Νικολέτα Πέτρογλου: Μια γυναίκα στο πιλοτήριο ενός Airbus μιλάει στο infowoman.gr

Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος 7 το πρωί . Η πτήση της Aegean από Αθήνα για Λονδίνο είναι έτοιμη προς αναχώρηση. Στο cockpit του αεροσκάφους, δίπλα στον κυβερνήτη, η 35χρονη συγκυβερνήτης Νικολέτα Πέτρογλου. Μας υποδέχεται με ένα πλατύ χαμόγελο και παραχωρεί στο infowoman.gr μια μοναδική συνέντευξη, κυριολεκτικά στον αέρα!

-Πώς μια γυναίκα παίρνει την απόφαση να γίνει πιλότος; Ήταν όνειρο ζωής;

Ακριβώς αυτό. Ήταν όνειρο ζωής και είναι ακόμα… ζω το όνειρό μου καθημερινά!

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Γερμανία και όπως όλοι οι μετανάστες, ερχόμασταν κάθε καλοκαίρι οικογενειακώς στην Ελλάδα.

Έχω την εικόνα ξεκάθαρα μπροστά μου, ενός μικρού κοριτσιού με δυο κοτσιδάκια και ένα τεράστιο λούτρινο κουνελάκι να μπαίνει μέσα στο αεροσκάφος της παλιάς Ολυμπιακής, να κοιτάει το πιλοτήριο με ορθάνοιχτα μάτια και να την ρωτάει ο καπετάνιος τι θα γίνει όταν μεγαλώσει… και εκείνη παίρνοντας μια βαθιά ανάσα να απαντάει:

«Αυτό που κάνεις εσύ θα κάνω κι εγώ… θα πετάω αεροπλάνο!»

Κάπως έτσι λοιπόν πάρθηκε η απόφαση να γίνω πιλότος. Το ότι είμαι γυναίκα δεν υπήρξε καν στο μυαλό μου σαν πιθανό εμπόδιο ή σαν δυσκολία!

Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με ανοιχτούς ορίζοντες και με γονείς χωρίς προκαταλήψεις και ταμπού.

Με μεγάλωσαν ώστε να είμαι ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος, να μην διαχωρίζω τους ανθρώπους σε φύλο και ότι μια γυναίκα δεν διαφέρει σε τίποτα από έναν άντρα.

Μπορεί να πετύχει τα πάντα αρκεί να το αγαπάει και να παλέψει για αυτό!

Το 2012 με ένα παλιό Renault Twingo άφησα πίσω την χώρα που μεγάλωσα και οδήγησα μόνη μου από την Κολωνία μέχρι την Ιταλία και μετά με το καράβι Ηγουμενιτσα, ως τελικό προορισμό την Αθήνα.

Το πτυχίο του πιλότου το πήρα σε μια σχολή στην Γερμανία.

-Είστε συγκυβερνήτης στην AEGEAN εδώ και έξι χρόνια. Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σας;

Είχα κάνει δυο διαφορετικές δουλειές μέχρι την στιγμή που είδα την ανακοίνωση της AEGEAN, που καλούσε νέους πιλότους στο Ίντερνετ και σκέφτηκα πως το ένστικτο μου, το οποίο μου είπε να φύγω από την Γερμανία μόλις επιβεβαιώθηκε. Έδωσα τα χαρτιά μου και μετά από συνέντευξη και εκπαίδευση υπέγραψα το συμβόλαιο μου το Φεβρουάριο του 2014!

Υπάρχουν ακόμα μέρες που κάθομαι στο πιλοτήριο και δεν μπορώ να πιστέψω ότι ήμουν στη σωστή στιγμή στο σωστό σημείο και κάνω αυτό που αγαπώ!

Για κάθε συγκυβερνήτη ο στόχος του είναι να βγει κάποια μέρα κυβερνήτης!

Η διαδικασία αυτή ξεκινάει μετά από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, το οποίο καθορίζει η κάθε εταιρία ανάλογα με τα δικά της στάνταρ.

Είναι μακρά και απαιτητική όλη η διαδικασία στο να φτάσεις πραγματικά να γίνεις κυβερνήτης και να πετάς την αριστερή θέση στο πιλοτήριο.

Η εταιρία μου δίνει πολλές δυνατότητες να αναπτυχθείς και να εξελιχθείς σαν επαγγελματίας .

Ο επόμενος στόχος μου λοιπόν είναι όταν έρθει η ώρα να βγω κυβερνήτης!

%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%ad%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%ad%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%b3%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b3%cf%85%ce%bd%ce%b1%ce%af%ce%ba%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b90

-Πώς ήταν για εσάς η πρώτη φορά που πετάξατε στα σύννεφα… όχι ως επιβάτης αλλά ως πιλότος πια;

Και βέβαια υπήρξε άγχος την πρώτη φορά που πέταξα.. όχι τόσο ότι θα πετάξω, αλλά πιο πολύ ότι είχα εκπαίδευση και προσπαθούσα να τα πάω καλά!

