Ιωάννα Πιατά, γιατί έχεις το ακόντιο της Άννας Βερούλη στο πατρικό σου;

Κάνει αργά και σταθερά βήματα και πλέον αποτελεί μία από τις πιο ανερχόμενες και ταλαντούχες ηθοποιούς της γενιάς της. Ο λόγος για την Ιωάννα Πιατά που αυτήν την περίοδο πρωταγωνιστεί στην «Επιθεώρηση» που φέρει την υπογραφή του Φοίβου Δεληβοριά και του Δημήτρη Καραντζά. 

Εμείς με αφορμή την παράσταση αυτή είχαμε μαζί της μία εφ όλης της ύλης συζήτηση!

Πώς σας βρίσκουμε εν μέσω πανδημίας, κινήματος #metoo και ανοίγματος των πολιτιστικών χώρων μετά από έναν ολόκληρο χρόνο;

Ζήσαμε πολλά τον τελευταίο χρόνο και νομίζω ότι μέσα σ’ αυτόν τον ελεύθερο χώρο και χρόνο που μας άνοιξε αυτή η μεγάλη παύση από ό,τι είχαμε συνηθίσει να ζούμε, καταφέραμε να ξεδιαλύνουμε τα περιττά και να κρατήσουμε τα ουσιαστικά. Αυτό το ουσιαστικό έφεραν ξανά στην επιφάνεια όλα τα θύματα που βρήκαν το θάρρος και τη δύναμη να μιλήσουν για τη βία που έχουν υποστεί και εγώ προσωπικά τους είμαι ευγνώμων. Και ενώ ήταν μια χρονιά που δεν κάναμε παρέα, ήταν σαν να είμαστε μαζί. Θύματα και  καλλιτέχνες συσπειρωθήκαμε μ’ ένα ουσιαστικό τρόπο και τώρα που σιγά σιγά έρχεται η επανεκκίνηση νιώθουμε όλες και όλοι μεγάλη λαχτάρα να ξαναβρεθούμε δια ζώσης στα καφέ, τα μπαρ, τα θέατρα, τα σινεμά, τα μουσεία, τις πρόβες και με ουσιαστική επιθυμία για συναναστροφες με απόλυτο σεβασμό ο ένας προς τον άλλον.

Τι σας έλειψε περισσότερο τη χρονιά που πέρασε; Η πολιτιστική αυτή σιωπή σας έκανε να αναθεωρήσετε και να επανεκτιμήσετε κάτι;

Κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας ήταν τόσο σοκαριστικό και πρωτόγνωρο αυτό που συνέβαινε που νομίζω ότι δεν μου έλειψε κάτι. Κατά βάθος πιστεύω ότι μας έκανε καλό αυτό το μικρό στοπ, το ότι ησύχασε για λίγο ολόκληρος ο πλανήτης είχε κάτι μαγικό. Αλλά όσο πέρναγε ο καιρός, και ειδικά κατά τη διάρκεια αυτού του πολύμηνου λοκνταουν φέτος τον χειμώνα, μου έλειψαν πολλά απλά πράγματα.Έχουμε τόσο ανάγκη αυτήν την ψυχική εκτόνωση που μας προσφέρει μια παράσταση ή μια ταινία ή μια έκθεση ή ένα ποτό με τους φίλους, χωρίς αυτά σιγά σιγά αδρανοποιείται κάτι μέσα μας. Σίγουρα επανεκτίμησα το «μοίρασμα», αυτήν την αίσθηση ότι μοιράζομαι με κάποιον δικό μου άνθρωπο μια μοναδική στιγμή που μπορεί και να μας μετακινήσει λίγο ψυχικά, όπως όταν βλέπεις για πρώτη φορά το «Παρίσι- Τέξας» του Βίμ Βέντερς και μετά δεν μπορείς να σταματήσεις να μιλάς γι’ αυτό ή πας σε μια έκθεση και ανατριχιάζεις μπροστά σ’ ένα πίνακα ή ένα άγαλμα και κρατάς το χέρι του φίλου/ης σου. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι κάθε μορφή τέχνης ενεργοποιεί, ξυπνάει, ταρακουνάει κάτι πολύ βαθύ μέσα μας και είναι κρίμα που υποτιμήθηκε έτσι φέτος από το υπουργείο Πολιτισμού.

