Με μια ανάρτηση-κόλαφος στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης εξηγεί τους λόγους που τον οδήγησαν να αποδεχθεί την πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη, να είναι στην τελευταία -μη εκλόγιμη θέση- του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.
Απευθυνόμενος στον «Φάνη», ο ηθοποιός και σκηνοθέτης αρχικά επισημαίνει ότι από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό η πορεία της χώρας τα επόμενα χρόνια.
Γράμμα σ’ έναν φίλο (που απορεί γιατί αποδέχθηκα την πρόταση για την τελευταία, μη εκλόγιμη θέση στο Επικρατείας της ΝΔ)
«Αγαπημένε μου Φάνη,
Στις 7 Ιουλίου, το βράδυ, ξέρω πού θα βρίσκομαι: στην Επίδαυρο, στο αρχαίο θέατρο. Θα ψηφίσω το μεσημέρι και μετά, ταξίδι και προετοιμασία μέσα στη νύχτα για τις τελικές δοκιμές, για τον Οιδίποδα Τύραννο που σκηνοθετώ. Θα κάνω δηλαδή τη δουλειά που αγαπώ -κι έχω επιλέξει- να κάνω. Στη χώρα, την ίδια ώρα, θα έχουν ολοκληρωθεί οι εκλογές, κι απ’ αυτές τις εκλογές θα κριθεί, σε μεγάλο βαθμό, η πορεία της τα επόμενα χρόνια.
Θα κριθεί, καταρχάς, αν θα τελειώσουμε με αυτήν την κυβέρνηση που, το νοιώθεις κι εσύ, διέψευσε απόλυτα τις προσδοκίες των ανθρώπων που την πίστεψαν, όλων αυτών που, όταν η ζωή τους όπως την ήξεραν κατέρρεε, γοητεύτηκαν από την ιδέα ότι υπάρχει ένας άλλος, μαγικός δρόμος, απ’ τον οποίον «η ελπίδα έρχεται».
Εγώ δεν ήμουν απ’ αυτούς που γοητεύτηκαν, οπότε δεν έπεσα απ’ τα σύννεφα. Έτσι κι αλλιώς, η δεκαετία της κρίσης που περάσαμε, όσο σκληρή κι αν ήταν, διέλυσε μια σειρά από ψευδαισθήσεις, όπως ότι μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε με ελλείμματα και δανεικά, ότι μπορούμε να μπλοφάρουμε κι οι αγορές να χορεύουν, ότι μπορεί να υπάρξει ισχυρό κοινωνικό κράτος χωρίς επενδύσεις στον ιδιωτικό τομέα, ότι μπορεί ο κόσμος γύρω μας να αλλάζει με ταχύτητες φωτός κι εμείς να μένουμε καθηλωμένοι στο παρελθόν. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν κρίση. Ήταν η επώδυνη ενηλικίωση της χώρας.
Κι αυτά τα 4,5 χρόνια, η ελπίδα τελικά δεν ήρθε, ήρθαν μόνο λάθη, ανικανότητα, επιπολαιότητα, μισαλλοδοξία, διχασμός, απίστευτη αλαζονεία και ψέματα – αδιανόητα ψέματα. Κι αυτό το περίφημο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, κερδισμένο κάποτε με αγώνες και θυσίες, αποδείχτηκε, στην πράξη, κενό δοχείο»…
Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση
Σχετικά Άρθρα
Google News