«Μία μέρα χωρίς γέλιο είναι μία χαμένη μέρα» έλεγε ο Τσάρλι Τσάπλιν, ίσως ο πιο διάσημος αστέρας του βωβού κινηματογράφου με το αριστοτεχνικό παίξιμό του και το αδιαμφησβήτητο ταλέντο του μπορούσαν την ίδια στιγμή να κάνουν τον θεατή να πέσει στο πάτωμα από τα γέλια και να δακρύσει.
Εκτός, όμως, από κινηματογραφικός αστέρας, ήταν και ένας άνθρωπος. Ένα ντοκιμαντέρ έριξε φως στην αθέατη πλευρά της ιδιωτικής του ζωής, καθώς τέσσερα από τα παιδιά του με την τελευταία σύζυγό του Ούνα Ο’ Νιλ κόρη του σπουδαίου θεατρικού συγγραφέα, Ευγένιου Ο΄Νιλ, μοιράστηκαν τις σκέψεις τους για την σκοτεινή πλευρά του πατέρα τους.
Είναι τελικά το «The Real Charlie Chaplin» μία αρνητική διαφήμιση για τον σπουδαίο του βωβού κινηματογράφου; Ο τίτλος μοιάζει με υπόσχεση για μία βαθιά ανασκαφή στην ζωή του. Δεν είναι μυστικό, ότι ο Τσάπλιν ήταν μία πολύπλοκη προσωπικότητα. Ένα θύμα της αντικομμουνιστικής υστερίας, ο οποίος ταυτόχρονα ενεργούσε κακοποιητικά απέναντι στις γυναίκες και είχε «αδυναμία» στις ανήλικες.
Όμως, είναι δύσκολο να πει κανείς, αν οι σκηνοθέτες του ντοκιμαντέρ, Πίτερ Μίντλετον και Τζέιμς Σπίνεϊ είναι πραγματικά ειλικρινείς αναφορικά με την αδυναμία να εξισορροπηθεί η προβληματική υπόσταση του Τσάπλιν με την αθωότητα που βλέπουμε στην οθόνη.
Το ντοκιμαντέρ που έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους του Ηνωμένου Βασιλείου στις 18 Φεβρουαρίου, αφηγείται την κρυφή ιστορία του πρώτου κωμικού σταρ στον κόσμο, ο οποίος παντρεύτηκε τέσσερις φορές και φέρεται ότι είχε κοιμηθεί με περισσότερες από 2.000 γυναίκες.
Η ταινία ξεφυλλίζει ένα πλούσιο αρχειακό υλικό, συμπεριλαμβανομένου και μίας ανέκδοτης συνέντευξης μίας παιδικής φίλης του Τσάπλιν, η οποία ηχογραφήθηκε το 1983 και ανακαλύφθηκε από τον ιστορικό Κέβιν Μπράουνλο.
Ως εισαγωγή στην ζωή του Τσάπλιν λειτουργεί εξαιρετικά. Η ταινία ξεκινά με τα φτωχικά παιδικά του χρόνια στο Λονδίνο, συνεχίζει με τις πρώτες του εμφανίσεις στην σκηνή και την μετοίκησή του στην Αμερική το 1910, σε ηλικία 21 ετών.
Από το 1912 ώς το 1918 αξιοποίησε το ταλέντο του σε πολλές μικρές κωμωδίες του βωβού κινηματογράφου, δημιουργώντας τον τύπο του Σαρλό. Ο ίδιος όχι μόνο πρωταγωνιστούσε, αλλά ήταν επίσης ο σεναριογράφος, σκηνοθέτης και συνθέτης της μουσικής των ταινιών του.
Η παγκόσμια καταξίωση ήρθε μέσα από τις μεγάλου μήκους ταινίες του, όπως οι «Μοντέρνοι Καιροί», «Ο Μεγάλος Δικτάτωρ», «Τα φώτα της πόλης», «Ο κύριος Βερντού» και άλλες, που τον κατέταξαν ανάμεσα στους σημαντικότερους δημιουργούς της έβδομης τέχνης.
Τα φτωχικά χρόνια και η μεγάλη επιτυχία
Στο ντοκιμαντέρ αποτυπώνεται το πλάονο ενός γλυκύτατου, ηλικιωμένου κυρίου να γελάει και να χαλαρώνει με την οικογένειά του με τον Ο’ Νίλ που ήταν ο μικρότερος γιος του και κατά 36 χρόνια νεότερος του.
