Ιωσήφ Ιωσηφίδης: «Το κοινό φεύγει μ΄ ένα σφίξιμο από την παράσταση»

Ο «Πατέρας», η διασκευή του ομώνυμου κλασικού έργου του Στρίντμπεργκ του Βασίλη Μπισμπίκη είναι μία παράσταση- γροθιά στο στομάχι που όλοι πρέπει να δούμε, καθώς αποτελεί καθρέφτη των σύγχρονων οικογενειακών σχέσεων και της ανελέητης μάχης των δύο φύλων. Η ένταση στο κόκκινο από το πρώτο λεπτό. Όλοι στην τσίτα, με τους ήρωες να μάχονται επί σκηνής για το ποιος θα επικρατήσει. Η γλώσσα του σκληρή, οι σκηνές βίαιες και ωμά ρεαλιστικές, δεν είναι λίγες οι φορές που το κοινό σοκάρεται και νιώθει πως παρακολουθεί από την κλειδαρότρυπα τους καθημερινούς καβγάδες μιας σύγχρονης ελληνικής οικογένειας.

Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης εκπλήσσει με τη δυναμική ερμηνεία του στον ρόλο του κλασικού Ελληνάρα που επιβεβαιώνεται μέσα από τις γυναικείες του κατακτήσεις.

Εμείς μιλήσαμε μαζί του για την παράσταση αυτή κι όχι μόνο…

%ce%b9%cf%89%cf%83%ce%ae%cf%86-%ce%b9%cf%89%cf%83%ce%b7%cf%86%ce%af%ce%b4%ce%b7%cf%82-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%cf%8c-%cf%86%ce%b5%cf%8d%ce%b3%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%84-%ce%ad%ce%bd0

Πού μεγαλώσατε; Αγαπημένες αναμνήσεις;

Μεγάλωσα στη Νάουσα. Στους πρόποδες του όρους Βέρμιο με πολλή αγάπη. Όλη μου η παιδική ηλικία είναι μια αγαπημένη ανάμνηση.

Πώς ήρθε το θέατρο στη ζωή σας; Είχατε ανέκαθεν καλλιτεχνικές ανησυχίες;

Ο πατέρας μου έπαιζε θέατρο ερασιτεχνικά στην πολύ επιτυχημένη θεατρική ομάδα του Ζαφειράκη Νάουσας και κόλλησα το μικρόβιο από εκείνη την αξέχαστη παρέα του Δάνη, του Φώτη, του Γιώργου, του Λευτέρη, του Σταύρου και των υπόλοιπων φίλων του πατέρα και μετέπειτα και δικών μου φίλων.

Συνάντηση -καλλιτεχνική- που θεωρείτε πως σας καθόρισε;

Πολλές (Μπουσδούκος, Τσιάνος, Λουκαδής κ.α., από τους οποίους πήρα τις βάσεις), αλλά καίρια για μένα, όπως αποδείχτηκε από την πορεία των πραγμάτων, η συνάντηση με την Σοφία Καραγιάννη.

Τι σημαίνει για εσάς η λέξη Πατέρας;

Πατέρας για μένα σημαίνει Παύλος Ιωσηφίδης. Ο γονιός, ο κολλητός, ο συμπαραστάτης ,ο συμβουλάτορας, ο άνθρωπος που βρίσκει λύσεις, ο άνθρωπος με τον οποίο μαλώνω και μετά από ένα λεπτό μιλάμε σαν να μη συνέβη τίποτα, σε σημείο που όποιος μας βλέπει σταυροκοπιέται.

Τι σας γοήτευσε ιδιαίτερα στη διασκευή αυτή του έργου του Στρίντμπεργκ;

Με γοήτευσε το πώς ένα μεγάλο έργο παραμένει, κατά τη γνώμη μου, μεγάλο διατηρώντας μόνο τη θεματολογία του και αλλάζοντας ριζικά όλα τα άλλα στοιχεία του.

Σκιαγραφήστε μας τον ρόλο σας και τη δυναμική του στις σχέσεις των ηρώων.

Ο Σήφης ο γκομενάκιας, ο «γαμίκουλας», με αδυναμία στον κολλητό του Τάσο, αλλά ελεγχόμενος πλήρως από την αδελφή του Μαρίνα. Ένας ελληναράς, επιπόλαιος, άγεται και φέρεται από το ζευγάρι μέχρι που την ‘κάνει’ από το σπίτι αηδιασμένος από τον οχετό που ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του. Πιστός στον φίλο, δουλευταράς στα μαγαζιά, σεξιστής και χωρισμένος από τη γυναίκα και το παιδί του και χαμένος σε περιστασιακά αιδοία για να επιβεβαιώνει τη μίζερη ύπαρξή του.

