Ο Γιάννης Μπότσης στο Infowoman: “Ο έρωτας είναι πάντα πολύ ελκυστικός είτε τον ζεις είτε τον παρακολουθείς”

Ο Γιάννης Μπότσης σπούδασε σκηνοθεσία, σενάριο και δραματουργία στην Αθήνα και στο Παρίσι, με μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στη σχέση λογοτεχνίας και κινηματογράφου. Σκηνοθέτησε ντοκιμαντέρ, πολιτιστικές εκπομπές, ταινίες μικρού μήκους και μία τηλεοπτική σειρά. Έχει διασκευάσει με την Άννα Αδριανού τα θεατρικά έργα «Συγγνώμη» και «Ένας σχεδόν τέλειος γάμος». Και από το 2020 είναι υπεύθυνος μυθοπλασίας στον τηλεοπτικό σταθμό OPEN.

Και όχι το πλούσιο βιογραφικό του δεν σταματά εδώ, καθώς τα τελευταία χρόνια, ο Γιάννης Μπότσης “μυήθηκε” με μεγάλη επιτυχία και στη συγγραφή βιβλίων. Το ταξίδι του στον μαγικό αυτό κόσμο ξεκίνησε το 2020, με τον “Κλέφτη των Μυστικών” από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, ενώ τώρα επιστρέφει με το δεύτερο μυθιστόρημά του, «Μόνο οι εραστές αντέχουν το Παρίσι» που μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Λιβάνη.

Εμείς, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου βιβλίου, μιλήσαμε με τον Γιάννη Μπότση

Γιατί επιλέξατε το Παρίσι για την ιστορία σας; Έχει να κάνει με την περίοδο που μείνατε στην πόλη;

Όχι ακριβώς ή τουλάχιστον όχι μόνο από αυτή την αιτία. Το Παρίσι έχει μια ισχυρή μυθολογία γύρω από τον έρωτα και προτίμησα αυτή την αντίθεση. Μια πόλη για ερωτευμένους φιλοξενεί έναν αδιέξοδο έρωτα και αυτή η συνθήκη έδινε δημιουργική ενέργεια στο χτίσιμο της ιστορίας. Επίσης είναι και μια πόλη με αρκετά ομοιόμορφη συνολικά εικόνα και αυτό με βόλευε στην δυσκολία ανεύρεσης και της μικρής που έχει απαχθεί. Το ότι έχω μείνει εκεί με βοήθησε επίσης πολύ γιατί η πόλη είναι οικεία αν και την έζησα σε πολύ διαφορετική από σήμερα περίοδο.

Ο τίτλος «Μόνο οι εραστές αντέχουν το Παρίσι» πώς προέκυψε; Όντως, το Παρίσι είναι μόνο για τους ερωτευμένους και τα ζευγάρια; Για τους υπόλοιπους πώς είναι να ζούνε στην Πόλη του Φωτός και του έρωτα;

Ο τίτλος προκύπτει από μια σκέψη του κεντρικού μου ήρωα ο οποίος βλέπει τα ερωτευμένα ζευγάρια στους δρόμους ενώ ο ίδιος είναι πολύ πιεσμένος συναισθηματικά. Όμως είναι και αυτό που εγώ πιστεύω τελικά. Μια πόλη «για ερωτευμένους» σου δημιουργεί έως και ενοχές αν εσύ δεν είσαι ερωτευμένος και ακόμα περισσότερο αν για κάποιο λόγο δεν είσαι καλά! Επίσης μια πόλη με μεγάλα ανοίγματα, επιβλητικά κτίρια και ισχυρή ταυτότητα κάποιες φορές σου δίνει την αίσθηση ότι είσαι μικρός και «περαστικός». Όταν όμως είσαι ερωτευμένος και σε μια σχέση που σε γεμίζει, σου δίνει αισιοδοξία και χαρά, όλα αυτά παύουν να ισχύουν. Τότε το Παρίσι προβάλλει στα μάτια σου μόνο τη φωτεινή του πλευρά.

