Τέσσερα νέα βιβλία από Ελληνίδες συγγραφείς για τα διαβάσματα του χειμώνα

Γράφει η Γεωργία Δρακάκη

Ο χειμώνας είναι εδώ για τα καλά. Η εποχή ευνοεί το διάβασμα, την περισυλλογή, τον ποιοτικό χρόνο με τον εαυτό μας για ένα ξεκούραστο απόγευμα καθημερινής ή σαββατοκύριακου στο σπίτι μας ή σε ένα cosy καφέ. Τρεις Ελληνίδες συγγραφείς και μία ποιήτρια μπορούν να μας εγγυηθούν αναγνώσεις που θα αξίζουν τον χρόνο μας, χάρη στα βιβλία τους που διεκδικούν την θέση τους στην βιβλιοθήκη μας.

Ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται απνευστί: ‘’Εδώ’’, Χάρις Β., εκδόσεις Ανεμολόγιο

Το «Εδώ» δεν έχει όνομα. Είναι ακόμα ένα τοπίο του μέλλοντος. Βρισκόμαστε στο έτος 2090. Η πόλη αυτή δεν ανήκει σε κάποια χώρα. Έχει άγνωστα σύνορα και κανείς δεν γνωρίζει αν βρέχεται από θάλασσα. Εδώ η τεχνολογία είναι μπερδεμένη: Κάποιοι απολαμβάνουν έξυπνες οικιακές συσκευές, μένουν σε μοντέρνα γυάλινα ψηλά κτίσματα και οι υπόλοιποι σε αστικές ξεθωριασμένες πολυκατοικίες της δεκαετίας του ’70, με μικρά μπαλκόνια, καλαμωτές και φυτά. Το θέμα δεν είναι ταξικό, απλώς έτσι είναι φτιαγμένα τα πράγματα… Εδώ υπάρχουν ξεπερασμένες τηλεοράσεις μ’ αυτό το μεγάλο μαύρο κουτί πίσω τους και σεμέν στην κορυφή, και οι άνθρωποι κυκλοφορούν είτε μόνοι τους, είτε με τις πανομοιότυπες δυάδες τους.

Το «Εδώ» είναι μια ιστορία φαντασίας για την εύθραυστη σχέση μας με το άγνωστο. Εδώ συναντιούνται η έννοια της ανεκπλήρωτης συγχώρεσης και η μοναξιά, οι πολύπλευρες αδυναμίες και οι επιθυμίες μας. Η Χάρις Β., εκφράζοντας αγωνίες και της γενιάς της, αυτής των μιλένιαλς, που κατακτούν τον κόσμο, αλλά και καταστρέφονται από αυτόν, υφαίνει ένα μυθιστόρημα που τάζει πολλά για την εξέλιξή της στην γραφή. Διαβάζεται σελίδα τη σελίδα με την ανάσα κομμένη, μέχρι που το βιβλίο τελειώνει σαν βαθιά αναπνοή.

Μια συλλογή διηγημάτων με ψυχή: ‘’Δέκα τρόποι να εκτεθείς’’, Έλενα Καρακούλη, εκδόσεις Καστανιώτη

Το βιβλίο αποτελείται από δέκα διηγήματα που ενώνονται από ένα νήμα, από έναν κοινό παρονομαστή: την στιγμή πριν την πτώση, μέσα σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει. Μια ασθενής χρειάζεται επειγόντως «επισκευή», η γραμματέας του γιατρού ξεπερνάει τα όρια, μια επίδοξη συγγραφέας παρακολουθεί μαθήματα δημιουργικής γραφής και μαθαίνει να αγαπά με τον τρόπο των ενηλίκων, μια καθηγήτρια γίνεται ξαφνικά το τιμώμενο πρόσωπο, μια κόρη διεκδικεί τον μπαμπά της και μια άλλη επισκέπτεται το πατρικό της για να φύγει με τάπερ αεροστεγώς κλεισμένα. Τρεις συμμαθήτριες θυμούνται τα παλιά, μια γυναίκα παραλαμβάνει τις ηλεκτρικές συσκευές που θα εξοπλίσουν το σπίτι των ονείρων της, μια άλλη φροντίζει τη γιαγιά που φιλοξενεί και μια συγγραφέας προσπαθεί να γράψει, επιτέλους, το πρώτο της βιβλίο παλεύοντας με τον υπολογιστή της. Σίγουρα, σε κάποια από όλες αυτές τις ιστορίες η αναγνώστρια βρίσκει τον εαυτό της, μιας που η γραφή της Καρακούλη είναι ταξιδευτική, βελουδένια, ήπια-σαν χάδι.

Μια ποιητική συλλογή που δημιουργεί ρίγος: ‘’Οκτώβρης’’, Εσμεράλδα Γκέκα, εκδόσεις Περισπωμένη

Η τέταρτη ποιητική συλλογή της διακριτής, πλέον, αυτής φωνής στα ελληνικά γράμματα είναι η πλέον ειλικρινής της, η λιγότερο ‘’φτιασιδωμένη’’, η πλέον ορμητική, σαν γροθιά στο στομάχι ή σαν διάπλατη αγκαλιά εκεί που δεν το περιμένεις. Μια ερωτική ιστορία διαμελισμένη σε εξωφρενικής πυκνότητας, σκληρότητας και ομορφιάς ποιήματα, γραμμένα από δρόμου, από ζωής, από καρδιάς, από πόνου. Η Εσμεράλδα Γκέκα κεντά στο χαρτί και αυτή η θαυμάσια έκδοση από την Περισπωμένη θα συγκινήσει και θα ταράξει όποιον και όποια έχει ζήσει τον απόλυτο έρωτα και έχει πονέσει από αυτόν. Ιδίως, δε, αν αυτό έχει παρ’ ελπίδα συμβεί κάτω απ’ τα κίτρινα φώτα των Εξαρχείων.

Ένα ημερολόγιο τρυφερών ιστοριών: ‘’Είκοσι τέσσερις φορές κόλλυβα’’, Κάτια Μαγγιώρου, εκδόσεις Λογότυπο

Πόσοι θάνατοι χωράνε σε ένα ημερολόγιο; Μήπως κι ο δικός μας; Ή εκείνων που αγαπήσαμε πολύ και τώρα λείπουν; Περιτριγυριζόμαστε από τόσο θάνατο, αλλά δε μιλάμε εύκολα για αυτόν. Και συνήθως, όταν το κάνουμε, το κάνουμε κάπως άτσαλα και γραφικά. Σε αυτά τα είκοσι τέσσερα σύντομα διηγήματα –όμοια, σχεδόν, με φωτογραφικά κλικ– η Κάτια Μαγγιώρου δίνει στον θάνατο διαφορετικές οπτικές, βάζοντάς τον κάθε φορά σε έναν χώρο διαφορετικό, δίνοντάς του μία ποιότητα διαφορετική και μία ιστορία που αξίζει στον καθένα. Γιατί, όπως καμία ζωή δεν είναι ίδια, έτσι και κανένας θάνατος δεν είναι ίδιος. Ιστορίες γεμάτες τρυφερότητα, απογοητεύσεις, όνειρα, έρωτες, κλάματα, εκδίκηση, ήττες, μάχες και ειρήνες, με όχημα άλλοτε την πραγματικότητα και άλλοτε την φαντασία.

Διαβάστε επίσης

«Ο Ξεπεσμένος Δερβίσης» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη στο θέατρο Μπέλλος

Το ιστορικό θέατρο La MaMa της Νέας Υόρκης φέρνει στο Ακροπόλ το έργο «Αγαμέμνων: ο κύκλος του αίματος»