Δημήτρης Καμπουράκης: «Βλέπω την παρέα της κόρης μου και με πιάνει η ψυχή μου»

Ένα κείμενο που περιγράφει την ελληνική πραγματικότητα στην εποχή της κρίσης και τις συνέπειες που έχει στα νέα παιδιά που προσπαθούν να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο δημοσίευσε ο Δημήτρης Καμπουράκης.

Ο γνωστός δημοσιογράφος μιλάει στο liberal.gr για τους φίλους της κόρης του, η οποία είναι πλέον 26 ετών, ωστόσο είναι η μόνη από την παρέα της που έχει καταφέρει να βρει δουλειά πάνω στο αντικείμενό της. Πρόκειται για ένα κείμενο που σίγουρα εκφράζει πολλά νέα παιδιά, πολλούς γονείς και αξίζει να διαβάσετε.

«Η κόρη μου είναι 26 χρονών. Έβγαλε δημόσιο σχολείο, σπούδασε λογιστικά στο Ηράκλειο, αρνήθηκε να φύγει στο εξωτερικό. Ένα μέσο παιδί μιας μέσης οικογένειας. Βρήκε με τα χίλια ζόρια μια απλή δουλειά στην ειδικότητα της στον ιδιωτικό τομέα. Δουλεύει πολύ, πληρώνεται στοιχειωδώς αλλά τουλάχιστον με πλήρη ασφάλιση. Απ’ την παρέα της, είναι η μόνη που δουλεύει. Δυστυχώς.

Η παρέα της αποτελείται από καμιά δεκαριά συνήλικους και συνήλικες της, όλα παιδιά της γειτονιάς και παλιοί συμμαθητές, σπουδαγμένα και με μυαλό. Πολυτεχνεία, οικονομικές σχολές, φυσικομαθηματικές, παιδαγωγικά. Από τους δέκα, μόνο η κόρη μου δουλεύει σε κανονική δουλειά, όλοι οι υπόλοιποι είναι είτε εντελώς άνεργοι, είτε ψευτοαπασχολούνται ως σερβιτόροι σε καφετέριες και ως πωλητές σε supermarkets με εργασία part time.

Κοιτάζω καμιά φορά αυτή την παρέα και με πιάνει η ψυχή μου. Βλέπω παιδιά με σοβαρά προσόντα και με όρεξη να κάνουν πράγματα, να κάθονται γύρω-γύρω απ’ το τραπεζάκι του σαλονιού και να μετράνε τα φραγκοδίφραγκα για να πάρουν μια πίτσα στο σπίτι που μαζεύονται. Το έξω κοστίζει, βλέπετε. Αν ποτέ πέσετε πάνω τους, καλύτερα να μην τα ρωτήσετε πού μένουν. Θα στεναχωρηθείτε. Και τα δέκα μένουν στο παιδικό τους δωμάτιο. Αγόρια θηρία μέχρι εκεί πάνω και κοπέλες σαν τα κρύα τα νερά, αντί ν’ ανοίξουν τα φτερά τους στην προσωπική και επαγγελματική τους ζωή, αγκαλιάζουν το παιδικό τους μαξιλαράκι το βράδυ που κοιμούνται.

Έχουν ήδη ψάξει όλα για δουλειά επί χρόνια. Έστειλαν βιογραφικά με το τσουβάλι, σε όποια δουλειά μπορεί κανείς να φανταστεί. Τίποτα. Έδωσαν δεκάδες συνεντεύξεις, καμιά δεν καρποφόρησε. Τώρα πια αμφισβητούν και την αξία του βιογραφικού και τη σημασία της συνέντευξης. Όταν ήταν φοιτητές (γιατί τα γνωρίζω από μικρά) και λίγο μετά το πτυχίο, τα άκουγες να κάνουν όνειρα για το μέλλον. Τώρα οι συζητήσεις αυτές έχουν κοπεί. Ζουν με το “μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει”. Η έννοια της καριέρας όλο και σβήνει απ’ το μυαλό τους. Βλέπουν παλιότερους τους να βρίσκονται στην ίδια μοίρα μ’ αυτά και νεότερους να έρχονται να συνωστίζονται από πίσω τους. Δεν βλέπουν φως.

