«Είχα αφόρητους πόνους, διαλύθηκε το στομάχι μου, το σώμα μου αντιδρούσε στα φάρμακα. Μέχρι που ανακάλυψα ένα άλλο είδος θεραπείας»

Από μικρό παιδί, θυμάται τον εαυτό της να πονά. Ό,τι θεράπευε, αμέσως «ξεπηδούσε» κάτι άλλο, αν δεν βίωνε τον πόνο με διάφορα προβλήματα υγείας ταυτόχρονα. Ο οργανισμός της αντιδρούσε στα παυσίπονα και ο φαύλος κύκλος συνεχιζόταν. Μέχρι που ανακάλυψε ένα διαφορετικό είδος θεραπείας…

«Γιατί σε μένα;» Ήταν η ερώτηση γεννημένη από την απόγνωση, την αγωνία, την αυτολύπηση. Η ζωή μου ήταν γεμάτη με αναταραχή, σκοτάδι, τραύματα , αλλά και μαγεία και θαύματα.Και όταν λέω μαγεία και θαύμα, δεν το εννοώ με την μορφή της υπερβολής. Το εννοώ με όλη τη σημασία της λέξης. Είμαι φυσικοθεραπεύτρια, ολιστική θεραπεύτρια ανάμεσα σε άλλους τίτλους, τους οποίους έχω όλους αποκτήσει στη διάρκεια του ταξιδιού μου του πόνου.

Οι άνθρωποι χαρακτηρίζουν τον πόνο κατάρα, αλλά ή ζωή μου αποδεικνύει, ότι ο πόνος είναι η δύναμή σου, ο σκοπός σου, το κλειδί για να ξεκλειδώσει η μαγική ζωή που έχει να σου προσφέρει. Ναι, μπορεί να ακούγεται παραλογισμός, αλλά η ασθένειά μου έσωσε τη ζωή μου. Μου χάρισε ζωή, ενώ είχα χάσει τον έλεγχο. Μου χάρισε διαύγεια και αγάπη για τον εαυτό μου, μέσα από τη μοναξιά μου. Μου χάρισε πραγματικούς φίλους, ενώ μου απομάκρυνε όλους αυτούς που τελικά δεν είχαν και τόσο αγνές προθέσεις απέναντί μου. Μου έδωσε δύναμη.

Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής μου, από τα 10 έως τα 22 μου, η ζωή μου σημαδεύτηκε από τραύμα, κατάθλιψη και μία διατροφική διαταραχή. Στα 13 μου έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, η μητέρα μου ως εκ θαύματος κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά κι ενώ βρισκόταν σε γάμο, κάλεσε ασθενοφόρο. Επιβίωσα σωματικά, ψυχικά όμως ήμουν διαλυμένη. Είχα διατροφικές διαταραχές. Σκέφτηκα, πώς όταν θα πήγαινα στο κολλέγιο, θα ήμουν καλύτερα. Πράγματι, για ένα μικρό χρονικό διάστημα ήταν όλα υπέροχα, αλλά πάλι η τύχη μου φαινόταν να με εγκαταλείπει κι εκεί. Έπεσα θύμα σεξουαλικής κακοποίησης και το κολλέγιο κάλυψε το σκάνδαλο.

Στράφηκα στο γραφείο δικαιωμάτων για να βρω τη δικαιοσύνη. Ήταν η πρώτη φορά που είχαν αρκετές αποδείξεις εναντίον ενός δημόσιου σχολείου και θα μπορούσαν να κάνουν παρέμβαση. Πίστεψα ότι κερδίζοντας αυτή τη μάχη θα με βοηθούσε ψυχολογικά, αλλά μου άφησε μεγαλύτερο κενό. Πήρα μεταγραφή για άλλο κολλέγιο.

%ce%b5%ce%af%cf%87%ce%b1-%ce%b1%cf%86%cf%8c%cf%81%ce%b7%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%80%cf%8c%ce%bd%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%bb%cf%8d%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%cf%830

Σωματικά ήμουν τέλεια. Τα πήγαινα καλά στο σχολείο, τραγουδούσα, χόρευα, αλλά πραγματικά δεν μπορούσα να το βιώσω εξ ολοκλήρου, καθώς ένιωθα ότι η κατάθλιψη τα επηρέαζε όλα αυτά. Συνέχιζα να σκέφτομαι, ότι αν πετύχω αυτό, θα είμαι πιο χαρούμενη. Κάθε στόχος που έβαζα και τον πετύχαινα, ο πόνος παρέμενε. Όταν αποφοίτησα, τα πράγματα άρχισαν να γίνονται πιο διαφορετικά. Το σώμα μου “κατέβηκε σε απεργία”. Μέσα σε τρεις μήνες αφότου πήρα το πτυχίο μου, έβγαλα κύστη στις φωνητικές μου χορδές και ο οργανισμός μου αντιδρούσε σε κάθε φαρμακευτική αγωγή, έσπασα τον αστράγαλό μου και έπαθα αναφυλαξία Υποβλήθηκα σε χειρουργική επέμβαση στις φωνητικές χορδές. Μετά το σπάσιμο στον αστράγαλο, λόγω των πολλών φαρμάκων που έπαιρνα το στομάχι μου κυριολεκτικά διαλύθηκε και έχασα πάρα πολύ βάρος. Έπρεπε να μείνω στο κρεβάτι, να πίνω πέντε φορές τη μέρα ένα ειδικό σκεύασμα για την υποθρεψία και να αρχίσω να παίρνω βάρος.

