Συνεντεύξεις

“Τι είναι τελικά, η ευτυχία;” Χρυσάνθη Κορνηλίου; Η σκηνοθέτις του “Φάουστ” μιλά στο Infowoman.gr

Δεν υπάρχει κάποιος που να μην γνωρίζει το διαμάντι της παγκόσμιας δραματουργίας, τον Φάουστ, το έργο ζωής του Γκαίτε που ολοκληρώθηκε λίγο πριν το θάνατό του. Και φέτος, ανεβαίνει στη σκηνή του Πολυχώρου Πολιτισμού Διέλευσις, σε δραματουργική επεξεργασία, προσαρμογή κειμένων σε πεζό λόγο και σκηνοθεσία Χρυσάνθης Κορνηλίου.

Το έργο είναι εμπνευσμένο από το προγενέστερό του «Δόκτωρ Φάουστους» του Κρίστοφερ Μάρλοου. Πρόκειται για ένα αφήγημα που διηγείται την τραγική ιστορία ενός σοφού μάγου, ο οποίος κλείνοντας συμφωνία με τον Μεφιστοφελή (διάβολο), προσπαθεί να εξαγοράσει με την ψυχή του, όλες τις ανθρώπινες επιθυμίες που του υπόσχονται ευτυχία.

Το Infowoman.gr με αφορμή την εξαιρετική αυτή παράσταση, είχε μια ωραία κουβέντα με τη σκηνοθέτιδα, Χρυσάνθη Κορνηλίου.

Αυτό που κάνει τον Φάουστ επίκαιρο αλλά και διαχρονικό είναι η αποκάλυψη της πλάνης

Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση και τι είναι αυτό που κάνει τον Φάουστ πάντα επίκαιρο;

Η παράσταση αυτή έχει στόχο να αναδείξει ένα μοναδικό έργο της κλασικής δραματουργίας με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συνέπεια στην έκφραση των νοημάτων του. Μέλημά μας ήταν η αισθητική της παράστασης να συνάδει με την αξία του κειμένου, δηλαδή να προβάλει την αξία του χωρίς αλλοιώσεις. Γιατί κάθε φράση αυτού του κειμένου πυροδοτεί προβληματισμούς που αγγίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Και μέλημά μας ήταν να δουλέψουμε έτσι, ώστε τίποτα να μην πάει χαμένο.

Άποψή μου είναι πως όταν ζωντανεύεις ένα έργο, φέρνεις στην επιφάνεια ένα νέο υπαρκτικό επίπεδο, όπου οι σκέψεις και οι στοχασμοί αποτελούν οντότητες. Και αυτές οι οντότητες έχουν μεταστοιχειωτική δύναμη στις ανθρώπινες συνειδήσεις. Αυτό που ο καθένας θεωρεί πραγματικότητά του, φωτίζεται με έναν άλλο τρόπο πολυπρισματικότερο, που διαπερνάται από το φως των αληθειών που διαπραγματεύεται.

Έτσι η φόρμα που επιλέγεται οφείλει να υποστασιοποιήσει την ουσία του έργου και να την επικοινωνήσει έτσι, ώστε να γίνει αναγνωρίσιμη στον θεατή. Τα σύμβολα, οι νύξεις, η αλληγορία του μύθου, πρέπει να βρεθεί τρόπος να αποκαλυφθούν χωρίς να προδοθούν καθηλώνοντάς μας στη μυθοπλασία που τα καλύπτει.

Πρόκειται για ένα δύσκολο αλλά έντιμο εγχείρημα, που αρνείται τον εύκολο σκηνοθετικό εντυπωσιασμό ελλείψει γνήσιας φαντασίας και ανοίγει τον δρόμο στην ιχνηλασία λησμονημένων θησαυρών που δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι, αλλά που έχουμε απόλυτη ανάγκη την αξία τους. Αυτό που κάνει τον Φάουστ επίκαιρο αλλά και διαχρονικό είναι η αποκάλυψη της πλάνης, να θυσιάζεται το ανώτερο στο κατώτερο, και όχι το κατώτερο στο ανώτερο.