«Φοβόμουν κάπως τον πατέρα μου. Ήταν τόσο δυνατός που δεν μπορούσες του εναντιωθείς, γιατί αποκλείεται να είχε κάνει λάθος», λέει ωστόσο, ο 75χρονος γιος του, Μάικλ.
«Ο πατέρας μου δεν ήταν ο Τσάρλι Τσάπλιν. Ήξερα ότι ήταν το ίδιο πρόσωπο, αλλά δεν έμοιαζαν αλλά δεν έμοιαζαν σε τίποτα – εκτός από όταν είχε κοινό. Τότε θα γινόταν ο Τσάρλι Τσάπλιν, αυτός ο άλλος άνθρωπος», ανέφερε η κόρη του, Τζέραλντιν.
Γεννημένος στο Λάμπεθ του νότιου Λονδίνου το 1889 και ήταν παιδί των Τσαρλς Τσάπλιν και Χάνα Χάριετ Πέντλιγκχαμ Χιλ, οι οποίοι ήταν καλλιτέχνες του music hall.
Ο πατέρας του ήταν αλκοολικός και ένα χρόνο μετά τη γέννηση του Τσάρλι εγκατέλειψε τη σύζυγό του και τα δύο τους παιδιά, τον Τσάρλι και τον μεγαλύτερο αδερφό του, Σίντνεϊ, που είχε γεννηθεί εκτός γάμου. Λίγο αργότερα η Χάνα εμφάνισε προβλήματα υγείας, εγκατέλειψε την καριέρα της και άρχισε να δουλεύει ως ράφτρα.
Καθώς δεν είχε αρκετά χρήματα και ο πρώην σύζυγός της σπάνια τους βοηθούσε οικονομικά, αναγκάστηκε να ζήσει με τα παιδιά της σε διάφορα διαμερίσματα υπό άθλιες συνθήκες. Το 1895 μπήκε σε άσυλο φτωχών στο Λάμπεθ και τα δύο παιδιά της μεταφέρθηκαν σε ένα σχολείο για ορφανά και εγκατελελειμμένα παιδιά από το οποίο είχαν τις χειρότερες αναμνήσεις.
Τρία χρόνια αργότερα, και αφού η μητέρα τους μπήκε σε άσυλο φρενοβλαβών στο Κέιν Χιλ, ο πατέρας τους ανέλαβε με δικαστική απόφαση την επιμέλειά τους.
Η ζωή όμως του Τσαρλς και του Σίντνεϊ δεν άλλαξε ουσιαστικά αφού ο πατέρας τους συνέχιζε να πίνει και οι δύο τους μεγάλωναν με την ερωμένη του πατέρα τους που ήταν επίσης αλκοολική. Αργότερα έζησαν ξανά για ένα διάστημα με τη μητέρα τους, που βγήκε προσωρινά από το άσυλο, ενώ ο Τσαρλς Τσάπλιν (ο πατέρας) πέθανε σε ηλικία 37 ετών από το αλκοόλ και διάφορες ασθένειες. Τον Μάιο του 1903 η Χάνα ξαναμπήκε στο άσυλο και ο μικρός Τσάρλι εγκαταστάθηκε με τον αδερφό του σε ένα διαμέρισμα.
Το πάθος για τις ανήλικες και οι 4 γάμοι
Ο Τσάρλι Τσάπλιν βγήκε για πρώτη φορά στη σκηνή στην ηλικία των πέντε ετών, όταν ακόμα η μητέρα του δεν είχε εγκαταλείψει την καριέρα της.
To φθινόπωρο του 1910 ο Τσάρλι ταξίδεψε με τον θίασο στην Αμερική, στα τέλη της επόμενης χρονιάς επέστρεψε στην Αγγλία και αφού μετέφερε την μητέρα του σε καλύτερο ίδρυμα, ξαναέφυγε με τον ίδιο θίασο.
Το 1918, παντρεύτηκε για πρώτη φορά την 16χρονη ηθοποιό Mildred Harris στο Λος Άντζελες. Ο γάμος ήταν το αποτέλεσμα μιας εγκυμοσύνης η οποία δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
Το ζευγάρι απέκτησε ένα γιο που τον έλεγαν Νόρμαν, αλλά πέθανε μόλις τρεις μέρες μετά τη γέννησή του και ο Τσάπλιν εγκατέλειψε γρήγορα την Χάρις. Όταν χώρισαν το 1920, η πρώην σύζυγός του ανέφερε την «ψυχική του σκληρότητα» μεταξύ των λόγων του χωρισμού τους.