Θυμάμαι, όταν πλησίαζαν τα γενέθλιά μου. Υποτίθεται τα πρώτα ενήλικα γενέθλιά μου, οπότε και θα μπορούσα να είμαι ανεξάρτητη και ολοκληρωμένη. Αντ’ αυτού ήμουν πιο σωματικά εξαρτημένη από ποτέ. Έκλαψα όπως δεν είχα ξανακλάψει ποτέ πριν και έλεγα στους φίλους μου, ότι “ακύρωσα” τα γενέθλιά μου. Εκείνοι, όμως, είναι τόσο υπέροχοι που σχεδίαζαν να μου κάνουν γενέθλια στο σπίτι και καθίσουμε όλοι στον καναπέ για να μου κάνουν παρέα.

Διοργάνωσαν βραδιά με παιχνίδια, έφεραν φαγητό και έκατσαν μαζί μου. Ήταν η πιο όμορφη στιγμή μου όλον αυτόν τον καιρό που είμαι πραγματικά ανήμπορη να κινηθώ.

Μετά την επέμβαση, πήγα στην Καλιφόρνια, έτσι ώστε να αναρρώσω με καλύτερο καιρό και να αλλάξω παραστάσεις. Καθώς δεν μπορούσα να μιλήσω πολύ, έκανα περισσότερο διαλογισμό. Δεν μπορούσα να ξεφύγω από τον εαυτό μου και τις σκέψεις μου, επειδή το σώμα μου δεν μπορούσε να κουνηθεί, και αυτό ήταν το πιο όμορφο πράγμα που θα μπορούσα να κάνω. Ξεκίνησα να βλέπω τον εαυτό μου. Κι επίσης, από τότε που δεν μπορούσα να κουνηθώ, άρχισα να γράφω.

Αφού δεν λειτουργούσαν οι φωνητικές μου χορδές, το γράψιμο ήταν ένας τρόπος για να εκφράσω την αλήθεια μου. Να σταματήσω να κρατάω πίσω τον εαυτό μου. Με βοήθησε να καταλάβω τη δύναμη της φωνής μου.Ένιωθα άσχημα και πονούσα και δεν ήθελα να μεταβιβάσω τον δικό μου πόνο στους άλλους πάλι.

Αυτή η φρικτή, οδυνηρή κατάσταση με τις φωνητικές μου χορδές μου χάρισε φωνή με την πιο ολιστική έννοια. Άρχισα να μοιράζομαι τις δημοσιεύσεις των περιοδικών μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και άνθρωποι από όλο τον κόσμο επικοινώνησαν μαζί μου και μου είπαν τον αντίκτυπο που είχαν τα λόγια μου. Με βοήθησε να συνδεθώ με ανθρώπους σε όλο τον κόσμο ενώ ήμουν σε ένα κρεβάτι. Είμαι εκ φύσεως εξωστρεφής, οπότε το να εγκλωβίζομαι στο σώμα μου ήταν βασανιστικό.

Ζώντας μαζί με τη θεία μου και τις ξαδελφές μου στην Καλιφόρνια, ήταν πολύ θεραπευτικό για μένα. Τότε ήταν που άρχισα να αντιλαμβάνομαι τα δώρα που μού είχαν δοθεί. Μέσα από τους πόνους μου στο στομάχι θεράπευσα τη σχέση μου με το φαγητό. Οι διατροφικές διαταραχές δεν φεύγουν ποτέ εντελώς, αλλά με βοήθησαν να εστιάσω στο να είμαι υγιής και όχι υπερβολικά αδύνατη. Με βοήθησε να μην βασανίζω τον εαυτό μου.

Φεύγοντας από την Καλιφόρνια πίστεψα ότι είχα γίνει καλά εντελώς, αλλά μάλλον έκανα λάθος. Έναν μήνα αργότερα, έπαθα ρήξη κύστης ωοθηκών και ο πόνος ήταν αφόρητος, ενώ την ίδια στιγμή μία δισκοκήλη με άφησε με σοβαρή ισχιαλγία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ενώ συνέχιζα να είμαι άρρωστη, κάποιοι φίλοι άρχισαν να φεύγουν σιγά σιγά από τη ζωή μου. Ήμουν πάντα η ψυχή της παρέας, αλλά τώρα ο άρρωστος φίλος είναι και βαρετός φίλος.

