Η συνεργασία μεταξύ της documenta 14 και του Μουσείου Μπενάκη, πλούσια σε περιεχόμενο και δυναμική, εξελίχθηκε οργανικά, μέσα από τη μελέτη του πλούσιου υλικού του Μουσείου και την ανταλλαγή απόψεων για το μέλλον των ιδρυμάτων, την πρόσληψη του μοντερνισμού αλλά και τις στρατηγικές πρακτικές αναπαράστασης της ιστορίας, της μνήμης και της παράδοσης.
Ξεκίνησε ως μια ανοικτή συζήτηση πάνω σε ερευνητικά ζητήματα που ενδιέφεραν και τα δύο ιδρύματα, όπως είναι οι τοπικές εκδοχές του μοντερνισμού, η λαϊκή τέχνη, η σύγχρονη αρχιτεκτονική, τα ιστορικά και φωτογραφικά τεκμήρια της σχέσης της Ελλάδας με τις ευρωπαϊκές μητροπόλεις.
Αποτέλεσμα αυτής της συνέργιας ήταν το Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς 138 να καταστεί ένας από τους βασικούς εκθεσιακούς χώρους της documenta 14, και παράλληλα η έκθεση να επεκταθεί στο Μουσείο Μπενάκη Ισλαμικής Τέχνης, στην Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, καθώς και στο Κέντρο Παραδοσιακών Τεχνικών Κλωστοϋφαντουργίας ΜΕΝΤΗΣ.
Η documenta 14 ανοίγει, λοιπόν, διάλογο με τέσσερα παραρτήματα του μουσείου: το Μουσείο Μπενάκη Ισλαμικής Τέχνης, την Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, το Κέντρο διατήρησης παραδοσιακών τεχνικών κλωστοϋφαντουργίας ΜΕΝΤΗΣ και το Κτήριο της οδού Πειραιώς 138, στην πρώην βιομηχανική περιοχή του Ρουφ.
Με την εσωστρεφή αρχιτεκτονική του και την μεγάλη εσωτερική αυλή, το Κτήριο της οδού Πειραιώς 138 δίνει μία ευκαιρία για να εξερευνηθούν ανείπωτες, ημιτελείς ή παραγνωρισμένες ιστορίες. Παράλληλα, ενώ προτείνει καινοτόμες μουσειολογικές προσεγγίσεις, που υλοποιούνται με τα ιστορικά και επί παραγγελία έργα τα οποία περιλαμβάνονται σε αυτό το σημαντικό μέρος των εκθεμάτων της documenta 14.
Η κατοικία που ανήκε στον μοντερνιστή καλλιτέχνη Νίκο Χατζηκυριάκου-Γκίκα είναι χαρακτηριστικό δείγμα αθηναϊκής αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου. Για πρώτη φορά, στο πλαίσιο της documenta 14, και ως προέκταση της μόνιμης έκθεσης, παρουσιάζεται και μια επιλογή πρωτότυπων φωτογραφιών του Γκίκα από τα ταξίδια του στην Ελλάδα κατά τη δεκαετία του 1930.
Άλλα μόνιμα εκθέματα καλύπτουν τομείς της νεότερης ελληνικής πολιτιστικής ιστορίας, από την Καταστροφή της Σμύρνης το 1922 μέχρι τη στρατιωτική δικτατορία του 1967-74. Μια μικρή επιλογή από έργα της συλλογής της Εθνικής Πινακοθήκης των Τιράνων προτείνει έναν εναλλακτικό μοντερνισμό ως αντίστιξη στην ελληνοκεντρική συλλογή.
Το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, το οποίο στεγάζεται σε μια ανακαινισμένη νεοκλασική έπαυλη, ιδρύθηκε το 1931 με βάση τη συλλογή του Αντώνη Μπενάκη, μέλους της οικογένειας εμπόρων που ζούσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου –απ’ όπου και πολλά από τα αντικείμενα– μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Σήμερα οι συλλογές του μουσείου, ως μέρος του ευρύτερου οργανισμού του Μουσείου Μπενάκη, καλύπτουν 12 αιώνες ισλαμικής τέχνης.
08.04 – 16.07.2017
ΠΕΙΡΑΙΩΣ 138
ΜΟΥΣΕΙΟ ΙΣΛΑΜΙΚΗΣ ΤΕΝΧΗΣ
ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ Ν.ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟΥ-ΓΚΙΚΑ
Σχετικά Άρθρα
Google News