Η Σάρα Ντίκινσον, 37 χρόνων, ήταν μόλις δύο εβδομάδων έγκυος όταν άρχισε να νιώθει μία αίσθηση καψίματος στο δεξί της στήθος. Αρχικά, υπέθεσε ότι ήταν ένα περίεργο σύμπτωμα της εγκυμοσύνης. Αλλά ο πόνος συνέχισε…
«Το ένιωθα κυρίως τα βράδια» αναφέρει, ενώ διαπίστωσε ότι τη βοήθησε πολύ όταν έβαζε κάτι ζεστό στο σημείο. Θεώρησε τα συμπτώματα αυτά «απλώς ορμονικά». Ωστόσο, η αίσθηση αυτή του καψίματος συνεχίστηκε.
Η Σάρα το ανέφερε στη μαιευτική κλινική που πήγαινε. Ήταν 35 χρόνων τότε και η εγκυμοσύνη της συγκαταλεγόταν στις «υψηλού κινδύνου», οπότε πήγαινε τέσσερις φορές τον μήνα στους γιατρούς. «Είδα τέσσερις διαφορετικούς γιατρούς και ανέφερα και στους τέσσερις το αίσθημα καψίματος. Κάθε φορά μού ψηλαφούσαν τον μαστό και κατέληγαν πως η αίσθηση αυτή ήταν το αποτέλεσμα των γαλακτοφόρων αδένων της που προετοιμάζονταν για τον θηλασμό.
Η τραγική ειρωνεία; Η Ντίκινσον, εργαζόταν ως υπεύθυνη κλινικών δοκιμών για μια έρευνα για τον καρκίνο. Η ίδια σκέφτηκε την πιθανότητα καρκίνου του μαστού μερικές φορές, ρώτησε γιατρούς και πάντα έπαιρνε την απάντηση ότι «ο καρκίνος του μαστού δεν πονάει ».
«Ποτέ δεν πίστευα ότι είχα καρκίνο”, εξομολογείται.
Την ίδια στιγμή, η θηλή στο δεξί στήθος της άλλαζε. Έδειχνε σαν σπασμένη κάθε φορά που πονούσε και είχε σκούρο μοβ χρώμα.
6 μηνών έγκυος- Το πρώτο υπερηχογραφημα μαστού
Όταν ήταν 6 μηνών έγκυος, ένας νέος γυναικολόγος την έστειλε να κάνει υπερηχογράφημα μαστού. «Βρήκαν αμέσως μια κύστη, περίπου εκατοστό σε μέγεθος», λέει η Σάρα, αλλά ο υπέρηχος έδειξε ότι η κύστη ήταν «εντελώς φυσιολογική, καλοήθης».
Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου (ACS), είναι σύνηθες οι γυναίκες να έχουν μη καρκινικά εξογκώματα, καλοήθεις ινώδεις ιστούς ή κύστεις γεμάτες με υγρό, στρογγυλές ή ωοειδείς.
Παρ’όλο που η κύστη αυτή θεωρήθηκε φυσιολογική, ο νέος γιατρός της ήθελε να την ερευνήσει ακόμη περισσότερο. Η Ντίκινσον έκανε άλλο ένα υπερηχογράφημα μαστού, όταν ήταν εννέα μηνών έγκυος. Η κύστη δεν είχε μεγαλώσει και εξακολουθούσε να φαίνεται καλοήθης.
Η γέννα και η διάγνωση του καρκίνου
Η Σάρα γέννησε το μωράκι της, ένα αγόρι που η ίδια και ο σύζυγός της ονόμασαν Φιν. «Το κάψιμο σταμάτησε αμέσως», θυμάται. «Μόλις γεννήθηκε ο Φιν, εξαφανίστηκε». Το μωρό άρχισε να θηλάζει, αλλά μόνο από τον αριστερό της μαστό. «Δεν μπόρεσε από το δεξί, γιατί είχα και ανεστραμμένη θηλή», αναφέρει.
