Ιωάννα Ροτζιώκου, εκπρ. Τύπου ΕΛ.ΑΣ.: “Υπάρχουν περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας που φτάνουν στο θάνατο του θύματος”

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, τον περασμένο Απρίλιο, κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος της πανδημίας του κορωνοϊού, υπήρξε αύξηση των κλήσεων στη γραμμή SOS 15900 για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας με 648 κλήσεις. Οι κλήσεις μάλιστα, ήταν σχεδόν τετραπλάσιες τον μήνα της καραντίνας σε σύγκριση με τον προηγούμενο, τον Μάρτιο, όπου καταγράφηκαν 166 κλήσεις για παρόμοια περιστατικά.

Από την άλλη, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, δεν προέκυψε αύξηση των καταγγελιών ενδοοικογενειακής βίας για το επίμαχο χρονικό διάστημα, σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό.

Ωστόσο, «δεν πρέπει να μένουμε τόσο πολύ στους αριθμούς γιατί είτε υπάρχει αύξηση είτε μείωση στις καταγγελίες για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, το φαινόμενο δυστυχώς υφίσταται», αναφέρει στο Infowoman.gr η Ιωάννα Ροτζιώκου, Αστυνόμος Β’, εκπρόσωπος Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας.

Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, είχαμε μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση μαζί της γύρω από αυτό το παγκόσμιο και διαχρονικό φαινόμενο που δε γνωρίζει φύλο, ηλικία ή κοινωνικές τάξεις.

Οι καταγγελίες για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας αυξήθηκαν την περίοδο της πανδημίας;

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία που έχει η Ελληνική Αστυνομία στη διάθεσή της, τουλάχιστον για την πρώτη φάση της πανδημίας, όπου υπήρξαν και μέτρα περιορισμού και κατά συνέπεια εγκλεισμού, δε φαίνεται να υπάρχει αύξηση στις καταγγελίες για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας συγκριτικά με το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Ωστόσο, αυτό που θα ήθελα να επισημάνω είναι να μη μένουμε τόσο πολύ στους αριθμούς γιατί είτε υπάρχει αύξηση είτε μείωση, το φαινόμενο υφίσταται. Είναι ένα φαινόμενο που είναι διαχρονικό, παγκόσμιο, διαπολιτισμικό, ταλανίζει πολλές κοινωνίες, πολλές οικογένειες και το σημαντικό είναι να πείσουμε τους πολίτες να έρθουν να μας μιλήσουν.

Πώς μπορούν οι γυναίκες – θύματα στην Ελλάδα να σπάσουν αυτό το «ταμπού» και να μιλήσουν ανοιχτά για το πρόβλημα;

Θεωρώ ότι το πιο σημαντικό είναι πρώτα απ’ όλα να το αποφασίσει το ίδιο το θύμα, να πάρει την απόφαση ότι θα σπάσει τη σιωπή του και θα μιλήσει σε κάποιον. Αν δε το κάνει, είναι πολύ πιθανό αυτή η κατάσταση που βιώνει μέσα στο σπίτι να χρονίσει και να υπάρξουν πολύ τραγικά αποτελέσματα, όπως είναι ακόμη και ο θάνατος του θύματος και άλλες τραγικές συνέπειες για όλη την οικογένεια.

Για να γίνει αυτό χρειάζεται πρώτα το θύμα να το αποφασίσει. Θα πρέπει λοιπόν να είναι ενημερωμένο. Το τελευταίο χρονικό διάστημα γίνονται πολλές δράσεις από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και την Ελληνική Αστυνομία. Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη μια καμπάνια με αντικείμενο την ενδοοικογενειακή βία με τίτλο «Έχεις Φωνή. Είμαστε Δίπλα Σου».

Πέρα λοιπόν από την ενημέρωση, είναι σημαντικό και το κομμάτι της υποστήριξης από το περιβάλλον του θύματος, να γνωρίζει το θύμα ότι μπορεί να υποστηριχθεί από κάποιον. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις θυμάτων που ενδεχομένως μπορεί να μην υποστηριχθούν από κάποιο οικείο τους πρόσωπο. Σε αυτά τα θύματα εμείς λέμε ότι είμαστε δίπλα τους και από τη στιγμή που θα πάρουν την απόφαση και θα έρθουν να μας αναφέρουν το περιστατικό, θα τους παρέχουμε την απαιτούμενη βοήθεια και καθοδήγηση. Υπάρχει ένας πολύ σημαντικός μηχανισμός υποστήριξης των θυμάτων που ξεκινά από τους αστυνομικούς της πρώτης γραμμής στα αστυνομικά τμήματα που δέχονται τις καταγγελίες, από τους αστυνομικούς που υπηρετούν στις υπηρεσίες αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής βίας, μέχρι τους φορείς και θεσμούς όπως είναι η Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, το Κέντρο Ερευνών για θέματα ισότητας και άλλες οργανώσεις. Όλα αυτά αποτελούν ένα πλέγμα προστασίας για το θύμα. Όλοι αυτοί οι θεσμοί έχουμε ενώσει τις δυνάμεις μας και σκοπός είναι να προστατεύουμε τα θύματα και να τους δίνουμε τη βοήθεια που χρειάζονται κάθε φορά.

