Η Φαίη Ξυλά στο Infowoman.gr: Με τσακίζει όταν νιώθω ότι ήμουν αρκετά αυστηρή με το γιο μου

Η Φαίη Ξυλά δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Είναι από τις πιο γοητευτικές και ευγενικές παρουσίες του καλλιτεχνικού χώρου. Τηλεοπτικά μάς συστήθηκε πριν 20 χρόνια, στο “Φεύγα” κι έκτοτε συμμετείχε σε πετυχημένες σειρές. Θεατρικά το ταξίδι της ξεκίνησε με την αποφοίτησή της από το Εθνικό θέατρο το 1999, έχοντας πάρει μέρος σε σημαντικές παραστάσεις.

Φέτος, στη σκηνή μεταμορφώνεται και πάλι σε Ιουλία, στο καινούριο έργο του Γιάννη Τσίρου (Έπαινος Κάρολος Κουν 2022) «Ημέρα Κυρίου», το οποίο αφού ενθουσίασε κοινό και κριτικούς, επαναλαμβάνεται για περιορισμένο αριθμό στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός. Ο χρόνος που διαδραματίζεται το έργο περιορίζεται στη διάρκεια μιας Κυριακής. Μιας αργίας, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αλλά δεν αργούν όλοι.

Εμείς, με αφορμή την παράσταση «Ημέρα Κυρίου», μιλήσαμε με τη Φαίη Ξυλά για την επιτυχία του έργου, για τις δικές της Κυριακές, για τις ενοχές και τις… αμαρτίες, αλλά και για τα όσα άσχημα συμβαίνουν δίπλα μας.

Τα ελληνικά θεατρικά έργα καθρεφτίζουν την ελληνική πραγματικότητα κι έτσι αγγίζουν το κοινό

Η “Μέρα Κυρίου” είναι ένα νέο ελληνικό έργο που γνώρισε πέρυσι μεγάλη επιτυχία κι επιστρέφει για δεύτερη χρονιά. Αυτό δείχνει πως το κοινό αγκαλιάζει τα νέα έργα Ελλήνων δημιουργών; Περιμένατε ότι θα είχατε αυτή την επιτυχία και μάλιστα να ταυτίζονται οι απόψεις κοινού και κριτικών;

Έχω ιδιαίτερη προτίμηση στα σύγχρονα έργα, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για έργα Ελλήνων δημιουργών που είναι εξαιρετικά ταλαντούχοι και μέσω της τέχνης εστιάζουν σε θέματα που αφορούν την κοινωνία μας . Τα ελληνικά θεατρικά έργα καθρεφτίζουν την ελληνική πραγματικότητα κι έτσι αγγίζουν το κοινό, καθώς υπάρχουν θεατές που ταυτίζονται με τους ήρωες ή τις καταστάσεις. Βέβαια στο θέατρο δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος για την επιτυχία, γιατί παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες. Έχουμε δει πολύ καλά έργα με αξιόλογο καστ που δεν πήγαν καλά, οπότε όταν η παράστασή σου πιάνει το σφυγμό των θεατών και ταυτόχρονα των κριτικών δεν έχεις παρά να νιώσεις τη χαρά της ικανοποίησης.

Τι είναι αυτό που κάνει το έργο να ξεχωρίζει και τι σας συγκινεί εσάς περισσότερο σε αυτό;

Θεωρώ ότι αυτό που κάνει το έργο να ξεχωρίζει είναι το γεγονός ότι μέσα από μια αδέσποτη πέτρα, που προσγειώνεται στη σοφίτα του σπιτιού ενός πλούσιου ζευγαριού, αναδύεται μια φαινομενικά απλή αλλά ταυτόχρονα σύνθετη ιστορία. …

Η Κυριακή είναι μέρα αφιερωμένη στο Θεό κι ίσως η κατάλληλη μέρα για να πλησιάσεις τους δαίμονές σου

Στην παράσταση υποδύεστε μία πλούσια κυρία, την Ιουλία. Πείτε μας λίγα λόγια για το ρόλο σας.

