Αυτά τα «μαγικά» πλάσματα. Οι καλλιτέχνες

%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%cf%80%ce%bb%ce%ac%cf%83%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%bf%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b9%cf%84%ce%ad%cf%870Από τη Μαρίκα Αρβανιτοπούλου, δημοσιογράφο του πολιτιστικού ρεπορτάζ και υπεύθυνη επικοινωνίας πολιτισμού

Γοητευτικοί άνδρες, υπέροχες γυναίκες. Άνθρωποι που φορώντας το παλτό τους, δεν τους φοράει εκείνο. Η περπατησιά τους έξω στον δρόμο είναι αλλιώτικη. Κρατούν αλλιώς την τσάντα τους όταν είναι κουρασμένοι. Οταν στήνονται στον φακό, ξέρουν από πάντα πώς να το κάνουν. Στο καφέ οι κινήσεις τους είναι γεωμετρικές. Τη σωστή στιγμή ένα χαμόγελο, μια σύσπαση στο χείλος, ένα δάκρυ που δε βγαίνει. Το γέλιο τους έχει άλλη ένταση. Η σχέση τους με το χρήμα αφαιρετική. Αναρωτιέσαι, πώς ζουν; Μιλάνε στον λογιστή τους; Ψάχνουν έφορο γνωστό; Όταν κάνουν παιδιά φωτογραφίζουν υπέροχες κοιλιές, τόσο έξυπνα ρετουσαρισμένες που όταν έμεινα έγκυος κόντεψα να πάθω κόμπλεξ από το χάλι μου. Οι σχέσεις τους, οι ιδιωτικές εννοώ καλύπτονται με μια χρυσόσκονη μύθων, συνεντεύξεων με ατάκες τύπου: «ήξερα από την πρώτη στιγμή ότι η (0) ήταν το άλλο πλατωνικό μου μισό». Άσχετα αν το προηγούμενο βράδυ τον (την) είδες με τα μάτια σου να φιλάει με πάθος, όχι πάντως το πλατωνικό μισό. Κι όταν χωρίζουν και πάνε στην επόμενη σχέση, εκεί είναι που τρελαίνεσαι. «Με τον (την) κατάλαβαμε ότι δεν έπρεπε να χαλάσουμε για πάντα εκείνο το υπέροχο μαζί». Ή απλώς τους βλέπεις στα gossip να εξαπολύουν φρασούλες παρόμοιες ή και χειρότερες απ΄εκείνες της Τασσώς Καββαδία στο «Η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα».

Αυτοί είναι οι φίλοι μου, οι καλλιτέχνες. Τα μαγικά παιδιά που λάτρεψα στην σκηνή, στην κουβέντα, στη συνεργασία, στο ταξίδι.

Πλάσματα… Πας ένα βήμα παρακάτω. Από τον μεγάλο τραγουδιστή που λίγα τα λόγια του, αλλά μεγάλη η καρδιά του, μέχρι την επίδοξη σταρλετίτσα που θέλει εξώφυλλο στο ΒΗΜΑΓΚΑΖΙΝΟ, γιατί «τώρα είναι η στιγμή της».

Οι απ’ έξω φίλοι μου χαριτολογώντας μου λένε, αντέχεις;

Είναι σαν να ρωτάς τον φούρναρη αν αντέχει τη ζέστη. Τον οικοδόμο τη σκαλωσιά. Τον γιατρό το αίμα. Τον δάσκαλο το κωλόπαιδο. Αυτό έμαθες, αυτό κάνεις.

Ζεις στιγμές, όπως, «να σας συστήσω από δω την πιο βασική μου συνεργάτιδα, την εξ απορρήτων μου, τον άνθρωπο που με στηρίζει και δεν κάνω βήμα χωρίς αυτήν». Μέχρι, την επική ατάκα που είπε άγνωστος σκηνοθέτης μετά από 13 συνεντεύξεις: «Περίμενα κάτι παραπάνω».

Αυτά τα μαγικά πλάσματα, οι καλλιτέχνες.

