Μέσα από τις ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, άλλοτε χάρισαν απλόχερα το γέλιο στο κοινό και άλλοτε υποδύθηκαν ρόλους δραματικούς με τρόπο υποδειγματικό. Σε καιρούς δύσκολους, εκείνοι “έπαιρναν” από το χέρι το κοινό και τους ταξίδευαν μακριά από τα ζόρια της σκληρής καθημερινότητας που βίωναν. Αλλά ακόμα και όταν τους έβλεπαν σε δραματικές ταινίες, πολλές φορές οι θεατές ένιωθαν να ταυτίζονται μαζί τους, μιας και αρκετοί βίωναν δύσκολες καταστάσεις, ακόμα προσωπικά δράματα όμοια με των πρωταγωνιστών.
Ναι, όμως που κάποιοι από τους λαμπερούς πρωταγωνιστές του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου, στην πραγματικότητα κουβαλούσαν και οι ίδιοι τη δική τους προσωπική τραγωδία που τους είχε σημαδέψει. Γιατί η ζωή για κάποιους δεν ήταν πάντα εύκολη, μα ούτε και λαμπερή, όπως θα φανταζόταν κανείς. Έζησαν και οι ίδιοι τον πόνο που προκαλεί ο θάνατος. Έζησαν την ορφάνια, την απώλεια αγαπημένων προσώπων, τη στέρηση, την ανέχεια. Και ήταν αυτές οι τραγικές προσωπικές τους ιστορίες, που τους ταύτιζαν ακόμη περισσότερο με το κοινό, σε εκείνες τις δύσκολες εποχές, τις οποίες οι περισσότεροι πλέον τις ακούμε μέσα από διηγήσεις.
Ας δούμε, ποιοι αγαπημένοι ηθοποιοί έζησαν οικογενειακές τραγωδίες
Παντελής Ζερβός: Μια ιστορία βγαλμένη από αρχαία τραγωδία
Στοργικός πατέρας, ιερέας του χωριού, όποιο ρόλο και αν έπαιζε ο Παντελής Ζερβόςέβγαζε προς τα έξω μία αγάπη, καλοσύνη, τιμιότητα, γλυκύτητα, σεβασμό. Χαρακτηριστικά, που τον έκαναν έναν από τους πιο αγαπημένους ηθοποιούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, με το κοινό να ταυτίζεται μαζί του, να το νιώθει δικό του άνθρωπο. Πως είναι ένα με εκείνον. Ωστόσο, η ασύλληπτη οικογενειακή τραγωδία που έζησε ο ηθοποιός, ήταν η μόνη φορά που το κοινό αδυνατούσε να αισθανθεί λίγο από τον απόλυτο πόνο που βίωνε στην πραγματικότητα.
Γιατί βλέπετε, η ιστορία του Παντελή Ζερβού μοιάζει βγαλμένη από αρχαία τραγωδία. Και τι ειρωνεία της μοίρας; Πληροφορήθηκε τα τραγικά νέα, όταν ήταν στη σκηνή του θεάτρου της Επιδαύρου.
Ο ηθοποιός ήταν παντρεμένος και είχε τρεις κόρες. Η οικογένεια ζούσε στο Παλαιό Φάληρο τον χειμώνα και τα καλοκαίρια η μητέρα με τις κόρες πήγαιναν στη Σαντορίνη, στον τόπο καταγωγής της. Εκεί, ήταν το καλοκαίρι του 1956, όταν ο σεισμός της 9ης Ιουλίου ισοπέδωσε το νησί, θάβοντας κάτω από τα ερείπια τη μικρή του κόρη, την 12χρονη Ευδοξία. Η γυναίκα του και οι άλλες δυο κόρες πρόλαβαν και βγήκαν απ’ το σπίτι και σώθηκαν. Το βράδυ λίγο πριν βγει στη σκηνή για να παίξει έμαθε το τραγικό νέο: «Σκοτώθηκε η Ευδοξούλα» του είπαν.
Ωστόσο, το δράμα έμελλε να έχει συνέχεια. Τρία χρόνια αργότερα, κατά την εκταφή, διαπιστώθηκε πως το κοριτσάκι είχε ενταφιαστεί ζωντανό (η σορός της είχε αλλάξει θέση μέσα στο φέρετρο).
Ο Παντελής Ζερβός κράτησε για πάντα μέσα του αυτό το μυστικό, ακόμα κι από τη γυναίκα του. Το εξομολογήθηκε λίγο πριν από το τέλος του.
Έλλη Λαμπέτη: Μια ζωή σαν αρχαίο δράμα
Αλλά και η ζωή της σπουδαίας Έλλης Λαμπέτη ήταν σαν αρχαίο δράμα, με τις τραγωδίες να διαδέχονται η μία την άλλη .Από τη γέννησή της, κιόλας, η Έλλη Λαμπέτη κλήθηκε να δώσει την πρώτη γενναία μάχη της για να κρατηθεί στη ζωή. Ο δίδυμος αδελφός της γεννήθηκε υγιής, όμως εκείνη, σχεδόν δεν ανέπνεε και οι ελπίδες για να ζήσει, έμοιαζαν λίγες. Αλλά η μικρή Ελένη Λούκου (αυτό ήταν το πραγματικό της όνομα) τους διέψευσε. Και κέρδισε την πρώτη «μάχη» για τη ζωή.