Υπάρχουν στοιχεία, ότι ενώ οι κλήσεις στις γραμμές υποστήριξης είναι πάρα πολλές, οι γυναίκες διστάζουν στη συνέχεια να καταγγείλουν τα περιστατικά στην Αστυνομία, οπότε τα νούμερα εκεί είναι χαμηλά. Πού οφείλεται αυτό;

Αυτό μπορεί να οφείλεται σε πάρα πολλούς παράγοντες. Μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι κάποιο θύμα φοβάται να περάσει το κατώφλι των επίσημων αρχών για να το αναφέρει, να νιώθει ντροπή, να φοβάται τον ενδεχόμενο κοινωνικό στιγματικό από τον περίγυρό του -ειδικά αν μιλάμε για κοινωνίες κλειστού τύπου. Υπάρχει η ανασφάλεια, η απορία του θύματος ότι ακόμη και να το αναφέρω, ποια θα είναι η διαδικασία μετέπειτα; Επίσης, είναι ίσως πιο εύκολο για κάποιον να έρθει σε τηλεφωνική επαφή με ένα τρίτο πρόσωπο που δε γνωρίζει παρά να έρθει επίσημα με το όνομα και το επώνυμό του να το καταγγείλει στην Αστυνομία. Εμείς όμως, ακριβώς επειδή γνωρίζουμε πόσο δύσκολες είναι αυτές οι καταστάσεις, προτρέπουμε τα θύματα και τα ενθαρρύνουμε να έρθουν να μας μιλήσουν, διότι έχουμε όλες αυτές τις δικλείδες ασφαλείας για να τα προστατεύσουμε, καθώς πρόκειται για ένα αδίκημα που είναι πάρα πολύ ιδιαίτερο και το αντιμετωπίζουμε με πολύ μεγάλη ευαισθησία.

Μπορείτε να μας περιγράψετε το προφίλ των γυναικών που καταγγέλλουν περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας;

Για την ώρα τουλάχιστον από τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας δεν προκύπτουν κάποια τέτοια ποιοτικά χαρακτηριστικά. Αυτό όμως που θα ήθελα να επισημάνω είναι ότι η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα φαινόμενο που δε γνωρίζει από ηλικία ή φύλο, είναι ένα φαινόμενο που διαπερνά όλες τις κοινωνικές τάξεις. Αυτό το αναφέρω γιατί πολλές φορές υπάρχει ο μύθος ότι συνήθως πλήττει τα χαμηλότερα στρώματα. Ωστόσο, μπορεί να έχει επιπτώσεις και σε άλλου είδους κοινωνικές ομάδες ή στρώματα.

Θα ήθελα επίσης να απευθύνω έκκληση στους πολίτες που είναι μάρτυρες τέτοιων περιστατικών, αν γνωρίζουν κάτι να μη διστάσουν να το αναφέρουν, γιατί πρόκειται για ένα αδίκημα που διώκεται αυτεπάγγελτα. Αυτό σημαίνει ότι από τη στιγμή που εμείς ενημερωθούμε είτε από το θύμα είτε από ένα τρίτο πρόσωπο, θα πρέπει να κινηθούμε άμεσα. Και αν κάποιος πολίτης τολμήσει να σηκώσει το τηλέφωνο για να μας αναφέρει ένα τέτοιο περιστατικό, εμείς είμαστε σε θέση να τηρήσουμε το πρωτόκολλο της ανωνυμίας και να μην αποκαλύψουμε τα στοιχεία του εφόσον το επιθυμεί.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αν πάρουμε τηλέφωνο θα σώσουμε μια ανθρώπινη ζωή. Γιατί όπως ανέφερα και προηγουμένως, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας που είχαν τραγικά αποτελέσματα και μιλάμε ακόμη και για τον θάνατο του θύματος.

Οδηγίες της Ελληνικής Αστυνομίας προς τα θύματα
  1. Τα θύματα μπορούν να τηλεφωνούν στο 100 ή να στείλουν SMS στο 100 γράφοντας όνομα, επώνυμο, διεύθυνση και τι είδους βία δέχονται.
  2. Να επικοινωνούν με τις υπηρεσίες αντιμετώπισης ενδοοικογενειακής βίας της Ελληνικής Αστυνομίας.

Σχετικά Άρθρα
Γνωρίστε τις “trad wives”: Tις αντι-φεμινίστριες που ζητούν παραδοσιακές αξίες
Γνωρίστε τις “Trad Wives”: Tις αντι-φεμινίστριες που ζητούν παραδοσιακές αξίες
Στην Amazon θα βρείτε βιβλία γραμμένα μέσω AI - Το ερώτημα είναι μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να δημιουργήσει λογοτεχνία;
Στην Amazon θα βρείτε βιβλία γραμμένα μέσω AI – Το ερώτημα είναι μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να δημιουργήσει λογοτεχνία;
Θετική Φωνή: Ένα βίντεο για να μας θυμίσει ότι η εργασία στο σεξ είναι εργασία
Θετική Φωνή: Ένα βίντεο για να μας θυμίσει ότι η εργασία στο σεξ είναι εργασία
Όταν το Ψέμα συνάντησε την Αλήθεια - Ένας μύθος που μας οδηγεί στη Γυμνή Αλήθεια
Όταν το Ψέμα συνάντησε την Αλήθεια – Ένας μύθος που μας οδηγεί στη Γυμνή Αλήθεια
Αυτά είναι τα πιο "γκρινιάρικα" ζώδια
Αυτά είναι τα πιο “γκρινιάρικα” ζώδια
"Οθόνες το όπιο των λαών, τελικά;" Σκέψεις και συναισθήματα της συγγραφέως Σταυρούλας Αποστολίδου
“Οθόνες το όπιο των λαών, τελικά;” Σκέψεις και συναισθήματα της συγγραφέως Σταυρούλας Αποστολίδου

Ακολουθήστε μας στο Google News
και ενημερωθείτε πρώτοι για τα νέα άρθρα του