27ο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας: 2 χορογράφοι μιλούν στο Infowoman και αποδεικνύουν πως το ανθρώπινο σώμα δεν έχει όρια

Τέσσερα συμπεριληπτικά ντουέτα υπο τον γενικό τίτλο Mixed Doubles, δημιούργησαν οι καλλιτέχνες Faizah Grootens, Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη, Diego Tortelli και Roser López Espinosa και θα παρουσιαστούν στο πρώτο τριήμερο του Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας σε συνεργασία με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, σε ανάθεση της Στέγης (Αθήνα) και των Holland Dance Festival (Ολλανδία), Oriente Occidente Dance Festival (Ιταλία) και Skånes Dansteater (Σουηδία) στο πλαίσιο του τετραετούς ευρωπαϊκού δικτύου Europe Beyond Access με συγχρηματοδότηση του προγράμματος «Δημιουργική Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πιο συγκεκριμένα την Παρασκευή 16 Ιουλίου, στις 19:30, στο Black Box / Εναλλακτική Σκηνή του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας θα παρουσιαστούν:

Holland Dance Festival

FAIZAH GROOTENS

Cornered

27%ce%bf-%cf%86%ce%b5%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b2%ce%ac%ce%bb-%cf%87%ce%bf%cf%81%ce%bf%cf%8d-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b1%cf%82-2-%cf%87%ce%bf%cf%81%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%860

Το ντουέτο Cornered της Faizah Grootens [Φαϊζά Χρούτενς] είναι η εμπειρία δύο σωμάτων που συναντιούνται μέσα στον χώρο αλλά και σε ένα εσωτερικό επίπεδο. Η συνάντηση των δύο αυτών σωμάτων άλλοτε γεννά ένταση και άλλοτε όχι, πάντοτε όμως επιτυγχάνεται η σύνθεση. Το Cornered μιλά για την ενσυναίσθηση και τους αγώνες που τη συνοδεύουν. Για το πώς μένουμε πιστοί στον εαυτό μας, διατηρώντας ταυτόχρονα τη σύνδεση και την ενσυναίσθηση.

Onassis Stegi

VENETSIANA KALAMPALIKI

Re-call

27%ce%bf-%cf%86%ce%b5%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b2%ce%ac%ce%bb-%cf%87%ce%bf%cf%81%ce%bf%cf%8d-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b1%cf%82-2-%cf%87%ce%bf%cf%81%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%862

Τι είδους ταυτότητες φέρουν τα κινούμενα σώματα; Στην παράσταση Re-call η χορογράφος Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη εστιάζει στην ταυτότητα του σώματος και στο πώς αυτή διαμορφώνεται τόσο από το παρελθόν όσο και από την κάθε στιγμή στο παρόν. Σε ένα απογυμνωμένο σκηνικό, τα σώματα των χορευτριών είναι οι πρωταγωνιστές που αναμετριούνται με τον χρόνο σε κάθε τους βήμα. Μέσα από την επανάληψη, την παύση και τον βηματισμό, οι περφόρμερ ορίζουν την πορεία τους και πλάθουν πρόσκαιρες ιστορίες που χάνονται σαν ίχνη στην άμμο. Με το βλέμμα εστιασμένο στην καθεμία χωριστά και με άξονες την ακρίβεια και την απλότητα, η χορογράφος δημιουργεί ανθρώπινα πορτρέτα και διερευνά τη σημασία της στιγμής ως διάστασης, τόσο χρονικής όσο και χωρικής.

