Ο χώρος αναμονής τόσο στις αφίξεις όσο και στις αναχωρήσεις του αεροδρομίου της Αθήνας είναι άδειος. Ελάχιστος κόσμος κυκλοφορεί. Ελάχιστοι είναι αυτοί που περιμένουν δικούς τους ανθρώπους να επιστρέψουν από μία άλλη πόλη, από μία άλλη χώρα. Ακόμη και στο πάρκινγκ, τα αυτοκίνητα είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Οι πτήσεις στον πίνακα ανακοινώσεων είναι εμφανώς λιγότερες. Σε πολλές περιπτώσεις, φτάνουν μέχρι και 40 λεπτά νωρίτερα από την προγραμματισμένη ώρα τους.
Το ρολόι δείχνει έντεκα και τέταρτο το πρωί. Η πτήση από το Βερολίνο έφτασε.
Ο Γιώργος και η Κατερίνα βγαίνουν με τα καρότσια γεμάτα βαλίτσες. Φορούν προστατευτικά γάντια και μάσκες. Στη είσοδο περιμένει η μητέρα τους. «Μαμά αγκαλιά από απόσταση! Ο κορονοϊός παραμονεύει…» της φωνάζει γελώντας η Κατερίνα.
«Εργαζόμαστε ως μάγειρες σε γερμανικό εστιατόριο του Βερολίνου. Το αφεντικό ζήτησε να παραμείνουμε στη δουλειά έως τα τέλη Μαρτίου. Εμείς όμως αποφασίσαμε να τα μαζέψουμε και να επιστρέψουμε στην Ελλάδα», μας λέει ο Γιώργος.
«Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι από τη στιγμή που πατήσαμε σε ελληνικό έδαφος πρέπει να παραμείνουμε σε κατ’ οίκον περιορισμό για 14 ημέρες. Εννοείται ότι θα το κάνουμε για το καλό όλων μας», υποστηρίζει η Κατερίνα.
Ελληνας γιατρός στο Λονδίνο
Εφοδιασμένος με μάσκα και χειρουργικά γάντια, ο Νίκος Γεωργιάδης, Έλληνας γιατρός στο Λονδίνο επέστρεψε στην Αθήνα.
«Εργάζομαι μισό μήνα στο Λονδίνο, μισό μήνα στην Ελλάδα. Φοβήθηκα ότι εάν τα μέτρα εντατικοποιηθούν, ίσως να μη μπορέσω να επιστρέψω σύντομα στο σπίτι μου και στην οικογένειά μου. Η κυβέρνηση στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει αργήσει να πάρει μέτρα ενάντια στον κορονοϊό. Τα σχολεία ακόμη λειτουργούν, τα καταστήματα και οι επιχειρήσεις είναι ανοιχτά. Οι Βρετανοί τώρα αρχίζουν να συνειδητοποιούν τη σοβαρότητα της κατάστασης . Δεν ήθελα να το ρισκάρω. Επιστρέφω στο σπίτι μου και δεν βγαίνω από αυτό για όσο διάστημα χρειαστεί. Είμαι γιατρός και συμπαραστέκομαι και εγώ στους συναδέλφους μου με τις «λευκές ποδιές» που δίνουν καθημερινά τη δύσκολη μάχη στα νοσηλευτικά ιδρύματα»
Επιστροφή στην Ελλάδα – Μαθήματα μέσω τηλεδιάσκεψης
Η Αλεξάνδρα είναι 20 χρονών. Φοιτήτρια ψυχολογίας στην Δρέσδη. Το πανεπιστήμιο τους ενημέρωσε την πιθανότητα να κλείσει. Ωστόσο τα μαθήματα θα συνεχιστούν μέσω τηλεδιάσκεψης.
«Ο κορονοϊός μάς έχει τρομάξει. Στην Ελλάδα νιώθω μεγαλύτερη ασφάλεια, καθώς εκτιμώ ότι η ελληνική κυβέρνηση αντέδρασε γρήγορα και πήρε ισχυρά μέτρα για τη θωράκιση της χώρας μας απέναντι στην πανδημία. Θα πάρω ένα ταξί…όχι μετρό ή λεωφορείο, για να αποφύγω και το συνωστισμό και θα πάω κατευθείαν στο σπίτι των γονιών μου. Για 14 μέρες θα μείνω μέσα. Το μήνυμα που θέλω να στείλω είναι ότι όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε θαύματα και να προλάβουμε καταστάσεις. Μένουμε σπίτι!»
Λίνα, επιστροφή από Αγγλία – “Λυπάμαι έψαχνα για αντισηπτικό στο αεροδρόμιο και δεν υπάρχει πουθενά”
Η Λίνα επέστρεψε από την Αγγλία για να είναι κοντά στην οικογένειά της μέχρι να περάσει η μπόρα. Βέβαια, θα ακούσει τις οδηγίες των ειδικών και για 14 ημέρες θα αυτοπεριοριστεί, θα μείναι μόνη της σε άλλο σπίτι από αυτό της οικογένειας, καθώς όλοι όσοι έρχονται από τη Μ. Βρετανία θεωρούνται φορείς. “Πραγματικά λυπήθηκα πολύ γιατί με το που έφτασα στο αεροδρόμιο περίμενα ότι θα συναντήσω μια πιο σοβαρή αντιμετώπιση της κατάστασης. Για παράδειγμα, έψαχνα για αντισηπτικό χεριών, το οποίο και δεν βρήκα πουθενά. Στη συνέχεια, περίμενα ότι κάποιος θα ενημέρωνε εμάς που ερχόμασταν από Αγγλία για το τι ακριβώς έπρεπε να κάνουμε. Πέρασα έλεγχο διαβατηρίων, καμία ενημέρωση, είπα, ok, θα μας μοιράσουν έντυπα… ούτε αυτό έγινε… Κρίμα, γιατί πολλοί ήταν οι φοιτητές στο αεροπλάνο που έδειχναν ότι έχουν πάρει το όλο θέμα αψήφιστα”…
Σχετικά Άρθρα
Google News