Όμως, ο θάνατος θα επέστρεφε στη ζωή της ξανά και ξανά, παίρνοντας από κοντά της τα αγαπημένα της πρόσωπα, αφήνοντας την πίσω διαλυμένη και βυθισμένη στον πόνο της απώλειας. Μέχρι, που επέστρεψε για να πάρει και την ίδια, πολύ νωρίς, ολοκληρώνοντας αυτή την αρχαία τραγωδία της οικογένειας Λούκου.
Το 1941 πέθανε από φυματίωση ο δίδυμος αδελφός της, Τάκης. Το χτύπημα για την Έλλη ήταν δυνατό. Έχασε το άλλο της μισό. Ήταν, τότε, μόλις 15 ετών. Τον θάνατο του δεν τον ξεπέρασε ποτέ. Πάντα, ένιωθε τον πόνο της απουσίας του.
Κατά τα Δεκεμβριανά σκοτώθηκε από αδέσποτη σφαίρα η μητέρα της. Η απώλεια την τσακίζει. Τα μεγάλα μαύρα μάτια της βυθίζονται όλο και περισσότερο στη μελαγχολία. Τον Μάρτιο του 1953 έχασε τον πατέρα της και δύο χρόνια χάνει την αδελφή της Κούλα από καρκίνο.
Το χτύπημα ήταν μεγάλο. Δεν μπορεί να διαχειριστεί και αυτή την απώλεια. Παθαίνει πάρεση (παράλυση του Bell), η οποία προκαλεί παράλυση της μιας πλευράς του προσώπου. Στην Έλλη είχε ως αποτέλεσμα να χάσει παροδικά το φως της.
Το 1958 χάνει από καρκίνο και την άλλη αδελφή της. Λίγα χρόνια αργότερα, φεύγει από καρκίνο και η άλλη αδελφή της, η Φωτεινή. Πλέον, η Λαμπέτη είναι σίγουρη ότι θα έχει την ίδια τύχη. Και ο χειρότερος φόβος της επιβεβαιώνεται το 1968, όταν διαγνώσθηκε και η ίδια με καρκίνο στο στήθος.
Λίγα χρόνια αργότερα κι ενώ έχει περάσει τη δικαστική περιπέτεια για την υιοθεσία της μικρής Ελίζας, που της στοίχισε ψυχικά, ο καρκίνος επέστρεψε πιο άγριος κι επιθετικός. Η Έλλη Λαμπέτη έχασε σταδιακά τη φωνή της, ενώ έφυγε από τη ζωή στις 3 Σεπτεμβρίου του 1983 και σε ηλικία 57 ετών.
Αρτέμης Μάτσας: Ο “χαφιές” της Κατοχής έζησε τη θηριωδία των Γερμανών
Στη συνείδηση του κοινού έχει περάσει ως ο προδότης των Γερμανών, αφού σε πολλές ταινίες υποδύθηκε το συγκεκριμένο ρόλο. Αλλά πού να ήξεραν πως ο Αρτέμης Μάτσας στην πραγματική ζωή, βίωσε στο πετσί του τη θηριωδία των Γερμανών!
Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Αθήνα, η μητέρα του είχε ήδη πεθάνει. Ο ηθοποιός, ο μεγαλύτερος αδελφός του και η αδελφή του ζούσαν μαζί με τον πατέρα τους, ο οποίος ήταν εβραϊκής καταγωγής.
Ο Πίνχας Μάτσας ένα βράδυ δεν γύρισε στο σπίτι. Τον είχαν συλλάβει οι Γερμανοί, οι οποίοι τον έστειλαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, απ’ όπου δεν γύρισε ποτέ. Λέγεται, ότι τον πατέρα Μάτσα τον έδωσαν στους Γερμανούς, οι χαφιέδες της εποχής. Ναι, αυτοί που αργότερα υποδύθηκε μοναδικά ο γιος του στον κινηματογράφο, αποδεικνύοντας τελικά πόσο σπουδαίος ηθοποιός ήταν.
Η «νεκροβάπτιση» της Αλίκης Βουγιουκλάκη
Η «εθνική μας σταρ», η «γατούλα» του ελληνικού κινηματογράφου χάριζε απλόχερα τη χαρά στο κοινό μέσα από την κοριτσίστικη ανεμελιά και τα νάζια της. Κι, όμως, η Αλίκη Βουγιουκλάκη από πολύ νωρίς γνώρισε το σκληρό πρόσωπο της ζωής.
Από πολύ νωρίς χρειάστηκε να παλέψει για τη ζωή της. Λίγους μήνες μετά τη γέννησή της αρρώστησε βαριά από βρογχοπνευμονία κι επειδή πίστευαν ότι θα πεθάνει, τη βάφτισαν στον αέρα, που τότε συνήθιζαν να την αποκαλούν «νεκροβάπτιση». Λίγο μετά, έγινε καλά.
Στα 8 της χρόνια έμεινε ορφανή από πατέρα. Ο Ιωάννης Βουγιουκλάκης, πρώην Νομάρχης Αρκαδίας και νομικός, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, δολοφονήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1943 από τον ΕΛΑΣ. Την απώλεια του πατέρα της, η Αλίκη Βουγιουκλάκη δεν κατάφερε ποτέ να την ξεπεράσει.
Κεντρική φωτό Finosfilm.com
Διαβάστε επίσης
Σασμός: Γιατί το τελευταίο βλέμμα του Πετρή στη μάνα του μας έκανε να πλαντάξουμε στο κλάμα;
Τραγωδία: Μάνα και κόρες πέθαναν μέσα σε 7 μήνες
Η Σμύρνη μου αγαπημένη της Μιμής Ντενίση, γίνεται σειρά στην ΕΡΤ!
Σχετικά Άρθρα
Google News