τι σας γοήτευσε στο έργο αυτό του Τενεσί Ουίλιαμς

Η δύναμη των ηρώων του. Είναι όλοι ερωτευμένοι, ο καθένας με τον τρόπο του και όλοι καίγονται από ερωτικό πόθο. Εξάλλου και ο ίδιος ο συγγραφέας το ονόμασε ένα έργο για τον έρωτα. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που τολμούν να διεκδικούν και ζουν τη ζωή τους με πάθος. Είναι σημαντικό να είμαστε ερωτευμένοι με τη ζωή και να θέλουμε πάντα να προσπαθούμε για το καλύτερο. Να είμαστε θετικοί με την καθημερινότητα και να δίνουμε φως με ότι καταπιανόμαστε. Το έργο του Ουίλιαμς βγάζει μια ουσιαστική αισιοδοξία χωρίς να ξεχνά την πραγματικότητα.

Τι συμβολίζει το «τριαντάφυλλο στο στήθος»;

Την ανάγκη του ανθρώπου να ερωτεύεται, να ζει μέσα από μια σχέση. Την αξία της ερωτικής πράξης στη ζωή μας. Το έργο αυτό ο συγγραφέας το έγραψε κάποια στιγμή της ζωή του που ήταν πραγματικά ευτυχισμένος και ερωτευμένος. Είχε κάνει ένα ταξίδι στην Ιταλία και τον είχε αναζωογονήσει πολύ. Του γεννήθηκε η ανάγκη να γράψει κάτι που να έχει φως. Να προσπαθήσει να γράψει μια κωμωδία. Και έγραψε το Τριαντάφυλλο στο στήθος. Η μόνη απόπειρα του να γράψει κωμωδία. Το τριαντάφυλλο είναι σαν μια καρδιά. Μέσα στην παράσταση συνεχώς βλέπουμε το συμβολισμό του τριαντάφυλλου να υπάρχει.

Πώς το προσεγγίσατε σκηνοθετικά;

Ο Ουίλιαμς είναι ένας συγγραφέας που δημιουργεί κόσμους. Οι ήρωες του ζούνε μέσα στο δικό του σύμπαν ο καθένας. Ακολούθησα ως οδηγό μου τον λόγο του συγγραφέα. Εκεί βασίστηκα. Να ακουστεί το κείμενο του και να μπούμε μέσα στο σύμπαν του αφηγούμενοι την ιστορία του. Όλοι οι ήρωες που έχει δημιουργήσει ο Ουίλιαμς, ξεχωρίζουν μέσα στην παγκόσμια δραματουργία.

Σκιαγραφήστε μας τους χαρακτήρες του

Όλοι οι χαρακτήρες είναι ζωντανοί και εμπνευσμένοι από την ίδια την ζωή. Η Σεραφίνα ο βασική ηρωίδα του έργου, ως γνήσια ηρωίδα του Ουίλιαμς ζει με τα πάθη της και τις εμμονές τις. Βέβαια η Σεραφίνα έχει το ιταλικό ταμπεραμέντο που την κάνει να ξεχωρίζει από τις άλλες γυναίκες του Ουίλιαμς και αναζητά το φως και την ελπίδα. Ο αθώος Αλβάρο έρχεται σαν από θαύμα στη ζωή της. Η Ρόζα η κόρης της αντίγραφο του πατέρα και μια γειτονιά που φλέγεται. Η ζέστη τους κάνει όλους να βρίσκονται μέσα σε ένα όνειρο. Όλοι οι ήρωες του έργου καίγονται από ερωτικό πόθο.

Γύρω από ποιους νοηματικούς άξονες κινείται;

Για αρχή μιλάει για την απώλεια και πως λειτουργεί αυτή στον άνθρωπο. Είναι ένα συναίσθημα που μας ξεπερνά. Δυσκολευόμαστε πολύ να την αντιμετωπίσουμε. Αλλά πάντα έρχεται η επόμενη μέρα. Αυτό εξάλλου είναι και η ζωή. Ένα ταξίδι που ποτέ δεν σταματά. Η μια μέρα φέρνει την άλλη. Κι εκεί πρέπει να διαχειριστείς την απώλεια και να συνεχίσεις τη ζωή σου. Επίσης, φωτίζεται η τρυφερή αλλά και συχνά ανταγωνιστική σχέση της μάνας με την κόρη και πως αποδέχεται η μία τη ζωή άλλης. Όλοι οι ρόλοι είναι υπαρκτοί χαρακτήρες που βλέπουμε το ψυχογράφημα τους καθαρά απάνω στη σκηνή.

