Γνωρίζατε ότι τα άτομα με αναπηρία στα φέρι μποτ παραμένουν στο γκαράζ; Διαβάστε τη δημοσίευση του Δημήτρη για ό,τι έζησε

9 Αυγούστου – ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΠΡΙΝ – Θυμάστε τι έγινε;

Ο Δημήτρης Αντωνίου μάς βοηθά να μην ξεχάσουμε…

“Εγώ δεν έχω ξεχάσει τίποτα από εκείνη τη μέρα. Γιατί όμως βρέθηκα εκεί μέσα, στο γκαράζ του πλοίου, δίπλα στις μηχανές και την δυσοσμία; Γιατί δεν μπορούσα να είμαι επάνω στο κατάστρωμα και να βλέπω και να ακούω τη θάλασσα και τον ουρανό όπως όλοι οι υπόλοιποι; Γιατί έπρεπε να τα ζήσω όλα αυτά;

Απ’ ότι φαίνεται, έπρεπε να τα ζήσω, για να τα μοιραστώ μαζί σας. Γιατί μαζί φροντίσαμε να μάθουν και στην τελευταία γωνιά της Ελλάδας ότι στα φέρυ μπότ που κάνουν σύντομες διαδρομές τα άτομα με αναπηρία τα κουβαλάνε στα χέρια με κίνδυνο της ζωής τους και της αξιοπρέπειας τους.

Γιατί βλέπετε κάποιοι πολιτικοί σκέφτηκαν ότι για σύντομες διαδρομές με πλοία δεν πειράζει να κάνουμε ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ τη ζωή ανθρώπων με ήδη αρκετές δυσκολίες. Σκέφτηκαν ότι για 35 λεπτών δεν πειράζει να καταπατήσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότητα. Για 35 λεπτά δεν πειράζει να ρισκάρουμε μερικές ανθρώπινες ζωές.

Αυτά σκέφτηκαν φίλοι μου. Γι’ αυτό όταν τους ενημερώσαμε για την κατάσταση, με τον χαμό που κάναμε, έβγαλαν νέα εγκύκλιο που ήταν ακόμη μια δυσάρεστη προσθήκη στην όλη παρωδία. Γιατί πια η επίσημη οδηγία λέει να μην μας κουβαλούν στα χέρια, αλλά να μας κουβαλούν πάνω σε ένα πλαστικό καρεκλάκι. Ένα πλαστικό καρεκλάκι που κατά τη γνώμη μου είναι ακόμη πιο επικίνδυνο από ‘’τα χέρια’’ του προσωπικού.

Αλλαγή του νόμου

Να αλλάξει ο παράνομος νόμος και να μπει αναβατόρι σε όλα τα φέρυ μποτ για να ανεβαίνουν οι άνθρωποι με αμαξίδιο στο κατάστρωμα ΜΑΖΙ με το όχημα-βοήθημα τους, όπως επίσης και οι ηλικιωμένοι και οι γονείς με παιδικά καρότσια. Τεχνικά εύκολο, το κόστος τους μηδαμινό για τέτοιες επιχειρήσεις, ΑΛΛΑ…. Αλλά ίσως το αναβατόρι αυτό να πιάσει χώρο στο γκαράζ και να μην χωράνε 100 αυτοκίνητα στο κάθε δρομολόγιο αλλά 98. Και πόσα δρομολόγια κάνει τη μέρα; Πόσα αυτοκίνητα ‘’θα χάσουν’’. Μάλλον τέτοιες πράξεις κάνουν και δεν προχωράει το ζήτημα…

Εγώ λέω την 9η Αυγούστου να την πούμε ‘’Παγκόσμια ημέρα υποκρισίας’’. Την μέρα αυτή θα ‘’ξεγυμνώνονται’’ οι υποκριτές που βγαίνουν 500 φωτογραφίες την παγκόσμια ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή την Παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία. Αυτοί που στηρίζουν και νοιάζονται για τα άτομα με αναπηρία μέχρι να πάρουν τις ψήφους και τα likes… μετά καλό καλοκαίρι.

Οι επιστολές

ΥΓ : Έστειλα επιστολή εδώ και καιρό στον καινούργιο υπουργό Ναυτιλίας αλλά απάντηση δεν πήρα καμία. Επίσης θα ήθελα να ζητήσουμε από τον φίλο μας Στέλιος Κυμπουρόπουλος, μιας και ήθελε να αναλάβει να μας εκπροσωπήσει στην ευρωβουλή, να ενημερώσει τους ‘’φίλους μας’’ τους ευρωπαίους για το πώς μετακινούνται εδώ στην ΕΛΛΑΔΑ άνθρωποι σε αναπηρικό αμαξίδιο με φερυ μποτ για διαδρομές κάτω των 30 ναυτικών μιλίων. Δεν ξέρω αν συμφωνείτε και εσείς αλλά καλό θα ήταν να φτάσει το θέμα και παραέξω μήπως και λυθεί, γιατί ‘’οι δικοί’’ μας δεν φαίνεται να θέλουν να το λύσουν.

Καλός ή κακώς, είμαστε μαζί σε αυτό τον αγώνα και δε θα σταματήσουμε μέχρι να βρεθούμε όλοι μαζί στο κατάστρωμα του πλοίου για Θάσο. Θα είμαστε αγκαλιά, θα κοιτάμε το ηλιοβασίλεμα και θα χαμογελάμε με τον πιο γλυκό τρόπο. Έτσι το είχα φανταστεί όταν βρισκόμουν εκεί μέσα στο γκαράζ…”