Oriente Occidente Dance Festival

DIEGO TORTELLI / FND/ATERBALLETTO

Feeling Good

27%ce%bf-%cf%86%ce%b5%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b2%ce%ac%ce%bb-%cf%87%ce%bf%cf%81%ce%bf%cf%8d-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b1%cf%82-2-%cf%87%ce%bf%cf%81%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%864

Ο Diego Tortelli [Ντιέγκο Τορτέλι] χορογραφεί το ντουέτο Feeling Good για έναν χορευτή με αναπηρία και έναν χωρίς. Ένας κύκλος, ένα τετράγωνο και στο κέντρο η εμβληματική μορφή ενός άντρα. Οι αναφορές στον Άνθρωπο του Βιτρούβιου είναι προφανείς κι αυτό μπορεί να ξενίσει ή να προκαλέσει αντιδράσεις. Αν, όμως, δεν ασχοληθούμε με την ίδια την εικόνα, με αυτό που βλέπουν τα μάτια, αλλά επικεντρωθούμε στην ποιητική και τη σημασία της, αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για ένα σώμα που βιώνει τη σύνδεση με τον εαυτό του και τον περιβάλλοντα χώρο του, τόσο σε νοητικό όσο και σε συναισθηματικό επίπεδο. Αυτό είναι το σημείο εκκίνησης του Feeling Good, ενός ντουέτου για την ικανότητα να «είμαστε» και να «αισθανόμαστε», για την αποδοχή του εαυτού μας, της δύναμης και της τρωτότητάς μας, ενός ντουέτου που εξετάζει την ποικιλομορφία των ανθρώπων με τρόπο ασύμμετρο και που αντιτίθεται στην ιδέα του τυποποιημένου κάλλους και των καθολικών προτύπων «ομορφιάς».

Skånes Dansteater

ROSER LÓPEZ ESPINOSA

Fine Lines

27%ce%bf-%cf%86%ce%b5%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b2%ce%ac%ce%bb-%cf%87%ce%bf%cf%81%ce%bf%cf%8d-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b1%cf%82-2-%cf%87%ce%bf%cf%81%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%866
FINE LINES

Η δουλειά της Roser López Espinosa [Ροσέρ Λόπεθ Εσπινόσα] είναι έντονα σωματική, με πάθος για την ακρίβεια, τη λεπτότητα, τα ακροβατικά στοιχεία και τη λεπτομέρεια. Ένα ζωντανό και παιχνιδιάρικο σύμπαν, με εκλεπτυσμένη ποιητική και, συχνά, μια δόση χιούμορ. Το ντουέτο Fine Lines είναι ένας διάλογος ανάμεσα σε δύο υπέροχες γυναίκες. Μια συνάντηση που φωτίζει τις λεπτές γραμμές μεταξύ μας, υπενθυμίζοντας τις διαφορές μας, τα όρια μας, τα περιγράμματα των προθέσεών μας. Τι μας φέρνει πιο κοντά; Τι θέλουμε να θαυμάσουμε ο ένας στον άλλο; Δύο γυναίκες επί σκηνής. Τόσο λεπτεπίλεπτες, τόσο δυνατές.

Εμείς μιλήσαμε με τη Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη που χορογραφεί το Re- call και με την Roser López Espinosa (Fine Lines). 

Πώς προέκυψαν τα MIXED DOUBLES;

Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη: Τα Mixed Doubles είναι μια πρωτοβουλία του ευρωπαϊκού δικτύου Europe Beyond Access με την υποστήριξη του προγράμματος Δημιουργική Ευρώπη, στο πλαίσιο του οποίου, η Στέγη σε συνεργασία με άλλους 3 εταίρους, ανέθεσαν σε 4 χορογράφους τη δημιουργία 4 χορογραφικών έργων με τη συμμετοχή χορευτών και χορευτριών με και χωρίς αναπηρία. Τα τέσσερα χορογραφικά έργα παρουσιάστηκαν το 2020 στην Ολλανδία (Holland Dance Festival) και θα παρουσιαστούν το 2021 στην Ελλάδα (Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας), την Ιταλία (Oriente Occidente) και τη Σουηδία (Skånes Dansteater).

