Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν είμαι καλή φίλη. Η ζωή μου είναι υπερβολικά γεμάτη και αγχωτική. Μερικές φορές οι προσπάθειές μου να έρθω πιο κοντά με τις φίλες μου αποτυγχάνουν παταγωδώς!
Δεν στέλνω μηνύματα τόσο συχνά όσο θα έπρεπε. Ξεχνάω να τους τηλεφωνήσω, ακόμα και να ευχηθώ στα γενέθλιά τους. Απορρίπτω τη μία μετά την άλλη τις προτάσεις τους για ομαδική έξοδο, μέχρι που στο τέλος σταματούν να με προκαλούν.
Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν είμαι καλή φίλη. Δεν καταφέρνω να βρίσκομαι στις βραδιές γυναικών που διοργανώνουν. Θέλω απλά να κουρνιάσω κάτω από μια κουβέρτα στον καναπέ το βράδυ της Παρασκευής αντί να βγω για ποτό. Πάντα φεύγω νωρίτερα από τις συναντήσεις μας ή δεν πηγαίνω καθόλου. Μερικές φορές απλά θέλω να κοιμηθώ αντί να βγω μαζί τους.
Μπορεί να περάσουν μέρες ή εβδομάδες χωρίς να μιλήσουμε ή θα στείλουμε μηνύματα στα οποία ξεχνάμε να απαντήσουμε επειδή εκείνη τη στιγμή, ή θα είμαστε στη δουλειά ή τα παιδιά θα κλαίνε ή θα τσακωνόμαστε με τον σύζυγο για κάτι ασήμαντο.
Όταν η ζωή γίνεται σκληρή, οι φίλοι εξαφανίζονται…
Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν είμαι μόνο εγώ έτσι. Μήπως υπάρχουν κι άλλοι που προσπαθούν τόσο πολύ να βρουν χρόνο για τους φίλους τους; Βλέπω φιλικά ζευγάρια που βγαίνουν για φαγητό ή ποστάρουν φωτογραφίες από τις εξόδους τους και σοκάρομαι γιατί τότε συνηδειτοποιώ ότι η ζωή συνεχίζεται… Ενώ εγώ ασχολούμαι με καθετί ανούσιο, η ζωή συνεχίζεται… Και δεν αποτελεί έκπληξη ότι όταν η ζωή γίνεται σκληρή, οι φίλοι ξαφνικά εξαφανίζονται.
Η αλήθεια είναι ότι μπορούμε να έχουμε πολλούς φίλους, όμως λίγοι θα είναι οι καλύτεροι. Αυτοί που θα μείνουν δίπλα μας ό,τι κι αν συμβεί, στις καλές και στις δύσκολες στιγμές, γιατί αυτοί είναι τα πραγματικά διαμάντια στη ζωή!
Είμαι ευγνώμων για αυτούς τους φίλους μου… Σας ευχαριστώ που ξέρετε πόσο έχω αλλάξει και δεν με κάνετε να ντρέπομαι για τον άνθρωπο που ήμουν παλιά. Σας ευχαριστώ που αλλάζετε μαζί μου, αν και όχι απαραίτητα με τον ίδιο τρόπο, αλλά με τον τρόπο που όλοι αλλάζουμε καθώς μεγαλώνουμε. Σας ευχαριστώ που μεγάλωσατε μαζί μου, που ήσασταν η οικογένειά μου.
Ευχαριστώ τις φίλες μου που συνεχίζουν να με προσκαλούν στις βόλτες τους, παρόλο που απορρρίπτω περισσότερες προτάσεις από εκείνες που δέχομαι. Σας ευχαριστώ που γνωρίζετε ότι η ανάγκη μου για μοναξιά δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζομαι τη φιλία σας, που ξέρω ότι είστε πάντα εκεί για μένα, παρόλο που η ζωή σας γίνεται άγρια και χαοτική. Σας ευχαριστώ που μπορείτε να καταλαβαίνετε πώς νιώθω χωρίς καν να μιλήσω, που ξέρετε ότι υπάρχουν τόσα πολλά που μπορούν να ειπωθούν στη σιωπή. Σας ευχαριστώ που λέτε το σωστό πράγμα ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Ελπίζω να κάνω το ίδιο κι εγώ για εσάς μερικές φορές.
Μπράβο στους φίλους που είναι πάντα εκεί…
Μπράβο στους φίλους που ζητούν συγγνώμη όταν κάνουν λάθος και που συγχωρούν όταν φταίνε οι άλλοι. Που γνωρίζουν ότι η φιλία -όπως και κάθε πραγματική σχέση- δεν υφίσταται χωρίς τις προκλήσεις και τα συναισθήματα που πληγώνουν. Μπράβο στους φίλους που υπομένουν την κακή μου διάθεση και ακούνε τις ανησυχίες μου. Σας ευχαριστώ για την ευγενική σας συμπεριφορά. Όπως κι εσύ είσαι εκεί για μένα στις δύσκολες μέρες μου, θα είμαι εκεί για σένα όταν έρθουν τα σύννεφα. Και το ξέρεις αυτό. Το ξέρουμε αυτό.
Μπράβο στους φίλους που είναι συγχρόνως και οικογένεια. Που μαζί τους έχω ζήσει τις χειρότερες διακοπές, αλά κι εκείνες που ήταν σκέτη μαγεία! Σας ευχαριστώ για τα γέλια μέχρι δακρύων που μου έχετε χαρίσει. Σας ευχαριστώ που είστε περισσότερο από φίλοι για μένα και περισσότερο από οικογένεια.
Μπράβο στους φίλους που είναι πάντα εκεί. Στα καλά και στα κακά, στις περιόδους που μιλάμε κάθε μέρα και όταν δεν μιλάμε καθόλου. Μπράβο στους φίλους που είναι πάντα εκεί… Σας ευχαριστώ!
Σχετικά Άρθρα
Google News