«Το Αγκάθι της Ακακίας»: Μια παράσταση για την «κατάρα» της κλειτοριδεκτομής στο θέατρο Άβατον

Κάθε 11 δευτερόλεπτα κάπου στον κόσμο ένα κορίτσι ηλικίας 3-12 χρόνων κινδυνεύει να ακρωτηριαστεί. Κάθε 11 δευτερόλεπτα κάπου στον κόσμο θα ακουστεί η κραυγή ενός παιδιού. Μια ομάδα νέων καλλιτεχνών έστρεψαν «ευήκοον ους» στην κραυγή αυτή. Εσύ;

«Το Αγκάθι της Ακακίας» του Φίλιππου Ζαρφειάδη, το έργο που τολμά να φέρει στο φως τις πραγματικές ιστορίες γυναικών, οι οποίες έχουν υποστεί την πρακτική της κλειτοριδεκτομής, αφού ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη, την Λάρισα και την Πάτρα, επιστρέφει από την Πέμπτη 4 Απριλίου, για τρίτο κύκλο παραστάσεων στο θέατρο Άβατον.

Λίγα λόγια για την παράσταση

Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων είναι μια παράδοση που καταστρατηγεί τα ανθρώπινα δικαιώματα του παιδιού και της γυναίκας. Αυτό το έθιμο «κατάρα» της γυναικείας σεξουαλικότητας είναι το έναυσμα για «Το Αγκάθι της Ακακίας».

Τρεις νέοι ηθοποιοί: ο Φίλιππος Ζαρφειάδης (υπογράφει και το κείμενο), η Μαρίνα Παντελάκη και η Μαριλένα Δήμα, καθώς και ένας μουσικός, ο Θωμάς Αντωνόπουλος, δραματοποιούν ιστορίες γυναικών, βασισμένες και εμπνευσμένες από μαρτυρίες και ντοκουμέντα. Στόχος τους είναι να φωτίσουν πτυχές που είναι άγνωστες ακόμη και σήμερα.

%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%b3%ce%ba%ce%ac%ce%b8%ce%b9-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%ba%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b70
Φίλιππος Ζαρφειάδης

Ο Φίλιππος Ζαρφειάδης που υπογράφει το κείμενο, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Το Αγκάθι της Ακακίας», μίλησε αποκλειστικά στο Infowoman.gr λίγες ημέρες πριν από την πολυαναμενόμενη πρεμιέρα. Πώς αποφάσισε να ασχοληθεί με ένα τόσο «ευαίσθητο» ζήτημα και από πού άντλησε το υλικό του; Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισε και πώς την ξεπέρασε; Διαβάστε όσα μάς αποκάλυψε και κλείστε άμεσα τα εισιτήριά σας για να παρακολουθήσετε την παράσταση.

Πώς αποφασίσατε να γράψετε ένα έργο για ένα τόσο «ευαίσθητο» ζήτημα; Ποια ήταν η αφορμή;

«Η αφορμή για να γράψω το «Αγκάθι της Ακακίας» ήταν ένα δημοσίευμα για παράνομη εφαρμογή της πρακτικής της κλειτοριδεκτομής σε προσφυγικό καταυλισμό στην Αθήνα. Παλιότερα είχα διαβάσει το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα της Waris Dirie και με είχε πικράνει η ιστορία της. Ο τρόπος όμως που το δημοσίευμα παρουσίαζε τους ανθρώπους αυτούς με πίκρανε ακόμα περισσότερο. Ήταν ένα δημοσίευμα του τύπου «εμείς τους καλοδεχόμαστε κι αυτοί ακρωτηριάζουν τα παιδιά τους». Αυτό μου έδωσε την αφορμή να φτιάξω αυτήν την παράσταση».