Η δραστηριοποίησή μου στον τομέα του σύγχρονου χορού και της αναπηρίας ξεκίνησε το 2018 με την παρακολούθηση του εργαστηρίου κίνησης για βλέποντες και μη βλέποντες της Στέγης. Ακολούθησαν ορισμένα διεθνή εργαστήρια και ταξίδια με μικτές ομάδες ατόμων με και χωρίς αναπηρία και στη συνέχεια η δημιουργία του έργου μικρής διάρκειας “Τρεις σχεδόν αληθινές ιστορίες” που ξεκίνησε στο πλαίσιο του σεμιναρίου “Χορογραφικές Δοκιμές” της Στέγης και εξελίχθηκε για να παρουσιαστεί στο TEDxPanteionUniversity στο Μουσείο Μπενάκη το 2019 σε συνεργασία με τον Μανώλη Σαριδάκη και τη Φλώρα Δερμίσογλου, δύο άτομα με νοητική στέρηση. Ως συνέχεια αυτών, ήρθε η ανάθεση της Στέγης για τη δημιουργία του ντουέτου “Re-call” σε συνεργασία με την Ειρήνη Κουρούβανη και τη Βιβή Χριστοδουλοπούλου, δύο χορεύτριες με εκ γενετής κινητική αναπηρία. Το έργο έκανε τη πρεμιέρα του στο 7o Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων της Στέγης πριν ακολουθήσει τα άλλα 3 ντουέτα του Mixed Doubles στην Ευρώπη.

Roser López Espinosa: Όταν το Skånes Dansteater Company εντάχθηκε στο Mixed Doubles project, οι δύο χορεύτριες που μου πρότειναν να συνεργαστούμε. Γνώριζα ήδη τη Madde και την Anna επειδή έχω σκηνοθετήσει κι άλλα έργα χορού για την ομάδα αυτή, αλλά δεν είχα δουλέψει ποτέ μαζί τους στο παρελθόν. Έτσι, η πρόσκληση για αυτό το έργο ήταν πραγματικά ένα δώρο. Ήξερα πόσο ισχυρές και τολμηρές είναι αυτές οι δύο γυναίκες και έτσι, και οι τρεις μαζί ξεκινήσαμε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι.

Τι θα δούμε στο Re-call; Πώς το εμπνευστήκατε;

Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη: Το “Re-call” είναι ένα ντουέτο που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τις χορεύτριες Ειρήνη Κουρούβανη και τη Βιβή Χριστοδουλοπούλου και αντλεί έμπνευση από τις ίδιες. Πρώτα, δηλαδή, ήρθε η επιλογή των χορευτριών και έπειτα ακολούθησε η ιδέα για το περιεχόμενο του έργου. Πρόκειται για δύο γυναίκες με κοινές καταβολές και βιώματα, παρόμοιας ηλικίας, με κινητική αναπηρία, διαφορετική για την κάθε μία, άλλα εκ γενετής και στις δύο, πρωταθλήτριες σε ολυμπιακά αθλήματα (στίβος, άρση βαρών, χειμερινό σκι, ιστιοπλοϊα κ.α), οι οποίες μοιράζονται ένα μεγάλο πάθος για τον χορό. Αυτά τα συνδετικά στοιχεία μεταξύ των δύο, μαζί με τις δύο τελείως διαφορετικές, αλλά εξίσου έντονα δυναμικές προσωπικότητες, αποτέλεσαν και την βάση για τη δημιουργία του “Re-call”.

Τι θα δούμε στο Fine Lines; Τι σας ενέπνευσε;

Roser López Espinosa: Το Fine Lines είναι ένας διάλογος και μαζί μία γιορτή ανάμεσα σε δύο εξαιρετικές γυναίκες. Μια συνάντηση ρίχνει φως στις μεταξύ μας λεπτές γραμμές, θυμίζοντας τις διαφορές μας, τα όριά μας και τα περιγράμματα των προθέσεων μας. Οι διαφορές και οι ομοιότητες είναι μερικές φορές πολύ, πολύ λεπτές. Και είχαμε την επιθυμία να γιορτάσουμε η μία την άλλη. Για να γιορτάσουμε τη θηλυκότητα. Για να γιορτάσουμε το θάρρος. Για να γιορτάσουμε το «μαζί». Και αυτό προσπαθήσαμε να το κάνουμε με έναν προκλητικό και παιχνιδιάρικο τρόπο.

