Αρχική > Culture > Συνεντεύξεις > Η Ειρήνη Γαντερί στο Infowoman.gr: “Το να πραγματοποιεί μία υιοθεσία ένα ομόφυλο ζευγάρι είναι εξίσου όμορφο και απόλυτα υγιές”

Η Ειρήνη Γαντερί στο Infowoman.gr: “Το να πραγματοποιεί μία υιοθεσία ένα ομόφυλο ζευγάρι είναι εξίσου όμορφο και απόλυτα υγιές”

Από

Δήμητρα Ζάρκου

23 Μαρτίου 2023

Η Θέλμα και η Ίρις είναι ένα ζευγάρι, όπως όλα τα άλλα, με τη μόνη διαφορά ότι ζουν εδώ και 672 χρόνια, παίζουν άψογα σκάκι και σαντούρι και έχουν συναναστραφεί τους περισσότερους καλλιτέχνες, φιλοσόφους και διανοούμενους των περασμένων αιώνων! Η Θέλμα και η Ίρις, ως σωστοί βρικόλακες, κουβαλάνε μέσα τους τη σοφία μιας αιωνιότητας! Σήμερα όμως θα βρεθούν αντιμέτωπες με ένα δίλημμα… Το δίλημμα της γονεϊκότητας

Το έργο «Θέλμα & Ίρις», που ανεβαίνει στο Θέατρο Φούρνος, πραγματεύεται με ιδιαίτερα κωμικό και καυστικό τρόπο το θέμα των ανθρώπινων σχέσεων και των κοινωνικών συμβάσεων και βρίσκεται στο μεταβατικό σημείο δύο αντίθετων καταστάσεων. Κινείται διαρκώς στο μεταίχμιο μεταξύ συμβατικού και αντισυμβατικού τρόπου ζωής.

Εμείς, με αφορμή την παράσταση μιλήσαμε με την Ειρήνη Γαντερί που υπογράφει τη σκηνοθεσία ενώ έγραψε το έργο μαζί με τη Μαρία Παπουτσή.

Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση

Η Θέλμα και η Ίρις είναι ένα ζευγάρι βρικολάκων. Μέσα στα 672 χρόνια που βρίσκονται “εν ζωή”, έχουν διαβάσει πολύ, έχουν ασχοληθεί με όλα τα είδη τέχνης και πνευματικής άσκησης και έχουν γίνει φίλες με τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες και διανοητές. Είναι πνευματικά ελεύθερες, κοσμογυρισμένες και βαθιά πολιτικοποιημένες και έχουν αποφασίσει να σταθούν στο πλάι του ανθρώπινου είδους, συμμετέχοντας ενεργά σε κάθε αγώνα του ανθρώπου για την ελευθερία, την ισότητα και τη χειραφέτησή του. Οι δύο ηρωίδες, παρ’ όλη τη σοφία και την εμπειρία τους, θα βρεθούν τελικά αντιμέτωπες με ένα -αρκετά ανθρώπινο θα λέγαμε- δίλημμα. Το δίλημμα της γονεϊκότητας. Με μία απλή τους απόφαση -με ένα τόσο δα δαγκωματάκι!- μπορούν να δημιουργήσουν ένα νέο πλάσμα που να τους μοιάζει. Είναι όμως πράγματι τόσο απλή αυτή η απόφαση; Το έργο “Θέλμα & Ίρις” είναι μία queer μαύρη κωμωδία που πραγματεύεται το θέμα των ανθρώπινων σχέσεων και των κοινωνικών συμβάσεων.

Πώς προέκυψε η ιδέα για τη συγγραφή του έργου; Και γιατί επιλέξατε οι ηρωίδες σας να είναι βρικόλακες;

Το έργο το γράψαμε με την Μαρία Παπουτσή, με την οποία συνεργαζόμαστε συγγραφικά τα τελευταία χρόνια σε διάφορα project και αλληλοσυμπληρωνόμαστε σε σκέψεις και ιδέες. Θέλαμε να γράψουμε μία ιστορία με βρικόλακες, καθώς μας γοήτευαν σαν όντα, κυρίως επειδή οι βρικόλακες για εμάς εκφράζουν στην πιο ακραία της μορφή, την αιώνια εσωτερική σύγκρουση του ανθρώπου ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως. Θέλαμε να γράψουμε για δύο όντα, τα οποία, αν και θεωρούνται σκοτεινά, παλεύουν διαρκώς με το σκοτάδι μέσα τους, προσπαθώντας να ακολουθήσουν μία φωτεινή πορεία μέσα στους αιώνες της ύπαρξής τους. Η ταινία του Jim Jarmusch “Only lovers left alive” μας ενέπνευσε σε μεγάλο βαθμό. Στο έργο μας οι ηρωίδες, αν και ανώτερες πνευματικά υπάρξεις, έρχονται αντιμέτωπες πρώτη φορά με το δίλημμα της γονεϊκότητας και εκεί μπαίνει το εξής ερώτημα: “Μία αιωνιότητα ψυχοθεραπείας και περισυλλογής είναι αρκετή απέναντι στις εσωτερικές μας συγκρούσεις, ανασφάλειες και αδυναμίες;”. Αποφασίσαμε πολύ νωρίς το έργο μας να είναι κωμωδία. Μέσα από το γέλιο ο θεατής έρχεται αβίαστα σε επαφή με τα συναισθήματά του. Μπορεί να έρθει αντιμέτωπος με δύσκολα ή και βασανιστικά ερωτήματα, αλλά με έναν πιο μαλακό τρόπο, “γελώντας”. Δυστυχώς στην κοινωνία μας το “κλάμα” είναι μεγάλο ταμπού. Και το “γέλιο” είναι, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό.