Διαβάστε επίσης: Βάσω Καβαλιεράτου: «Είπα στον Φοίβο, αν ξαναγκρινιάξω που έχω πολλή δουλειά, πέταξέ μου ένα τηγάνι στο κεφάλι!»

Τι σημαίνει για εσάς Επιθεώρηση; Ποια η δική σας σχέση με το είδος αυτό;

Στο πατρικό μου σπίτι βρίσκεται το ακόντιο της Αννας Βερούλη, το οποίο το χάρισε στον πατέρα μου όταν την υποδύθηκε σ’ ένα σκετς στην επιθεώρηση «Ραντεβού με την υστερία». Κάπου εκεί ξεκινάει η δική μου σύνδεση με το είδος αυτό, και συνεχίζει μέσα από τις πολλές αφηγήσεις ιστοριών από την εποχή της Ελεύθερης Σκηνής. Δεν είχα ποτέ την τύχη να παρακολουθήσω παράσταση, αλλά φυσικά έχω δει βίντεο-αποσπάσματα και έχω ακούσει τραγούδια από θρυλικές επιθεωρησιακές παραστάσεις. Νομίζω ότι είναι το είδος που προσφέρει στον ηθοποιό την δυνατότητα απελευθέρωσης από οτιδήποτε συμβατικό και σοβαροφανές, και στον θεατή την γνήσια μορφή ψυχαγωγίας, θα γελάσει με τα δεινά της ίδιας του της πραγματικότητας και έτσι θα τα ξορκίσει.

%ce%b9%cf%89%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b1-%cf%80%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%ac-%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%ba%cf%8c%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%bf-%cf%84%ce%b70

Τι θα δούμε σ΄αυτήν την πολυαναμενόμενη παράστασης;

Θα δείτε Ήρωες της επανάστασης του ‘21 και διάφορους ήρωες της δικής μας καθημερινής επανάστασης, τα άρματα που δεν έβαλε στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, την Γιάννα μας, τον Έλληνα, τον ομογενή Έλληνα, τους Δε Γκρικς, αποσπάσματα από ελληνικές ταινίες, νεκρούς και ζωντανούς, τραγούδια και χορούς. Θα απολαύσετε μια γνώριμη Ελλάδα σε όλο της το μεγαλείο,

1821-2021: Ποιοι είναι οι σημαντικότεροι για εσάς σταθμοί της ελληνικής ιστορίας;

Οι δραχμές και το ευρώ, όταν κερδίσαμε το Εuro και την Eurovision, οι Ολυμπιακοί αγώνες 2004, η ομιλία του Γ. Παπανδρέου στο Καστελλόριζο, τα μνημόνια, η κρίση, οι αγανακτισμένοι, η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ο Δεκέμβριος του 2008, τα capital controls, το δημοψήφισμα, το Ναι, το Όχι, η δολοφονία του Ζακ, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, η Χρυσή Αυγή στην Βουλή και μετά στην φυλακή, η πανδημία του κορονοϊού, τα σοσιαλ μίντια, το Airbnb, οι φωτιές τα καλοκαίρια, τα καλοκαιρινά φεστιβάλ, ο fredo espresso, η φέτα ΠΟΠ και τόσα άλλα ακόμη.

Μπορώ να μιλήσω μόνο για την σύγχρονη ελληνική ιστορία και οι σταθμοί της είναι πολλοί και θα φανεί και στο μέλλον αυτό.

Η πανδημία του κορωνοϊού έχει επηρεάσει όσο τίποτα τις ζωές μας. Πόσο παρούσα είναι στην Επιθεωρηση αυτή;

Δεν θα μπορούσε να μην είναι παρούσα σε μια παράσταση, όπου όλες οι ιστορίες της έχουν ως αφορμή την πραγματικότητα μας, αλλά δεν είναι κυρίαρχη όπως ακριβώς ελπίζουμε να συμβεί και στην καθημερινότητα μας. Η παράσταση κάποια στιγμή αναζητεί και τον τρόπο που θα μπορούσε η Ελλάδα να είναι επιτέλους Covid free χώρα, και πατάει τον κωδικό 6 και φεύγει για μια μεγάλη βόλτα αδιαφορώντας για πρόστιμα και απαγορεύσεις κυκλοφορίας.

