Δε σε θέλει ή φοβάται; Τι ακριβώς συμβαίνει όταν ο άλλος σου τα λέει “μπερδεμένα”;

Πρόσφατα είχα μια συζήτηση με μια φίλη η οποία μου έθεσε την εξής απορία, αφού πρώτα είχαμε αναλύσει με τις ώρες τί και πώς, «Δε με θέλει ή τον απασχολεί κάτι άλλο; Κι αν δε θέλει γιατί συνεχίζει να μου μιλά;».

Η ιστορία, εν  τάχει, έχει ως εξής: Αγόρι γνωρίζει κορίτσι, βγαίνουν για λίγο, περνούν πολύ όμορφα. Το κορίτσι ξεκαθαρίζει ότι δεν της αρέσουν τα παιχνίδια και το αγόρι ότι αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να δώσει πιο πολλά! Παρ’ όλα αυτά συνεχίζει να της μιλά και να της ζητά να βγαίνουν. Εκείνη νιώθει μπερδεμένη με τη συμπεριφορά του και δεν ξέρει πώς να αντιδράσει.

Είμαι σίγουρη ότι αρκετές από εσάς έχουν βρεθεί σε αυτή τη θέση. Τι συμβαίνει, λοιπόν; Η ψυχολόγος Ηλιάννα Πεσσάρη μάς απαντά!

Τι συμβαίνει όταν ο άλλος φέρεται μπερδεμένα;

Οι σχέσεις είναι ένα από τα δυσκολότερα κεφάλαια προς κατανόηση, επειδή παράλληλα με τα δύο μέλη μίας σχέση, υπάρχουν και πολλές ασυνείδητες δυνάμεις που αλληλεπιδρούν. Συνήθως το μοτίβο είναι ότι άλλα σκέφτομαι, άλλα λέω, άλλα κάνω και άλλα καταλαβαίνει ο άλλος, ο οποίος λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Σε αυτό το μοτίβο, η επικοινωνία είναι μία πολύ δύσκολη υπόθεση και απαιτεί μεγάλη ειλικρίνεια, κυρίως προς τον εαυτό μας και αντίστοιχη πρόθεση.

Υπάρχουν καταστάσεις που ο άλλος ανακινεί κάτι μέσα μας, κάτι ιδιαίτερο, κάτι που ίσως ούτε εμείς αναγνωρίζουμε και πιθανά να μας δυσκολεύει. Μία σχέση που μας καλεί σε δέσμευση, στη πραγματικότητα, μας καλεί σε μία εγγύτητα, σε μία σχέση πολύ κοντινή!

Οι κοντινές σχέσεις είναι από τις πιο απαιτητικές επειδή σε αυτές βλέπω τον εαυτό μου καλύτερα από οποιεσδήποτε άλλες σχέσεις. Είναι σχέσεις καθρέφτες. Μέσα σε αυτές μπερδεύουμε συχνά το δικό μας κομμάτι με του άλλου, αυτό που είναι «δικό μας» με αυτό που δεν είναι, μπερδεύουμε τα είναι μας, τις ευθύνες μας, τα συναισθήματα μας. Μέσα τους κρύβονται προσδοκίες, προσμονές, πόνος, φόβος αλλά και χαρά, ευτυχία, ολοκλήρωση. Το πώς θα δημιουργήσουμε αλλά και θα διατηρήσουμε μία τέτοια σχέση είναι δουλειά μίας ζωής, με την έννοια ότι είναι μία συνεχόμενη προσπάθεια συσχέτισης με μένα και τον άλλον.

Κάποιοι άνθρωποι δυσκολεύονται πολύ να φτιάξουν τέτοιες κοντινές σχέσεις, σαν να κρατούν μία μόνιμη απόσταση. Θέλουν να πάνε κοντά αλλά δεν μπορούν, συχνά λένε ότι δυσκολεύονται. Κάποιοι άλλοι πάνε τόσο κοντά που χάνονται μέσα σε αυτό, χάνουν την αίσθηση της ατομικότητας τους. Αυτά τα δύο φαίνονται αντίθετα αλλά στην πραγματικότητα είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Αν ο άλλος φέρεται μπερδεμένα, μάλλον είναι μπερδεμένος μέσα του, κάτι πιθανά να τον αγγίζει πολύ σε μας, στον τρόπο που συσχετιζόμαστε, στην δυναμική μεταξύ μας. Μπορεί να ανακινείται ένας φόβος μέσα του τον οποίον δεν αναγνωρίζει ακριβώς ή δεν θέλει να εκφράσει. Μπορεί να βιώνει μία σύγκρουση μέσα του, να θέλει πολύ και να διστάζει ταυτόχρονα. Μπορούμε να κάνουμε πολλές υποθέσεις σε σχέση με τον άλλον, όμως το πιο σημαντικό είναι που είμαστε εμείς οι ίδιοι, πως εμείς σχετιζόμαστε, τι εμείς θέλουμε από αυτόν, από τη σχέση, από τη ζωή …

Φταίει κάτι που έκανα;

Σε μία σχέση πάντα είμαστε δύο, που σημαίνει ότι ό,τι γίνεται μαζί το φτιάχνουμε, μαζί το χαλάμε. Σε καμία περίπτωση δεν φταίει μόνο ο ένας. Καλύτερα ακόμα, ας μην μιλάμε για φταίξιμο. Γνωριζόμαστε και μεταξύ μας δημιουργείται μία δυναμική. Η δυναμική αυτή σίγουρα δεν είναι τυχαία. Είναι κομμάτι μας, αντικατοπτρίζει τον τρόπο που λειτουργούμε, τον τρόπο που σχετιζόμαστε γενικά με τους άλλους.

