Τα μυστήρια των αρχαίων Αιγυπτίων είναι τεράστια, αλλά τα μυστκά ομορφιάς τους, πλέον δεν είναι καθόλου κρυφά. Το μακιγιάζ μπορεί να φαίνεται ότι είναι μια σύγχρονη υπόθεση -εξελισσόμενη σε μια βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων – αλλά πρέπει να αποδεχτούμε ότι τα καλλυντικά ήταν εξίσου σημαντικά για την καθημερινή ζωή στον αρχαίο κόσμο. Από την εποχή της Αιγυπτιακής αυτοκρατορίας, άνδρες και γυναίκες από όλες τις κοινωνικές τάξεις εφάρμοζαν ελεύθερα eyeliner, σκιά ματιών, κραγιόν και ρουζ. Είπατε κάτι;
Ο νέος κόσμος αντιλαμβάνεται τη γοητεία των Αιγύπτιων γυναικών μέσα από τη λάμψη δύο διάσημων βασιλισσών: της Κλεοπάτρας και της Νεφερτίτης. Ήταν, μάλιστα, το 1963, όταν η Ελίζαμπεθ Τέιλορ έδινε σάρκα και οστά στη μυστηριακή αιγυπτιακή ομορφιά υποδυόμενη την Κλεοπάτρα στο ομώνυμο έπος. Το 2017, η Rihanna την απογειώνει αποτίοντας φόρο τιμής στην αιώνια ομορφιά της Νεφερτίτης με ένα εξώφυλλο της Vogue Arabia. Και οι δύο ιέρειες της ομορφιάς φορούσαν έντονη μπλε σκιά ματιών και παχύ, σκούρο eyeliner.
Ωστόσο, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι δεν εφάρμοζαν make up μόνο για να βελτιώσουν την εμφάνισή τους – τα καλλυντικά είχαν επίσης πρακτικές χρήσεις ή τελετουργικούς συμβολισμούς.
Οι πιο εκλεπτυσμένες ρουτίνες ομορφιάς λάμβαναν χώρα στις τουαλέτες των πλούσιων Αιγύπτιων γυναικών. Μια τυπική, ευκατάστατη γυναίκα που έζησε κατά τη διάρκεια του Μέσου Βασιλείου (περίπου 2030-1650 π.Χ.) πριν εφαρμόσει οποιοδήποτε μακιγιάζ, θα προετοίμαζε πρώτα το δέρμα της. Και στις γιορτές πάντα θα φόραγε αρωματικούς κώνους στα μαλλιά και περίτεχνα κολιέ.
Το τελετουργικό της απόλυτης ομορφιάς
Θα έκανε απολέπιση στο δέρμα της, χρησιμοποιώντας άλατα από τη Νεκρά Θάλασσα, διαφορετικά, θα απολάμβανε ένα λουτρό γάλακτος – εφαρμόζοντας στο πρόσωπο μια μάσκα προσώπου – οι μάσκες προσώπου με γάλα και μέλι ήταν δημοφιλείς θεραπείες την εποχή εκείνη. Δεν θα ξεχνούσε να βάλει τα σφαιρίδια θυμιάματος στις μασχάλες της ως αποσμητικό, ενώ τα έλαια με έγχυση λουλουδιών ή μπαχαρικών θα μαλάκωναν την επιδερμίδα της. Οι Αιγύπτιοι είχαν εφεύρει επίσης μια φυσική μέθοδο αποτρίχωσης με μείγμα μελιού και ζάχαρης. Το «sugaring», όπως αποκαλείται σήμερα, άρχισε να εφαρμόζεται ξανά από εταιρείες ομορφιάς ως μια λιγότερο επώδυνη εναλλακτική λύση απέναντι στο ζεστό κερί.
Έπειτα από όλα τα παραπάνω, μια υπηρέτρια θα έφερνε τα απαραίτητα προϊόντα και εργαλεία για να δημιουργηθεί το τέλειο αιγυπτιακό μακιγιάζ. Τα δοχεία στα οποία φυλάσσονταν αποτελούσαν πολυτελή αντικείμενα τέχνης που επικοινωνούσαν την κοινωνική υπόσταση κάθε γυναίκας.
Οι υπηρέτες στη συνέχεια θα δημιουργούσαν σκιά ματιών αναμειγνύοντας σκόνη μαλαχίτη με ζωικό λίπος ή φυτικά έλαια. Ενώ η κυρία θα καθόταν στην τουαλέτα της, μπροστά από ένα γυαλισμένο χάλκινο “καθρέφτη”, η υπηρέτρια θα χρησιμοποιούσε ένα μακρύ πινέλο από ελεφαντόδοντο για να απλώσει την πλούσια πράσινη χρωστική ουσία. Όπως ακριβώς και σήμερα, η σκιά ματιών θα ακολουθούσε μια παχιά γραμμή μαύρου μολυβιού γύρω από τα μάτια της. Το μολύβι τύπου Kohl χρησιμοποιήθηκε τόσο και από τα δύο φύλα όσο και από όλες τις κοινωνικές τάξεις για να προστατεύσει τα μάτια από το έντονο φως του ήλιου της ερήμου.
Οι τελευταίες πινελιές στο μακιγιάζ αυτής της κυρίας θα ήταν, φυσικά, κόκκινο κραγιόν – μια κλασική εμφάνιση ακόμα και σήμερα. Για να φτιάξει το χρώμα, η ώχρα αναμίχθηκε με ζωικό λίπος ή φυτικό λάδι, αν και η Κλεοπάτρα ήταν γνωστό ότι συνέθλιβε σκαθάρια για την τέλεια απόχρωση του κόκκινου.
Βέβαια, αυτά τα εξαιρετικά τοξικά παρασκευάσματα, συχνά αναμεμιγμένα με χρωστικές ουσίες που εξάγονται από ιώδιο και βρόμιο, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σοβαρή ασθένεια ή μερικές φορές και το θάνατο – πιθανώς μάλλον από εκεί προέρχεται και η φράση “φιλί του θανάτου”.
Σχετικά Άρθρα
Google News