Αλκμάν: «Η γυναίκα ακόμα υποφέρει κι όσο υποφέρει, θα υποφέρει και η κοινωνία μας»

Δανείζονται το όνομα ενός σπουδαίου αρχαίου Έλληνα μουσικού Αλκμάν, του λυρικού ποιητή, που έζησε κατά τα μέσα του 7ου αιώνα π.Χ. και υπήρξε ιδρυτής της Σπαρτιατικής Σχολής των χορωδιακών ασμάτων.

Ο λόγος για τους «Αλκμάν» που κυκλοφορούν την δεύτερη δισκογραφική δουλειά τους με τίτλο “Ξανά και ξανά” από την Fishbowl Music Tank εξελίσσοντας τον φολκ/παραδοσιακό ήχο με τον οποίο μας συστήθηκαν το 2016.

Με 10 νέα τραγούδια σε μουσική και στίχους που γράφονται από τα ίδια τα μέλη του συγκροτήματος και μία διασκευή στο ηπειρώτικο παραδοσιακό “Σουλιώτες”, το οποίο κυκλοφόρησε ήδη με πρωτότυπο βίντεοκλιπ, με αφορμή τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, οι Αλκμάν μας καλούν να σκεφτούμε, να τραγουδήσουμε και να ταυτιστούμε ο καθένας με ένα ξεχωριστό κομμάτι. Εμείς με αφορμή τη νέα τους αυτή δουλειά, μιλήσαμε μαζί τους!

Διαβάστε επίσης: 

Θανάσης Τσαλταμπάσης- Αγοραστή Αρβανίτη: «Είμαστε διψασμένοι για πολιτιστική φασαρία!»

Γιώτα Νέγκα: «Με την Ευτυχία, ξαναπιάνω τον μίτο μου συναισθηματικά»

Πώς σας βρίσκουμε μετά από έναν χρόνο πολιτιστικής σιωπής;

Καταρχάς χαιρετούμε τις αναγνώστριες και τους αναγνώστες σας! Μετά τον χρόνο αυτό το συγκρότημα είναι λίγο μουδιασμένο, λίγο αγκυλωμένο, λίγο τρίζουν οι αρθρώσεις του… Και δεν είναι ότι βρέθηκε αυτό μόνο σε σιωπή, οπότε σκούριασε, είναι ότι αφουγκράστηκε και την πολιτισμική και γενικότερη σιωπή του τόπου. Αυτό, μάλλον, το πόνεσε και το δυσκόλεψε περισσότερο από τη δική του σιωπή. Ήταν ένας χρόνος πολύ δύσκολος, ήταν εβδομάδες που άκουγες μόνο πολύ άσχημα πράγματα να συμβαίνουν γύρω σου. Η παρηγοριά και η ανάταση που προσφέρει η τέχνη έλειψαν πιο πολύ από ποτέ… Βέβαια μετά τη σιωπή έρχεται για μας το “Ξανά και ξανά”, ο δεύτερος δίσκος των Αλκμάν με τα νέα μας τραγούδια!

Πώς εμπνευστήκατε τη νέα σας αυτή δουλειά;

Από τον ηρωισμό της καθημερινότητας που κρύβεται παντού: στα λάθη και τα σωστά μας, στα βάθη και τα ύψη μας, στα συνειδητά και τα ασυνείδητά μας. Από όλα όσα μπορούμε περήφανα και απροκάλυπτα να λέμε ότι είναι ΔΙΚΑ ΜΑΣ και τα αγαπάμε ή τα μισούμε, μας στοιχειώνουν ή μας εξιλεώνουν, μας πονάνε ή μας μεθάνε.

Τι ιστορίες λένε τα τραγούδια σας και ποιος ο σκοπός σας;

