“Τελευταία στη σχέση μου αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα. Όχι, ακριβώς εγώ, αλλά ο σύντροφός μου και κατ’ επέκταση εγώ. Όταν βρισκόμαστε ερωτικά όλα ξεκινούν καλά, συνήθως, όμως, κάτι στη συνέχεια χαλάει”.
“Γιατί συμβαίνει αυτό; Φταίω εγώ; Έχω κάνει κάτι που του δημιούργησε αυτό το πρόβλημα; Φταίει, όπως λέει εκείνος, το άγχος της δουλειάς ή μήπως συμβαίνει κάτι άλλο;”
Ως στυτική δυσλειτουργία ορίζεται η αδυναμία του άνδρα να αποκτήσει ή να διατηρήσει για επαρκή χρόνο την στύση που απαιτείται ώστε να πραγματοποιηθεί η σεξουαλική πράξη, μας ενημερώνει ο Δρ. Θάνος Ασκητής, νευρολόγος-ψυχίατρος, πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας.
Διαβάστε ακριβώς την απάντηση του στο ερώτημα που απασχολεί ολοένα και περισσότερα ζευγάρια σήμερα…
Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, είναι η πιο συχνά εμφανιζόμενη σεξουαλική διαταραχή για τον άνδρα.
Τα αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας μπορούν να είναι ψυχογενή, οργανικά ή και τα δύο ταυτόχρονα.
Η στυτική δυσλειτουργία επηρεάζει πρακτικά τον άνδρα αλλά και ψυχολογικά τη γυναίκα ενώ μπορεί να αποτελέσει πηγή πολλών εντάσεων ακόμα και οριστικής ρήξης για ένα ζευγάρι.
Η γυναικεία αντίδραση μπορεί να πάρει πολλές μορφές, από την πλήρη κατανόηση και υποστηρικτικότητα, έως την απόλυτη απαξίωση και τον χλευασμό. Ο τρόπος με τον οποίο θα αντιμετωπίσει μια γυναίκα τη στυτική δυσλειτουργία του συντρόφου της μπορεί να καθορίσει σε σημαντικό βαθμό την επιτυχή ή μη θεραπεία της διαταραχής.
Ο άνδρας, νιώθοντας ήδη τις ενοχές και την απογοήτευση που συνοδεύουν την αδυναμία να αποδείξει την αρρενωπότητά του, καταρρακώνεται ακόμα περισσότερο όταν η σύντροφός του επιρρίπτει ευθύνες για την κατάσταση αυτή. Μπλέκεται επομένως σε έναν φαύλο κύκλο όχι μόνο αυτομομφής και αυτοακύρωσης αλλά και υποτίμησης από την γυναίκα.
Από την πλευρά της η γυναίκα αισθάνεται ότι αδυνατεί να ικανοποιήσει τον σύντροφό της ενώ μπαίνει στην διαδικασία να αμφισβητήσει και την θηλυκότητα της θεωρώντας την στυτική δυσλειτουργία ένδειξη έλλειψης επιθυμίας.
Για την γυναίκα η σκληρότητα και η διάρκεια της στύσης του άνδρα είναι η μεγαλύτερη ένδειξη της ερωτικής του επιθυμίας για εκείνη.
Οπότε βαθμιαία αρχίζει να ανησυχεί για το ενδεχόμενο ύπαρξης μιας παράλληλης σχέσης στην οποία εμπλέκεται ο σύντροφός της και του επιτίθεται. Η ποιότητα της σχέσης αλλά και της επικοινωνίας που έχει αναπτυχθεί το προηγούμενο διάστημα τίθεται επί τάπητος και δοκιμάζεται έντονα σε περιπτώσεις στυτικής δυσλειτουργίας.
Οι ενοχές είναι ίσως η πιο συχνή αντίδραση μιας γυναίκας στο στυτικό πρόβλημα του συντρόφου της.
Η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η εξαρτητική διάθεση μιας γυναίκας μπορούν να τη γεμίσουν αμφιβολίες για το κατά πόσο μπορεί να ικανοποιήσει τον άνδρα. Η στυτική δυσλειτουργία ταυτίζεται με την έλλειψη επιθυμίας και οι ευθύνες για αυτή την υποθετική κρίση στη σχέση βαρύνουν αποκλειστικά εκείνη η οποία με κάποιο τρόπο σταμάτησε να είναι το αντικείμενο πόθου για το σύντροφό της.
Αποτέλεσμα της αντίδρασης αυτής είναι η απομάκρυνση του ζευγαριού τόσο συναισθηματικά όσο και σεξουαλικά και ο εγκλωβισμός του καθενός σε μια αέναη μάχη με τον εαυτό του.
Πολλές φορές η αποστασιοποίηση αυτή οδηγεί τη γυναίκα σε μια παθητικότητα που ερμηνεύεται από τον άνδρα ως αδιαφορία ενώ επί της ουσίας είναι η αδυναμία της συντρόφου να διαχειριστεί με τρόπο γόνιμο τη σεξουαλικότητά της.
Στις περιπτώσεις όπου η γυναίκα έχει έναν αρχηγικό ρόλο στη σχέση, οπότε έχουμε να κάνουμε με έναν άνδρα εξαρτητικό και αδύναμο σαν χαρακτήρα, η πιο πιθανή αντίδραση από μέρους της είναι η επικριτικότητα και δευτερευόντως η καχυποψία.
Η γυναίκα σχολιάζει αρνητικά την αδυναμία του συντρόφου της να επιτύχει μια δυνατή στύση και ενδεχομένως να φτάνει και στο σημείο να τον συγκρίνει με προηγούμενες σχέσεις της. Η αντίδραση αυτή πλημμυρίζει τον άνδρα με ακόμα μεγαλύτερο άγχος και αίσθημα ανεπάρκειας καθώς πλέον έχει να ανταγωνιστεί και τους προηγούμενους συντρόφους εκτός από τον ίδιο του τον εαυτό.
Ωστόσο, δεδομένου ότι μια γυναίκα με αρχηγικό χαρακτήρα στη σχέση έχει και πολλά ναρκισσιστικά στοιχεία στην προσωπικότητά της δεν θα μπορούσε να μην επιδείξει και καχυποψία ως προς το ενδεχόμενο να υπάρχει κάποια παράλληλη σχέση που δεν την γνωρίζει.
Η θετική στάση της γυναίκας, η οποία είναι και το ζητούμενο σε τέτοιες περιπτώσεις, θα λειτουργήσει ευεργετικά στη θεραπεία, θα αποφορτίσει τον άνδρα από το άγχος και τις ενοχές και θα εξασφαλίσει ταχύτερα αποτελέσματα. Βασική προϋπόθεση είναι η ουσιαστική δέσμευσή της να συνδράμει στη θεραπεία του συντρόφου ανεξάρτητα από προσωπικές αξίες, ταμπού και περιορισμούς.
Αυτό που έχει κατά κύριο λόγο ανάγκη ο άνδρας είναι να μπορεί να «δει» στα μάτια της συντρόφου του ότι το πρόβλημα που έχει δεν απειλεί τη σχέση τους.
Με αυτό ως παρακαταθήκη θα διεκδικήσουν από κοινού την σεξουαλική υγεία και απόλαυση.
«Τον τελευταίο καιρό νιώθω πως δεν αρέσω πια στο σύντροφο μου. Τι να κάνω για να με θέλει ξανά;»
Μπορούν οι γυναίκες να είναι ριψοκίνδυνες σεξουαλικά;
Σχετικά Άρθρα
Google News