To Infowoman μπήκε στην ολοκαίνουρια Εθνική Πινακοθήκη- Οι “στάσεις” και οι εντυπώσεις μας

Διεθνής Ημέρα Μουσείων σήμερα και το Infowoman μπήκε στην ολοκαίνουρια Εθνική Πινακοθήκη που πλέον αποτελεί ένα σύγχρονο μουσείο Τέχνης που αναδεικνύει τη φυσιογνωμία του Πολιτισμού της Ελλάδας, αλλά και τη θέση που κατέχει στον παγκόσμιο πολιτισμό.

Σάββατο 15/5, 10.00 το πρωί, λίγο πριν το άνοιγμα και η ουρά μόλις είχε αρχίσει να σχηματίζεται απ΄έξω. Με ανακούφιση στάθηκα με τα δύο μου παιδιά προκειμένου να βγάλουμε εισιτήρια*. Μέσα σε 10 λεπτά βρισκόμασταν μέσα στον χώρο του Μουσείου, που πραγματικά αποτελεί κτίριο κόσμημα τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Ένα κτίριο που λάμπει και εκπέμπει βαθιά συγκίνηση, αλλά και υπερηφάνεια, καθώς στα τρία επίπεδά του ξετυλίγεται η ελληνική τέχνη του 19ου και του 20ού αιώνα παράλληλα με την Ιστορία της ελεύθερης Ελλάδας και τη δημιουργία του Ελληνικού κράτους.

Διαβάστε επισής: – 5 Μουσεία που πρέπει να επισκεφθείτε τώρα που ανοίγουν- Θα σας εκπλήξουν με τις συλλογές τους

Το πρώτο έργο που μας υποδέχθηκε στον χώρο των εκδοτηρίων ήταν η «Λαϊκή Αγορά» του Παναγιώτη Τέτση, ένα έργο μεγάλης διάστασης, εμβληματικό για την πορεία του σπουδαίου εικαστικού, αλλά και την ελληνική δημιουργία. Η γεμάτη έντονα χρώματα «Λαϊκή Αγορά», που αναβλύζει χαρά και αισιοδοξία,  μαγνήτισε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον των παιδιών που δε σταματούσαν να το χαζεύουν.

ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ

Πρώτη μας στάση- Η Ελληνική Επανάσταση

Η περιοδική έκθεση «Το 1821 στη ζωγραφική. Η Ελλάς απαιτεί την ιστορικήν Πινακοθήκην της» ήταν η πρώτη μας στάση. Δεν είναι τυχαίο που στη «στάση» αυτή επιστρέψαμε 3 φορές με τα παιδιά. Την προσοχή μας κέντρισε η «Ελλάς Ευγνωμονούσα» του Θεόδωρου Βρυζάκη, η «Ναυμαχία του Ναβαρίνου» του Νίκολας Καμιλλιέρι, «Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη», του Ιβάν Αϊβαζόφσκι , αλλά και ο εντυπωσιακός «Θάνατος του Λάμπρου Τζαβέλλα» του Βίβο Ντονάτο Φρανσέσκο ντε.

Στάση δεύτερη

Σειρά πήρε η άλλη άκρη πρώτου ορόφου όπου με πρότυπο τα γαλλικά μεταϊμπρεσιονιστικά ρεύματα, ο Παρθένης, ο Μαλέας, ο Νικόλαος Λύτρας και λίγο αργότερα ο Παπαλουκάς, θα επιχειρουν και τελικά βρίσκουν ένα χρωματικό ιδεόγραμμα του ελληνικού φωτός.

Εντυπωσιακό το ρομαντικό θαυμάσιο έργο του Ιάκωβου Ρίζου «Στην ταράτσα ή Αθηναϊκή βραδιά» που απεικονίζει έναν αξιωματικό του Ναυτικού (o οποίος εικάζεται ότι είναι ο πρίγκιπας Ανδρέας της Ελλάδας), το «Φιλί» ή αλλιώς το «Φίλημα» του πατέρα της νεοελληνικής ζωγραφικής Νικηφόρου Λύτρα, αλλά και η «Παιδική Συναυλία» του Γεώργιου Ιακωβίδη. Ο «Χριστός», το έργο μνημειακών διαστάσεων του Κωνσταντίνου Παρθένη είναι ένα έργο που μαγνητίζει και που φέρνει στο μυαλό μας απευθείας τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο.

