Μετά την επιτυχία της παράστασης «Για Γυναίκα καλή είναι» και μια συνεχόμενη sold out χρονιά, η Ήρα Κατσούδα επιστρέφει με την τρίτη solo παράσταση της, το “MINIMAL” στο θέατρο Αλκμήνη.
Σε αντίθεση με το σαλόνι στο πατρικό της, η Ήρα προσπαθεί να ξεφορτωθεί όλα τα περιττά από τη ζωή της και να την κρατήσει με τα απολύτως απαραίτητα, σε minimal επίπεδα. Όμως η διάσπαση προσοχής που έχει, μια ομηρία που λαμβάνει χώρα στον νιπτήρα της, τα κριτήρια με τα οποία επιλέγονται τα Ιερά Ζώα, οι τοξικές σχέσεις, οι θεωρίες συνομωσίας, ο Νομός Ηλείας και πολλά ακόμα, δεν την αφήνουν να τα καταφέρει.
Εμείς, με αφορμή την παράσταση, μιλήσαμε με την Ήρα Κατσούδα και πραγματικά το απολαύσαμε.
Φέτος, επιστρέφεις με την τρίτη solo παράσταση το Minimal. Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που τον επέλεξες;
Το stand up σαν είδος είναι από μόνο του minimal. Χρειάζεται ένας άνθρωπος και ένα μικρόφωνο. Οπότε αν κυριολεκτήσουμε, είναι εξορισμού. Τώρα τα κείμενα δεν είναι και πολύ minimal και ίσα ίσα καλείσαι να δημιουργήσεις στο κοινό σε σύντομο χρονικό διάστημα το πλαίσιο που περιγράφεις, έναν κόσμο στον οποίο θα συμβεί και θα λειτουργήσει το αστείο. Και αυτό θα ήταν ψαρωτικό αν ήταν όντως η αφορμή που έδωσα αυτό τον τίτλο. Η αλήθεια είναι όμως πιο πεζή μιας και σκεφτόμουν ότι σε αντίθεση με τις προηγούμενες παραστάσεις που είχαν μεγάλους τίτλους σε λέξεις (Χωρίς Γλουτένη, Για γυναίκα καλή είναι, Φέραμε και Λάδι) ήθελα έναν πιο απλό, πιο λιτό, πιο «minimal». Ε, και το ΜΙΝΙΜΑΛ κάνει για έναν minimal τίτλο.
Τι θα δούμε στη νέα σου παράσταση;
Νέα κείμενα και σίγουρα πολύ διαφορετικές σκέψεις από τις προηγούμενες παραστάσεις. Η νέα παράσταση είναι πιο προσωπική, πιο «καμένη» θα έλεγα. Τι να πω τώρα; Ότι μου αρέσει πολύ και χαίρομαι που και στο κοινό αρέσει πιο πολύ από την προηγούμενη; Ορίστε μόλις το είπα.
Είσαι και στην προσωπική σου ζωή minimal; Ποια περιττά έχεις καταφέρει να πετάξεις;
Είσαι καλά; Δεν έχω καταφέρει να πετάξω ούτε ρούχα που φορούσα στο λύκειο. Είμαι από αυτούς τους ανθρώπους που δεν πετάνε τίποτα γιατί «και αν το χρειαστώ κάποια στιγμή;» Και μαζεύω πράγματα και πράγματα και πράγματα μέχρι να προκύψει κάποια μετακόμιση ή κάποια φρίκη και τότε τα πετάω όλα! Τώρα είμαι σε μια κατάσταση που έγινε ήδη ένα γερό ντου απομάκρυνσης περιττών πριν περίπου 3 χρόνια πάνω σε μετακόμιση, και να σου πω είμαι αρκετά περήφανη γιατί πλέον βάζω φίλτρο και ότι είναι για πέταμα το πετάω. Αυτά όσον αφορά σε αντικείμενα. Σε περιττά ψυχολογικά από την άλλη, πάλι κάνω το ίδιο τώρα που το σκέφτομαι. Πάλι μαζεύω και μαζεύω μέχρι να σκάσει όλο αυτό να τα πετάξω όλα και να κάνω χώρο για καινούρια ψυχολογικά. Γιούπι!