Αυτό το έργο ήταν μια πολύ ιδιαίτερη πρόκληση για μένα σαν δημιουργό γιατί δεν είχα δημιουργήσει ποτέ χορευτικό έργο με έναν χορευτή που χρησιμοποιεί αναπηρικό καροτσάκι. Είχαμε επίσης μια κοινή επιθυμία να ανακαλύψουμε πόσο μακριά θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε σαν σώματα, ήταν μια σωματική πρόκληση δηλαδή για εμάς. Παράλληλα, τολμήσαμε να αγγίξουμε την πιο εύθραυστη πλευρά μας. Διαισθανόμασταν πως άνοιξε μπροστά μας ένας νέος κόσμος γεμάτος δυνατότητες γύρω από το πώς θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε την κίνηση, αλλά και τα εργαλεία που συνήθως χρησιμοποιώ ως χορογράφος και και γύρω από όλα όσα θα μπορούσαμε να ερευνήσουμε και να μάθουμε έχοντας μια αναπηρική καρέκλα στην ομάδα μας. Αυτή η καρέκλα κινείται πολύ διαφορετικά από ένα ανθρώπινο σώμα. Προσφέρει πολλές άλλες δυνατότητες για κινήσεις, αλλά και ταχύτητα που δεν θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε με τα πόδια μας. Εγώ συνήθως χορογραφώ κινήσεις στο πάτωμα και τις συνδυάζω με ακροβατικά στοιχεία και πραγματικά νιώθω πως σ΄αυτή τη δουλειά το πήγα ένα βήμα παραπέρα. Όλοι μπήκαμε σε ένα πολύ συγκινητικό ταξίδι ανταλλαγής, παιξίματος και έρευνας και υπερβήκαμε τα όριά μας. Πραγματικά το θεωρώ σαν ένα από τα μεγαλύτερα έργα στα οποία έχω συμμετάσχει. Μια βαθιά συγκινητική εμπειρία.

Τι είδους ταυτότητες φέρουν τα κινούμενα σώματα και πώς αυτές διαμορφώνονται στο “Re-call;

Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη: Στο “Re-call” κάθε χορεύτρια χαράσσει τη δική της διαδρομή στον χώρο ακολουθώντας τον εσωτερικό της ρυθμό και την προσωπική της ποιότητα. Η Ειρήνη στιβαρή, ήρεμη και γειωμένη, η Βιβή ροκ και δυναμική, εγκαθιδρύουν δύο νοητά, συμπληρωματικά τετράγωνα στη σκηνή δίνοντας την αίσθηση πως χορεύουν ταυτόχρονα, μαζί και χώρια. Θέλησα να φέρω τα δύο σώματα επί σκηνής με έναν τρόπο διαφορετικό από αυτόν που θα τις συναντούσαμε έξω στο δρόμο, στην πόλη. Αφήνοντας για λίγο στην άκρη το αμαξίδιο, τις πατερίτσες και το πρόσθετο μέλος δημιουργήσαμε ένα κινητικό λεξιλόγιο αντλώντας στοιχεία από καθημερινές κινήσεις και πρακτικούς τρόπους που χρησιμοποιούν τα κορίτσια για να μεταφερθούν ή για να κάνουν δουλειές στο σπίτι, καθώς και από αφηγήσεις από το παρελθόν τους, από τις κινητικές απαιτήσεις των αθλημάτων στα οποία έχουν εξασκηθεί, καθώς και από τις μεταξύ τους συναντήσεις σε διαφορετικά περιβάλλοντα από την παιδική τους ηλικία μέχρι σήμερα.