Η Ιουλία είναι η κυρία του σπιτιού, μια γυναίκα έξυπνη, καλλιεργημένη, έντονα διαισθητική, που όμως έχει κλειστεί στο πολυτελές σπίτι της και παλεύει με τα ελλείμματα της και τα φαντάσματα του παρελθόντος

Τι συμβολίζει η Ημέρα Κυρίου; Είναι θα λέγαμε και η Ημέρα της Κρίσης;

Θα μπορούσε, ναι. Η Κυριακή είναι μέρα αφιερωμένη στο Θεό κι ίσως η κατάλληλη μέρα για να πλησιάσεις τους δαίμονές σου καθώς χαλαρώνεις από την πίεση της καθημερινότητας, να συνειδητοποιήσεις τι σου συμβαίνει και να εξαγνιστείς.

Αυτό που με τσακίζει είναι όταν νιώθω ότι ήμουν αρκετά αυστηρή με το γιο μου

Οι δύο πρωταγωνιστές κουβαλούν μια έντονη ενοχή. Η Φαίη Ξυλά ως άνθρωπος είναι ενοχική; Έχετε τον φόβο της αμαρτίας;

Είμαι ενοχική, αλλά σε καμία περίπτωση αμαρτωλή, χα χα. Πρώτα απ’ όλα δε μου αρέσει η λέξη «αμαρτία» γιατί δεν επιλέγουμε το καλό και το φρόνιμο από το φόβο ότι θα λογοκριθούμε ή θα τιμωρηθούμε ως κακοί χριστιανοί. Το ζήτημα είναι να είμαστε καλοί εκ πεποιθήσεως, γι’ αυτό πιστεύω ότι οι καλοί άνθρωποι με ενσυναίσθηση κρίνουν αυστηρά τον εαυτό τους, επειδή αποστρέφονται την αδικία και συνεχώς αναρωτιούνται αν άθελά τους αδίκησαν κάποιον. Σ’ αυτό το πλαίσιο, τυχόν παραλήψεις, όπως το να ξεχάσω να απαντήσω σε μήνυμα φίλου, είναι δυνατό να μου προκαλέσουν κάποιες μικρές ενοχές, όμως, αυτό που με τσακίζει είναι όταν νιώθω ότι ήμουν αρκετά αυστηρή με το γιο μου. Ώρες-ώρες προβάλει τόσο εύστοχα επιχειρήματα που με κλονίζουν και μετανιώνω που τον μάλωσα.

Το ζευγάρι των πρωταγωνιστών είναι νεόπλουτοι. Ειδικά, στα χρόνια προ κρίσης, στην Ελλάδα υπήρχε έντονος ο νεοπλουτισμός. Ως κοινωνία σε αυτό το κομμάτι πιστεύετε πως πάθαμε και μάθαμε ή εξακολουθούν να υπάρχουν νεόπλουτες συμπεριφορές. Και πώς αντιδράτε εσείς όταν βρίσκεστε αντιμέτωπη με τέτοιες συμπεριφορές;

Δυστυχώς, δε μαθαίνουν όλοι όσοι παθαίνουν. Για να μάθεις πρέπει να θέλεις κι αυτό είναι κάτι εξαιρετικά προσωπικό. Τώρα, ως κοινωνία έχουμε αποδείξει περίτρανα ότι δε μαθαίνουμε, διαφορετικά δε θα επαναλαμβάναμε λάθη του παρελθόντος. Η οικονομική κρίση δεν ήταν αρκετή για να διδάξει. Μπορεί να ελάττωσε τις νεόπλουτες συμπεριφορές, αλλά σίγουρα δεν τις εξάλειψε. Αρκετοί άνθρωποι δεν παραλείπουν να επιδεικνύονται κι επειδή αυτό κραυγάζει από μακριά δεν προλαβαίνω καν να αντιδράσω αφού εξαφανίζομαι πριν τους γνωρίσω.