Πιο συγκεκριμένα, σε κάθε σχέση καθρεφτίζεται ο τρόπος που εγώ σχετίζομαι, τι επιλέγω (ασυνείδητα φυσικά), τι σχέσεις φτιάχνω, τι επιτρέπω, πως στέκομαι – υποχωρώ, συγκρούομαι, ανέχομαι, παίρνω πρωτοβουλίες- με άλλα λόγια, κάθε σχέση φέρνει μπροστά μου τους ρόλους που παίρνω και διατηρώ σε μία σχέση, τον τρόπο που λειτουργώ.

Με αυτήν την οπτική, οι παράγοντες που κάνουν μία σχέση να στεριώνει ή να μένει μετέωρη είναι πολλοί, οι περισσότεροι είναι εσωτερικοί και απαιτούν πολύ προσωπική δουλειά. Ίσως φαίνεται τυχαίο, όμως στην πραγματικότητα, ο ρόλος που παίζω σε αυτές είναι πολύ μεγαλύτερος απ ότι φαντάζομαι.

Θα ήταν χρήσιμο και ενδιαφέρον, αν ο καθένας μας αναρωτιόταν μέσα στις σχέσεις που φτιάχνει «Τι κάνω εγώ εδώ; Τι με βοηθάει- προωθεί; Τι με κρατάει-δυσκολεύει;».

Μήπως απλώς με κοροϊδεύει;

Μου φαίνεται πολύ δύσκολο να φανταστώ κάποιον να έχει πρόθεση να κοροϊδέψει ουσιαστικά. Μπορεί να φαίνεται έτσι, μπορεί η συμπεριφορά του να μπορεί να ερμηνευτεί έτσι, μπορεί να είναι απλά μία δική μου λάθος ερμηνεία… βαθύτερα όμως, κάθε μπερδεμένο μήνυμα σημαίνει εσωτερική σύγκρουση. Συνήθως υπάρχουν δύο βασικές δυνάμεις μέσα μας που μας κινούν, ο φόβος και η αγάπη. Υπάρχουν καταστάσεις που ενεργοποιούν περισσότερο τον φόβο και μας κάνουν πιο κλειστούς, επιφυλακτικούς, μπερδεμένους και καταστάσεις που ενεργοποιούν μέσα μας την αγάπη, δίνοντας μας στοιχεία ζωντάνιας, ανοιχτότητας, τόλμης.

Είναι πολύ συχνό και πολύ ανθρώπινο να βλέπω και να μιλάω πολύ γι αυτό που ο άλλος κάνει, και όχι για αυτό που κάνω εγώ. Είναι λογικό επειδή είναι πιο εύκολο να παρατηρήσω τον άλλον. Όμως αν παρατηρήσω και εμένα, ίσως βρω περισσότερες απαντήσεις στις ερωτήσεις μου. Εγώ είμαι ξεκάθαρη σε αυτή τη σχέση; Τι μηνύματα δίνω στον άλλον; Πως θα μπορούσε να τα ερμηνεύει ο άλλος; Υπάρχει κάτι που κάνω εγώ, το οποίο πιθανά να μπερδεύει τον άλλον; Τι εξυπηρετεί για μένα μία σχέση μη ξεκάθαρη; Εγώ επιτρέπω να πάω κοντά;

Φοβάται τη δέσμευση/το να δεθεί με κάποιον; Υφίσταται κάτι τέτοιο;

Ο φόβος της δέσμευσης υπάρχει με έναν τρόπο κι είναι αυτό που αναφέραμε πιο πάνω, δηλαδή η δυσκολία μας να πάμε κοντά, να φτιάξουμε μία σχέση εγγύτητας. Το να δεσμευτούμε σημαίνει αρχικά, να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας, να αποφασίσουμε να εμπλακούμε, να πάμε κοντά, να τολμήσουμε ακόμα και να πληγωθούμε. Να δεσμευτούμε κάπου εμπεριέχει ένα ρίσκο, το ρίσκο της απώλειας και του πόνου.

Το να δεσμεύομαι ή να μην δεσμεύομαι είναι μία στάση ζωής γενικότερα. Όταν δεσμεύομαι έχω μία στάση πιο ανοιχτή προς τον κόσμο, εμπλέκομαι περισσότερο με μένα και τους άλλους, πειραματίζομαι, παίρνω ρίσκα και πρωτοβουλίες.

