«Αν είσαι ομοφοβικός, ρατσιστής ή μισογύνης, τότε κάνε μας αυτή τη χάρη: Άσε μας ήσυχους, μην πατήσεις σε συναυλία μας και μην αγοράσεις τους δίσκους μας».
Η ατάκα του θρυλικού frontman των Nirvana, Kurt Cobain δεν θα μπορούσε να μην είναι διαχρονική.
Ο Kurt έθιγε ζητήματα, όπως η βία κατά των γυναικών, ο βιασμός, ο ρατσισμός ή η ομοφοβία, θέματα που δύσκολα είχε κανείς το θάρρος να αγγίξει εκείνη την εποχή.
Πολλοί έπεσαν να τον «φάνε», όμως ο Kurt ήταν πολύ μπροστά. Με δύο τραγούδια του αποτύπωσε το μίσος του για τους βιαστές. Έπεσε θύμα λογοκρισίας, καθώς δεν κατάλαβαν ότι ήθελε να κινητοποιήσει, ώστε να χτυπηθεί η ρίζα του κακού. Αλλά δικαιώθηκε.
To «Polly» και η ιστορία που τον ενέπνευσε
Το 1988 ο Cobain έγραψε το τραγούδι «Polly» εμπνευσμένος από την ιστορία ενός 14χρονου κοριτσιού, που έπεσε θύμα βιασμού. Το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1991 στον δεύτερο δίσκο του συγκροτήματος με τίτλο «Nevermind».
Τη νύχτα 5ης Ιουνίου του 1987, ενα δεκατετράχρονο κορίτσι περπατούσε σε έναν έρημο δρόμο της πόλης Τακόμα στην Ουάσινγκτον. Ένα αυτοκίνητο σταμάτησε και ο οδηγός, ο 49χρονος Τζέραλντ Φρεντ, προσφέρθηκε να τη μεταφέρει μέχρι τον προορισμό της.
Η 14χρονη, που το είχε σκάσει από το σπίτι της και ζούσε μόνη της στο δρόμο, δέχτηκε την πρόταση και επιβιβάστηκε. Λίγη ώρα αργότερα, το κορίτσι ζήτησε απ’ τον οδηγό να την αφήσει να κατέβει απ’ το αυτοκίνητο. Εκείνος, όμως αρνήθηκε και κλείδωσε τις πόρτες και οδήγησε μέχρι το σπίτι του.
Τη βασάνισε και τη βίασε πολλές φορές, ακόμα και με αντικείμενα που υπήρχαν στο σπίτι. Η έφηβη διατήρησε την ψυχραιμία της και προσποιήθηκε ότι της άρεσε, κερδίζοντας έτσι την εμπιστοσύνη του.
Ο Φρεντ, πιστεύοντας ότι η 14χρονη ήθελε να μείνει κοντά του, την άφησε να τον συνοδεύσει μέχρι το σούπερμαρκετ. Στη διαδρομή, σταμάτησε σε ένα βενζινάδικο να βάλει βενζίνη και η έφηβη κατάφερε να αποδράσει.
Άρχισε να φωνάζει για να τραβήξει την προσοχή του κόσμου και ζήτησε βοήθεια από τους εργαζόμενους στο βενζινάδικο.
Ο βιαστής πρόλαβε να φύγει πριν φτάσει η αστυνομία, αλλά συνελήφθη την επόμενη μέρα. Ο Τζέραλντ Φρεντ είχε φυλακιστεί το 1960 για τον βιασμό ενός 12χρονου κοριτσιού και αποφυλακίστηκε το 1980. Για τον βιασμό της 14χρονης καταδικάστηκε σε 75 χρόνια φυλάκιση.
Όταν άκουσε το τραγούδι ο Μπόμπ Ντίλαν, δήλωσε: «Αυτό το παιδί έχει μεγάλη καρδιά». Παρόλα αυτά, οι στίχοι του τραγουδιού παρερμηνεύθηκαν από πολλούς, σε σημείο που κριτικοί πίστεψαν ότι Kurt ήταν με την πλευρά του θύτη.