Οι ήρωες σας είναι οι δίδυμοι, Φάνης και Μάνος. Ήταν τυχαία η επιλογή ή θέλατε πάντα να γράψετε μια ιστορία με πρωταγωνιστές δίδυμα αδέλφια; Στην ιστορία σας θα δούμε αυτό το ιδιαίτερο δέσιμο που έχουν τα δίδυμα;

Πάντα ένιωθα μια μεγάλη περιέργεια για τα δίδυμα αδέλφια, ειδικά όταν είναι πανομοιότυπα. Και πάντα είχα απορίες και ερωτηματικά για τους χαρακτήρες τους. Ποιές οι ομοιότητες; Ποιές οι διαφορές; Ποιά είναι η μυστική τους σχέση; Τι ξέρουν ή τι αγνοούν οι έξω από αυτούς; Αυτό το πλαίσιο μου έδωσε την ώθηση για το μυθιστόρημα, διότι το μεγάλο δέσιμο που είχαν οι δυο αδερφοί θα έσπαζε εξ αιτίας του έρωτα για την ίδια γυναίκα. Όμως αυτό δεν αρκούσε. Το κρίσιμο σημείο θα ήταν μια εκ νέου συνάντηση μετά από αρκετά χρόνια. Σε μια ξένη πόλη, με το δέος ενός απαγορευμένου έρωτα και μέσα στις δύσκολες συνθήκες της απαγωγής ενός μικρού κοριτσιού, που είναι η κόρη του ενός και η ανιψιά του άλλου.

Ο απαγορευμένος έρωτας πάντα ιντριγκάρει το κοινό. Ακόμα και αν στη ζωή μας δεν έχουμε ζήσει έναν τέτοιο απαγορευμένο έρωτα, θα ταυτιστούμε με την “αμαρτία” των ηρώων. Γιατί πιστεύετε συμβαίνει αυτό;

Ο έρωτας από μόνος του είναι μια πράξη απελευθέρωσης και μεγάλης αλλαγής σε προσωπικό επίπεδο για όλους μας. Σε αναγκάζει να κάνεις υπερβάσεις και να αναδείξεις πλευρές του χαρακτήρα που μπορεί και να αγνοούσες. Καλές ή και κακές, κυρίως όμως τις πρώτες. Οπότε σε διαφοροποιεί, σε αναστατώνει, σου δείχνει νέα όρια και σε βάζει σε μια εγρήγορση που είναι δημιουργική για την ίδια τη ζωή. Ανεξάρτητα αν έχει αίσιο ή κακό τέλος, λόγω αυτών των παραμέτρων, ο έρωτας είναι πάντα πολύ ελκυστικός είτε τον ζείς είτε τον παρακολουθείς. Και πάντα έχεις την διάθεση να ταυτιστείς με τον ήρωα που έχεις έστω και ελάχιστα κοινά, γιατί το ταξίδι ακόμα και από μακριά είναι ανανεωτικό και πολύ όμορφο τελικά.

Είναι εύκολο να γράφετε μια ερωτική ιστορία; Και ποιο είναι το μυστικό που την κάνει να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες;

Στην συγγραφή τίποτα δεν είναι εύκολο ακόμα και αν γίνεται σε γρήγορο ρυθμό. Χρειάζεται πειθαρχία, έρευνα, συναισθηματική και συγκινησιακή παρουσία και πολλές επινοήσεις στις πλοκές. Βέβαια είναι και προσωπική υπόθεση τι απαιτήσεις έχεις από τον συγγραφέα-εαυτό σου. Εγώ έχω πολλές, ίσως και υπερβολικές αλλά αυτό αντί να με απογοητεύει μου δίνει ένα έξτρα κίνητρο. Αλλωστε το να γράφω μυθιστορήματα είναι και το μεγαλύτερο δώρο που έχω κάνει σε μένα γιατί με απελευθερώνει και με κάνει καλύτερο άνθρωπο. Οπότε και μια ερωτική ιστορία με τα δεδομένα που προανέφερα έχει τις δικές της δυσκολίες, ιδιαιτερότητες και προκλήσεις.

Στην περίπτωσή του ΜΟΝΟ ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ, τα πράγματα ήταν ακόμα πιο απαιτητικά γιατί οι έρωτες εδώ είναι δύο και ο ένας παίρνει την σκυτάλη από τον άλλον, οπότε η δομή της πλοκής έβαζε πολύ ψηλά τον πήχη. Οσο για το «μυστικό» αλλά και το «ξεχωριστό» της ιστορίας, η συνταγή μου είναι η εξής: Παθιασμένοι ήρωες που παρασύρονται- Αναπάντεχη πλοκή σε όλα τα μήκη και τα πλάτη- ακρίβεια στην καταγραφή των συναισθημάτων- απρόβλεπτες ανατροπές στις δράσεις-αλήθειες που αφορούν όλους μας είτε άντρες είτε γυναίκες-ένα φινάλε που έχει ουσία και δύναμη και δικαιώνει την ανάγνωση.