Οι δικές σας οι Κυριακές πώς είναι; Πώς τις περνάτε σήμερα;

Οι δικές μου Κυριακές δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο γιατί συνήθως δουλεύω το απόγευμα. Πάντως, στο διάστημα της ημέρας αφιερώνω χρόνο στο γιο μου κάνοντας πράγματα που μας ευχαριστούν.

Έχοντας ένα μικρό παιδί δε γίνεται να μη σκεφτώ ότι μπορεί να κινδυνέψει ανά πάσα στιγμή

Τηλεοπτικά θα σας δούμε κάπου;

Γίνονται κάποιες συζητήσεις, αλλά δεν υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο.

Πώς βλέπετε που ειδικά φέτος υπάρχουν τόσες σειρές; Είναι η “εκδίκηση” της μυθοπλασίας απέναντι στα ριάλιτι;

Είναι πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι η μυθοπλασία ξαναζωντάνεψε κι υπάρχει δουλειά όχι μόνο για εμάς τους ηθοποιούς, αλλά και για όλους τους ανθρώπους που απασχολεί εργασιακά μια τηλεοπτική παραγωγή. Προσωπικά, θα ήθελα ακόμα μεγαλύτερη εστίαση σε Έλληνες σεναριογράφους με πρωτότυπα σενάρια πρώτον, επειδή οι μεταφορές ξένων σειρών είναι ένα ξαναζεσταμένο φαγητό για όσους τις έχουν ήδη παρακολουθήσει στο internet κι επειδή υπάρχουν ωραίες ιδέες που μένουν στα συρτάρια λόγω έλλειψης χρημάτων.

Επειδή είστε μητέρα, πώς νιώθετε με αυτά τα αδιανόητα που συμβαίνουν με θύματα μικρά παιδιά; Έχουμε φτάσει σε αυτό το κατάντημα ως κοινωνία που πρέπει να προστατεύουμε τα παιδιά ακόμη και από την ίδια τους την οικογένεια; Και πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Αυτό που συμβαίνει γύρω μας είναι τουλάχιστον τρομακτικό. Δεν έχω λόγια για να περιγράψω τι ακριβώς αισθάνομαι. Ίσως αηδία ανακατεμένη με οργή και φυσικά φόβο. Έχοντας ένα μικρό παιδί δε γίνεται να μη σκεφτώ ότι μπορεί να κινδυνέψει ανά πάσα στιγμή και η ευθύνη μου να το προστατέψω είναι τεράστια. Το κακό είναι ότι οι καταστάσεις της σύγχρονης ζωής και τα αποτρόπαια εγκλήματα που διαπράττονται κάτω από τη μύτη μας χωρίς να το γνωρίζουμε κάνουν εμάς τους γονείς να νιώθουμε ανίσχυροι ως προς την προστασία των παιδιών μας. Εγώ φροντίζω να είμαι πολύ κοντά στο γιο μου και να αφουγκράζομαι τις ανησυχίες του μέσα από το διάλογο.

Διαβάστε επίσης

Η Εύα Σιμάτου επιστρέφει τηλεοπτικά με δύο εξαιρετικές σειρές και μιλά στο Infowoman.gr: “Αποτελεί μεγάλη πρόκληση υποκριτικά”

Ο Ιάκωβος Μυλωνάς στο Infowoman.gr για το #MeToo: Κάποιοι γελοίοι κάνουν ακόμα καριέρα γιατί δεν τους κατήγγειλε κανείς

Η Άννα Βαγενά στο Infowoman.gr: “Το ενωμένοι δεν το πολύ έχουμε. Αλλά τι να κάνουμε, αυτοί είμαστε με τα καλά μας και τα κακά μας”