Οι περισσότερες γενιές τον γνώρισαν μέσα από την έποχή του cult σινεμά και της βιντεοκασέτας των δεκαετιών ’80-’90. Skinny φιγούρα, με μακριά μαύρα μαλλιά, αθυρόστομος και αθεράπευτα γυναικάς.
Παρά το γεγονός, ότι καθιερώθηκε και άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του ως κωμικός, ο Στάθης Ψάλτης, ήταν ένα σπουδαίο ταλέντο, αποδεικνύοντας, ότι διέθετε μια εξαιρετική στόφα ηθοποιού και μπορούσε να διαχειριστεί ερμηνευτικά μεγάλους και σημαντικούς ρόλους.
«’Ημουν πλασμένος για ηθοποιός»
Ο Στάθης Ψάλτης γεννήθηκε στο στο Βέλο Κορινθίας στις 27 Φεβρουαρίου 1951, όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια και σε ηλικία 11 ετών μετακόμισε με την οικογένειά του στο Αιγάλεω.
Όπως είχε πει παλαιότερα σε συνέντευξή του, «από μικρός ήταν πλασμένος για ηθοποιός». Αυτή του η αγάπη για την υποκριτική, τον έφερε στη δραματική σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη.
Ουσιαστικά, στην υποκριτική τον οδήγησε ένας συμμαθητής του, ο Κώστας Αθανασόπουλος, ο οποίος στο τέλος του σχολείου τον πήγε στην οντισιόν του Εθνικού Θεάτρου.
«Ο Κώστας με τράβηξε μέχρι τα σκαλιά του Εθνικού, μόλις μία μέρα πριν από τις εξετάσεις. Εκεί μου έδωσαν ένα κομμάτι του Τένεσι Ουίλιαμς από το “Γλυκό πουλί της νιότης”. Το διάβασα, το έμαθα, το έπαιξα. Τότε με ρώτησε ο Κωστής Μιχαηλίδης αν γνώριζα το έργο. Του απάντησα “όχι”, όπως και στις επόμενες ερωτήσεις που μου έκανε για τον συγγραφέα, αλλά και για τον ήρωα που μόλις είχα υποδυθεί. Ετσι ένιωσα κι έτσι έπαιξα. Δίνω, λοιπόν, μετά εξετάσεις και περνάω πρώτος στα ταλέντα», είχε εξομολογηθεί ο ίδιος ο ηθοποιός σε μία παλιά συνέντευξή του.
Μέχρι, όμως, να καθιερωθεί ως ηθοποιός άλλαξε πολλά επαγγέλματα, μεταξύ άλλων κι αυτό του ναυτικού.
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην τηλεόραση το 1973, σε ηλικία 22 ετών, στη σειρά «Οι έμποροι των εθνών», που βασιζόταν στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, μαζί με τον Ανδρέα Μπάρκουλη και τον Νίκο Τζόγια.
Ερμήνευσε το ρόλο του γελωτοποιού και τραγούδησε το «Ήτανε μια φορά» του Σταύρου Ξαρχάκου, που έγινε ευρέως γνωστό από τον Νίκο Ξυλούρη. Από τότε τραγούδησε αρκετά τραγούδια, τόσο στον κινηματογράφο, όσο και το θέατρο.
Τη δεκαετία του ‘70 έπαιξε και σε άλλες σειρές αξιώσεων που βασίζονταν σε έργα της ελληνικής λογοτεχνίας, όπως «Γιούγκερμαν» (1976), «Η Τύχη της Μαρούλας» (1978) και «Ο συμβολαιογράφος» του Αλέξανδρου Ραγκαβή, (1979), δίπλα στους Βασίλη Διαμαντόπουλο, Σταύρο Ξενίδη και Δέσπω Διαμαντίδου.
Σε αυτή τη σειρά ενσάρκωσε τον Παναγιώτη Μερκάτο, τον γραμματέα του ανακριτή, αποδίδοντας μια συγκλονιστική ερμηνεία.
Έκτοτε ο Ψάλτης, θα παίξει ως γκεστ σταρ μία φορά στο “Τμήμα Ηθών” του Μανούσου Μανουσάκη αλλά και στο “Καλημέρα ζωή”, στον ρόλο του «Σταυροφόρου», Λαέρτη Ρωμανού, ενός μανιακού δολοφόνου, που είχε προκαλέσει ανατριχίλα στους τηλεθεατές.
Ο Ποπρίτσιν και η παραμάνα της Ιουλιέττας
Ξεχωριστή στιγμή στη θεατρική του καριέρα ήταν ο ρόλος του Ποπρίτσιν στο μονόλογο του Νικολάι Γκόγκολ «Το ημερολόγιο ενός τρελού», που ανέβασε το 1992 στο θέατρο «Βέμπο» σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές.
Το 2014 πρωταγωνίστησε στον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, ενώ εξαιρετικά σημαντική ήταν η τελευταία του συμμετοχή στη σκηνή με το ρόλο του στο σαιξπηρικό δράμα «Ρωμαίος και Ιουλιέτα».
Σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Λιγνάδη στο θέατρο «Πάνθεον» το 2016, ερμήνευσε το ρόλο της παραμάνας, αποδίδοντας άριστα τόσο την κωμική, όσο και τη δραματική χροιά του.
Από το cult σινεμά στον «Καζαντζάκη»: Η ταινία που δεν πρόλαβε να δει
Ο Στάθης Ψάλτης μαζί με την Καίτη Φίνου, έναν από τους μεγάλους έρωτες της ζωής του, αποτέλεσαν το πρωταγωνιστικό δίδυμο σε ταινίες και βιντεοταινίες, που είχαν μεγάλη απήχηση και αλήστου μνήμης ατάκες, όπως «Κούλα μ’ ακούς; Πολύ κ…παιδο ο Κυριάκος»
«Τροχονόμος Βαρβάρα» (1981), «Τα Καμάκια» (1981), «Βασικά καλησπέρα σας» (1982), «Και ο πρώτος ματάκιας» (1982), «Καμικάζι αγάπη μου» (1983), «Έλα ν’ αγαπηθούμε ντάρλινγκ» (1984), «Μάντεψε τι κάνω τα βράδια» (1984) και «Τρελός είμαι ό,τι θέλω κάνω» (1985) ήταν μερικές από αυτές που τον καθιέρωσαν ως είδωλο των 80’s.
Λίγο πριν από τον θάνατό του, τού δόθηκε η ευκαιρία να ξεδιπλώσει εκ νέου το δραματικό του ταλέντο. Ο Γιάννης Σμαραγδής τον καλεί στην ταινία του «Καζαντζάκης», για τον ρόλο του Ηγουμένου της Μονής Σινά του Αγίου Όρους. Μία ταινία, στην οποία, πρωταγωνίστησε αμισθί.
Ωστόσο, ο θάνατός του, στις 21 Απριλίου 2017, τον πρόλαβε, προτού η ταινία προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Ο Στάθης Ψάλτης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 66 ετών, μετά από πολύμηνη μάχη με καρκίνο πνευμόνων.
Διαβάστε επίσης:
Maestro: Το υπέροχο βίντεο που δημοσίευσε η Μαρία Καβογιάννη από τους Παξούς
Εφαρμογή φιλτράρει την επιθυμία του καπνιστή να ανάψει τσιγάρο
«Το ναυάγιο του Όρια και οι χαμένοι Ιταλοί στρατιώτες» – Η άγνωστη ιστορία του στις “365 στιγμές”
Σχετικά Άρθρα
Google News