Πόσο κοντά είναι όλα όσα βλέπουμε στην παράσταση με τη σύγχρονη ελληνική οικογένεια;

Όπως μας λένε και οι θεατές της παράστασης, αν δε βλέπεις πλήρως τον εαυτό σου μέσα σε αυτήν τη φρίκη, βλέπεις σίγουρα κομμάτια και στιγμές της ζωής σου, που σ’ έχουν σημαδέψει. Κάποιοι βλέπουν, όμως, τη ζωή τους όπως ακριβώς είναι. Ξέρουμε όλοι τέτοιους άλλωστε.

Πόσο -κι αν είναι- ευνουχισμένος πιστεύετε πώς είναι ο σύγχρονος άνδρας;

Ευνουχισμένη είναι ολόκληρη η κοινωνία μας, που δίνει τον αγώνα να επιβιώσει αγκαλιά με κινητά, κόκκινα δάνεια, ρατσισμό, φτώχεια, πόλεμο και έλλειψη αλληλεγγύης. Οι άντρες είναι κομμάτι αυτής της κοινωνίας.

Η κρίση έχει πλήξει τις οικογενειακές σχέσεις και σε ποιο επίπεδο;

Ζευγάρια που στήριζαν τη σχέση τους στο χρήμα, χώρισαν έπειτα από το οικογενειακό κραχ ή την αδυναμία του ενός στη συνδρομή του οικογενειακού ταμείου με τον τρόπο που το έκανε πριν. Ζευγάρια χωρισμένα ή σε διάσταση ξαναενώθηκαν από την ανάγκη για επιβίωση. Παιδιά ξαναγύρισαν στο σπίτι των γονιών. Παππούδες έγιναν ξαφνικά απαραίτητοι και τα παιδιά τους τους πήραν στα σπίτια τους ή αυτά και οι οικογένειές τους εγκαταστάθηκαν στα σπίτια των παππούδων (όπως στο έργο μας). Και όλα είναι από περιπτώσεις που γνωρίζω προσωπικά.

Ποιες οι αντιδράσεις τους κοινού στις σκληρές του σκηνές;

Το κοινό σφίγγεται στις σκληρές σκηνές. Φεύγει με ένα σφίξιμο. Αργεί να σηκωθεί από τη θέση του στο τέλος του έργου. Το κλάμα είναι επίσης σύνηθες.

Μεγαλύτερος φόβος σας;

Όταν έχεις παιδί ο μεγαλύτερος φόβος σου είναι μην πάθει κάτι το παιδί σου.

Καλλιτεχνικό σας όνειρο;

Να παίξω αρχαίο ρεπερτόριο, τραγωδία ή κωμωδία, στην Επίδαυρο. Έχω παίξει στο αργολικό θέατρο στο ξεκίνημά μου, αλλά θα μου άρεσε να παίξω και ρόλους μεγαλύτερους πια.

Μελλοντικά σχέδια

Η Πανούκλα του Καμύ μετά το Πάσχα στο θέατρο 104.

Σχετικά Άρθρα
Ο Χρήστος Λιακόπουλος στο Infowoman: «Ο μεγαλύτερος δυνάστης μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός»
Ο Χρήστος Λιακόπουλος στο Infowoman: «Ο μεγαλύτερος δυνάστης μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός»
Ο Κωνσταντίνος Κυριακού στο Infowoman: «O Μποστ ξεσκεπάζει την πτωχευτική εξίσωση των πάντων προς τα κάτω»
Ο Κωνσταντίνος Κυριακού στο Infowoman: «O Μποστ ξεσκεπάζει την πτωχευτική εξίσωση των πάντων προς τα κάτω»
Η Ελένη Καρακούλη στο Infowoman: «Δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης στη ζωή, στη σχέση, στον έρωτα»
Η Έλενα Καρακούλη στο Infowoman: «Δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης στη ζωή, στη σχέση, στον έρωτα»
Η Μάγδα Μαυρογιάννη στο Infowoman: «Η μουσική είναι το δυνατό μου κίνητρο, ενεργοποιεί την φαντασία μου»
Η Μάγδα Μαυρογιάννη στο Infowoman: «Η μουσική είναι το δυνατό μου κίνητρο, ενεργοποιεί την φαντασία μου»
Η Annick Brofman στο Infowoman: «Όλα μπορούν να θεραπευτούν»
Η Annick Brofman στο Infowoman: «Όλα μπορούν να θεραπευτούν»
%ce%bf%ce%b9-cinema-paradiso-project-%cf%83%cf%84%ce%bf-infowoman-h-%ce%bc%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%bd%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%ac%ce%b3%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bf0
Οι Cinema Paradiso Project στο Infowoman: «H μουσική να προάγει την ομορφιά είτε μέσα από την ελληνική ή τη διεθνή σκηνή»

Ακολουθήστε μας στο Google News
και ενημερωθείτε πρώτοι για τα νέα άρθρα του