Λίγο ή πολύ, τέτοιες θυσίες γίνονται καθημερινά από τον συνήθη άνθρωπο και είναι οι αιτίες για την ποιότητα και της ατομικής και της συλλογικής ζωής. Στην πραγματικότητα, κάθε επιλογή είναι μία άτυπη θυσία. Κάτι παίρνεις και κάτι δίνεις (θυσιάζεις). Από αυτή την αλυσιδωτή πορεία οδηγείται κανείς ή στο ξέφωτο της ζωής ή στην κοιλάδα του θανάτου. Έχει μεγάλη σημασία να κατανοήσει ο άνθρωπος αυτή την πραγματικότητα και να μην την ξεπεράσει αψήφιστα, επειδή το κόστος της άγνοιάς της είναι μεγάλο και ατομικά και συλλογικά.

Έχουν υπάρξει πολλές αναλύσεις γύρω από τον Φάουστ και τα μηνύματα που περνάει. Στο σήμερα, ποιο πιστεύετε πως είναι το πιο σημαντικό μήνυμα που περνάει;

Θα πρότεινα να βλέπατε το έργο. Γιατί το έργο περνά πολλά μηνύματα που αλληλοπλέκονται και χρειάζεται μία πολυεπίπεδη και όχι μονοσήμαντη προσέγγιση. Γιατί όλα είναι σημαντικά και το ένα φωτίζει το άλλο. Αν πας να πιάσεις μόνο ένα νήμα, όσο σημαντικό και αν είναι, θα σου φύγει το άλλο, και έτσι ξηλώνεται όλο το ύφασμα. Η κάθε λεπτομέρεια και στο κείμενο και στο στήσιμο της παράστασης έχει το λόγο της, ακόμα και αν δεν γίνει άμεσα αντιληπτή.

Χρυσάνθη Κορνηλίου: Αν ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τη φύση του πώς μπορεί να είναι ευτυχισμένος;

Η κοινωνία που ζούμε σήμερα είναι “φαουστική”;

Πιο «φαουστική» δεν γίνεται. Η αποτίμηση αξιών είναι «φαουστική», αλλά αυτή η αποτίμηση στηρίζεται σε μία βάση επιχειρημάτων που αν δεν τα διακρίνουμε και δεν τα δούμε, θα στηρίζουμε για πολύ πάνω σε αυτήν, «φαουστικές» επιλογές.

Τι είναι για εσάς η ευτυχία;

Τι είναι η ευτυχία; Είναι μία απλή ικανοποίηση έστω και διαρκείας; Η καλή τύχη από τι εξαρτάται; Αν ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τη φύση του πώς μπορεί να είναι ευτυχισμένος; Χωρίς αυτογνωσία, ποιο αντίτιμο μπορεί να εξασφαλίσει ευτυχία; Όλοι οι δρόμοι είναι κλειστοί και γίνεται κανείς έρμαιο στην πολυκύμαντη θάλασσα της ζωής. Ένα παιχνίδι στα ζάρια της τυχαιότητας και στο τέλος, το πολύ πολύ ένα καλό λίπασμα στο έδαφος του πλανήτη. Αυτό είναι ο άνθρωπος; Θα είχε σημασία να ζυγίσουμε το ναι και το όχι.