Ποια είναι η πολυτιμότερη συμβουλή που σας έχει δώσει ο πατέρας σας;

Δεν συνηθίζουμε στην οικογένεια μας να δίνουμε συμβουλές ακριβώς, θα έλεγα ότι περισσότερο προτρέπουμε ο ένας τον άλλον να οδηγηθεί κάπου πιο φωτεινά, αλλά το πιο πολύτιμο που μου έχει προσφέρει σαν γονιός είναι η εμπιστοσύνη του σε μένα, πως είτε μου πει είτε δεν μου πει κάτι, πιστεύει σε μένα, στην προσωπικότητα μου και στην κρίση μου.

Αγαπημένη σας παιδική θεατρική ανάμνηση μαζί του;

Θα θυμάμαι πάντα την περίοδο που οι γονείς μου διαχειρίζονταν το θέατρο Πολύτεχνο και αυτήν την αίσθηση που είχαμε σαν να ήταν το δεύτερο σπίτι μας. Ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα τόσο οικείο ένα θεατρικό χώρο και εκεί έχω τις πιο έντονες θεατρικές αναμνήσεις, ακόμη ακούω την φωνή του στο φινάλε της «La Nonna».

Ποιοι φόβοι έχουν ξεπηδήσει από μέσα σας αυτόν τον καιρό;

Ο μεγαλύτερος φόβος που μου γεννήθηκε ήταν να μην συμβεί κάτι στους ανθρώπους που αγαπάω, επίσης μεγάλωσε η κλειστοφοβία μου και η αγοραφοβία μου ταυτόχρονα, και ο φόβος που με κυρίευσε είναι ότι η κόρη μου θα μεγαλώσει σ’ ένα μασκοφορεμένο, αποστειρωμένο και με αποστάσεις ασφαλείας κόσμο.

Σε 10 χρόνια φαντάζεστε τον εαυτό σας να…..

Δεν συνηθίζω να κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια και ειδικά μετά από αυτήν την χρονιά που όλα ανατράπηκαν μέσα σε μια νύχτα. Το μόνο που εύχομαι είναι να βρίσκομαι σε μέρη που με γαληνεύουν, με αγαπημένους ανθρώπους που κάνει ο ένας τον άλλον να γελάει, να ασχολούμαστε με πράγματα που απολαμβάνουμε και να καμαρώνω το παιδί μου που μεγαλώνει.

Σχετικά Άρθρα
Ο Χρήστος Λιακόπουλος στο Infowoman: «Ο μεγαλύτερος δυνάστης μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός»
Ο Χρήστος Λιακόπουλος στο Infowoman: «Ο μεγαλύτερος δυνάστης μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός»
Ο Κωνσταντίνος Κυριακού στο Infowoman: «O Μποστ ξεσκεπάζει την πτωχευτική εξίσωση των πάντων προς τα κάτω»
Ο Κωνσταντίνος Κυριακού στο Infowoman: «O Μποστ ξεσκεπάζει την πτωχευτική εξίσωση των πάντων προς τα κάτω»
Η Ελένη Καρακούλη στο Infowoman: «Δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης στη ζωή, στη σχέση, στον έρωτα»
Η Έλενα Καρακούλη στο Infowoman: «Δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης στη ζωή, στη σχέση, στον έρωτα»
Λωξάντρα Λούκας: Ποια είναι η πρώτη ηθοποιός με σύνδρομο Down που είδαμε στον "Γιατρό" και μας συγκίνησε
Λωξάντρα Λούκας: Ποια είναι η ταλαντούχα ηθοποιός με σύνδρομο Down
Η Μάγδα Μαυρογιάννη στο Infowoman: «Η μουσική είναι το δυνατό μου κίνητρο, ενεργοποιεί την φαντασία μου»
Η Μάγδα Μαυρογιάννη στο Infowoman: «Η μουσική είναι το δυνατό μου κίνητρο, ενεργοποιεί την φαντασία μου»
Η Annick Brofman στο Infowoman: «Όλα μπορούν να θεραπευτούν»
Η Annick Brofman στο Infowoman: «Όλα μπορούν να θεραπευτούν»

Ακολουθήστε μας στο Google News
και ενημερωθείτε πρώτοι για τα νέα άρθρα του