Η Θέλμα και η Ίρις μέσα στους αιώνες που έχουν ζήσει, έχουν εντοπίσει αλλαγές στο ανθρώπινο είδος; Γινόμαστε καλύτεροι;

Η Θέλμα και η Ίρις έζησαν εποχές όπως αυτή του μεσαίωνα, όπου οι άνθρωποι τις κυνηγούσαν και προσπαθούσαν να τις κάψουν ως μάγισσες. Στη συνέχεια, μετά το 1900 και πάλι τις κυνηγούσαν, αλλά δεν ήξεραν αν θέλουν να τις παλουκώσουν ως βαμπίρ ή να τις κλείσουν σε τρελοκομείο επειδή είναι ένα gay ζευγάρι γυναικών. Σήμερα πιθανόν οι άνθρωποι να μην τις παρατηρούσαν καν. Είναι τόσο αφοσιωμένοι στις οθόνες, στα social media και σε όλη αυτή την εικονική πραγματικότητα που συνήθως δεν βλέπουν τί γίνεται γύρω τους. Ίσως να τις παρατηρούσαν σε κανένα βίντεο, αλλά οι βρικόλακες δεν φαίνονται στα βίντεο! Δυστυχώς όσο υπάρχει καπιταλιστικό σύστημα, το ανθρώπινο είδος δεν θα γίνεται καλύτερο. Όσο το κέρδος μπαίνει πάνω από τις ζωές μας και εμείς το επιτρέπουμε, τα πράγματα δεν θα γίνονται καλύτερα. Θα γίνονται όλο και πιο θλιβερά, δυσάρεστα και περίεργα.

Οι ηρωίδες στο έργο έρχονται αντιμέτωπες με το θέμα της γονεϊκότητας. Και όπως διαβάζω και στο σημείωμα, έρχονται αντιμέτωπες και με μία σειρά από ερωτήματα. Οι θεατές θα πάρουμε απαντήσεις σε αυτά; Ειδικά, στο αν “η μητρότητα είναι ένα ένστικτο ή μία επίκτητη κοινωνική ανάγκη” που όλες και όλοι μας έχουμε αναρωτηθεί κάποια στιγμή.

Στο κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο ζούμε, τα συναισθήματά μας μπαίνουν σε καλούπια και οριοθετούνται. Το ίδιο και οι σχέσεις μας. Έτσι έχουμε τις φιλικές σχέσεις, τις ερωτικές σχέσεις, τις οικογενειακές σχέσεις. Είναι ένας τρόπος να απλοποιεί ο άνθρωπος όλο αυτό το χάος και την περιπλοκότητα των συναισθημάτων του για να είναι κοινωνικά λειτουργικός μάλλον. Οι ηρωίδες μας έρχονται αντιμέτωπες με όλη αυτή την περιπλοκότητα. Όσον αφορά το θέμα της μητρότητας-γονεϊκότητας και το αν είναι ένστικτο ή επίκτητη κοινωνική ανάγκη, ίσως οι θεατές πάρουν κάποια ακόμη στοιχεία για να συνεχίσουν να αναρωτιούνται!

Εσείς τι πιστεύετε, είναι ένστικτο ή επίκτητη κοινωνική ανάγκη;

Ειλικρινά δεν ξέρω. Πιστεύω ότι ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και διαμορφώνεται απόλυτα από το περιβάλλον και από την κοινωνία στην οποία ζει. Οπότε πιστεύω ότι το 95% περίπου των σκέψεών μας και των αναγκών μας είναι επίκτητο. Υπάρχει όμως και ένα 5% (ίσως περισσότερο ίσως και λιγότερο) που πάντα με εκπλήσσει.

Η Θέλμα και η Ίρις είναι ένα gay ζευγάρι βρικολάκων. Στην Ελλάδα ένα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο έχει το δικαίωμα να πραγματοποιήσει μία υιοθεσία, ατομικά. Δεν επιτρέπεται, όμως, για τα ομόφυλα ζευγάρια. Πιστεύετε ότι εθελοτυφλούμε σε αυτό το ζήτημα; Δεν είναι ακόμη έτοιμη η κοινωνία ή παίζουν ρόλο και άλλοι παράγοντες;

Το να πραγματοποιεί μία υιοθεσία ένα ομόφυλο ζευγάρι είναι εξίσου όμορφο και απόλυτα υγιές όσο και για ένα ετερόφυλο ζευγάρι. Πιστεύω πως είναι κάτι αυτονόητο και δεν χρειάζεται να περιμένουμε να είναι έτοιμη η κοινωνία για τα αυτονόητα. Η κοινωνία εκπαιδεύεται.

Η συνέντευξή μας γίνεται σε μία πολύ δύσκολη περίοδο λόγω της τραγωδίας στα Τέμπη. Ταυτόχρονα, ο κόσμος βγαίνει κατά χιλιάδες στον δρόμο σε πορείες διαμαρτυρίας για τα θύματα. Η Θέλμα και η Ίρις πώς θα ενθάρρυναν από την πρώτη γραμμή όλο αυτό τον κόσμο; Τι θα τους έλεγαν;

Η Θέλμα και η Ίρις θα έλεγαν στον κόσμο ότι είναι χρέος μας να πιστεύουμε ότι αυτό το δολοφονικό σύστημα του κέρδους και των ιδιωτικοποιήσεων, μπορεί να αλλάξει και ακόμα καλύτερα να ανατραπεί. Δεν έχει σημασία αν μας φαίνεται ουτοπικό. Πρέπει να το πιστεύουμε γιατί αλλιώς καήκαμε. Είναι καθήκον μας να το πιστεύουμε και να προσπαθούμε για αυτό! Η Θέλμα θα το έλεγε ήρεμα, η Ίρις θα το φώναζε.