Γράφει η Γεωργία Δρακάκη
Ένας μικρός εθισμός, κληρονόμημα του φετινού χειμώνα, έλειψε για λίγο από τη ρουτίνα μου και μου άλλαξε, έστω για λίγο, τη ζωή.
Διαφημίσεις, χρώματα, πληροφορίες, πρόσωπα, προειδοποιήσεις, αποφάσεις, γεγονότα, κείμενα, τραγούδια, έργα τέχνης. Η σύγχρονη ζωή είναι γεμάτη από απίστευτα πολλά ερεθίσματα. Ειδικά τα social media, με τα αμέτρητα βίντεο, τα memes και τις εικόνες που κατακλύζουν τις οθόνες μας, μπορούν να μας κρατούν ατελείωτα απασχολημένους, ακόμα και όταν δεν το θέλουμε ή δεν το επιλέγουμε ακριβώς. Κολλάμε και δεν ξεκολλάμε-το δεκάλεπτο που λέμε ότι θα κάτσουμε να χαζέψουμε γίνεται εύκολα μισάωρο, αν όχι ώρα. Ένα από τα αγαπημένα μας πράγματα σε αυτή την καθημερινή συνήθεια είναι τα Reels στο Instagram και το Tik Tok – τα σύντομα, εντυπωσιακά βίντεο που γρήγορα προκαλούν το ενδιαφέρον και που, πολλές φορές, βλέπουμε ακριβώς πριν κοιμηθούμε.
Με είχα πιάσει αρκετά βράδια να πέφτω για ύπνο στη μία και στη μιάμιση και να κοιμάμαι δύο και. Καμιά φορά, και τρεις παρά. Παρατήρησα ότι έπαψα να θυμάμαι τα όνειρά μου, εγώ που τα αφηγούμουν σε φίλους και αγαπημένους με το νι και με το σίγμα. Επίσης, ότι μείωσα την ανάγνωση βιβλίων, εγώ που κάθε βράδυ αγαπώ να διαβάζω μερικές σελίδες από κάποιο μυθιστόρημα ή ποιητική συλλογή, κατορθώνοντας έτσι να καταβροχθίζω δεκάδες βιβλία τον μήνα.
Αποφάσισα, λοιπόν, να κάνω ένα μικρό πείραμα. Αποφάσισα, εν μία νυκτί κυριολεκτικά,να σταματήσω για μία εβδομάδα να βλέπω Reels πριν κοιμηθώ και να παρακολουθήσω τι θα συμβεί.
Η πρώτη νύχτα: κάτι μου λείπει και όλο πιάνω και αφήνω το κινητό
Η πρώτη μέρα ήταν δύσκολη. Συνήθως, μόλις ξαπλώνω στο κρεβάτι, το κινητό ήταν το πρώτο πράγμα που άπλωνα στο χέρι μου. Ένιωθα παράξενα χωρίς το περιβάλλον των social media να με πλαισιώνει και να μου γλεντά την πλήξη. Αντί να ανοίξω το Instagram, διάβασα ένα βιβλίο για λίγα λεπτά και παρατήρησα ότι ένιωθα πιο χαλαρή, αν και υπήρχε μια μικρή ανησυχία ότι έχω χάσει κάτι. Αχ, αυτό το FOMO! Κοιμήθηκα πιο εύκολα, καθώς το βιβλίο με γλυκονύσταξε και το πρωί ξύπνησα με την αίσθηση της χαράς ότι έχω αρχίσει να επιτυγχάνω έναν μου στόχο.
Η εβδομάδα περνάει και όλα πάνε υπέροχα
Καθώς περνούσαν οι μέρες, παρατήρησα κάποιες σημαντικές αλλαγές. Ο ύπνος μου βελτιώθηκε θεαματικά. Η αίσθηση της υπερδιέγερσης πριν κοιμηθώ μειώθηκε, και το μυαλό μου άρχισε να ηρεμεί πιο γρήγορα. Ένιωθα πιο ήρεμη και γαληνεμένη. Και, φυσικά, άρχισα-εντάξει, όχι και κάθε βράδυ-να θυμάμαι τα όνειρά μου. Μέσα σε αυτά, και ένας εφιάλτης. Ουδέν καλόν αμιγές κακού, για να αντιστρέψω λιγάκι την παροιμία. Το ότι έκοψα τα βραδινά σκρολαρίσματα βοήθησε στο να κόψω και τα πρωινά. Είχα την επιθυμία να να ξεκινήσω την μέρα μου με κάτι πιο δημιουργικό ή θετικό. Το μυαλό μου ήταν καθαρότερο και πιο συγκεντρωμένο, καθώς δεν ήταν γεμάτο από τα Reels και τις πληροφορίες που είχα καταναλώσει την προηγούμενη μέρα.
Άρχισα να κάνω μερικές ασκήσεις γυμναστικής, να φτιάχνω με περισσότερη όρεξη το πρωινό μου και να έχω περισσότερο χρόνο να ξοδέψω στην πρωινή ρουτίνα περιποίησης του προσώπου μου. Δεν το λες και λίγο!
Είναι σχεδόν αδύνατο να διαχειριστείς την καθημερινότητα χωρίς να εκτεθείς σε πολλές πληροφορίες, αν είσαι κάτοικος του πλανήτη γη το 2025, όμως το να ελέγχεις πότε και πώς εκτίθεσαι σε αυτές, ειδικά πριν από το βραδινό ύπνο, μπορεί να έχει σημαντικά οφέλη για την ψυχική και σωματική σου ευεξία. Μετά από αυτή την εβδομάδα, συνειδητοποίησα πόσο μεγάλη διαφορά μπορεί να κάνει μία απλή αλλαγή στη συνήθειά μου, για να μην πω εθισμό. Η διακοπή της χρήσης των Reels πριν τον ύπνο μπορεί να φαίνεται μικρή, αλλά έχει ένα μεγάλο αντίκτυπο στην καθημερινότητά μου. Σας είπα ότι σκοπεύω να συνεχίσω; Reels θα βλέπω, αλλά μες στη μέρα, αντί διαλείμματος. Ο ύπνος είναι ιερός και τα Reels τον σκοτώνουν!
Έπρεπε να το δω στην πράξη για να το καταλάβω απολύτως…
Διαβάστε επίσης:
“Γιατί, μαμά μου, δεν με άφηνες να ντυθώ πριγκίπισσα ή νεράιδα τις Απόκριες;”
“Αχ, αυτή η ποσόστωση!” Γράφει η Χρυσαυγή Ατσιδάκου, Συμβολαιογράφος – Διαμεσολαβήτρια
Σχετικά Άρθρα
Google News