Κάποιες φορές οι δημοτικοί υπάλληλοι με τις αντιδράσεις τους προκαλούν τον κόσμο, προσπερνώντας το αίσθημα κοινής λογικής που πρέπει να επικρατεί όταν έρχεσαι σε επαφή με το κοινό.
Η αναγνώστρια Α.Μ. που ήταν παρούσα σε περαστικό με ΑμεΑ έξω από το ταμείο εισόδου στην δημοτική πλαζ Αυλακίου μάς περιέγραψε ένα περιστατικό, που πραγματικά θα ταιρίαζε σε άλλες εποχές…
“Αγαπητοί, θα ήθελα να σας μιλήσω με μεγάλη λύπη, πίκρα, αλλά και θυμό για ένα περιστατικό που έλαβε χώρα στην ουρά προς τα ταμεία εισόδου στην πλαζ Αυλάκι και μάς άφησε όλους έκπληκτους. Ξέρετε, πλέον, μόνο 230 άτομα μπορούν να εισέλθουν λόγω των μέτρων προστασίας κατά του κορωνοϊού, οπότε ειδικά τις Κυριακές παρατηρείται το φαινόμενο από τις 8.45 περίπου να κατεβαίνουν τα ρολά λόγω πληρότητας.
Παρ’ όλα αυτά,η ιστορία που σας διηγούμαι συνέβη το Σάββατο κι ενώ ακόμη δεν είχε συμπληρωθεί μέσα ο συγκεκριμένος αριθμός ατόμων – άρα δεν είχαν κατεβάσει τα ρολά οι δημοτικοί υπάλληλοι. Φτάνουν λοιπόν και παίρνουν θέση στην “ουρά” δύο αδέρφια – ένας εκ των οποίων ΑμεΑ. Τον αφήνει ο αδελφός του και φεύγει για να παρκάρει το αυτοκίνητό του. Όταν επιστρέφει, βλέπει ότι ο αδερφός του είχε περάσει μέσα -μόνος του- ενώ τα ρολά είχαν κατέβει, σημαίνοντας το τέλος εισόδου – τουλάχιστον μέχρι να βγει κάποιο άτομο. Παρακάλεσε τις υπαλλήλους να περάσει, αλλά εκείνες ανένδοτες… Τι να λέει στις κυρίες του δήμου ότι ο αδερφός του τον χρειάζεται, γιατί πάντα χρειάζεται συνοδό, τι να προσπαθεί να τις πείσει, τίποτα εκείνες…
Πείτε μου, σας παρακαλώ, πόση λογική και τι βαθμός ενσυναίσθησης χρειάζεται για τα αυτονόητα… Προφανώς, ο δήμος Μαρακόπουλου, όπως και κάθε δήμος, πρέπει να είναι περισσότερο υπεύθυνος και να επιλέγει με ιδιαίτερη προσοχή τα άτομα για τις υπηρεσίες του, ιδίως όταν έρχονται σε επαφή με κόσμο…
ΥΓ. Ο νεαρός συνοδός τελικά κατάφερε να μπει στην πλαζ και να βρει τον αδερφό του, αλλά γιατί πρώτα έπρεπε τόσο να… χαλαστεί… για ένα θέμα για το οποίο οι υπάλληλοι στα ταμεία θα έπρεπε να έχουν επιδείξει άλλη ευαισθησία; Ψιλά γράμματα;
Σχετικά Άρθρα
Google News