«Μοναχοπαγίδα»: Το ατμοσφαιρικό τραγούδι της σειράς του Mega «Ταμπού»

Ο ταλαντούχος συνθέτης, αλλά και ερμηνευτής, Χρίστος Στυλιανού, σε συνεργασία με την πολύτιμη Ελένη Ζιώγα, μας παρουσιάζουν ένα νέο , ιδιαίτερης φυσιογνωμίας τραγούδι, με τίτλο «Μοναχοπαγίδα».

Η δημιουργία τους αυτή, είναι ένα ακόμα αποτέλεσμα της διαρκούς αναζήτησης των δύο δημιουργών, οι οποίοι έχουν σαν κοινό πρόσημο την ανάγκη να εξερευνούν διαφορετικά υφολογικά μουσικά και ποιητικά τοπία.

Όπως αναφέρουν και οι δύο,  «από την πρώτη στιγμή της καλλιτεχνικής μας γνωριμίας, σκεφτόμασταν να δουλέψουμε πάνω σε ένα δημιουργικό δρόμο ελεύθερο, που δεν θα οριοθετούσε την έμπνευσή μας». Ακόμα, η Ελένη Ζιώγα προσθέτει: «το ότι πιστεύω βαθιά τον Χρίστο σαν πολυδιάστατο συνθέτη, δεν αναιρεί το γεγονός ότι θα ήθελα να τον ακούω και σαν τροβαδούρο, να ερμηνεύει  ποιήματα με την χαρακτηριστική φωνή του και με τρόπο αφηγηματικό, όπως μόνον αυτός ξέρει».

Και ο Χρίστος Στυλιανού συμπληρώνει: «Κάπως έτσι γεννήθηκε η «Μοναχοπαγίδα». Η Ελένη έβγαλε από το συρτάρι της ένα παλιό της ανέκδοτο ποίημα που περιγράφει ευθύβολα την αυτοαναφορικότητα του σύγχρονου ανθρώπου που τον εμποδίζει να ανοιχτεί στα ταξίδια προς τον -οποιονδήποτε- «Άλλον»  και μου το έδωσε. Έτσι γεννήθηκε αυτό το ιδιαίτερο τραγούδι».

Δημιουργός του πρωτότυπου και ευφάνταστου video clip του τραγουδιού το οποίο έχει ήδη ανέβει στο you tube είναι ο  εμπνευσμένος νέος σκηνοθέτης του θεάτρου -και όχι μόνο- Γρηγόρης Χατζάκης.

Δείτε το VIDEO

Το τραγούδι ακούγεται στους τίτλους της νέας σειράς του MEGA, «Ταμπού» που ξεκίνησε να προβάλλεται από τις 29 Σεπτεμβρίου και ήδη έχει κερδίσει τις εντυπώσεις του κοινού.

Στίχοι:

Από παιδί μετρούσα

Τη δύναμή μου στους εχθρούς

Και πώς θα τους νικούσα

Από παιδί είχα θέμα

Μην κόψει άλλος το σκοινί

Και χάσω πριν το τέρμα

Στο  κράτος του μυαλού μου

Μονάχος μου βασίλευα

Μονάρχης του εαυτού μου

Έπρεπε να κερδίσω

Να μείνω εγώ κι ο ίσκιος μου

Και να μοναχοζήσω

Μα ξαφνικά με είδα

Να κυνηγάω φαντάσματα

Στη μοναχοπαγίδα

Τρελός,  σε μαύρο χάλι

Στο βρόντο να σκορπάω φωτιές

Και ν’ απορούν οι άλλοι

Να ‘ταν το αργά νωρίς

Να ‘ρχόμουνα

Κι άλλος άνθρωπος κοντά σου

Να γινόμουνα

Τη χαρά της μοιρασιάς σου να προλάβω

Που διψάω τώρα να την καταλάβω

Από παιδί κοιτούσα

Στον καθρεφτένιο μου εαυτό

Και πώς αντανακλούσα

 Αυτοδικαιωνόμουν

Στο στρείδι μου κρυβόμουνα

Και όλους τους φοβόμουν

Μα ξάφνου το είδωλό μου

Καθρέφτισα στα μάτια σου

Και είδα τον εχθρό μου

Τους άλλους δεν φοβόμουν

Μα ήμουν εγώ στα πρόσωπα

Των άλλων που κρυβόμουν

Αχ, είσαι η μόνη ελπίδα

Απ’ του μυαλού μου να σωθώ

Τη Μοναχοπαγίδα

Να σε είχα, να σ’ αγγίζω

Και για ισόβιο αρχηγό

Πιστά να σε ψηφίζω

Να ‘ταν το αργά νωρίς

Να ‘ρχόμουνα

Κι άλλος άνθρωπος κοντά σου

Να γινόμουνα

Τη χαρά της μοιρασιάς σου να προλάβω

Που διψάω τώρα να την καταλάβω

Έπαιξαν οι μουσικοί:

Ηλεκτρικές κιθάρες: Δημήτρης Στασινός

Τρομπέτες: Περικλής Αλιώπης

Μπουζούκι & μπαγλαμας: Θανάσης Βασιλάς

Πλήκτρα: Χρίστος Στυλιανού

Ενορχήστρωση: Χρίστος Στυλιανού

Ηχογράφηση & Mastering: Μπάμπης Μπίρης/BK Studio

Παραγωγή: Creative Souls Productions

Ευχαριστούμε τον Γιάννη Κυφωνίδη για την βοήθειά του

Art work εξωφύλλου: Ελένα Μονογιούδη

Διαβάστε επίσης:

Η ελληνική πόλη που παραμένει σταθερά ένας bike friendly προορισμός

Παυλίνα Χαρέλα, ποια είναι η δική σου Ρόζα;