Η επιτυχία της προηγούμενης παράστασης σού δημιούργησε άγχος για την επόμενη, αν θα πάει εξίσου καλά ή αποφεύγεις να κάνεις αυτές τις συγκρίσεις;
Δεν μπήκα καθόλου σε τέτοια σκέψη. Έγραφα τα κείμενα για το Μίνιμαλ ενώ έπαιζε ακόμα η προηγούμενη οπότε όχι μόνο δεν τιθόταν θέμα σύγκρισης, αλλά και επειδή κάποια στιγμή τα βαριέσαι τα παλιά σου κείμενα, ήμουν σε πολύ ωραία διαδικασία που ετοίμαζα καινούριο υλικό. Το άλλο είναι, ότι οι δύο αυτές παραστάσεις είναι πολύ διαφορετικές μεταξύ τους σε όλα τα επίπεδα. Αλλά όπως και να έχει όπως είπα και πριν, κουνάω την ουρά μου που αρέσει πολύ και μάλιστα περισσότερο και από την προηγούμενη.
Τα τελευταία χρόνια διανύουμε μια παρατεταμένη περίοδο με δυσκολίες, προβλήματα και έχουμε ανάγκη να γελάσουμε. Στο θέατρο δεν ανεβαίνουν πολλές κωμωδίες, και όσες υπάρχουν μαζί και οι Standup Comedy είναι μία διέξοδος από τα προβλήματα. Πώς νιώθεις γι’ αυτό; Έχεις σκεφτεί ότι επιτελείς ένα κοινωνικό έργο, κάνοντας τον κόσμο να γελά και να περνά καλά;
Κοινωνικό έργο θα επιτελούσα αν μπορούσα να κάνω τον κόσμο να έχει λιγότερα προβλήματα ή να του λύσω κάποια από αυτά που ήδη έχει. Η κωμωδία αυτό που κάνει είναι να σε κάνει να ξεχνιέσαι από αυτά έστω για μία ώρα. Οπότε περισσότερο μορφίνη το λες παρά κοινωνικό έργο. Αλλά και με αυτό είμαι εντάξει.
Εκτός σκηνής, όταν σε συναντάνε σου ζητάνε να τους πεις κάτι αστείο; Γιατί αρκετοί έχουν εσάς τους κωμικούς ηθοποιούς κάτι σαν “μηχανή” που… κόβει αστεία. Πώς αντιδράς όταν σου λένε “πες μας κάτι αστείο”.
Ζητάω και εγώ με την σειρά μου να μου δείξει πρώτα το εισιτήριο.
Εσένα τι είναι αυτό που θα σε κάνει να γελάσεις;
Είναι πολυπαραγοντικό. Έχει σημασία το context, το πότε, με ποιούς (δεν είναι όλες οι στιγμές ίδιες). Μπορώ να γελάσω με τα στουκαρίσματα που κάνει ο γάτος μου σε τοίχους μέχρι κάποιο inner αστείο, κάποιο ψαγμένο αστείο, καμένο κτλ. Το όλο σκηνικό που περιβάλλει το αστείο είναι αυτό που το διαμορφώνει σε αστείο και να μην είναι απλά 5 λέξεις σε σειρά. Θυμάσαι όταν ήμασταν στο σχολείο για παράδειγμα και δεν έκανε να γελάσουμε μέσα στην τάξη και εξαιτίας του απαγορευμένου μιας έπιανε νευρικό και μόνο που βλέπαμε στον διπλανό μας να κουνάει ελαφρά το χέρι του; Το κούνημα του χεριού δεν είναι αστείο σε κανένα άλλο σύμπαν παρά μόνο εκείνη την στιγμή, στην συγκεκριμένη θέση, στην συγκεκριμένη τάξη. Γιατί τι νόμιζες; Όλα τα αστεία έχουν μια συγκεκριμένη θέση σε αυτή την ζωή!
Στην καθημερινότητά σου γελάς ή κλαις πιο εύκολα;
Γελάω κυρίως όταν δεν πρέπει. Κλαίω ακριβώς με το ίδιο μοτίβο.
