H Αμερικανίδα καλλιτέχνις Tschabala (προφέρεται sha-ba-la-la) Self, είναι σήμερα μία από τις πιο περιζήτητες καλλιτέχνιδες στον κόσμο της τέχνης. Δημιουργεί εικονογραφικούς πίνακες μεγάλης κλίμακας που περιλαμβάνουν πολύ περισσότερα από τα χρώματα ενός καμβά. Στην πραγματικότητα, ενσωματώνει χειροποίητα και κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα τα οποία ράβονται στον καμβά, μαζί με σχέδιο, εκτύπωση και τεχνικές κολάζ με σκοπό να διηγηθεί ιστορίες της αστικής ζωής, του σώματος και της ανθρωπότητας.
Τα έργα της αντικατοπτρίζουν τη Μαύρη κοινότητα, τη ζωή των Μαύρων και το πιο σημαντικό, την ιστορία και την αλήθεια της. Αν και χρησιμοποιεί μικτά μέσα, όλα τα έργα της είναι σε καμβά και χρησιμοποιούν μια «γλώσσα ζωγραφικής».
Οι πίνακες και τα γλυπτά της καθρεφτίζουν είδωλα, ζεύξεις και καθημερινές κοινωνικές ανταλλαγές εμπνευσμένες από την αστική ζωή. Μαζί, αρθρώνουν νέες εκφράσεις της ενσωμάτωσης και της ανθρωπότητας μέσω των υπερβολικών μορφών και της πληθωρικής υφής της ανθρώπινης μορφής, δείχνοντας την απεριόριστη ικανότητά της να αντιπροσωπεύει φανταστικές καταστάσεις, μνήμες, φιλοδοξίες και συναισθήματα. Ωστόσο, οι χαρακτήρες της έχουν μια συνηθισμένη χάρη που στηρίζεται στην πραγματικότητα: είναι αντανακλάσεις του καλλιτέχνη ή των ανθρώπων που μπορεί να φανταστεί ότι θα συναντήσει στο Χάρλεμ, την πατρίδα της.
Διαβάστε επίσης: Οι χειροποίητες κούκλες της Cindee Moyer είναι απλά εκθαμβωτικές
Μέσα από μια υπερβολική μορφή που αγκαλιάζει τη ζωγραφική, το ράψιμο, τη συναρμολόγηση, καθώς και ένα αισθησιακό και άψογο χάρισμα, μας καλεί να ξανασκεφτούμε πώς τα σώματα χαρακτηρίζονται από τη φυλή και το φύλο ενώ δημιουργεί το δικό της επεκτεινόμενο οπτικό σύμπαν. Οι «πίνακες» της (καθώς η καλλιτέχνης επιλέγει να αναφέρεται στα κολάζ μεικτών μέσων που βασίζονται σε υφάσματα) ενημερώνονται άμεσα από την εμπειρία της με τη εκτύπωση. Κάθε σώμα είναι χτισμένο σιγά-σιγά, οι καμπύλες του σχηματίζονται από κομμάτια υφασμάτων με σχέδια, με εκτυπώσεις που φέρουν ζώα, ή τζιν Calvin Klein, ενώ επιπλέον λεπτομέρειες σφραγίζονται στην επιφάνεια χρησιμοποιώντας μη παραδοσιακά υλικά όπως π.χ. συνθετικά μαλλιά.
Γεφυρώνοντας το χάσμα μεταξύ της χειροτεχνίας και της καλής τέχνης, συνδυάζει αριστοτεχνικά χρώματα με ραμμένα κομμάτια από υλικά που έχει βρεi, από κομμάτια από τα ημιτελή έργα της και κομμάτια από μοτίβα υφάσματος. Επικαλούμενη ακτιβιστές καλλιτέχνες όπως την Ana Mendieta και την Faith Ringgold ως έμπνευσή της, λέει, «Χρησιμοποιώ υλικά με μη συμβατικό τρόπο για να ανατρέψω το status quo. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε χρώμα για να δημιουργήσετε έναν πίνακα. Ευθυγραμμίζεται με το συνολικό μου μήνυμα, το οποίο είναι ένα, αυτό της αλλαγής».
H Tschabala Self γεννήθηκε στο Χάρλεμ το 1990, ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη και στο Νιου Χέιβεν του Κοννέκτικατ. Ήταν η νεότερη από τα πέντε παιδιά της οικογένειας της. Μεγάλωσε σε ένα νοικοκυριό που και οι δύο γονείς της είχαν σπουδάσει και γνώρισε αφρικανικούς-αμερικανούς καλλιτέχνες όπως τους Faith Ringgold και Jacob Lawrence (1917-2000) από μικρή ηλικία. Μεγάλωσε με γυναίκες που έραβαν κουρτίνες, μετέτρεψαν παλιά παντελόνια σε φούστες και έπλεκαν κουβέρτες μεγάλου μεγέθους. Επίσης μεγάλωσε παρατηρώντας τις υφές και το ρυθμό της μητροπολιτικής ζωής, με έντονη προσοχή στις επιφάνειες που περιβάλλουν και ντύνουν το σώμα μας – είτε μοκέτες είτε κουρτίνες, μόδα ή υφάσματα που περιέχουν το πνεύμα χρήσης. Έτσι, η επαναχρησιμοποίηση υφασμάτων έχει γίνει η υπογραφή της καλλιτέχνιδας.
