Μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς προβάλλεται στους κινηματογράφους της χώρας αυτή την εβδομάδα. Πρόκειται για την ταινία “Τζότζο”, μια αντιπολεμική σάτιρα, με κεντρικό ήρωα ένα 10χρονο. Η ταινία είναι υποψήφια για 6 βραβεία Όσκαρ (Καλύτερης Ταινίας, Β’ Γυναικείος ρόλος για τη Σκάρλετ Γιόχανσον, Διασκευασμένο Σενάριο για τον Τάικα Γουαϊτίτι, Μοντάζ για τον Τομ Ιγκλς, Καλλιτεχνική Διεύθυνση για τον Ρα Βίνσεντ και Κοστούμια για τη Μέιγιες Ρούμπεο) αλλά και για 6 βραβεία BAFTA.
Μεταξύ των πολλών διακρίσεων σε διεθνή φεστιβάλ, η ταινία κέρδισε το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο και έχει επιλεγεί ως μία από τις δέκα καλύτερες ταινίες της χρονιάς από το American Film Institute.
3 λόγοι για να δεις την ταινία
1. Χιούμορ, γρήγοροι ρυθμοί και ένας ολόγλυκος μικρός πρωταγωνιστής
Μαύρο χιούμορ, γρήγοροι ρυθμοί, ανατροπές και ο μικρός, γλυκός πρωταγωνιστής, ο Τζότζο, το αγόρι που στη φαντασία του έχει δώσει διαστάσεις ήρωα, αλλά και “κολλητού” φίλου σε ένα “χαζούλι” Χίτλερ, μας κρατούν σε μια κατάσταση εγρήγορσης και αδημονίας για την επόμενη σκηνή. Όσο κι αν η ταινία δεν φτάνει στα βαθιά, χτυπώντας στα ίσια τη ναζιστική προπαγάνδα, που βλέπουμε να ξεκινά από τις πολύ τρυφερές ηλικίες, έστω και με το δικό της ανάλαφρο, χαριτωμένο και ευπρόσδεκτο τρόπο, καταφέρνει να περάσει το μήνυμά της.
2. Αντιναζιστικά μηνύματα με χιούμορ
Το έχουμε ξαναδεί (“Μεγάλος Δικτάτωρ”, “La vita e bella”) και σίγουρα μπορεί να πετύχει. Στέκοντας στην πλευρά και την οπτική των Γερμανών, αυτό που εξετάζεται από την αρχή της ταινίας είναι ο προσυλητισμός και η πλύση εγκεφάλου στα μικρά παιδιά. Ο Τζότζο είναι 10 χρονών και ήδη έχει μπει στις ομάδες εκπαίδευσης των Ναζί, εκεί όπου τα μικρά Γερμανόπουλα μάθαιναν το μίσος και πώς να σκοτώνουν χωρίς καμία τύψη, παρότι η μάνα του ανήκει στους αντιφρονούντες, κρύβει στο σπίτι τους μία μικρή Εβραία και στο τέλος την πληρώνει ακριβά γι’ αυτό της το ατόπημα. Όταν ο μικρός θα ανακαλύψει την ύπαρξή της Εβραίας, ο κόσμος του αρχίζει να σπάει στα δύο, ενώ οι αντιστάσεις του και οι παθιασμένες εμμονές του είναι ζήτημα χρόνου να αρχίσουν να καταρρέουν. Το εύρημα της ταινίας είναι ο φανταστικός φίλος του παιδιού, ένας αστείος, ατσούμπαλος και γκαφατζής Αδόλφος Χίτλερ, που στην αρχή τον συντροφεύει στις φανταστικές ηρωικές περιπέτειές του και στη συνέχεια τον καταδιώκει, για να μην “ αλλαξοπιστήσει”.
3. Οι πολύ καλές ερμηνείες και η μουσική και τα λυρικά ενσταντανέ
Ο μικρός Ρομάν Γκρίφιν Ντέιβις, στο ρόλο του Τζότζο, που τιμήθηκε από τα βραβεία SAG ως ο καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος της χρονιάς, είναι πραγματικά αξιολάτρευτος, ο Σαμ Ρόκγουελ, στο ρόλο ενός αξιωματικού σε δυσμένεια, που στα λίγα λεπτά που εμφανίζεται δείχνει ότι μπορεί να πάρει έναν σύνθετο ρόλο και να τον οδηγήσει άλλοτε με χιούμορ και άλλοτε τραγικά εκεί που θέλει και τέλος η Σκάρλετ Γιόχανσον που υποδύεται με έμνευση (στο λίγο που εμφανίζεται) το ρόλο της μητέρας. Συγχρόνως, οι σκηνές στο “Τζότζο” ντύνονται με κλασικά κομμάτια της παγκόσμιας μουσικής δισκογραφίας επιχειρώντας την ανάταση εκεί που η τραγικότητα έχει αρχίσει να επεμβαίνει καταλυτικά. Είπαμε, η ταινία πατάει στο μαύρο χιούμορ και τη σάτιρα. Τέλος, δεν ξεχνάμε 2-3 λυρικά ενσταντανέ –αυτή η πραγματικά υπέροχη σεκάνς όπου ο μικρός ήρωας ακολουθεί μια μαύρη πεταλούδα πριν βρεθεί μπροστά στην πιο μαύρη εικόνα θανάτου που θα τον συνοδεύει στη ζωή του κι ακόμα η τελευταία σκηνή με τα δύο παιδιά, το Γερμανό και την Εβραιοπούλα, τη στιγμή που ο πόλεμος έχει τελειώσει, μπροστά στην ανοιχτή πόρτα του σπιτού να υποδέχονται την ειρήνη με ένα σιωπηλό χορό.
Ο «Τζότζο» (Jojo Rabbit) στους κινηματογράφους από τις 23 Ιανουαρίου, από την ODEON.
Infowoman
Google News