Τις δυσκολίες τις αντιμετωπίζεις με χιούμορ;
Γενικά στρουθοκαμηλίζω οπότε και αποφεύγω να τις αντιμετωπίζω. Το χιούμορ αφήνει μια καλή σκόνη πίσω μου μέχρι να εξαφανιστώ από την δυσκολία ή την δύσκολη θέση.
Από πού αντλείς έμπνευση για τα κείμενά σου; Μπορείς να μας περιγράψεις την “ιεροτελεστία” όταν γράφεις μία παράσταση;
Πολύ θα μου άρεσε να έχω μια ιεροτελεστία κινηματογραφική. Πώς πάνε οι συγγραφείς και απομονώνονται σε ένα σπίτι σε κάποια λίμνη (για κάποιο λόγο όλοι έχουν κάποιο σπίτι σε κάποια λίμνη) και λένε ήρθα εδώ να γράψω το βιβλίο μου; Ε, έτσι. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι σημειώνω αστεία παντού. Στο μετρό, στον δρόμο, σε δημόσια υπηρεσία, στο αμάξι και πηγαίνω μετά σπίτι και τα φτιάχνω. Στο σπίτι μου που ΔΕΝ είναι δίπλα σε λίμνη.
Στην τηλεόραση θα σε δούμε κάποια στιγμή; Θα ήθελες να παρουσιάσεις ή να συμμετέχεις σε κάποια εκπομπή; Ή είναι κάτι μακριά από εσένα;
Πέρυσι παρουσίαζα με τον Σπύρο Μαργαρίτη την εκπομπή «το Δίκτυο» στην ΕΡΤ και ήταν μια πάρα πολύ καλή εμπειρία και συνεργασία και το πιο βασικό ήταν ένα ωραίο project που είμαι περήφανη που ήμουν μέρος του. Φυσικά και θα το έκανα πάλι. Τώρα κανονικά εκπομπές τύπου late night και talk shows είναι κάτι που στο εξωτερικό συνηθίζεται να τις παρουσιάζουν κωμικοί, στην Ελλάδα τώρα από ότι φαίνεται δεν είναι στις προτεραιότητες των καναλιών οπότε αφήνουν πολυκαιρισμένα άτομα να κάνουν ακριβώς το ίδιο που έκαναν πριν 20 χρόνια. Έλα μωρέ τι ξέρουν οι ξένοι από τηλεόραση;
Ποια είναι η Ήρα Κατσούδα
Η Ήρα Κατσούδα ασχολείται επαγγελματικά µε το stand up comedy, με συνεχείς παραστάσεις σε Αθήνα αλλά και σε όλη την Ελλάδα.
Tο 2017 παρουσίασε την σόλο της stand up comedy παράσταση «Xωρίς Γλουτένη» και το 2019 την δεύτερη με τίτλο “Για γυναίκα, καλή είναι.”
Έχει παρουσιάσει διάφορες διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων τελετές απονομής των βραβείων ΕΒΓΕ (2019, 2020), TEDx, καθώς και την τελετής έναρξης του 20ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (2018).
Συμπαρουσίασε με τον Σπύρο Μαργαρίτη την εκπομπή «Το Δίκτυο» στην ΕΡΤ2. Δημιουργός του Podcast “ΜΠΡΑΗΤ ΣΑΗΝΤ” που συμπαρουσιάζουν με την Δ. Νικητέα. Έχει γράψει το θεατρικό έργο «Ο Γάμος», ενώ έχει εργαστεί για χρόνια στον χώρο της διαφήμισης ως Copy Writer. Σπούδασε Οικονομικά (Α.Π.Θ.), κλασσική μουσική, χορό και υποκριτική.
Διαβάστε επίσης
Η Λίνα Πάτσιου στο Infowoman.gr: “Ο ρομαντισμός βάλλεται στις μέρες μας”
Ο Κώστας Γάκης στο Infowoman.gr: “Οι επίσημες βραβεύσεις στη ζωή μου ήρθαν σε σημεία κομβικά”
Google News