Η Ντίκινσον είχε προγραμματίσει να κάνει κι άλλο υπερηχογράφημα μαστού, αλλά η πανδημία COVID-19 που ξεκίνησε τον Μάρτιο καθυστέρησε έναν μήνα την εξέταση. «Νόμιζα ότι ήταν μια χαρά. Δεν ανησυχούσα”, λέει.”Το κάψιμο είχε φύγει. Φαντάστηκα ότι ήθελαν απλώς να βεβαιωθούν ότι η κύστη ήταν εντάξει. “
Αλλά τα πράγματα δεν ήταν εντάξει. «Μόλις ο ακτινολόγος ξεκίνησε να μου κάνει τον υπέρηχο, άλλαξε χρώμα. Φώναξε τον γιατρό που είπε πως υπάρχει κάτι άλλο εκεί που πρέπει να δούμε». Έκανε αμέσως μαστογραφία και υποβλήθηκε και σε άλλους υπερήχους. Έπρεπε να κάνει βιοψία στην κύστη, η οποία ήταν κρυμμένη κάτω από τη θηλή της.
«Γι ‘αυτό δεν ήταν ανιχνεύσιμο», είπε ο γιατρός. Τέσσερις μέρες, αργότερα, την 1η Μαΐου, ο γιατρός της κάλεσε με τα αποτελέσματα. Είχε καρκίνο του μαστού τύπου HER2.
Αυτό, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου (NCI), σημαίνει ότι τα καρκινικά κύτταρα δεν έχουν μεγάλη ποσότητα πρωτεΐνης που ονομάζεται HER2 στην επιφάνειά τους. Τα καρκινικά κύτταρα που είναι HER2 αρνητικά μπορεί να αναπτυχθούν πιο αργά και είναι λιγότερο πιθανό να επανέλθουν ή να εξαπλωθούν σε άλλα μέρη του σώματος από τα καρκινικά κύτταρα που έχουν μεγάλη ποσότητα HER2 στην επιφάνειά τους. Το πρώτο στάδιο έδειξε λοιπόν ότι ο καρκίνος της Σάρα δεν είχε εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές του σώματός της.
Αμέσως επισκέφθηκε έναν ογκολόγο, ο οποίος δεν ήταν σίγουρος για το πόσο καιρό υπήρχε ο όγκος στο στήθος της. «Υπέθεσε ότι είτε εμφανίστηκε τους τελευταίους μήνες, είτε υπήρχε εδώ και πολύ καιρό και οι ορμόνες της εγκυμοσύνης το ενεργοποίησαν», είπε.
Στις 29 Μαΐου, ο Ντίκινσον υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση. Τον Ιούνιο, έκανε μια δεύτερη χειρουργική επέμβαση για να αφαιρέσει τη θηλή της και να ξεκινήσει χημειοθεραπεία. Οι γιατροί την προειδοποίησαν πως ίσως να μην μπορεί να ξανακάνει παιδιά. Γι΄αυτό έκανε κατάψυξη ωαρίων – μια διαδικασία που περιγράφει ως “κόλαση” – για να προσπαθήσει να χαρίσει στον Φιβ ένα αδελφάκι.
Από τον Ιούλιο, έχει υποβληθεί σε τέσσερις γύρους χημειοθεραπείας, οι οποίοι θα ακολουθήθηκαν από πέντε εβδομάδες ακτινοθεραπείας.
Τι προτρέπει τις γυναίκες
Τα συναισθήματα της Σάρα είναι πλέον ανάμεικτα: «Ξέρω ότι οι γιατροί έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν. Αρχικά τα έκαναν όλα τα κανονικά πράγματα εκτός από υπερήχους. Πιστεύω ότι έπρεπε να είχα κάνει υπερηχογράφημα νωρίτερα. Αν δεν είχα επισκεφθεί τον τελευταίο γιατρό και αν δεν ένιωθα το κάψιμο, ποτέ δεν θα είχα κάνει υπερηχογράφημα. Ο καρκίνος μου θα μπορούσε να είχε προχωρήσει περισσότερο».
Προτρέπει μάλιστα άλλες γυναίκες να μιλήσουν εάν αισθάνονται πως κάτι δεν πάει καλά με το σώμα τους. «Ξέρεις το σώμα σου καλύτερα από οποιονδήποτε», λέει. «Αν δεν αισθάνεσαι καλά, κάτι πάει λάθος. Εάν παίρνετε μία απάντηση από τους γιατρούς που δε σας ικανοποιεί, μιλήστε πιο πολύ και ψάξτε το”.
Σχετικά Άρθρα
Google News