Το «Μόνο οι εραστές αντέχουν το Παρίσι» είναι το δεύτερο βιβλίο σας μετά τον “Κλέφτη των Μυστικών”. Ποια είναι η γεύση που σας έχει αφήσει μέχρι τώρα η συγγραφή βιβλίων;

Είναι μια γεύση που μοιάζει με αυτή που είχα στην παιδική μου ηλικία όταν επισκεπτόμουν την γιαγιά μου και έτρωγα τα φαγητά της. Μαγείρευε έξοχα και παράλληλα μού έδινε την αίσθηση ότι ήμουν ελεύθερος κοντά της, χωρίς πρέπει και κανόνες, άρα κοντά στον πραγματικό μου εαυτό. Αυτή η γεύση κουβαλάει μαζί της το κουραστικό ταξίδι μέχρι τον προορισμό αλλά και την απόλαυση που προκύπτει στο τέλος.

Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σας;

Ειλικρινά δεν ξέρω ποιά είναι ακριβώς. Προκύπτει αυθόρμητα στην αρχή ως πρόθεση και ιδέα εκκίνησης αλλά μετά με παρασύρει και εγώ απλώς καταγράφω τα όσα μου προσφέρονται. Και πάντα οι ιδέες με επισκέπτονται νωρίς τα ξημερώματα, σαν να είμαι ένας απλός παρατηρητής, σαν να οδηγούμε από όνειρα που βγαίνουν στην επιφάνεια. Μετά όμως αρχίζει το γλυκό μαρτύριο να καταγραφούν όλα αυτά και να αποκτήσουν τις πραγματικές τους διαστάσεις.

Θα δούμε ένα από τα δύο βιβλία σας (ή και τα δύο) να μεταφέρεται στη μικρή οθόνη;

Δεν έχω ιδέα και δεν με απασχολεί αυτό. Σίγουρα είναι και τα δύο τολμώ να πω ελκυστικά για mini σειρές, διότι είναι νομίζω πολύ μεγάλης έκτασης για να γίνουν ταινίες. Όμως είναι και πολύ ακριβά, διότι ο ΚΛΕΦΤΗΣ είναι εποχής και απαιτήσεων, ενώ και οι ΕΡΑΣΤΕΣ αν και σύγχρονο έργο, έχουν μεγάλο ποσοστό δράσης στο Παρίσι, με ότι αυτό συνεπάγεται σε κόστος. Το πρώτο το έχουν ζητήσει κατά καιρούς διάφοροι, όμως δεν έχω καταλήξει ακόμα σε κάποιον οριστικά. Σίγουρα όμως αν γίνει θα έχει σεναριογράφο την Κατερίνα Γιαννάκου, την οποία εκτιμώ πάρα πολύ και αγαπάει το βιβλίο μου βαθιά. Άλλωστε αυτό είναι το πιο σημαντικό. Οι συνεργάτες μας κάθε είδους, να αγαπούν τον κοινό στόχο.

Με τη σύζυγό σας, την κα. Άννα Αδριανού είστε μαζί περισσότερα από 25 χρόνια. Για να έχουμε και την άποψη ενός άνδρα: υπάρχει κάποιο μυστικό για να αντέξει μια σχέση στον χρόνο;

Στα συνειδητά είναι: Να αφουγκράζεσαι και να αποδέχεσαι τις ανάγκες του άλλου. Να νιώθεις πότε τον πιέζεις ή σε πιέζει πέρα από ένα λεπτό όριο. Να τον κάνεις να χαίρεται και να μην πετάς πάω του κάθε μιζέρια σου που θα τον γονατίσει. Να του συμπαραστέκεσαι πολύ και αδιαπραγμάτευτα. Να έχετε φιλική σχέση και σε καμία περίπτωση συζυγική με την «γνωστή» σε όλους έννοια.

Στα ασυνείδητα: Να εξελίσσεσαι παράλληλα μαζί του μέσα στη διάρκεια. Να τον αγαπάς όλο και περισσότερο και όχι όλο και λιγότερο. Να είσαι πάντα ερωτευμένος κόντρα στον χρόνο και στην καθολική άποψη ότι ο έρωτας κάποια στιγμή πεθαίνει.