Χρυσάνθη Κορνηλίου: Η πανδημία τσάκισε τον πολιτισμό

Όλο αυτό που συμβαίνει με την πανδημία πώς το βλέπετε; Θα μπορούσε να ήταν ένα τραγικό έργο του Γκαίτε και πώς πιστεύετε ότι θα το αναδείκνυε ανθρωποκεντρικά;

Πραγματικά δεν ξέρω τι θα έκανε αν ζούσε ο Γκαίτε σε παρόμοια περίπτωση. Σημασία έχει εμείς να αποτιμήσουμε αυτό το γεγονός και ως πραγματικότητα και ηθικά. Αλλά δεν βλέπω διάθεση γι’ αυτό, παρά μόνον ένα ανεξέλεγκτο πανικό. Υπό το κράτος αυτού του πανικού και των παθών που ξεσηκώνει, τι συζήτηση μπορεί κανείς να κάνει; Ας κοπάσει ο ανεμοστρόβιλος του τρόμου και της φοβίας που απλώνεται σαν η χειρότερη μολυσματική ασθένεια και τότε ας συζητήσουμε σαν ανθρώπινα όντα με την αξιοπρέπεια που τους αξίζει.

Πόσο επηρέασε η πανδημία τον καλλιτεχνικό χώρο; Πιστεύετε τα μέτρα που πάρθηκαν από την Πολιτεία για τον Πολιτισμό ήταν στη σωστή κατεύθυνση;

Τον τσάκισε τον πολιτισμό. Τον τσάκισε τον καλλιτεχνικό χώρο. Και όχι μόνον αυτά. Τσάκισε και πολλά άλλα πράγματα. Όσο για τα μέτρα της Πολιτείας, ας δούμε τα αποτελέσματά τους. Μιλάνε μόνα τους. Αλλά ας δούμε όχι μόνο τα μέτρα της Πολιτείας, αλλά και τη δική μας στάση. Γιατί αυτή δεν είναι λιγότερο καθοριστικός παράγοντας για το τι συμβαίνει και το πώς συμβαίνει. Μήπως ο βαθύς ύπνος του ανθρώπου δίνει χώρο στους εφιάλτες του;

Διαβάστε επίσης

“Φάουστ”: Το έργο ζωής του Γκαίτε στον πολυχώρο πολιτισμού Διέλευσις

Φένια Παπαδόδημα τι μας μαθαίνει η παράσταση “Φλανδρώ” για την απώλεια και τον μεγάλο πόνο;

Η Παρθενόπη Μπουζούρη στο Infowoman: Η Τέχνη δεν είναι απλά διασκέδαση!

Δημητρα Ζαρκου

Recent Posts

Στην εντατική ο Δημήτρης Κόκοτας – Σοβαρή η κατάστασή του

Στο νοσοκομείο Γεννηματάς, μετά από έμφραγμα που υπέστη, νοσηλεύεται ο 55χρονος τραγουδιστής Δημήτρης Κόκοτας, ο…

2 ώρες ago

Ουγγαρία: Αλυσοδεμένη στο δικαστήριο η 38χρονη Ιταλίδα δασκάλα που επιτέθηκε σε νεοναζί

Απέρριψε η ουγγρική δικαιοσύνη την μετατροπή της προφυλάκισης  σε κατ' οίκον περιορισμό για την Ιλάρια…

7 ώρες ago

Αλέκα Ζωγράφου: Η συγγραφέας επανέρχεται με το νέο βιβλίο “Μαυροδάφνη”

Τα όνειρά του ήταν καμωμένα από χώμα και αμπέλι και, λίγο μετά την άφιξή του…

8 ώρες ago

Το Infowoman σάς καλεί σε εθελοντική αιμοδοσία με δράσεις για τα παιδιά (30/03)

Oι ανάγκες για αίμα δεν τελειώνουν ποτέ. Κάθε στιγμή, κάπου γύρω μας, υπάρχει κάποιος που…

8 ώρες ago

«Άλλα για τον Γλάρο δε γνωρίζω» στο Ρεκτιφιέ

Η παράσταση της Φένιας Προβελεγγίου, «Άλλα για τον Γλάρο δε γνωρίζω», είναι εμπνευσμένη από την…

8 ώρες ago

Μαλλιά πιο λεία και δυνατά σε 10 δευτερόλεπτα!

Η Aveda, με υπερηφάνεια παρουσιάζει, τη νέα προσθήκη στη σειρά Botanical Repair™ με την επανορθωτική…

9 ώρες ago