Υπάρχουν μικρές ή μεγάλες ιστορίες πίσω από όλα μας τα τραγούδια. Σε τέσσερα τραγούδια περιγράφονται τέσσερις διαφορετικές γυναίκες: η γυναίκα που αλλάζει τη μοίρα της και λάμπει σαν “Ηλιαχτίδα”, η γυναίκα που αψηφά τα κοινωνικά στερεότυπα και τριγυρνά σαν αλανιάρα βαρκούλα (“Ντίνα”), η γυναίκα που όλη μέρα πασταλιάζει τα καπνά και το βράδυ στρίβει ένα τσιγαράκι κάνοντας την “επανάστασή” της (“Μποργιανιώτισσα”) και η γυναίκα που δεν της αρκεί να ένα όμορφο λουλούδι στο βάζο (“Μου μίλησε ένα γιασεμί”). Μετά μιλάμε για δυο κλουβιά στα οποία κλειστήκαμε τελευταία, το κλουβί μέσα μας απ΄το οποίο έρχεται ένας “Σπουργίτης” να μας ελευθερώσει, αλλά και τον “Καναπέ” του σπιτιού μας μέσα στον οποίο βουλιάζουμε ολοένα και πιο πολύ. Άλλο τραγούδι μιλά για την αχαριστία και την απληστία μας, άλλο για το “Μεσανατολικό” ζήτημα κι έχουμε κι ένα ερωτικό τραγούδι που δίνει και τον τίτλο στον δίσκο μας! Τώρα… σχετικά με τον σκοπό… Ο σκοπός είναι να πεις την ιστορία όσο πιο καλά μπορείς: με δυνατές και εύγλωττες εικόνες και όσο το δυνατόν πιο “ανοιχτά” ωστέ η ακροάτρια ή ο ακροατής να μπορέσει να βρει τον εαυτό της/του μέσα στο τραγούδι. Υπάρχει στον δίσκο, όπως αναφέραμε και παραπάνω, το τραγούδι “Ηλιαχτίδα” για μια γυναίκα που αλλάζει τη μοίρα της… έχουν έρθει πολλές γυναίκες ως τώρα και μας έχουν πει ότι αυτό το τραγούδι λέει την ιστορία της ζωής τους… ε, να αυτός είναι ο σκοπός!

Πόσο πιστεύετε στον παραδοσιακό ήχο και πόσο πολύτιμος είναι σήμερα; Πόσο δύσκολο είναι να εξελίσσετε τον ήχο αυτό;

Δεν είναι ότι πιστεύουμε στον παραδοσιακό ήχο ή ότι τον προτιμούμε γιατί είναι της μόδας. Δεν τον επιλέγουμε, μας επιλέγει, μας βρίσκει, πέφτουμε πάνω του μια ζωή, στα πανηγύρια, στις γιορτές, τις Κυριακές, στα χωριά, στην πόλη, στις σπουδές… όσα χρόνια θυμόμαστε τους εαυτούς μας. Όπως και η ροκ μουσική, όπως και η τζαζ, όπως και η κλασική, όπως και το “έντεχνο” και λαϊκό ελληνικό τραγούδι, όπως το ρεμπέτικο. Πάντως, ναι, πιστεύουμε ότι είναι πολύτιμος ο παραδοσιακός ήχος σήμερα, μαζί με όλο το πολιτισμικό συμφραζόμενο που τον ακολουθεί. Είναι, όπως συνηθίζεται να λέγεται για τον τουρισμό, η βαριά βιομηχανία της μουσικής μας!

Το να εξελιχθεί ο παραδοσιακός ήχος δεν είναι και τόσο δύσκολο γιατί αυτή είναι η φυσιολογική πορεία των πραγμάτων. Κάθε μουσικός που καταπιάνεται με το παλιό, το φέρνει στα μέτρα του και στην εποχή του. Προσωπικά, οι Αλκμάν δεν έχουμε καμία διάθεση να πάμε την παράδοση παρακάτω, απλά φτιάχνουμε νέες μουσικές και τραγούδια όπως μας βγαίνει φυσικά. Μέσα στα παιξίματά μας βρίσκεται πάντα όλη η κληρονομιά των παλιών παρέα με όλες τις άλλες επιρροές μας (ροκ, τζαζ, κλασική κλπ). Ακόμα και ο τρόπος που θα παίξουμε ένα παλιό κομμάτι, όπως τους “Σουλιώτες” ή το “Κοίτα με γλυκιά μου αγάπη” μας φαίνεται, συνήθως, μονόδρομος.

Στα τραγούδια αυτής της δουλειάς εμφανίζεται εμφατικά στη θεματολογία των στίχων η γυναίκα. Πώς κρίνετε τη θέση της σήμερα;

Δυστυχώς, ακόμα όχι ικανοποιητικά καλή. Ακόμα κι αν όλα έχουν πάει καλά και μια γυναίκα δεν έχει σωματικά ή ψυχικά τραυματιστεί, δύσκολα δεν έχει επηρεαστεί, σε κάποια φάση της ζωής της, από τις στερεοτυπικές αντιλήψεις για το φύλο της. Η γυναίκα ακόμα υποφέρει, κι όσο υποφέρει η γυναίκα θα υποφέρει και η κοινωνία μας.