Σε αυτό το στάδιο, το αστέρι του Τσάπλιν μεσουρανούσε και έκανε τεράστια επιτυχία με τις ταινίες The Kid και The Gold Rush, προσελκύοντας τεράστια πλήθη στις δημόσιες εμφανίσεις του.
Αυτό οδήγησε γρήγορα σε μια ολοένα αυξανόμενη φήμη μεταξύ των νεαρών κοριτσιών, η οποία φαίνεται να θεωρήθηκε αποδεκτή από τον κύκλο του.
Το 1920, εντόπισε τη 12χρονη Lillita Louis MacMurray στα γυρίσματα της ταινίας «The Kid» και αποφάσισε να την κάνει ηθοποιό. Εκείνη άλλαξε το όνομά της σε Λίτα Γκρέι και πιστεύεται ότι την αποπλάνησε το 1924, όταν εκείνη ήταν 15 ετών και εκείνος 35 ετών, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατηγορία για βιασμό ακόμη και τότε.
Ο σύντομος γάμος τους έληξε με ένα επιζήμιο διαζύγιο το 1927 και έναν διακανονισμό 625.000 λιρών – που πιστεύεται ότι αξίζει περίπου 38 εκατομμύρια σε σημερινά χρήματα και ήταν ο πιο ακριβός χωρισμός στην ιστορία του Χόλιγουντ εκείνη την εποχή.
Η Γκρέι κατέθεσε αίτηση για την επιμέλεια των δύο παιδιών τους και ισχυρίστηκε σκληρότητα και εξαναγκαστικές σεξουαλικές πράξεις στην αίτησή της, ενώ ο Τσάπλιν την ανέφερε ως «εκβιαστή και πόρνη».
Το 1966 στα απομνημονεύματά της «Η ζωή μου με τον Τσάπλιν», η Γκρέι έγραψε: «Παντρευτήκαμε στο Μεξικό, επειδή ο Τσάρλι δεν ήθελε να πει και πολλά για τον γάμο. Στο δρόμο της επιστροφής στο τρένο είχε πολύ άσχημη συμπεριφορά. Στεκόμασταν στην πλατφόρμα ανάμεσα σε αυτοκίνητα, ενώ το τρένο ταξίδευε και είπε, “Θα μπορούσαμε απλώς να τελειώσουμε όλη αυτή την κατάσταση αν απλώς πηδήξεις”».
Το 1933 γνώρισε την 22χρονη πρώην παιδί-μοντέλο Paulette Goddard. Κάποιοι, ωστόσο, έλεγαν ότι ήταν 17 ετών. Παντρεύτηκαν το 1936 και έμεοιναν μαζί μέχρι το 1942. Μετά το διαζύγιό τους μετά η Goddard συμφώνησε να μην προβεί σε λεπτομέρειες για τη σχέση τους.
Μέσα σε ένα χρόνο μετά το διαζύγιο, μετακόμισε στην τέταρτη και τελευταία σύζυγό του Ούνα Ο’ Νιλ, η οποία γέννησε οκτώ παιδιά και έμεινε μαζί του μέχρι το θάνατό του το 1977.
Η 64χρονη κόρη τους, Τζέιν περιγράφει τη δύσκολη σχέση της μαζί του.
«Ήταν απρόσιτος. “Ο πατέρας σου εργάζεται, μην τον ενοχλείς, θα χάσει την έμπνευσή του” – ο κόσμος μας περιστρεφόταν γύρω από την ευημερία του πατέρα μου», θυμάται.
«Μας είπε ότι είχε αμφιβολίες σε όλη του τη ζωή. Πέτυχε το όνειρο της ζωής του, αλλά δεν νομίζω ότι ξεπέρασε ποτέ τις αμφιβολίες του. Ξεπερνάει κανείς ποτέ πραγματικά από πού έρχεσαι; Δεν νομίζω ότι σε αφήνει ποτέ», καταλήγει.
Πηγές: Independent, Daily Mail
Σχετικά Άρθρα
Google News