Με το τσουνάμι των αποκαλύψεων τις τελευταίες ημέρες πολλοί από εμάς μείναμε… παγωτό. Μα τον είχα γνωρίσει και μου είχε φανεί πολύ αξιοπρεπής. Μα όταν του έκανα συνέντευξη, δεν κατάλαβα τίποτα.

Μα όταν ταξιδέψαμε μαζί αεροπορικώς για το Λονδίνο, δεν κατάλαβα τις ώρες που πέρασαν. Η αθέατη πλευρά των ανθρώπων. Να είναι πάντα εκεί. Να παραμονεύει σε κάθε μας βήμα. Ο μεγάλος άγνωστος εαυτός που αποκαλύπτεται σχεδόν πάντα εκ των υστέρων. Χειρότερο, όμως, είδος, είναι ο κόλακας και ο γλείφτης του καλλιτέχνη. Αυτός που παίρνει φως από τον φωτεινό… αυτός που για δυο λεπτά δημοσιότητας, πουλάει την ψυχή του στον διάβολο. Αυτό το είδος το γλιστερό που κάνει likes στην οποιαδήποτε βλακεία του ειδώλου του και χαριεντίζεται ανταλλάσσοντας χαριτωμενιές του τύπου,«είσαι ο ένας και μοναδικός. Σκορπίζεις φως, γιατί είσαι Θεός».

Άναλογιστείτε, πόσους (πόσες) τέτοιους έχουμε στα διπλανά γραφεία; Και πόσο τοξικοί γίνονται για τη ζωή μας.

Κοινό είχε και ο Νίκος Κοεμτζής. Τον λατρέψαμε μετά την Παραγγελιά του Τάσιου. Για λόγους πολιτικούς πρωτίστως. Και τον Άκη Πάνου που έκανε έγκλημα (παλιάς κοπής) για λόγους τιμής αγαπήσαμε και συμπονέσαμε κι ήρθαμε στη θέση του.

Οι βιασμοί ανηλίκων και μόνο αυτοί εμπίμπτουν σε άλλο είδος κώδικα. Κι εκεί δεν έχουν συγχώριο, ούτε οι φωτεινοί, ούτε τα μαγικά πλάσματα, ούτε κι οι φίλοι τους οι γλίτσες.

Οχι στην πυρά. Εκεί κανείς. Στην παντοτινή όμως καταδίκη της συνείδησης. Οση και όποια έχει ο καθένας.

Ο πατέρας μου, μύρο το κύμα που τον τύλιξε, μου ‘λεγε «η τιμή, τιμή δεν έχει και χαράς τον που την έχει».

Σχετικά Άρθρα
Ο Θανάσης Σαράντος σκηνοθετεί το «Κουαρτέτο» του Χάινερ Μύλλερ
Ο Θανάσης Σαράντος σκηνοθετεί το «Κουαρτέτο» του Χάινερ Μύλλερ
"Θέατρο Τέχνης": Γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου προσφέροντας μειωμένα εισιτήρια για τις παραστάσεις του!
“Θέατρο Τέχνης”: Γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου με μειωμένα εισιτήρια για τις παραστάσεις του!
To “MOMENT” της Ειρήνης Αναγνωστοπούλου προσθέτει 4 extra παραστάσεις για να το προλάβετε!
To “MOMENT” της Ειρήνης Αναγνωστοπούλου προσθέτει 4 extra παραστάσεις για να το προλάβετε!
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: «Ας τραγουδήσουμε στο εύθραυστο καράβι της ύπαρξής μας»
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: «Ας τραγουδήσουμε στο εύθραυστο καράβι της ύπαρξής μας»
"ΡΟΥΑ ΜΑΤ": Μια διαφορετική (θεατρική) παρτίδα ξεκινά στο ιστορικό μπιλιαρδάδικο της πλατείας Αμερικής
“ΡΟΥΑ ΜΑΤ”: Μια διαφορετική θεατρική παρτίδα ξεκινά στο ιστορικό μπιλιαρδάδικο της πλατείας Αμερικής
Μία διαφορετική Golfώ στο Θέατρο 104
Μία διαφορετική Golfώ στο Θέατρο 104

Ακολουθήστε μας στο Google News
και ενημερωθείτε πρώτοι για τα νέα άρθρα του