Αντίθετα, η στάση μη δέσμευσης είναι μία στάση πιο παθητική προς τη ζωή και τους ανθρώπους, μία στάση που με κάνει να κρατιέμαι λίγο πίσω από τις καταστάσεις, να λειτουργώ περισσότερο στην περιοχή του φόβου. Δεν δεσμεύομαι σημαίνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα, σημαίνει αποφεύγω, φοβάμαι, κάνω πίσω, κοιτάω από απόσταση…

Στην απλοποίηση του είναι σαν να λέμε δεν αφήνομαι να σε γνωρίσω για να μην σε χάσω.

Υπάρχουν σημάδια που θα με βοηθήσουν να καταλάβω;

Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και ο τρόπος που εκφράζεται είναι μοναδικός. Θα απέφευγα να πω γενικά σημάδια που εκφράζουν φόβο… όμως είμαι σίγουρη ότι όταν κάποιος αποφεύγει να έρθει κοντά μας, μπορούμε να το καταλάβουμε. Θα έλεγα ότι μέσα μας γνωρίζουμε τα πάντα. Συχνά, δεν επιτρέπουμε οι ίδιοι μία τέτοια αναγνώριση επειδή μπορεί να είναι επίπονη. Μπορεί να αντιστεκόμαστε σε αυτήν ή να μην θέλουμε να δούμε τα αντίστοιχα κομμάτια του εαυτού μας.  Για πολλούς, μία τέτοια σχέση είναι η αφορμή να ξεκινήσουν δουλειά με τον εαυτό τους- ψυχοθεραπεία. Το να είμαστε ειλικρινής με τον άλλον προϋποθέτει την προσωπική εσωτερική μας ειλικρίνεια, το να μπορώ να είμαι καλά μαζί σου προϋποθέτει το να είμαι καλά μαζί μου, μέσα μου.

Υπάρχει τρόπος να τον κάνω να «ανοιχτεί» ή να αποφασίσει;

Αντί να τον προσπαθήσω να τον κάνω να ανοιχτεί ή να αποφασίσει, μπορώ να διερωτηθώ για μένα και τον δικό μου ρόλο σε αυτήν την ιστορία. Αυτό που βοηθάει  κάποιες φορές, εφόσον και οι δύο πλευρές είναι πρόθυμες, είναι μία συζήτηση, ένα ανοιχτό μοίρασμα των συναισθημάτων μας, μία προσπάθεια να τα «βάλουμε όλα στο τραπέζι» και να τα κοιτάξουμε!

Ηλιάννα Πεσσάρη

Ψυχολόγος, Ψυχοδραματίστρια

Αλκμαιωνίδων 6, Καισαριανή

2155159120, 6938165911

www.prosopikianaptixi.gr

Διαβάστε επίσης

Οι δίδυμες αδελφές που δόθηκαν παράνομα για υιοθεσία μετά τη γέννησή τους, ενώθηκαν ξανά χάρη στο TikTok

Στα 45 μου βρήκα τον τρόπο να μην κοιτάζω απλά το ρολόι, αλλά να κάνω ο, τι και αυτό: να προχωράω!

Σχετικά Άρθρα
Γνωρίστε τις “trad wives”: Tις αντι-φεμινίστριες που ζητούν παραδοσιακές αξίες
Γνωρίστε τις “Trad Wives”: Tις αντι-φεμινίστριες που ζητούν παραδοσιακές αξίες
Στην Amazon θα βρείτε βιβλία γραμμένα μέσω AI - Το ερώτημα είναι μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να δημιουργήσει λογοτεχνία;
Στην Amazon θα βρείτε βιβλία γραμμένα μέσω AI – Το ερώτημα είναι μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να δημιουργήσει λογοτεχνία;
Θετική Φωνή: Ένα βίντεο για να μας θυμίσει ότι η εργασία στο σεξ είναι εργασία
Θετική Φωνή: Ένα βίντεο για να μας θυμίσει ότι η εργασία στο σεξ είναι εργασία
Όταν το Ψέμα συνάντησε την Αλήθεια - Ένας μύθος που μας οδηγεί στη Γυμνή Αλήθεια
Όταν το Ψέμα συνάντησε την Αλήθεια – Ένας μύθος που μας οδηγεί στη Γυμνή Αλήθεια
Αυτά είναι τα πιο "γκρινιάρικα" ζώδια
Αυτά είναι τα πιο “γκρινιάρικα” ζώδια
"Οθόνες το όπιο των λαών, τελικά;" Σκέψεις και συναισθήματα της συγγραφέως Σταυρούλας Αποστολίδου
“Οθόνες το όπιο των λαών, τελικά;” Σκέψεις και συναισθήματα της συγγραφέως Σταυρούλας Αποστολίδου

Ακολουθήστε μας στο Google News
και ενημερωθείτε πρώτοι για τα νέα άρθρα του