Γιούλικα Σκαφιδά: «Έχω κάνει τις τρέλες μου αλλά μέχρι ένα σημείο. Πάντα υπάρχει και η λογική»

Μία από τις πολυαναμενόμενες θεατρικές παραστάσεις της φετινής σεζόν πρόκειται να κάνει πρεμιέρα περίπου σε έναν μήνα στο θέατρο Βέμπο. Ένα έργο-αριστούργημα της ελληνικής λογοτεχνίας, ένα εξαιρετικό καστ ηθοποιών και μια κορυφαία ομάδα συντελεστών, μας προϊδεάζουν ότι η επιτυχία της παράστασης «Η Δασκάλα με τα Χρυσά Μάτια» θα είναι δεδομένη.

Έχοντας ξεκινήσει πρόβες εδώ και τρεις εβδομάδες και δουλεύοντας πυρετωδώς για την πρεμιέρα της 30ης Οκτωβρίου, η Γιούλικα Σκαφιδά έκανε ένα διάλειμμα και μίλησε αποκλειστικά στο Infowoman.gr για την παράσταση στην οποία θα συμμετέχει, για τη διαχρονικότητα του έργου, τον στίβο και τον πρωταθλητισμό, και άλλες πτυχές της ζωής της που δεν γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Πείτε μας δυο λόγια για τον ρόλο που υποδύστε.

«Υποδύομαι την Ανδριανή, την αδερφή του Λεωνή (Κωνσταντίνος Ασπιώτης), του κεντρικού ήρωα της παράστασης. Είναι ένα αγόρι που επιστρέφει από τον πόλεμο, με τα δικά του βιώματα, τους δικούς του εφιάλτες και μια μεγάλη ενοχή που θα την κουβαλήσει κατά τη διάρκεια της παράστασης. Εγώ λοιπόν είναι η αδερφή του, ο πιο κοντινός του άνθρωπος, είμαι αυτή που θα τον καθοδηγήσει ώστε να πάρει τις σωστές αποφάσεις. Είμαι ένα κορίτσι ήσυχο, που θα πάρει πρωτοβουλίες τις σωστές στιγμές, ένα κορίτσι που διαχωρίζει τη θέση του από τις υπόλοιπες νεαρές -τουλάχιστον- ηρωίδες του μυθιστορήματος και της παράστασης, οι οποίες ασχολούνται πολύ με τον περίγυρο. Δείχνει να έχει μια ποιότητα, δείχνει να έχει δύναμη – γιατί πριν έρθει ο αδερφός της, τη βλέπουμε να έχει μείνει μόνη της στο σπίτι μετά τον θάνατο των γονιών της – άρα λοιπόν είναι ένα δυνατό κορίτσι με καθαρά μάτια, όπως λέει και η Λένα Παπαληγούρα που υποδύεται τη χήρα Σαπφώ. Ένα κορίτσι που αντιμετωπίζει τη ζωή με αισιοδοξία αλλά και αξιοπρέπεια».

%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%b1%cf%86%ce%b9%ce%b4%ce%ac-%ce%ad%cf%87%cf%89-%ce%ba%ce%ac%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b9%cf%82-%cf%84%cf%81%ce%ad%ce%bb%ce%b50

Θεωρείτε ότι είναι ένα διαχρονικό έργο; Κι αν ναι, σε ποια σημεία του;

«Διαβάζοντας κανείς το έργο βλέπει την αξία του, γιατί διαπιστώνει πόσο διαχρονικό είναι. Φυσικά οι ανθρώπινες σχέσεις και τα προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων είναι ένα πρόβλημα το οποίο υπήρχε και θα υπάρχει πάντα κατά πώς φαίνεται. Αλλά αν κανείς παρατηρήσει όλα τα υπόλοιπα, τον περίγυρο, τον κοινωνικό σχολιασμό, την κριτική που μπορεί να ασκείται σε ένα άτομο, το θέμα της προσφυγιάς που υπάρχει έντονο και του διχασμού μεταξύ των Ελλήνων, θα διαπιστώσει ότι παρόλο που είναι ένα κείμενο που πραγματικά έχει γραφτεί δεκαετίες πίσω, θα νόμιζε ότι έχει γραφτεί χθες».