%ce%b5%ce%af%cf%87%ce%b1-%ce%b1%cf%86%cf%8c%cf%81%ce%b7%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%80%cf%8c%ce%bd%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%bb%cf%8d%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%cf%832

Τους έβλεπα μόνο σε ειδικές περιστάσεις ή όταν ήθελαν να μιλήσουν και σιγά σιγά απομονώθηκα. Δεν ρίχνω ευθύνες σε κανέναν. Ήμουν τόσο έξαλλη με το σώμα μου. Συνέχισα να γράφω, ωστόσο, να ασχολούμαι με τα social media, να κάνω νέους φίλους και με μερικούς το δέσιμο να είναι ισχυρότερο επειδή μοιραζόμασταν τις ίδιες ευαισθησίες. Ο πόνος στην πλάτη μου γινόταν όλο και πιο έντονος, ενώ ξανά ο οργανισμός μου αντιδρούσε στα παυσίπονα.

Θεώρησα ότι πρέπει να υποβληθώ σε νευροχειρουργική επέμβαση για την ισχιαλγία. Συνάντησα κάποιον από την πνευματική κοινότητα, ο οποίος μου είπε ότι ήξερε μία γυναίκα που έκανε πιεσοθεραπεία (κάτι αντίστοιχο με τον βελονισμό). Με οδήγησε στο Τέξας και έτσι έμαθα αυτήν την τέχνη. Με αυτήν την γυναίκα γίναμε οικογένεια. Πήγαμε σε ένα camp διαλογισμού για 11 μέρες. Έγινε η γκουρού μου και θεράπευσε εντελώς τους πόνους μου στην πλάτη. Ένιωσα σαν στο σπίτι μου, ένιωσα την αποδοχή. Το να συναντάς ανθρώπους που αντιλαμβάνονται τη διαίσθηση και μπορείς να μιλήσεις μαζί τους για αυτό είναι αναζωογονητικό.

Κάποια στιγμή επισκέφθηκα για ένα άλλο πρόβλημα υγείας μου μία θεραπεύτρια στην Ινδία, ωστόσο εκείνη μου είπε: “Θα σε διδάξω την τέχνη της θεραπείας. Ξέρω ότι έχεις χάρισμα”. Ήξερε να βλέπει την αύρα και να νιώθει τον πόνο. Με θεράπευσε και με δίδαξε. Πήγα σε ένα κέντρο για δασκάλους θεραπευτικής γιόγκα και ήταν η πρώτη φορά που δεν ένιωθα μόνη. Έμαθα την τέχνη της αγιουρβέδα και μέσα από την καθημερινή πρακτική ξαναβρήκα τη χαμένη μου δύναμη.

Έπειτα από ένα ακόμη πρόβλημα που με έκανε να τα βάλω με θεούς και δαίμονες, έμαθα τελικά την πρακτική θεραπείας ρέικι. Ξανάρχισα να γράφω και να επικοινωνώ στα social media, κάτι που είχα σταματήσει για καιρό.

Κατέληξα στη Φιλαδέλφεια που τελικά την αγάπησα πολύ. Έγινε το μέρος της απόλυτης θεραπείας μου, της θεραπείας του τραύματος. Έκανα φίλους που δεν τους ένοιαζε που ήμουν άρρωστη, αλλά με αγαπούσαν, όπως είμαι».

Σχετικά Άρθρα
«Οι γιατροί ανακάλυψαν τον καρκίνο μου μετά από επέμβαση στην κοιλιά, όπως της Κέιτ Μίντλετον»
«Οι γιατροί ανακάλυψαν τον καρκίνο μου μετά από επέμβαση στην κοιλιά, όπως της Κέιτ Μίντλετον»
Ζευγάρι θέλει όταν πεθάνει να μπει στην «κατάψυξη» με κρυογονική ελπίζοντας να επανέλθει στη ζωή
Ζευγάρι θέλει όταν πεθάνει να μπει στην «κατάψυξη» με κρυογονική ελπίζοντας να επανέλθει στη ζωή
«Έχω ακόμη περίοδο στα 52 μου και δεν βλέπω την ώρα για την εμμηνόπαυση»
«Έχω ακόμη περίοδο στα 52 μου και δεν βλέπω την ώρα για την εμμηνόπαυση»
Orini Melissa: Ποιος είναι ο μελισσοκόμος που έχει γίνει viral με τις χιλιάδες μέλισσες στο σώμα του (vid)
Orini Melissa: Ποιος είναι ο μελισσοκόμος που έχει γίνει viral με τις χιλιάδες μέλισσες στο σώμα του (vid)
Ο άνθρωπος που ζούσε επί 70 χρόνια σε σιδερένιο πνεύμονα - Η συγκλονιστική ιστορία του
Ο άνθρωπος που ζούσε επί 70 χρόνια σε σιδερένιο πνεύμονα – Η συγκλονιστική ιστορία του
Συγκινεί η Κριστίνα Άπλγκεϊτ για τη σκλήρυνση κατά πλάκας: «Ζω μια κόλαση»
Συγκινεί η Κριστίνα Άπλγκεϊτ για τη σκλήρυνση κατά πλάκας: «Ζω μια κόλαση»

Ακολουθήστε μας στο Google News
και ενημερωθείτε πρώτοι για τα νέα άρθρα του