Φίλαθλοι, οπαδοί, χούλιγκαν, δολοφόνοι… Αυτη είναι η σειρά, δυστυχώς. Ζούμε πλέον σε μια κοινωνία, που η ιδέα της αγάπης για την ομάδα έχει μετατραπεί σε μίσος για τον απέναντι, τον φίλαθλο της άλλης ομάδας. Όχι, αυτό δεν είναι κάτι νορμάλ, πόσο μάλλον όταν ένα παιδί 19 ετών χάνει τη ζωή του με σκληρό τρόπο από στυγνό δολοφόνο που κρατά δρεπάνι… Από άτομο που απλά βγήκε στο δρόμο για να σκοτώσει. Στο όνομα της ομάδας…
Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τι λένε, οι αξιωματικοί της Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Βίας στους Αθλητικούς Χώρους σήμερα; “Πρόκειται για μία “ζούγκλα” οπλισμένων χούλιγκαν που κάνουν… σαφάρι αναζήτησης αντιπάλων προκειμένου να κάνουν επίδειξη ισχύος και κυριαρχίας. Αυτοί έχουν εμφανιστεί τους τελευταίους έξι μήνες σε όλη την Ελλάδα”.
Μία τέτοια αναζήτηση ήταν και αυτή που κατέληξε στην δολοφονία του 19χρονου Άλκη, με ένα δρεπάνι πολεμικών τεχνών που του έκοψε την μηριαία αρτηρία.
Το 50% των περίπου 300 ατόμων που έχουν συλληφθεί ή προσαχθεί για υποθέσεις αθλητικής βίας το τελευταίο 6μηνο, μόνο στην Αττική, είναι ανήλικοι και… οπλοφόροι!
Και τώρα, ακούστε… τι συμβαίνει. Αυτό που θα προξενούσε φόβο και θα ήταν μομφή για το βίο ενός νέου ανθρώπου, σε αυτές τις ομάδες πληθυσμού λειτουργεί αντιστρόφως. Κάποιοι επιδιώκουν να συλληφθούν ή να προσαχθούν από τις αστυνομικές αρχές, προκειμένου να χρησιμοποιήσουν αυτή την επαφή τους ως… παράσημο ανδρείας στους κύκλους των ομοϊδεατών χούλιγκαν.
Συνέπεια της καραντίνας;
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, τα περιστατικά, ο οπλισμός και η βιαιότητα εκδήλωσης επιθέσεων, έχουν αυξηθεί σε ποσότητα και ένταση. Πρόκειται για συνέπεια, σύμφωνα με τους αρμόδιους αξιωματικούς, της πολύμηνης καραντίνας και των κοινωνικών προβλημάτων που επέφερε, της απαγόρευσης οπαδών στα γήπεδα, με αποτέλεσμα μια πρωτόγνωρη οργή να μεταφερθεί σε δρόμους και γειτονιές. Μήπως όμως πρόκειται για μια πρώτη ανάγνωση; Μήπως, ο τρόπος ζωής και η σύνθεση αυτών των ομάδων προάγουν τη βία; Μήπως τελικά η βία γίνεται αυτοσκοπός;
“15χρονες κοπέλες συμμετείχαν σε όργια στα ταξίδια”
Το infowoman.gr συνάντησε μία πρώην οργανωμένη φίλαθλο μεγάλης ομάδας της Αττικής. Μια νέα γυναίκα, που η αγάπη της για την ομάδα της, αλλά και το ποδόσφαιρο την ώθησαν σε μια πιο οργανωμένη έκφραση αυτής της αγάπης. Πήγαινε στο γήπεδο, καθόταν στις θέσεις των οργανωμένων φιλάθλων, φώναζε, παρότρυνε τους παίκτες της ομάδας που αγαπούσε, συνόδευε στα εκτός έδρας, πήγαινε και στο εξωτερικό για να στηρίξει την ομάδα της. “Δυστυχώς, από ένα σημείο και μετά άρχισα να αντιλαμβάνομαι τι έπαιζε στους κόλπους των περίφημων συνδέσμων. Προσηλυτισμός ανήλικων παιδιών, εισαγωγή τους στον κόσμο των ουσιών και του αλκοόλ, της βίας και του σεξ”.