Το έργο έχει διασκευαστεί τηλεοπτικά πριν από 40 χρόνια. Έχετε παρακολουθήσει κάποιο επεισόδιο;

«Όχι, δεν μπήκα σε αυτή τη διαδικασία γιατί εμείς ουσιαστικά κάνουμε μια διασκευή του μυθιστορήματος. Η τηλεόραση είναι άλλη δουλειά, το θέατρο είναι άλλη δουλειά, αλλά σκοπός και των δύο είναι η αλήθεια. Ίσως το κάνω κάποια στιγμή πιο μετά, όταν θα είμαι σίγουρη για το πώς θέλω εγώ να διαμορφώσω τον ρόλο μου και δεν μπω στον πειρασμό να παρασυρθώ από υποκριτικές του παρελθόντος, γιατί μιλάμε για αρκετά χρόνια πριν».

%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%b1%cf%86%ce%b9%ce%b4%ce%ac-%ce%ad%cf%87%cf%89-%ce%ba%ce%ac%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b9%cf%82-%cf%84%cf%81%ce%ad%ce%bb%ce%b52

Οι πρόβες έχουν ξεκινήσει. Πώς είναι το κλίμα που επικρατεί;

«Είμαστε ένας μεγάλος θίασος, αρκετά ετερόκλητος θα έλεγα, αλλά αυτό είναι και το ωραίο στη δουλειά μας. Ότι άνθρωποι διαφορετικών γενιών – είμαστε τουλάχιστον τρεις γενιές στον θίασο – με έναν τρόπο καλούνται να επικοινωνήσουν μέσα από ένα έργο και αυτό πάντα πετυχαίνει. Είναι τόσο ωραίο να αναλύεις ή να ακούς κάποιον να αναλύει τον ρόλο του από τη δική του σκοπιά, τα δικά του βιώματα τα οποία είναι εντελώς διαφορετικά από τα δικά σου. Αυτή η συνάντηση είναι μία ευτυχής συγκυρία για εμένα. Με τον Πέτρο Ζούλια έχουμε συνεργαστεί ξανά στο έργο “Αστροφεγγιά” του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου, περίπου της ίδιας εποχής. Είναι ένας άνθρωπος που κρατά πάντα τις ισορροπίες στον θίασο, πολύ ευγενικός, δεν θα φωνάξει ποτέ, δεν θα υψώσει τον τόνο της φωνής του για να επιβληθεί, ένας άνθρωπος διαβασμένος, που σου εμπνέει εμπιστοσύνη. Οπότε όλα έχουν ξεκινήσει πάρα πολύ καλά».

Το έργο θίγει το ζήτημα της σύγκρουσης ανάμεσα στα «θέλω» και τα «πρέπει». Εσείς έχετε λύσει μέσα σας τέτοια ζητήματα;

«Εγώ προσπαθώ να έχω πάντα μια ισορροπία στη ζωή μου. Είμαι αρκετά ορθολογικός άνθρωπος αλλά κάνω μια δουλειά που δεν θα την επέλεγα βάσει της λογικής σε καμία περίπτωση. Είναι μια δουλειά που αν δεν αφήσεις το συναίσθημα να σε παρασύρει, δεν μπορείς να επιβιώσεις, δεν μπορείς να την ευχαριστηθείς. Οπότε και στη δουλειά και στην προσωπική ζωή μου προσπαθώ να έχω πάντα μια ισορροπία. Έχω κάνει και τις τρέλες μου αλλά μέχρι ένα σημείο. Πάντα υπάρχει και η λογική. Θα έλεγα ότι οι κινήσεις μου είναι ένα άθροισμα λογικών αποφάσεων και παρορμητισμού».