%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%b3%ce%ba%ce%ac%ce%b8%ce%b9-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%ba%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b72

Ο θεατής πρόκειται να παρακολουθήσει τις πραγματικές ιστορίες γυναικών. Από πού αντλήσατε το υλικό σας; Ποιο το «ταξίδι» του έργου μέχρι να πάρει σάρκα και οστά επί σκηνής;

«Το να κάνεις θεατρική παράσταση τις πραγματικές ιστορίες των γυναικών που έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή δεν είναι σαφώς κάτι το εύκολο, ούτε το ανώδυνο. Το ταξίδι του έργου είχε πολλά πισωγυρίσματα, ποτέ μα ποτέ δεν πάτησα σε στέρεα γη. Και δεν σου κρύβω ότι τα παράτησα πολλές φορές. Όταν αποφάσισα όμως ότι θα το ανεβάσω το έργο πια και έκλεισα το θέατρο, τότε τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Το γράψιμο του έργου απαιτούσε πολλή έρευνα κι αυτό ήταν μια πρόκληση. Είχα βέβαια το «ατού» ότι είμαι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος, οπότε ήξερα αρκετά πράγματα για τις απαιτήσεις μιας έρευνας και ήμουν εξοικειωμένος με τον χώρο του πανεπιστημίου και της βιβλιοθήκης. Μετά το γράψιμο του έργου, σειρά είχε η ομάδα της παράστασης, δηλαδή οι ηθοποιοί. Η Μαρίνα Παντελάκη και η Μαριλένα Δήμα ήταν οι κατάλληλες, η καθεμία δίνει διαφορετικές προεκτάσεις στους ρόλους της. Τέλος, ο Θωμάς Αντωνόπουλος του οποίου η μουσική είναι πραγματικά η μισή παράσταση. Όλα ήρθαν κι έδεσαν αρμονικά μεταξύ τους. Το κείμενο, η σκηνοθεσία, οι ερμηνείες, η μουσική, τα φώτα».

Ο κόσμος είναι ευαισθητοποιημένος απέναντι στην κλειτοριδεκτομή; Ποιο είναι το feedback από τις παραστάσεις στην επαρχία;

«Νομίζω ότι οποιοσδήποτε και αν μάθαινε ότι ένα μικρό κοριτσάκι έχει υποστεί ακρωτηριασμό των γεννητικών του οργάνων δεν θα μπορούσε να παραμείνει αδιάφορος. Από εκεί και πέρα πιστεύω πως δεν είναι ευρέως γνωστή η διάσταση του προβλήματος, δεν είναι ευρέως γνωστό το κατά πόσο η πρακτική της κλειτοριδεκτομής επηρεάζει εκατομμύρια ζωές γυναικών στον κόσμο. Πολλοί θεατές, αφού παρακολούθησαν την παράσταση, ήρθαν να με βρουν και μου είπαν πως δεν είχαν ιδέα ότι η πρακτική αυτή συνεχίζεται ακόμα και σήμερα. Δεν πίστευαν ότι έχει έρθει στην Ευρώπη μέσα από τους μετανάστες, οι οποίοι θέλοντας να διατηρήσουν τα έθιμά τους συνεχίζουν την πρακτική της κλειτοριδεκτομής στις χώρες μετεγκατάστασής τους, ακόμα και αν γνωρίζουν ότι η πρακτική αυτή είναι παράνομη. Όπως εμείς οι Έλληνες είμαστε πιο Έλληνες όταν μεταναστεύουμε στο εξωτερικό, έτσι και οι Αφρικανοί, όταν εγκαθίσταται σε μια ξένη χώρα, θέλουν κι οι ίδιοι να διατηρήσουν τις παραδόσεις με ακόμα πιο έντονο και επίμονο τρόπο.

%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%b3%ce%ba%ce%ac%ce%b8%ce%b9-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%ba%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b74

Η περιφέρεια μας αγκάλιασε πραγματικά. Ήταν μεγάλο ρίσκο να ταξιδέψουμε την παράσταση εκτός Αθήνας, κυρίως εξαιτίας πρακτικών δυσκολιών, αλλά νομίζω πως βγήκαμε νικητές. Ο κόσμος ήταν συγκινημένος, γέμισε το θέατρο κι ήθελε να μάθει γύρω από τον τρόπο της δουλειάς μας. Στην Λάρισα το θέατρο ήταν ασφυκτικά γεμάτο και τολμώ να πω ότι ήταν από τις καλύτερες παραστάσεις μας. Για αυτόν τον λόγο εξάλλου του χρόνου το «Αγκάθι της Ακακίας» θα μετακομίσει στην Θεσσαλονίκη για δύο περίπου μήνες!».

Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε είτε στη συγγραφή του έργου, είτε στην σκηνοθεσία, είτε στην ερμηνεία του ρόλου σας;

«Όλο αυτό το διάστημα η μεγαλύτερή μου έγνοια ήταν να σταθώ απέναντι στους ανθρώπους αυτούς έντιμα. Ήθελε μεγάλη προσοχή για να μην γίνει το όλο πράγμα «μελό», να μην γίνει βίαιο και προκλητικό, ξενοφοβικό, ρατσιστικό. Οι παγίδες ήταν πολλές. Ούτε μία, ούτε δύο. Νομίζω πως ο σεβασμός στους ανθρώπους αυτούς ήταν το μεγάλο μου στοίχημα, δεν ξεπούλησα τίποτα για να εντυπωσιάσω ή να προκαλέσω τη ναρκισσιστική συμπόνια του θεατή. Τα βράδια, όταν ξαπλώνω, είμαι περήφανος που το όνομά μου βρίσκεται δίπλα στις ιστορίες των γυναικών αυτών που διψούν για ελευθερία, σεβασμό και μια αξιοπρεπή ζωή».

Δείτε περισσότερα για την παράσταση εδώ

Πληροφορίες παράστασης

Πού: Θέατρο Άβατον, Ευπατριδών 3, Γκάζι

Πότε: Από 4 Απριλίου και κάθε Πέμπτη & Κυριακή στις 21:15

Διάρκεια: 80’ (χωρίς διάλειμμα)

Εισιτήρια: 10 € (κανονικό), 8 € (φοιτητικό, πολυτέκνων, ανέργων, ατέλειες, εκπαιδευτικό), 7 € (για ομαδικά των 7 ατόμων και πάνω)

Προπώληση στα ταμεία του θεάτρου

Τηλ. κρατήσεων: 6946225169 και 210 3412689

Σχετικά Άρθρα
Ο Θανάσης Σαράντος σκηνοθετεί το «Κουαρτέτο» του Χάινερ Μύλλερ
Ο Θανάσης Σαράντος σκηνοθετεί το «Κουαρτέτο» του Χάινερ Μύλλερ
"Θέατρο Τέχνης": Γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου προσφέροντας μειωμένα εισιτήρια για τις παραστάσεις του!
“Θέατρο Τέχνης”: Γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου με μειωμένα εισιτήρια για τις παραστάσεις του!
To “MOMENT” της Ειρήνης Αναγνωστοπούλου προσθέτει 4 extra παραστάσεις για να το προλάβετε!
To “MOMENT” της Ειρήνης Αναγνωστοπούλου προσθέτει 4 extra παραστάσεις για να το προλάβετε!
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: «Ας τραγουδήσουμε στο εύθραυστο καράβι της ύπαρξής μας»
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: «Ας τραγουδήσουμε στο εύθραυστο καράβι της ύπαρξής μας»
"ΡΟΥΑ ΜΑΤ": Μια διαφορετική (θεατρική) παρτίδα ξεκινά στο ιστορικό μπιλιαρδάδικο της πλατείας Αμερικής
“ΡΟΥΑ ΜΑΤ”: Μια διαφορετική θεατρική παρτίδα ξεκινά στο ιστορικό μπιλιαρδάδικο της πλατείας Αμερικής
Μία διαφορετική Golfώ στο Θέατρο 104
Μία διαφορετική Golfώ στο Θέατρο 104

Ακολουθήστε μας στο Google News
και ενημερωθείτε πρώτοι για τα νέα άρθρα του