Mία πολύ ενδιαφέρουσα και διαφωτιστική περιήγηση είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε με μέλη του Σωματείου Διπλωματούχων ξεναγών της Αθήνας το πρωί της Τετάρτης 27ης Νοεμβρίου.
Πέρα από το γεγονός πως για λίγες ώρες βρεθήκαμε στη θέση των χιλιάδων τουριστών που συρρέουν καθημερινά στα αξιοθέατα της πρωτεύουσας, μάθαμε και τα προβλήματα του επαγγέλματός τους.
Το ραντεβού μας είχε οριστεί για τις 9.00 το πρωί στο πάρκινγκ της Ακρόπολης. Φτάνοντας, ωστόσο, στον χώρο εκείνον που υποτίθεται πως ήταν το πάρκινγκ του αρχαιολογικού χώρου, συνειδητοποιήσαμε πως η Ακρόπολη δε διαθέτει χώρο στάθμευσης. Ο τεράστιος χώρος που παρκάρουν τα αυτοκίνητα λίγο πριν τον πεζόδρομο που οδηγεί το Θησείον είναι ιδιωτικός και ανήκει στο γνωστό καφε-εστιατόριο Διόνυσος.
Αυτό επιβεβαίωσαν και οι ξεναγοί που δήλωσαν παρόντες στο πανοραμικό tour που κάναμε. Αυτή ακριβώς είναι και η μεγάλη τους δυσκολία, καθώς καθημερινά ξεκινούν δεκάδες πούλμαν από το Λιμάνι του Πειραιά, όπου οι τουρίστες αποβιβάζονται από τα κρουαζιερόπλοια. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν λίγες ώρες στη διάθεσή τους προκειμένου να δουν τα πιο αξιόλογα σημεία της πρωτεύουσας.
Τα λεωφορεία σταθμεύουν στο πάρκινγκ του Διονύσου, αν υπάρχει χώρος, αλλιώς «κόβουν» κύκλους στην περιοχή περιμένοντας να τελειώσει η ξενάγηση στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Οι στενοί δρόμοι και η κίνηση των παρακείμενων οδών και η συχνή διέλευση διώροφων τουριστικών λεωφορείων δυσχεραίνουν απίστευτα την κατάσταση και τις περισσότερες φορές το σφιχτό πρόγραμμα των τουριστών βγαίνει εκτός χρόνου.
Ακολούθως μπήκαμε στο πούλμαν και κατευθυνθήκαμε προ το Καλλιμάρμαρο. Όση ώρα ήμασταν κολλημένοι στην… κίνηση ο Πρόεδρος του Σωματείου των Διπλωματούχων ξεναγών της Αθήνας και η ξεναγός Σοφία Θεωνά μάς μίλησαν για τη δουλειά τους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά.
Ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους οι ξεναγοί είναι οι μη διπλωματούχοι «συνάδελφοί» τους. Το ποσοστό των ανθρώπων αυτών που, χωρίς τις απαιτούμενες γνώσεις, οργανώνουν ξεναγήσεις σε πιο προσιτές τιμές, είναι δυστυχώς τεράστιο. Οι άνθρωποι αυτοί είναι συνήθως ημιμαθείς, δε μεταφέρουν τις σωστές πληροφορίες και δεν είναι λίγες οι φορές που μιλούν υποτιμητικά για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Τα ραντεβού με τους τουρίστες κλείνονται συνήθως μέσω διαδικτύου, είναι συχνό όμως και το φαινόμενο να «ψαρεύουν» πελάτες και στους ίδιους τους αρχαιολογικούς χώρους. Με έκπληξη μάθαμε πως υπάρχουν και εταιρείες που διαχειρίζονται σπίτια AIRBNB και στην τιμή του σπιτιού συμπεριλαμβάνουν και ξενάγηση στα αξιοθέατα. Η αστυνομία δυστυχώς αδρανεί και πλέον δεν ισχύει στις συλλήψεις τους η διαδικασία του αυτοφώρου, παρά μόνο κάποια χρηματικά πρόστιμα. Αλλά για να ισχύσουν ακόμη και αυτά, η διαδικασία είναι εξαιρετικά πολύπλοκη.