Συμμετέχετε και στην παράσταση «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» στο Εθνικό Θέατρο. Θα θέλατε να μας πείτε δυο λόγια;

«Συνεχίζουμε και φέτος αυτή την παράσταση που ήταν πολύ πετυχημένη. Είναι μια διασκευή πάνω στο έργο του Πιραντέλλο, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μαυρίκιου, στην κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Ξεκινήσαμε στις 13 Σεπτεμβρίου και θα παίξουμε μέχρι τις 27 Οκτωβρίου. Αυτό το έργο ασχολείται με το αγαπημένο θέμα του Πιραντέλλο, που είναι οι ρόλοι που παίζουμε οι άνθρωποι στις ζωές μας και κατά πόσον είμαστε ο εαυτός μας, ποιος είναι πραγματικά ο εαυτός μας. Όλα αυτά παρουσιάζονται μέσα από έναν θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα έργο και συγκρούεται με τον σκηνοθέτη και λίγο μπερδεύεται ο ηθοποιός με τον ρόλο ακρετές φορές».

Είστε και πρωταθλήτρια του στίβου. Πόσο σας έχει βοηθήσει ο αθλητισμός στη ζωή σας;

«Είμαι αθλήτρια από μικρή. Έκανα στίβο και διάφορα άλλα αθλήματα. Έχω αποκομίσει την πειθαρχία του στίβου και από πολύ μικρή μπήκα στη διαδικασία να αντιληφθώ ότι αν έχεις προτεραιότητες πρέπει να κάνεις κάποιες θυσίες για να πετύχεις αυτό που θέλεις. Αυτή η πειθαρχία με έχει βοηθήσει πάρα πολύ στη δουλειά μου – μην ακούτε που λένε ότι οι ηθοποιοί είμαστε λίγο φλου! Ένας ηθοποιός πρέπει να είναι στρατιώτης. Αυτή είναι η δική μου εικόνα τουλάχιστον. Αυτό είναι ένα κέρδος που έχω από τον αθλητισμό και χρησιμοποιώ και στη δουλειά μου».

Μπορείτε να διαχωρίσετε τη δουλειά από την προσωπική ζωή;

«Κατά τη διάρκεια των προβών πάντα κουβαλάω μέσα μου τους ρόλους μου και αυτή είναι μια διαδικασία που δε σταματάει ποτέ. Η παρατήρηση των ανθρώπων, των συναισθημάτων, της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι μια διαδικασία που δε σταματάει ποτέ. Είναι κάποιες φορές που μπορεί να υπάρχει μια δυσκολία – σε ένα γύρισμα κυρίως, όχι τόσο σε μια παράσταση που επαναλαμβάνεται κάθε μερα – και να θέλω να κάνω μια βόλτα για να ηρεμήσει το μυαλό μου ή να κάνω κάτι μεταβατικό για να επιστρέψω μετά στην κανονικότητά μου. Αλλά γενικά είναι μια διαδικασία που δε σταματάει ποτέ. Είτε είσαι στην πρόβα, είτε κατά τη διάρκεια των παραστάσεων».

Το «Νησί» σημείωσε τεράστια επιτυχία πριν από εννέα χρόνια. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;

«Ήταν το θέμα του αρκετά συγκινησιακό. Μια ομάδα ανθρώπων που ήταν αποδιοπομπαίοι τράγοι σε μια κοινωνία παλαιότερη, ξαφνικά γίνεται βιβλίο και τους θέλει πρωταγωνιστές. Το γεγονός ότι τα γυρίσματα έγιναν στον τόπο που συνέβησαν τα γεγονότα για μένα είναι πάρα πολύ σημαντικό. Πιστεύω ότι συνέβαλε σημαντικά στην επιτυχία αυτής της σειράς. Το γεγονός δηλαδή ότι δεν κλειστήκαμε μέσα σε ένα στούντιο να αναπαράγουμε τα πράγματα. Αυτό βοήθησε και τους τηλεθεατές αλλά και τους ηθοποιούς.

