Να πω τη μαύρη μου αλήθεια, τένις δεν παρακολουθώ. Γνωρίζω τα βασικά, αλλά μέχρι εκεί.
Αυτές τις ημέρες, όμως, στήθηκα με τις ώρες μπροστά από την τηλεόραση για να παρακολουθήσω την ξέφρενη πορεία της Μαρίας Σάκκαρη και του Στέφανου Τσιτσιπά στο Ρολάν Γκαρός στο Παρίσι.
Μαζί στήθηκαν και πολλοί Έλληνες που οι περισσότεροι από αυτούς, ιδέα δεν έχουν από τένις.
Αλλά στήθηκαν για να δούνε τα δύο Ελληνόπουλα να πετυχαίνουν το δικό τους αθλητικό θαύμα σε μια κορυφαία διοργάνωση, απέναντι σε μεγαθήρια του αθλήματος, ειδικά ο Τσιτσιπάς.
Κι ενώ αυτή η περιγραφή έχει έναν τόνο συγκίνησης, κι ενδεχομένως να σου φέρνει και θύμισες του παρελθόντος, τότε δηλαδή που στηθήκαμε το ’87 για να δούμε την Εθνική στο Ευρωμπάσκετ, κλάψαμε με την Βούλα Πατουλίδου το ’92 στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης και φωνάξαμε μαζί της «Για την Ελλάδα ρε γαμώτο».
Τότε, που νιώσαμε γίγαντες το ’96 μαζί με τον Πύρρο Δήμα όταν πήρε το χρυσό στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα. Το 2004 που ξεχυθήκαμε στους δρόμους που η Εθνική ποδοσφαίρου κατέκτησε το Euro και άλλες πολλές συλλογικές και ατομικές επιτυχίες ομάδων ή Ελλήνων αθλητών που μας γέμιζαν περηφάνια.
Ναι, ίσως αυτό που πέτυχαν ο Τσιτσιπάς με την Σάκκαρη να μην είναι του ίδιου διαμετρήματος με όλα τα παραπάνω, αλλά αν σκεφτείς πως πριν λίγα χρόνια μια τέτοια επιτυχία ελληνική στο τένις φάνταζε με σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ναι αυτό που πέτυχαν αυτά τα δύο παιδιά, είναι επιτυχία.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Και τότε γιατί δεν μπορούμε να την χαρούμε; Γιατί τόση τοξικότητα γι΄ αυτά τα δύο νέα παιδιά, αυτούς τους δύο νέους αθλητές με το μέλλον τους να προβλέπεται λαμπρό; Γιατί τόση μανία να ακυρώσουμε το σπουδαίο που πέτυχαν, ψάχνοντας να βγάλουμε από τη μύγα ξύγκι;
“Πολύ μουντρούχος ο Τσιτσιπάς”. “Δεν έσκασε το χειλάκι του μόλις έχασε”. Χαλόου, μόλις έχασε ξεκάθαρα από απειρία έναν τελικό Ρολάν Γκαρός έχοντας απέναντί του τον τεράστιο Τζόκοβιτς. Δηλαδή αυτό έχετε να σχολιάσετε;
Στο Twitter, το οποίο εκεί που μπορεί να αναδείξει σοβαρά κοινωνικά θέματα και ταυτόχρονα να γίνει το πιο τοξικό μέρος, είχαν και πολλά άλλα να σχολιάσουν.
«Ο Τσιτσιπάς θέλει να ανοίξουν Harrods» στην Ελλάδα. Ε και; «Ο Τζόκοβιτς και ο Ναδάλ έχουν φιλανθρωπικά ιδρύματα και κάνουν φιλανθρωπίες. Ο Τσιτσιπάς πού είναι οι φιλανθρωπίες;». «Τον χειμώνα είχε πάει στο Ντουμπάι».
Αυτά ήταν κάποια από τα πολλά σχόλια για τον 22χρονο Τσιτσιπά την ώρα που έδινε τον πιο σημαντικό αγώνα της μέχρι τώρα αθλητικής του καριέρας.
Αν πιστεύεις στο κακό μάτι και τη γλωσσοφαγιά, ο Τσιτσιπάς είχε άφθονο το απόγευμα της Κυριακής.
Όμως, αυτή που γνώρισε την τοξικότητα σε όλο της το μεγαλείο, ήταν η Μαρία Σάκκαρη.
Η Σάκκαρη δεν διασκέδασε την Πρωτοχρονιά στο Ντουμπάι, ούτε θέλει να έρθουν τα Harrods στην Ελλάδα
Έχει, όμως, σχέση με τον γιο του Πρωθυπουργού!
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Σάκκαρη έφτασε στον ημιτελικό του Ρολάν Γκαρός και για πάρα πολλούς χρήστες ήταν… ύποπτο το πώς έφτασε μέχρι εκεί. Όταν αποκλείστηκε από τον τελικό, οι χρήστες του Twitter βρήκαν την αιτία του αποκλεισμού… η γκαντεμιά! Αναφερόμενοι βεβαίως στη σχέση της.
Κι ενώ δικαίως οι χρήστες του Twitter ξεσηκώθηκαν με το σεξιστικό και αναχρονιστικό βίντεο για το συνέδριο Γονιμότητας, την ίδια στιγμή – ακόμα και τα ίδια πρόσωπα – ξέρναγαν τοξικότητα απέναντι σε δύο νέα παιδιά που έκαναν το «έγκλημα» να ερωτευτούν!
Δημοσιογράφοι – γυναίκες και άνδρες – με πένα σεβαστή που υπερασπίζονται τα δικαιώματα και τη θέση της γυναίκας υπέκυψαν στον… πειρασμό και ανέβασαν tweets προσβλητικά για ένα νεαρό κορίτσι που εκείνες τις ώρες έδινε στο Παρίσι τη δική της μάχη.
Αν μπήκες στο Twitter τις προηγούμενες ημέρες, σίγουρα θα διάβασες τα σχόλια. Θλιβερά και άκρως τοξικά.
Ναι, ο Τσιτσιπάς και η Σάκκαρη ανέβασαν πολύ ψηλά το ελληνικό τένις, το έκαναν γνωστό και το έβαλαν στην ελίτ. Στο εξωτερικό…
Γιατί στην Ελλάδα το έκαναν γνωστό για λάθος λόγους – άθελά τους.
Δεν αναφέρομαι σε όλους τους φιλάθλους. Γιατί – ευτυχώς – υπάρχουν και αυτοί που χαίρονται για τα κατορθώματα των Ελλήνων αθλητών.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Υπάρχουν εκείνοι που υποκλίνονται στους αθλητές Τσιτσιπά και Σάκκαρη μέσα στο τερέν. Το έξω δεν μας αφορά.
Ο αθλητισμός δεν είναι κλειδαρότρυπα, ούτε και πεδίο για πολιτικές διαμάχες!
Σχετικά Άρθρα
Google News