Ποια είναι η σημασία της στιγμής στο “Re-call; Τόσο η χρονική όσο και η χωρική;

Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη: Το έργο εξελίσσεται στη διάρκεια ενός εικοσάλεπτου. Μέσα σε αυτό τον χρόνο οι δύο χορεύτριες δημιουργούν διαδρομές στον χώρο μετρώντας τετράγωνα και επαναλαμβάνοντας την ίδια κίνηση ξανά και ξανά, βρισκόμενες συνεχώς σε νέες ενάρξεις που δίνουν το έναυσμα για μία καινούργια κινητική γραφή. Η επανάληψη του σχήματος του τετραγώνου στον χώρο, παρά τις αυστηρές γωνίες που διατηρούνται σε όλη τι διάρκεια του έργου, αρχίζει σταδιακά να δίνει την αίσθηση ενός κύκλου που δεν έχει αρχή και τέλος. Μέσα σε αυτή την συνεχόμενη ροή, τα δύο σώματα αποκτούν σχέση στο χώρο μέσα από συμπληρωματικές κινήσεις και ρυθμούς και οι στιγμές συνάντησης τους γίνονται αντιληπτές όπου και όποτε θελήσουν οι θεατές να τις δουν.

Τι συμβολίζουν επί σκηνή οι δύο χορεύτριες στο Fine Lines;

Roser López Espinosa: Το κοινό θα δει δύο καταπληκτικές γυναίκες να παίζουν με τα προσωπικά τους όρια. Δύο γυναίκες που τολμούν να δείξουν όχι μόνο τη χιουμοριστική τους πλευρά, αλλά και την ευθραυστότητα τους και την δυναμική της ομορφιάς τους.

27%ce%bf-%cf%86%ce%b5%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b2%ce%ac%ce%bb-%cf%87%ce%bf%cf%81%ce%bf%cf%8d-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b1%cf%82-2-%cf%87%ce%bf%cf%81%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%868
FINE LINES

Ο χορός γνωρίζει όρια και περιορισμούς για εσάς;

Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη: Ο χορός συναντάει μόνο τα όρια και τους περιορισμούς που εμείς του θέτουμε.

Roser López Espinosa: Όχι, οι δυνατότητες της κίνησης είναι πραγματικά ανεξάντλητες. Το ίδιο και η φαντασία. Πρέπει να προπονείσαι διαρκώς για να κρατάς το σώμα σου σε ετοιμότητα, γιατί αυτό είναι το εργαλείο σου.

Όπως ακριβώς ο ζωγράφος έχει πάντα τα πινέλα του καθαρά, ή όπως ένας μουσικός εξασκείται καθημερινά. Πέρα από αυτό, η φαντασία και η περιέργεια είναι τα όρια. Το σώμα είναι γεμάτο από πιθανά τοπία. Και μπορείτε να ανακαλύψετε νέες ιδιότητες και αισθήσεις κάθε μέρα.

Πόσο σας επηρέασε η πανδημία του κορωνοϊού στη δουλειά σας; Πώς πέρασε αυτός ο χρόνος της πολιτιστικής… σιωπής;

Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη: Η πανδημία του κορωνοϊού έφερε περιορισμούς που απομάκρυναν τα σώματα μεταξύ τους φέρνοντας μια αμηχανία στο σήμερα που οφείλει να γεφυρωθεί. Όλες οι δραστηριότητες, οι δουλειές και οι συναντήσεις μεταφέρθηκαν online γινόμενες κάτι άλλο από αυτό που ήταν, κατά τη γνώμη μου εξαντλητικό, απόμακρο και μοναχικό. Συνεπώς, τον τελευταίο χρόνο η δουλειά μου απέκτησε μια ψηφιακή χροιά και επέτρεψα στον εαυτό μου να ανακαλύψει νέα στοιχεία μέσα σε αυτήν, κρατώντας πάντα την σκέψη ότι το σώμα και η ανθρώπινη επαφή θέλω να παραμείνουν στο προσκήνιο και η ψηφιακότητα να λειτουργεί συμπληρωματικά όπου και όταν χρειάζεται.

