Η Φωτεινή Παπαλεωνιδοπούλου είναι το πρόσωπο που κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει στην Ελλάδα. Γιατί είναι το 10χρονο κορίτσι που επιλέχτηκε να σβήσει τη φλόγα στην Τελετή Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, συνδέοντας για πάντα το όνομά της με τους Ολυμπιακούς του 2004.
Έκτοτε και μέσα από τη δική της ιστορία και πορεία, επιστήμονας με σπουδές πλέον στη Μοριακή Βιολογία στην Ελλάδα και την Αμερική, δίνει ελπίδα στους νέους ανθρώπους που ονειρεύονται έναν καλύτερο κόσμο.
Η Φωτεινή πριν από λίγες ημέρες έδωσε το παρών στο φιλανθρωπικό event «Reaching for the Stars» που διοργανώθηκε από την ελληνική ομογένεια στο Τορόντο του Καναδά και τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν, θα διατεθούν στα Παιδικά Χωριά SOS στην Ελλάδα.
«Εδώ και 5 χρόνια γίνεται ένα φιλανθρωπικό event από την ελληνική ομογένεια στο Τορόντο του Καναδά όπου τα λεφτά που μαζεύονται δίνονται στα Παιδικά Χωριά SOS στην Ελλάδα, είπε η Φωτεινή σε συνέντευξή της στη BOVARY. Φέτος, οι διοργανωτές του 5ου Reaching for the Stars με προσκάλεσαν να δώσω έναν μικρό λόγο για να στηρίξω αυτόν τον θεσμό ως ένα από τα παιδιά που μεγάλωσαν στα Παιδικά Χωριά SOS και ως ένα παράδειγμα ότι και άλλα παιδιά που μεγαλώνουν τώρα στα χωριά μπορούν να τα καταφέρουν στη ζωή τους εξίσου περίφημα. Πραγματικά θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικός αυτός ο θεσμός και αξιέπαινος, μιας και άνθρωποι από μια άλλη ήπειρο σκέφτονται και στηρίζουν τα παιδιά της Ελλάδας και τις ανάγκες των Παιδικών Χωριών SOS».
Η Φωτεινή μοιράστηκε τις σκέψεις της και φωτογραφίες από την εκδήλωση στα social media. Τα λόγια της συγκινούν:
To 2004, ήμουν 10 ετών. Θυμάμαι τον εαυτό μου να σαγηνεύεται από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Oι ελίτ αθλητές, οι αξιοσημείωτες επιτυχίες τους και η αφοσίωσή τους στην Ολυμπιακή Αριστεία με ενέπνευσαν. Επειτα, συνειδητοποίησα ότι η Αριστεία αυτού του επιπέδου έχει πολλές μορφές. Είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς -για να γινόμαστε συνεχώς καλύτεροι σε ό,τι κι αν κάνουμε στη ζωή μας. Προσπάθησα να εφαρμόσω αυτή την ιδέα στην εξέλιξή μου σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Ολα χρειάζονται αφοσίωση, πειθαρχία και σκληρή δουλειά. Αλλά χρειάζονται ακόμα ανθρώπους να πιστεύουν σε σένα. Αυτός ήταν και ο ρόλος των Παιδικών Χωριών SOS στη ζωή μου -οι άνθρωποι με τους οποίους μεγάλωσα. Ήταν στο πλευρό μου όλα αυτά τα χρόνια και με στήριξαν σε συναισθηματικό αλλά και οικονομικό επίπεδο. Έτσι, αυτός είναι και ο λόγος που βρίσκομαι σε αυτή την όμορφη εκδήλωση, αυτό το βράδυ του Νοέμβρη: γιατί πιστεύω ότι μέσα μας έχουμε μια μαγική δύναμη και με την στήριξή σας είμαι σίγουρη ότι όλο και περισσότερα παιδιά που μεγαλώνουν στα Παιδικά Χωριά SOS θα καταφέρουν να αγγίξουν τα αστέρια.
Google News