Παράλληλα, σε τουριστικούς χώρους όπως το Καλλιμάρμαρο Στάδιο, απαγορεύεται η στάση των τουριστικών λεωφορείων. Αυτό σημαίνει πως οι χιλιάδες των τουριστών ή θα δουν το μνημείο μέσα από το λεωφορείο είτε θα τρέξουν για λίγο έξω να φωτογραφήσουν με κίνδυνο πάντα η αστυνομία να απομακρύνει το πούλμαν. Στην τελευταία αυτή περίπτωση οι τουρίστες περιμένουν πολλή ώρα να βρει κάπου τρόπο να κάνει αναστροφή και να τους πάρει.
Οι κλοπές δίνουν και παίρνουν και το πρόβλημα είναι τεράστιο όταν μαζί με το πορτοφόλι κάποιου τουρίστα «χάνεται» και το διαβατήριο. Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε πως στο Καλλιμάρμαρο οι επίδοξοι κλέφτες παριστάνουν τους τουρίστες και κρύβονται στις πρασιές του Σταδίου αναζητώντας υποψήφια αφηρημένα «θύματα». Έχουν την όψη δυτικοευρωπαίου και μάλιστα φορούν πολλές μπλούζες διαφόρων χρωμάτων – τη μία κάτω από την άλλη- και απομακρυνόμενοι «αλλάζουν» σταδιακά ρούχα. Χαρακτηριστικό μάλιστα είναι πως τη μέρα αυτή της ξενάγησής μας, έκλεψαν το κινητό τηλέφωνο του κ. Πιπέρα!
Τέλος, τo tagging, η πιο συνηθισμένη μορφή γκράφιτι δηλαδή, είναι ένας ακόμη μεγάλος σκόπελος μιας ξενάγησης. Δεν είναι λίγα τα αγάλματα, τα όμορφα νεοκλασικά σπίτια και διάφορα μνημεία που είναι γεμάτα γκράφιτι. Ο περίβολος της Αγγλικανικής εκκλησίας του Αγίου Παύλου για παράδειγμα είναι γεμάτος γκράφιτι. «Ο θρησκευτικός τουρισμός είναι ραγδαία αναπτυσσόμενος», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Πιπέρας. «Φανταστείτε τώρα να έχω ένα γκρουπ ακολούθων του Αγίου Παύλου και να πρέπει να τους δείξω την πανέμορφη αυτή εκκλησία που είναι γεμάτη με γκράφιτι. Μου έχει τύχει να ξεναγώ γκρουπ Εβραίων και να τους δείχνω μνημεία με σβάστικες ζωγραφισμένες πάνω» είπε χαρακτηριστικά.
Γενικότερα, η αίσθηση που αποκομίσαμε από την περιήγησή μας αυτή, είναι πως οι ξεναγοί ζουν καθημερινά μία Οδύσσεια. Έχουν 40 άτομα ο καθένας υπ΄ευθύνη του και με τον χρόνο σαν λαιμητόμο από πάνω τους προσπαθούν να διαφημίσουν τη χώρα μας τους επισκέπτες της. Άλλοτε κολλημένοι στην κίνηση, προσπαθούν να ψυχαγωγήσουν τους τουρίστες και τους μιλούν ακατάπαυστα προκειμένου να προλάβουν το θυμό και την αγανάκτησή τους, άλλοτε τρέχουν στα αστυνομικά τμήματα προκειμένου να δηλώσουν κλοπές και να βοηθήσουν με την απώλεια επίσημων εγγράφων, άλλοτε προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις καταστροφές της δημόσιας περιουσίας και των ιστορικών μνημείων.
Το λιγότερο που θα όφειλε το κράτος να κάνει στους ανθρώπους αυτούς που το ίδιο τους παρέχει την άδεια να ξεναγούν είναι να τους διευκολύνει με άμεσες νομοθετικές λύσεις και να τους προστατεύει από το παραεμπόριο του επαγγέλματός τους. Σ΄αυτό το τελευταίο, μια απλή περιπολία της τουριστικής αστυνομίας στους αρχαιολογικούς και ιστορικούς χώρους θα ήταν μία καλή αρχή.
Σχετικά Άρθρα
Google News