Τα περισσότερα απ’ αυτά έχουν πια τις σχέσεις τους. Παλιότερα σ’ αυτές τις ηλικίες άρχιζαν σιγα-σιγά τα σχέδια για να φτιάξουν οικογένειες. Τώρα αυτό δεν υπάρχει καν στον ορίζοντα. Αν κάτι ονειρεύονται για το μακρινό μέλλον, δεν είναι πια ο γάμος και τα παιδιά, αλλά η δυνατότητα να φύγουν κάποτε από το πατρικό τους για έναν δικό τους χώρο. Κι όλο σχεδιάζουν να μαζέψουν τίποτα λεφτά για να ζήσουν -έστω- μονάχα τους και στο τέλος του μήνα πάντα καταλήγουν στη μαμά και στη γιαγιά για να συμπληρώσουν το φραγκοδίφραγκο για την πίτσα στο σπίτι.

Η πολιτική γι’ αυτά δεν υπάρχει. Είναι κάτι χειρότερο απ’ την χολέρα, κάτι μακρινό, βρώμικο και συλλήβδην ανήθικο. Δύο δεκαετίες που τα παρακολουθώ τώρα (μερικά από το νηπιαγωγείο) μόνο μια φορά τα είδα να δείχνουν κάποιο ενδιαφέρον για την πολιτική: Την περίοδο του δημοψηφίσματος. Κάποια ψιλοτσακώθηκαν κιόλας τότε. Η αναλογία τους ήταν ακριβώς 60-40 τότε. Μετά, όχι μόνο δεν ξαναμίλησαν για πολιτική, αλλά την σιχάθηκαν χειρότερα. Πλέον, δεν ελπίζουν τίποτα απ’ αυτήν και δεν θέλουν να έχουν σχέση μαζί της. Στις επόμενες εκλογές δεν ξέρω ούτε αν θα πάνε να ψηφίσουν, ούτε τι θα ψηφίσουν.

Είναι παιδιά που βλέπουν τη ζωή να περνά δίπλα τους δίχως να τα ακουμπά, είναι μια γενιά που βλέπει τα χρόνια να περνούν ερήμην της. Τη μνημονεύω τη γενιά αυτή στο σημερινό μου σημείωμα, διότι είδα το αναιμικό 1,4% ανάπτυξη, καθώς και μια έρευνα της ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ με ζοφερά στοιχεία. Σκέφτηκα να προσωποποιήσω αυτά τα δύο δεδομένα στον μικρό μου κοινωνικό κύκλο. Αν κάποιος πολιτικός θέλει να κάνει κάτι καλό για τούτο τον τόπο, ας δώσει λίγη έμπνευση και μία κάποια προοπτική σ’ αυτά τα άξια και άτυχα παιδιά…»

Σχετικά Άρθρα
Κέιτ Μίντλετον: Από ποιο είδος καρκίνου πάσχει η πριγκίπισσα της Ουαλίας;
Κέιτ Μίντλετον: Από ποιο είδος καρκίνου πάσχει η πριγκίπισσα της Ουαλίας;
%ce%ba%ce%ad%ce%b9%cf%84-%ce%bc%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%bb%ce%b5%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b3%ce%bd%cf%8e%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%bc%ce%b5-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%ba%ce%af%ce%bd0
Κέιτ Μίντλετον: Διαγνώστηκε με καρκίνο – Η σοκαριστική ανακοίνωση
Πενέλοπε Κρουζ: Η εντυπωσιακή φωτογράφιση με κορσέ λίγο πριν κλείσει τα 50
Πενέλοπε Κρουζ: Η εντυπωσιακή φωτογράφιση με κορσέ λίγο πριν κλείσει τα 50
Ο άγνωστος μποξέρ Εμανουέλ Μακρόν - Απίστευτες φωτογραφίες στη δημοσιότητα
Ο άγνωστος μποξέρ Εμανουέλ Μακρόν – Απίστευτες φωτογραφίες στη δημοσιότητα
Νέος «πονοκέφαλος» στο Μπάκιγχαμ: Προσπάθησαν να παραβιάσουν τον ιατρικό φάκελο της Κέιτ
Νέος «πονοκέφαλος» στο Μπάκιγχαμ: Προσπάθησαν να παραβιάσουν τον ιατρικό φάκελο της Κέιτ
%ce%b7-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%b5%ce%bb%ce%ad%ce%bd%ce%b7-%ce%bb%cf%85%ce%ba%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ad%ce%b6%ce%bf%cf%85-%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%cf%8c%ce%bd%ce%bf0
Η Μαρία Ελένη Λυκουρέζου άλλαξε το όνομά της – Αποφάσισε να γυρίσει σελίδα στη ζωή της

Ακολουθήστε μας στο Google News
και ενημερωθείτε πρώτοι για τα νέα άρθρα του