Το 1991, σε συνέντευξή του έδωσε την δική του αποστομωτική απάντηση: «Ο βιασμός είναι ένα από τα χειρότερα εγκλήματα του κόσμου και συμβαίνει κάθε λίγα λεπτά. Το πρόβλημα με τις ομάδες στήριξης των θυμάτων είναι ότι προσπαθούν να μάθουν στις γυναίκες πώς να αμύνονται. Αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να μάθουν στους άντρες να μη βιάζουν. Πρέπει να ξεκινήσουν απ’ την πηγή».
Ένα χρόνο μετά σε προσωπικό του σημείωμα που είχε συμπεριληφθεί στον δίσκο «Incesticide» έγραφε: «Πέρυσι, ένα κορίτσι βιάστηκε από δύο απόβλητα, δύο σπατάλες σπέρματος και ωαρίων, ενώ τραγουδούσαν το τραγούδι μας “Polly”. Δυσκολεύομαι να συνεχίσω να ζω, γνωρίζοντας ότι ανάμεσα στους θαυμαστές μας, υπάρχει “πλανγκτόν” σαν αυτούς». Μάλιστα, στο ίδιο σημείωμα είχε ζητήσει από ανθρώπους που μισούν τους ομοφυλόφιλους, τις γυναίκες και τους ανθρώπους άλλων φυλών, να μην ξανάρθουν σε συναυλίες του συγκροτήματος και να μην αγοράζουν τους δίσκους τους.
«Συγγνώμη που γίνομαι τόσο σπαστικά πολιτικά ορθός, αλλά έτσι αισθάνομαι», είχε αναφέρει.
Το «Rape Me» και η λογοκρισία
Το 1993 κυκλοφόρησε το τραγούδι των Nirvana με τον καθαρά σαρκαστικό τίτλο «Rape Me», δηλαδή «βίασε με».
«Είναι σαν να λέει το θύμα: “Βίασε με, κάντο, βίασε μέ, χτύπησέ με. Δεν θα με σκοτώσεις ποτέ. Θα το αντέξω και θα σε βιάσω κι εγώ χωρίς να το ξέρεις», είχε δηλώσει ο Cobain στο περιοδικό “Spin”.
Ήταν ένα ξεκάθαρα περιφρονητικό τραγούδι με έναν ωμό στίχο που, σύμφωνα με τον ίδιο τον Cobain, δεν θα έπρεπε να παρερμηνευτεί από κανένα. Σε μία συνέντευξή του το 1993 για το πώς οι Nirvana βοηθούσαν στην ευαισθητοποίηση κατά του σεξισμού, ο Kurt είχε απαντήσει: «Γράφοντας τόσο “ωμά” τραγούδια όπως το “Rape Me”»
Όπως είχε πει στον βιογράφο του, Michael Azzerad, το κομμάτι όντως ήταν κατά του βιασμού. Όμως, τοποθετημένο στην δική του ζωή, ο Cobain αναφερόταν στον τρόπο που αντιμετωπίστηκε ο ίδιος από τα μέσα ενημέρωσης.
Οι Nirvana είχαν αποφασίσει να παίξουν το κομμάτι στα βραβεία του MTV το 1992. Οι διοργανωτές, ωστόσο, τους ζήτησαν να παίξουν το «Smells Like Teen Spirit». Προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την λογοκρισία που τούς επέβαλαν, οι Nirvana αρνήθηκαν να εμφανιστούν.
Τελικά πείστηκαν να ανέβουν στη σκηνή, όταν τους ενημέρωσαν ότι μπορεί να ζημιώνονταν τα άλλα συγκροτήματα που ανήκαν στην ίδια δισκογραφική εταιρεία.
Κι επειδή οι Nirvana , που όπως φαίνεται είχαν εξαιρετικό χιούμορ, φρόντισαν να τους «παγώσουν» λίγο το αίμα, ξεκινώντας να παίζουν λίγα ακόρντα από τη εισαγωγή του «Rape Me», αλλάζοντάς το ωστόσο στη συνέχεια, με το κομμάτι που αποφάσισαν να ερμηνεύσουν στη σκηνή… το «Lithium».
Σχετικά Άρθρα
Google News