Οι κοινωνικές αντιδράσεις που έχει προκαλέσει η απόφαση του δικαστηρίου να στείλει στην φυλακή με την εξοντωτική ποινή των 10 χρόνων κάθειρξης, μια καθαρίστρια που είχε πλαστογραφήσει το πτυχίο της του δημοτικού, για να διοριστεί στο Δημόσιο, είναι μεγάλες και για άλλη μια φορά διχαστικές.
Εμείς ρωτήσαμε τη δικηγόρο Σοφία Νικολάου να μας πει την άποψή της για την αυστηρότατη επιβολή ποινής, αλλά και την πιο κατάλληλη -κατά την άποψή της- επιλογή λύσης σε μια τέτοια περίπτωση.
“Ο σεβασμός στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης οφείλει και πρέπει να είναι δεδομένος και απροϋπόθετος. Αποφάσεις, όμως, που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με το κοινό περί δικαίου αίσθημα, θέτουν πολλές φορές εν αμφιβόλω την πίστη μας σε θεσμούς που θεωρητικά υπάρχουν για να το υπηρετούν. Η επιβολή δεκαετούς καθείρξεως και ο εγκλεισμός της καθαρίστριας ήταν μία απόφαση, που, αν τη δούμε υπό στενή νομική έννοια, βρίσκεται εντός των πλαισίων του Νόμου.
Το έγκλημα της απάτης, όμως, για το οποίο καταδικάστηκε η κατηγορούμενη, προϋποθέτει και τη ζημία του Δημοσίου, που εν προκειμένω δεν υφίσταται, καθώς η εν λόγω καθαρίστρια παρείχε κανονικά την εργασία της. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλές αποφάσεις των Δικαστηρίων έχουν αλλάξει ρότα και οι κατηγορούμενοι απαλλάσσονται. Ειδικά όταν υφίστανται και κοινωνικές προεκτάσεις σε μία υπόθεση.
Δεν είναι λύση, η αναίρεση της απόφασης και ο πειθαρχικός έλεγχος των Δικαστών, όπως αποφάσισε η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, κ. Ξένη Δημητρίου. Λύση είναι η παρέμβαση της Πολιτείας και η αλλαγή ενός Νόμου – έκτρωμα, με σκοπό, όχι να αθωώσει αυτούς που δεν πρέπει, αλλά να αποκαταστήσει αντίστοιχες αδικίες.”
Google News