Πού «ακουμπά» στο σήμερα;

Ζούμε σε μια εποχή που οι άνθρωποι είναι μόνοι τους. Βλέπεις συχνά ακόμα και νέα παιδιά να έχουν παραιτηθεί ακόμα και από την ελπίδα να υπάρξουν μέσα σε μια σχέση. Η καριέρα έρχεται να καλύψει όλες τις ανάγκες. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Ο άνθρωπος είναι γεννημένος για να αγαπιέται και να αγαπά. Έχει ανάγκη την σωματική επαφή. Στο πρόσωπο της Σεραφίνας φωτίζονται όλες αυτές οι γυναίκες που είτε από φόβο, είτε από ανασφάλεια και προβλήματα καθημερινότητας φοβούνται να συνεχίσουν τη ζωή τους. Να μπουν μέσα στην περιπέτεια μια σχέσης. Όλο και περισσότερο σήμερα απομονωνόμαστε στο καβούκι μας. Σχεδόν πια, πάει να εξαφανιστεί το φλερτ και να αντικατασταθεί από ηλεκτρονικές εφαρμογές. Εξαφανίζεται ως ανάγκη πια η διαδικασία προσέγγισης κάποιου. Κι εκεί έρχεται να ανθίσει ένα τριαντάφυλλο και να πει την ιστορία του.

Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Λευτέρης Γιοβανίδης

Επιμέλεια Κίνησης: Ζωή Χατζηαντωνίου

Σκηνικά: Πουλχερία Τζόβα

Κοστούμια: Μαρία Παπαδοπούλου

Μουσική: Θοδωρής Λεμπέσης

Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος

Με τους: Ευγενία Αποστόλου, Ειρήνη Ιωάννου, Πηνελόπη Μαρκοπούλου, Γεράσιμο Μιχελή, Μάρω Σαουσοπούλου, Ισίδωρο Σταμούλης, Δημήτρη Τσίκλης,Τσαμπίκα Φεσάκη.

Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠ.ΠΟ και συγχρηματοδοτείται από το Δη. Πε. Θε. Κοζάνης.

Σχετικά Άρθρα
Η Νάντια Μαργαρίτη στο Infowoman: «Δεν για όλες της γυναίκες οι πόρτες ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα»
Η Νάντια Μαργαρίτη στο Infowoman: «Δεν για όλες της γυναίκες οι πόρτες ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα»
«Άλλα για τον Γλάρο δε γνωρίζω» στο Ρεκτιφιέ
«Άλλα για τον Γλάρο δε γνωρίζω» στο Ρεκτιφιέ
Ο Χρήστος Λιακόπουλος στο Infowoman: «Ο μεγαλύτερος δυνάστης μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός»
Ο Χρήστος Λιακόπουλος στο Infowoman: «Ο μεγαλύτερος δυνάστης μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός»
Ο Κωνσταντίνος Κυριακού στο Infowoman: «O Μποστ ξεσκεπάζει την πτωχευτική εξίσωση των πάντων προς τα κάτω»
Ο Κωνσταντίνος Κυριακού στο Infowoman: «O Μποστ ξεσκεπάζει την πτωχευτική εξίσωση των πάντων προς τα κάτω»
Ο Θανάσης Σαράντος σκηνοθετεί το «Κουαρτέτο» του Χάινερ Μύλλερ
Ο Θανάσης Σαράντος σκηνοθετεί το «Κουαρτέτο» του Χάινερ Μύλλερ
"Θέατρο Τέχνης": Γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου προσφέροντας μειωμένα εισιτήρια για τις παραστάσεις του!
“Θέατρο Τέχνης”: Γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου με μειωμένα εισιτήρια για τις παραστάσεις του!

Ακολουθήστε μας στο Google News
και ενημερωθείτε πρώτοι για τα νέα άρθρα του