Πώς είναι να συνεργάζεστε με τη σύζυγό σας; Υπάρχουν προστριβές πάνω στη δουλειά και αν ναι πώς τις ξεπερνάτε;

Δεν συνεργαζόμαστε αυτή την περίοδο γιατί έχουμε διαφορετικές ασχολίες τώρα και δεν κάνουμε πια τηλεοπτικές σειρές ή διασκευές θεατρικών έργων. Σε περιόδους που εργαζόμασταν από κοινού σε κάτι, όποια διαφωνία και αν είχαμε την επεξεργαζόμασταν σε δεύτερο χρόνο με αγάπη και κατανόηση. Υποχωρούσε πότε ο ένας, πότε ο άλλος ή βρίσκαμε μια κοινή συνισταμένη. Δεν ήταν πάντα εύκολο, όμως υπήρχε η πρόθεση. Και αυτό τελικά είναι και το πιο σημαντικό: Στη ζωή πολλές φορές η πρόθεση είναι το πιο καθοριστικό.

Και μιας και μιλάμε για έρωτα… Στο Open, ο Έρωτας Φυγάς γνωρίζει επιτυχία κι έχει αγαπηθεί από το κοινό, περιμένατε ότι θα συμβεί;

Όχι σε τέτοιο βαθμό. Περίμενα ότι θα έκανε αίσθηση η ιστορία, ότι οι χαρακτήρες θα προκαλούσαν το ενδιαφέρον με όσα ζούσαν, ότι η εποχή στην οποία το εντάξαμε θα είχε γοητεία, ότι η σειρά θα εύρισκε ένα κοινό μεγαλύτερο από τον μέσο όρο το σταθμού αλλά ομολογώ με εξέπληξε η δυναμική της. Αυτό είναι και το πολύ θετικό τελικά. Να αιφνιδιάζεσαι ευχάριστα ειδικά όταν έχεις κοπιάσει πολύ για κάτι.

Πώς βλέπετε τη σαρωτική επιστροφή της μυθοπλασίας; Ειδικά, φέτος στην τηλεόραση υπάρχουν πάρα πολλές σειρές και αρκετές είναι εποχής.

Όχι ακριβώς για καλό! Με τέτοια ποσότητα το κοινό θα κουραστεί γρήγορα και αυτό θα γίνει μπούμερανγκ, αν δεν έχει ήδη γίνει. Επίσης το υψηλό κόστος αυτών των σειρών, σε μια περιορισμένη τηλεοπτική αγορά, θα έχει παρενέργειες μελλοντικά και φοβάμαι ότι θα περιοριστούν δραστικά. Εγω είμαι υπέρ της ποικιλίας και σίγουρα κατά της εμμονής με κάποια είδη.

Να περιμένουμε από εσάς και ένα τρίτο βιβλίο;

Ίσως το ξεκινήσω σύντομα. Όμως θα το καθορίσει ο διαθέσιμος χρόνος διότι το θέμα και την ιστορία τα γνωρίζω ήδη. Αυτή τη φορά θα έχω μια νέα γυναίκα ως κεντρικό πρόσωπο και όχι ένα αγοράκι ή έναν άντρα. Θα είναι μια ιστορία που θα αλλάξει δραστικά αυτή τη γυναίκα και θα την στρέψει αντίθετα από αυτό που είχε πρόθεση να κάνει. Όμως και εδώ ο χρόνος θα είναι αδυσώπητος όπως ακριβώς και στα δυο μυθιστορήματα που έγραψα μέχρι τώρα. Γιατί αυτό δημιουργεί συνθήκες πίεσης και αν τις προσθέσουμε σε ιστορίες με δυναμική εξέλιξης, τότε οι ήρωες αλλάζουν αισθητά. Και μόνο τέτοιοι ήρωες με ενδιαφέρουν.

Διαβάστε επίσης

Η ηθοποιός Βασιλίνα Κατερίνη στο Infowoman.gr: “Όλοι θέλουμε να ξέρουμε πως υπάρχει κάποιος που μας νοιάζεται”

Η Τίνα Μιχαηλίδου περιγράφει στο Infowoman πώς είναι να είσαι φροντιστής στον πατέρα σου με άνοια

Ο σκηνοθέτης Νίκος Καμτσής μιλά στο Infowoman: “Κάτω από αντίξοες συνθήκες είμαστε εδώ…”