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΟΡΟΦΟΣ

Στάση τρίτη- Η εκπληκτική αίθουσα αφιερωμένη στα έργα του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα

Είναι πραγματικά μαγική η αίθουσα που είναι αφιερωμένη στα έργα του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα. Τι να σχολιάσει κάποιος για τα ζωγραφικά τοπία του και τις νεκρές φύσεις τις οποίες αποδίδει με έντονο μετακυβιστικό ύφος, με φως και χρώμα ελληνικό. Είναι η αίθουσα που θα σας μαγέψει, που θα σας ταξιδέψει και που θα αναπτύξει στο μυαλό σας έναν έντονο διάλογο με τον Πικάσο.

Στάση τέταρτη- Καλλιτέχνες του 20ού αι.

Στη δεξιά πτέρυγα μπαίνοντας δεν μπορείς να μη σταθείς στο αριστουργηματικό έργο του Γιάννη Μόραλη από τη σειρά «Ερωτικό», το οποίο αναπτύσσει μία εκπληκτική συνομιλία με το απέναντί του έργο, τη «Σίφνο» του Παναγιώτη Τέτση. Διαβαίνοντας μέσα από τα εντυπωσιακά στη συνέχεια έργα του Μόραλη, του Τσαρούχη και του Εγγονόπουλου δεν μπορείς να μην εντυπωσιαστείς στο βάθος από την προσωπική μυθολογία, σε μνημειακή κλίμακα του Φώτη Κόντογλου. Μιλάμε για το απαύγασμα της νεοελληνικής τέχνης του ´30, ζυμωμένο με τα οράματα της Αιολικής γης, το Αϊβαλί, όπου είδε ο ζωγράφος το φως του ήλιου. Στην εικονογράφηση, που ιστόρησε ο Κόντογλου (1932), ο επισκέπτης, είτε τέταρτης γενιάς πρόσφυγας, είτε όχι, θα νιώσει το δέος της μνήμης και των οραμάτων της μικρασιατικής γης. Είναι οι δύο τοίχοι δωματίου, από το σπίτι του, στην συνοικία Κυπριάδου, «που πουλήθηκε, όπως έλεγε ο στενός φίλος του, Αϊβαλιώτης κι αυτός, ο μεγάλος κεραμοπλάστης Πάνος Βαλσαμάκης, για λίγες οκάδες λάδι και αλεύρι, στην κατοχή. Ο νέος ιδιοκτήτης του σπιτιού, τις ασβέστωσε».

ΤΡΙΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ

Στάση πέμπτη- 21ος αιώνας και Μοντέρνα Τέχνη

Στον τρίτο όροφο φτάνουμε στον 21ο αιώνα και εδώ η Μοντέρνα Τέχνη είναι παρούσα. Από τον Αλέκο Φασιανό ως τον Κώστα Τσόκλη και τον Γιάννη Γαΐτη έως τον Γιώργο Ρόρρη. Και εντυπωσιάζει. Όχι μόνο τους ενήλικες, αλλά και τους μικρούς επισκέπτες που στέκονται με απορία γύρω από τα έργα και ρωτούν τι είναι αυτό που βλέπουν. Και πιστέψτε μας, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το τι βλέπουν τα δικά τους μάτια.

*Σημειώστε εδώ το εξής οξύμωρο: Είχα τηλεφωνήσει από την προηγούμενη ημέρα στα τηλέφωνα της Πινακοθήκης προκειμένου να ρωτήσω με ποια διαδικασία μπορεί να εκδώσει κάποιος ηλεκτρονικό εισιτήριο. Και εξεπλάγην όταν ενημερώθηκα πως εν έτει 2021 και εν μέσω πανδημίας στο καινούργιο μουσείο της Ελλάδας πρέπει κάποιος να σταθεί στην ουρά προκειμένου να βγάλει εισιτήριο.