Roser López Espinosa: Όπως συνέβη και στους περισσότερους συναδέλφους των παραστατικών τεχνών, αναβλήθηκαν και ακυρώθηκαν πολλές παραστάσεις και έργα μας. Ένα παράδειγμα είναι και η περιοδεία των Mixed Doubles, που έπρεπε να θέσουμε σε αναμονή για ενάμιση χρόνο αμέσως μετά την πρεμιέρα της. Ευτυχώς, ξεκινάμε τώρα… Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της δουλειάς μας είναι το ταξίδι, η παρουσίαση της δουλειάς μας σε πολλές χώρες. Κι αυτό έχει πλέον γίνει μια πρόκληση με τους συνεχώς μεταβαλλόμενους περιορισμούς σε κάθε χώρα. Αλλά βρίσκουμε μερικούς τρόπους.

Η πιο δύσκολη περίοδος για μένα ήταν κατά τη διάρκεια των 64 ημερών του συνολικού άγχους που περάσαμε στην Ισπανία πέρυσι. Ήμασταν όλοι κλεισμένοι στο σπίτι, χωρίς να έχουμε δυνατότητα να πάμε στο στούντιο για να χορέψουμε και να συναντήσουμε τους συναδέλφους μου, την ομάδα μου, που είναι η δεύτερη οικογένειά μου.

Ο χορός είναι πολύ θεραπευτικός. Συνδέει κάποιον απευθείας με τον εαυτό του, το σώμα και την ψυχή του. Και είναι επίσης μια πολύ κοινωνική ρουτίνα. Ήμουν πολύ λυπημένη και αποπροσανατολισμένη, φοβούμενη ότι δεν θα μπορούσαμε να παίξουμε ξανά, αλλά κατάφερα να διατηρήσω γαλήνη ασκούμενη στο σπίτι και μελετώντας. Κάνω επίσης πολεμικές τέχνες και αυτό με βοήθησε στο να παραμένω προσγειωμένη. Μόλις άνοιξαν κάποια σύνορα, συνέβησαν θαύματα και καταφέραμε να παίξουμε σε κάποιες χώρες με όλες τις πιθανότητες εναντίον μας! Μάλιστα έλαβαν χώρα και δύο πρεμιέρες δύο νέων δημιουργιών μου. Νιώθω πολύ ευγνώμων που μπορώ να συνεχίσω να κάνω αυτό που μου αρέσει περισσότερο.

Διαβάστε επίσης

Tο 27ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας ξεκινά- Τι θα δούμε το τριήμερο που έρχεται!

Το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας επιστρέφει και είναι διαρκώς σε κίνηση- Διαβάστε το φετινό πρόγραμμα!

Σχετικά Άρθρα
«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»: Μία διεθνής συμπαραγωγή Ελλάδας - Τουρκίας στο Μέγαρο Μουσικής
«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»: Τούρκοι Μοντέγοι και Έλληνες Καπουλέτοι στο Μέγαρο Μουσικής
Το μποστάνι του Μποστ: Μια εξωφρενικά επίκαιρη επιθεώρηση σε κείμενα του Μποστ και μουσική του Λουκιανού Κηλαηδόνη
Το μποστάνι του Μποστ: Μια εξωφρενικά επίκαιρη επιθεώρηση σε κείμενα του Μποστ και μουσική του Λουκιανού Κηλαηδόνη
Η Μαίρη Μηνά πρωθιέρεια της αφής της Ολυμπιακής Φλόγας
Η Μαίρη Μηνά πρωθιέρεια της αφής της Ολυμπιακής Φλόγας
«Το σώμα της γυναίκας ως πεδίο μάχης» για πρώτη φορά στην Ελλάδα
Κερδίστε προσκλήσεις για την παράσταση «Το σώμα της γυναίκας ως πεδίο μάχης» (20-21/03)
%ce%bc%ce%af%ce%b1-%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%8e%ce%b4%ce%b7%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b7-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7-%ce%b3%cf%85%ce%bd%ce%b10
Μία «Ακανθώδης» παράσταση για τη γυναικοκτονία
«Jane με αφορμή την Τζέην Έυρ της Σαρλότ Μπροντέ» στο Θέατρο Θησείον
«Jane με αφορμή την Τζέην Έυρ της Σαρλότ Μπροντέ» στο Θέατρο Θησείον

Ακολουθήστε μας στο Google News
και ενημερωθείτε πρώτοι για τα νέα άρθρα του