Ο πατέρας της δίδασκε αγγλικά στο γυμνάσιο και η μητέρα της μια ταλαντούχα μοδίστρα που επαναπροσδιόριζε τα παλιά ρούχα σε νέα ρούχα για τα παιδιά της, ήταν συντονίστρια σε ένα πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης στο Bronx Community College. Όταν ήταν περίπου 13 ετών, οι γονείς της χώρισαν. Πήγε σε σχολεία της περιοχής του Χάρλεμ Upper East Side και παρακολούθησε μαθήματα μετά το σχολείο στο Harlem School of the Arts. Στη δεύτερη χρονιά της στο Bard College, όπου σπούδασε εκτύπωση, συνειδητοποίησε ότι ήθελε να γίνει καλλιτέχνις. Μετά την αποφοίτησή της από το Bard College με πτυχίο B.A. το 2012, επέστρεψε στη Νέα Υόρκη, σχεδιάζοντας να βρει έναν τρόπο να κερδίσει τα προς το ζην, αλλά όταν απολύθηκε από μια δουλειά πουλώντας ειδικά αλάτια και ελαιόλαδα, αποφάσισε να επιστρέψει στο σχολείο. Το χαρτοφυλάκιό της ήταν αρκετά ισχυρό για να την δεχτεί για μεταπτυχιακό το Graduate School of Art του Yale. Στο πρώτο εξάμηνο παρακολούθησης, η μητέρα της πέθανε ξαφνικά. Η καλλιτέχνιδα γύρισε στο Χάρλεμ με σκοπό να παραμείνει, αλλά τα αδέλφια της την έπεισαν να επιστρέψει αμέσως στο Yale. Μετά το θάνατο της μητέρας της, άρχισε να χρησιμοποιεί το ύφασμα, εξερευνώντας τους τρόπους με τους οποίους τα υφάσματα και η ζωγραφική θα μπορούσαν να συνεργαστούν. Χρησιμοποιώντας την παλιά ραπτομηχανή της μητέρας της, έβαλε διαφορετικά υφάσματα και υφές στον καμβά, δημιουργώντας ζωντανά κολάζ που διερευνούν πολιτιστικές συμπεριφορές απέναντι στη φυλή και το φύλο.
Λίγο πριν αποφοιτήσει από το Yale School of Art, το 2015, πήγε στο Βερολίνο για την πρώτη της ατομική έκθεση και από εκεί, τα πράγματα ξεκίνησαν να αλλάζουν με μεγάλη ταχύτητα. Μετά την αποφοίτησή της με MFA στη ζωγραφική και την εκτύπωση το 2015, απέκτησε μεγάλη επιτυχία με τα διακριτικά της έργα που απεικονίζουν μαύρες και κυρίως γυναικείες φιγούρες σε ένα μείγμα εκτύπωσης, ζωγραφικής και κολάζ υφάσματος. Οι ηδονιστικές γυναίκες φαίνονται να χορεύουν, να ποζάρουν και να ξαπλώνουν στους καμβάδες, οι υπερβολικές μορφές τους στρίβονται και στρέφονται με φαινομενική εγκατάλειψη. «Προσπαθώ να επικοινωνήσω με τους χαρακτήρες μου μια αίσθηση απόλυτης ελευθερίας», εξηγεί. «Είναι ελεύθεροι φορείς και έχουν πλήρη έλεγχο του ποιος έχει πρόσβαση».
Από το 2018, τα έργα της έχουν τεράστια ζήτηση και η τέχνη της εμφανίζεται στις συλλογές του Μουσείου Rubell, του Μαϊάμι του Μουσείου Astrup Fearnley, του Όσλο και του Μουσείου Hammer. Ήταν φιλοξενούμενη καλλιτέχνις στην Αμερικανική Ακαδημία στη Ρώμη, στο La Brea Studio, στο T293 στη Νάπολη της Ιταλίας και στο Red Bull House of Art στο Ντιτρόιτ. Το 2018 ήταν Artist-in-Residence στο PS1 της Νέας Υόρκης, και τον Ιούνιο του 2017, το έργο της Out of Body (2015) πωλήθηκε στο Christie’s για £ 371.250 – σχεδόν πέντε φορές την υψηλότερη εκτίμησή του.
Ο ξεχωριστός εορτασμός της γυναικείας φόρμας ώθησε τον Dean Valentine, συνιδρυτή της Felix Art Fair με έδρα το Λος Άντζελες, να την περιγράψει ως «το Anti-Picasso». Με πολλά βραβεία, εκθέσεις και επιτεύγματα, τα έργα της έχουν εκτεθεί σε πολλές γκαλερί τέχνης και ιδρύματα τέχνης σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της Κίνας. Βασικές Παρουσιάσεις: 2019: Μουσείο Hammer Λος Άντζελες; Μουσείο Τέχνης Frye, Σιάτλ 2018: Μουσείο Yuz Shanghai; 2017: Τραμ, Γλασκώβη Pilar Corrias, Λονδίνο; Parasol Unit, Λονδίνο; 2015: Thierry Goldberg, Μαϊάμι.
Επιπλέον είναι η νεότερη καλλιτέχνης στο Top10 της νέας γενιάς σύγχρονων καλλιτεχνών κάτω των 30 ετών. Αλλά αυτό δεν θα ήταν δυνατό να επιτευχθεί, εάν δεν είχε αυτό το εύρος των έργων ζωγραφικής της και τις ισχυρές ιδέες τις οποίες αντικατοπτρίζουν.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την καλλιτέχνιδα επισκεφτείτε τον ιστότοπο , το instagram και την σελίδα της στο facebook.
https://www.facebook.com/tschbalalaself/
https://www.instagram.com/tschabalalaself/?hl=el
Σχετικά Άρθρα
Google News