Μπορεί για τους άστεγους να τίθενται σε λειτουργία οι στεγασμένοι θερμαινόμενοι χώροι, όπου μπορούν να βρουν καταφύγιο. Τι γίνεται όμως με τα αδέσποτα ζώα; Τέτοιες μέρες, που οι καιρικές συνθήκες είναι δύσκολες για όλους, δεν πρέπει να τα ξεχνάμε και να επιστρατεύουμε όλη την ανθρωπιά μας προκειμένου να τα προστατεύσουμε.
Τι είναι αυτό που χρειάζονται κυρίως;” Τροφή”, αναφέρει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο Σταύρος Ζαμπέτογλου, πρόεδρος του Συνδέσμου Προστασίας και Περιβάλλοντος Αδέσποτων Ζώων Ανατολικής Θεσσαλονίκης (ΣΥΠΠΑΖΑΘ). Και λίγη ανθρωπιά, θα συμπληρώναμε εμείς, αφού σε αυτές τις δύσκολες καιρικές συνθήκες και τις χαμηλές θερμοκρασίες αναζητούν προστασία από τους ανέμους και τα χιόνια προκειμένου να επιβιώσουν. Περισσότερο ευαίσθητα είναι τα κουτάβια, καθώς δεν έχουν μεγάλες αντοχές στο κρύο.
Πάνω απ’ όλα λίγη τροφή
“Αυτή την περίοδο που υπάρχει παγετός, πολλά αδέσποτα ζώα ψάχνουν να βρουν καταφύγιο σε χώρους όπου υπάρχει λίγος ήλιος, λίγη προστασία από ανέμους, μακριά από τα χιόνια. Διαπιστώνουμε καθημερινά ότι υπάρχουν κάποια σημεία στα οποία οι φιλόζωοι ρίχνουν τροφή για τα αδέσποτα ή τη διανέμουν μέσω ημών” συμπληρώνει ο κ. Ζαμπέτογλου. Υπογραμμίζει επίσης ότι υπάρχουν άνθρωποι που διανύουν χιλιόμετρα καθημερινά, για να προσφέρουν τροφή σε αδέσποτα που ζουν σε συγκεκριμένες περιοχές και σε αυτούς -όπως σχολιάζει ο ίδιος- “βγάζει το καπέλο”.
Σε ό,τι αφορά την ανάγκη των ζώων αυτών για νερό, σημειώνει ότι και πάλι κάποιοι φιλόζωοι αφήνουν δοχεία με νερό για τα αδέσποτα και φροντίζουν για την αλλαγή του, αν παγώσει. Ωστόσο διευκρινίζει ότι λίγο – πολύ ένα ζώο θα βρει νερό για να πιει, είτε από το χιόνι είτε από ποσότητες νερού που θα λιώσουν και θα συγκεντρωθούν σε κάποιο σημείο.
Από την άλλη πλευρά, ο κ. Ζαμπέτογλου τονίζει ότι υπάρχει αγάπη και ενδιαφέρον από φιλόζωους, που είτε αναλαμβάνουν τη φροντίδα αδέσποτων ζώων είτε τα υιοθετούν είτε προσφέρουν μια οικονομική υποστήριξη ώστε να εξακολουθήσει να υφίσταται η ύπαρξη αυτών των πλασμάτων που κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Ωστόσο αναφέρεται και σε άλλους ανθρώπους οι οποίοι έχουν αντίθετη άποψη, δεν επιθυμούν να κυκλοφορούν τα αδέσποτα ανάμεσά τους, τα χτυπούν, τα πυροβολούν ή ρίχνουν φόλες.
“Από τη στιγμή που κάποιος δεν έχει τη δυνατότητα να υιοθετήσει κάποιο ζώο συντροφιάς από τον δρόμο, εκείνο που μπορεί να κάνει είναι να του δώσει λίγη τροφή και να επιδείξει λίγη ανθρωπιά, να μην το κλωτσήσει, να μην το διώξει, να μην του ρίξει φόλα. Μπορεί να υπάρχει σε έναν βαθμό ευαισθητοποίηση του κόσμου, ωστόσο πρέπει να υπάρχει μια γενικότερη κουλτούρα σεβασμού και αγάπης προς τα αδέσποτα” επισημαίνει.
Σχετικά Άρθρα
Google News