Το γεγονός επίσης ότι ήταν μια μεγάλη παραγωγή που ακούγεται κλισέ αλλά είναι πολύ σημαντικό. Η σκηνοθετική ματιά του Θοδωρή Παπαδουλάκη, η φοβερή διασκευή της Μιρέλλας Παπαοικονόμου, το καστ, γενικά νομίζω όλα αυτά, συν το πολύ σημαντικό γεγονός ότι σε μια εποχή κρίσης αξιών στην κοινωνία μας, ήρθε αυτή η σειρά να μιλήσει για πράγματα πολύ ανθρώπινα. Ήταν μια απόδειξη ότι το κοινό δεν θέλει να του δίνεις μια εύκολη καραμέλα. Αυτό για μένα ήταν πολύ σημαντικό».

Δεν έχετε δώσει ποτέ αφορμή για προσωπικά ζητήματα. Η οικογένεια είναι μέσα στα σχέδιά σας;

«Η σκέψη ότι μπορεί να γεράσω με έναν άνθρωπο με συγκινεί πολύ. Τη σκέψη ότι μπορεί να υπάρξει ένα, δύο ή τρία ανθρωπάκια που να μου μοιάζουν, εξίσου τη βρίσκω πολύ συγκινητική. Αυτή τη στιγμή δεν είναι στα άμεσα πλάνα μου για να είμαι απόλυτα ειλικρινής. Περιμένω τη ζωή να με εκπλήξει και να μου φέρει πράγματα χωρίς να τα σχεδιάσω και να τα έχω στα πλάνα μου. Θέλω να πω, ποτέ δεν είπα ότι μέχρι τα 35-40 θέλω να παντρευτώ και να έχω παιδιά. Βάδιζα πάντα με το ένστικτό μου στη ζωή και έτσι θα πορευτώ και στο μέλλον. Αν και αυτή η σκέψη σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο είναι κάτι που με συγκινεί και μου αρέσει, δεν έχω κάτι στα άμεσα σχέδια».

Σχετικά Άρθρα
Η Νάντια Μαργαρίτη στο Infowoman: «Δεν για όλες της γυναίκες οι πόρτες ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα»
Η Νάντια Μαργαρίτη στο Infowoman: «Δεν για όλες της γυναίκες οι πόρτες ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα»
Ο Χρήστος Λιακόπουλος στο Infowoman: «Ο μεγαλύτερος δυνάστης μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός»
Ο Χρήστος Λιακόπουλος στο Infowoman: «Ο μεγαλύτερος δυνάστης μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός»
Ο Κωνσταντίνος Κυριακού στο Infowoman: «O Μποστ ξεσκεπάζει την πτωχευτική εξίσωση των πάντων προς τα κάτω»
Ο Κωνσταντίνος Κυριακού στο Infowoman: «O Μποστ ξεσκεπάζει την πτωχευτική εξίσωση των πάντων προς τα κάτω»
Η Ελένη Καρακούλη στο Infowoman: «Δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης στη ζωή, στη σχέση, στον έρωτα»
Η Έλενα Καρακούλη στο Infowoman: «Δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης στη ζωή, στη σχέση, στον έρωτα»
Λωξάντρα Λούκας: Ποια είναι η πρώτη ηθοποιός με σύνδρομο Down που είδαμε στον "Γιατρό" και μας συγκίνησε
Λωξάντρα Λούκας: Ποια είναι η ταλαντούχα ηθοποιός με σύνδρομο Down
Η Μάγδα Μαυρογιάννη στο Infowoman: «Η μουσική είναι το δυνατό μου κίνητρο, ενεργοποιεί την φαντασία μου»
Η Μάγδα Μαυρογιάννη στο Infowoman: «Η μουσική είναι το δυνατό μου κίνητρο, ενεργοποιεί την φαντασία μου»

Ακολουθήστε μας στο Google News
και ενημερωθείτε πρώτοι για τα νέα άρθρα του