Υπό τη σκιά των γυναικοκτονιών – με πιο πρόσφατη αυτής στα Γλυκά νερά, ποιον τύπο θα κάνατε ηρωίδα σε κάποιο νέο σας τραγούδι;

Σκεφτόμαστε ότι ακόμα και οι πιο προοδευτικές μερίδες του πληθυσμού μας, δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν σε μια γυναίκα και στη δράση της ηρωικά χαρακτηριστικά. Οι εκατοντάδες γυναίκες που κακοποιούνται και χάνουν τη ζωή τους από τους άντρες τους, από τους εργοδότες τους, από τα καθεστώτα, παρουσιάζονται ως θύματα και όχι ως ηρωίδες. Θύματα μιας βαθιά πατριαρχικής κοινωνίας. Πότε θα αναγνωριστεί ο ηρωισμός στην απλή καθημερινότητα της γυναίκας; Πότε θα αναγνωριστούν τα ηρωικά πράγματα που κατορθώνει μια γυναίκα εξ ορισμού, λόγω του φύλου της; Και ποιος θα της τα αναγνωρίσει; Ένα σύστημα (διοικητικό, εκπαιδευτικό, υγείας και πρόνοιας, συνταξιοδοτικό κ.α.) φτιαγμένο από άντρες για άντρες; Πότε θα κυβερνηθεί αυτός ο κόσμος ισότιμα από γυναίκες και άντρες; Αυτή θα ήταν η επόμενη ηρωίδα μας: η γυναίκα που έχει ανακτήσει το μερίδιο που της αναλογεί πάνω σε αυτόν τον κόσμο. Και, όπως την είχε περιγράψει κάποτε σε μία αγαπημένη μας παιδική παράσταση η ομάδα patari project, αυτή η γυναίκα θα είναι ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ!

Αγαπημένος στίχος από τα τραγούδια σας;

“Αχ και να σ’ είχα

σαν τ΄άστρο του βοριά σαν πυξίδα

σε άγνωστα νερά, σα σελίδα

στην άκρη τσακισμένη και χιλιοδιαβασμένη

ξανά και ξανά”

Μελλοντικά σχέδια;

Να είμαστε οι έξι μας μαζί, καλοί και δυνατοί κι αγαπημένοι! Να γράφουμε τραγούδια που ο κόσμος, όχι μόνο θα βάλει στη ζωή του, αλλά και θα βάλει τη ζωή του μέσα σε αυτά!

Σχετικά Άρθρα
"Όλα ή Τίποτα": Ακούστε πρώτοι το νέο τραγούδι της Μαρίζας Ρίζου
“Όλα ή Τίποτα”: Ακούστε πρώτοι το νέο τραγούδι της Μαρίζας Ρίζου
Η Νάντια Μαργαρίτη στο Infowoman: «Δεν για όλες της γυναίκες οι πόρτες ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα»
Η Νάντια Μαργαρίτη στο Infowoman: «Δεν για όλες της γυναίκες οι πόρτες ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα»
Ο Χρήστος Λιακόπουλος στο Infowoman: «Ο μεγαλύτερος δυνάστης μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός»
Ο Χρήστος Λιακόπουλος στο Infowoman: «Ο μεγαλύτερος δυνάστης μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός»
Vocalism Sessions με την Αγγελική Τουμπανάκη στο Half Note
Vocalism Sessions με την Αγγελική Τουμπανάκη στο Half Note
seeds-%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%be%ce%b5%cf%87%cf%89%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%8c-jazz-%ce%bd%cf%84%ce%bf%cf%8d%ce%b5%cf%84%ce%bf-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%80%cf%84%ce%b5%cf%840
Seeds: Ένα ξεχωριστό jazz ντούετο αποκαλύπτεται… πίσω από τις κουρτίνες
«Τα βουνά της Βουλιαγμένης»: 10 παραδοσιακά τραγούδια στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης
«Τα βουνά της Βουλιαγμένης»: 10 παραδοσιακά τραγούδια στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης

Ακολουθήστε μας στο Google News
και ενημερωθείτε πρώτοι για τα νέα άρθρα του