“Καταστάσεις που άρχισαν να με ξενίζουν, να μου προκαλούν αποστροφή γι’ αυτό που άλλοτε αγαπούσα”, συνεχίζει η νεαρή γυναίκα. “Ακολουθούσα στα ταξίδια στο εξωτερικό αρκετά συχνά. Στην Αγγλία, με εντυπωσίαζε τα τελευταία χρόνια το πώς είχαν ελέγξει το φαινόμενο της οπαδικής βίας. Οι κάμερες, η θέληση, ο οργανωμένος σχεδιασμός και η πανταχού παρούσα αστυνομία έπαιξαν τον κύριο λόγο σε αυτό. Θυμάμαι, μια φορά, οπαδοί της αγγλικής ομάδας με την οποία παίζαμε, προσέγγισε το πούλμαν μας και οι νεαροί φίλαθλοι άρχισαν να μας προκαλούν λεκτικά αλλά και με χειρονομίες. Σε χρόνο dt έφιπποι αστυνομικοί, σχεδόν καλπάζοντας, έφτασαν και διέλυσαν το πλήθος. Στα γήπεδα της Αγγλίας πάλι, εκεί που άλλοτε οι πιο φανατικοί οπαδοί ήταν στα κάγκελα να κρέμονται και να ουρλιάζουν βρίζοντας, μετά την κρατική απόφαση να μπει ένα τέλος σε όλο αυτό, δεν μπορούσαν παρά να βρίσκονται καθιστοί στις θέσεις τους αν ήθελαν να παρακολουθήσουν τον αγώνα. Και όλα αυτά κάτω από την επίβλεψη των αρχών μέσω καμερών στραμμένων πάνω τους.”
Σεξ, βία και ουσίες
“Χειρότερο δε όλων ήταν η κακοποιητική συμπεριφορά προς τα ανήλικα παιδιά που ακολουθούσαν την ομάδα. 15χρονες κοπέλες που συμμετείχαν σε πάρτι με άφθονο σεξ και αγόρια που μπολιάζονται με θυμό, οργή και αισθήματα βίας κάτω από την επήρεια ουσιών που λαμβάνουν πριν πάνε στο γήπεδο. Αυτά ήταν η κατακλείδα. Σταμάτησα να ακολουθώ την ομάδα. Σταμάτησα να πηγαίνω στο γήπεδο, ενώ ποτέ δεν έχει απαντηθεί μέσα μου το ερώτημα τι κάνουν οι γονείς αυτών των παιδιών. Γιατί τα αφήνουν;”, καταλήγει η πρώην φίλαθλος.
Επιθέσεις με ξύλα με καρφιά, στιλέτα, φαλτσέτες, δρεπάνια, σιδερογροθιές, πτυσσόμενα γκλομπ και άλλα όπλα. Οι συνέπειες ακαθόριστες για τα θύματα. Μπορεί και θάνατος. Αλλά μήπως αυτό δεν είναι κάποιες φορές το ζητούμενο;
Το μεγάλο ερώτημα όμως παραμένει. Ποιος θα επιληφθεί αυτού του θέματος; Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη να σταματήσουν οι δολοφονικές επιθέσεις μεταξύ των οπαδών ομάδων; Γιατί νέα παιδιά θέλουν να αφαιρέσουν τη ζωή συνομηλίκων τους; Πότε θα καθαρίσει αυτό το πολύ βρόμικο τοπίο; Είναι απλά θέμα βούλησης πλέον.
Διαβάστε επίσης
Το videogame που δείχνει όσα περνάει καθημερινά η γυναίκα και βγάζει νοκ άουτ την πατριαρχία!
Wordle: Το διαδικτυακό παιχνίδι που έχει “φάει” κόλλημα όλος ο πλανήτης – Τώρα και στα ελληνικά!
Σχετικά Άρθρα
Google News