Εμείς οι χειριστές πηγαίνουμε κάθε έξι μήνες στον εξομοιωτή, όπου εκπαιδευόμαστε και περνάμε αξιολόγηση στην διαχείριση βλαβών, ώστε να είμαστε όσο το δυνατό καλύτερα προετοιμασμένοι και εκπαιδευμένοι!

Φόβος δεν υπάρχει, επειδή είμαστε πολύ καλά εκπαιδευμένοι και ξέρουμε να αντιμετωπίσουμε το οτιδήποτε μπορεί να συμβεί.

– Είστε μητέρα ενός κοριτσιού. Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάσετε τους δυο ρόλους;

Ναι έχω μια κόρη 15 μηνών, την Αναστασία μου!

Νομίζω όλες οι εργαζόμενες μητέρες αντιμετωπίζουμε τις ίδιες δυσκολίες.

Έχουμε 100 ρόλους και προσπαθούμε να ήμαστε σε όλους ταυτόχρονα άψογες και να κρατάμε ισορροπίες.

Πάντα αναρωτιόμουν πώς η μαμά μου δεν αρρώσταινε ποτέ, τώρα κατάλαβα πως αρρώσταινε απλά δεν είχε χρόνο να το δείξει!

Δεν νομίζω λοιπόν ότι ζω κάτι διαφορετικό από τις άλλες μαμάδες!

Η μόνη διαφορά ισως είναι πως εμείς οι ιπτάμενοι θα ξυπνήσουμε σήμερα στις 3 το πρωί και αύριο στις 6 και αντί να είμαστε σε ένα γραφείο, θα πάμε Σαντορίνη και Μύκονο, Λονδίνο ή Παρίσι… Και η λίστα συνεχίζεται..

Αλλά και 5 η ώρα να πετάξω σημαίνει ότι το αργότερο στις 12 θα σχολάσω. Το καλοκαίρι λοιπόν θα τρέξω σπίτι, μαγιό και θάλασσα με την μπουμπού!

Ευτυχώς υπάρχει πολύ μεγάλη βοήθεια και από το οικογενειακό περιβάλλον, αλλά και από την εταιρία μου, που με διευκολύνει στον προγραμματισμό των πτήσεων.

Είναι πολύ πολύ σημαντικό αυτό για μια νέα μητέρα η οποία ψάχνει ακόμα τα πατήματα της να έχει backup από την δουλειά της!

%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%ad%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%ad%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%b3%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b3%cf%85%ce%bd%ce%b1%ce%af%ce%ba%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b92

-Έχετε «ξεναγήσει» τη μικρή στο πιλοτήριο ;

Γύρισα στην δουλειά όταν η κόρη μου ήταν 5 μηνών. Πριν ξεκινήσω να πετάω και πάλι, έπρεπε να περάσω αξιολόγηση στον εξομοιωτή επειδή λόγω εγκυμοσύνης ήμουν ένα χρόνο εκτός!

Χρειάστηκε να πάω για 4 μέρες στη Γερμανία γιατί εκεί κάνουμε την εκπαίδευση μας.

Δεν γινόταν εκ των πραγμάτων λόγω θηλασμού, να αφήσω το μωρό που δεν είχε πιάσει μπιμπερό ποτέ πίσω στην Αθήνα. Η λύση ήταν να πάρω την μικρή και τον άντρα μου στη Φρανκφούρτη.

Αυτό από τότε έχει γίνει άλλες δυο φορές. Συνολικά η μικρή έχει πετάξει 8 φορές και το αρχικό μου άγχος μήπως τυχόν και πονέσουν τα αυτάκια της ή μήπως κουραζόταν παίζοντας με τους επιβάτες στις μπροστινές και πίσω σειρές στο αεροπλάνο.

Ήταν σαν να είχε πετάξει 100 φορές. Ξεκάθαρα το DNA!

-Τι μήνυμα στέλνετε στα νέα κορίτσια που θέλουν να ακολουθήσουν το επάγγελμα σας;

Στα κορίτσια που θέλουν να ακολουθήσουν το επάγγελμα μου, έχω να πω πως αν είναι το όνειρο τους να μην φοβούνται τίποτα. Όταν κάνουμε αυτό που αγαπάμε, κάπως όλα μαγικά σαν παζλ ενώνονται…

Αυτό το επάγγελμα θέλει μεράκι. Και οποίος το έχει, θα πετύχει.

Πιστεύω πως αν καταφέρεις να κάνεις μια δουλειά που αγαπάς όλα τριγύρω κάπως μπαίνουν στην σειρά..

Όσο και κουρασμένη να είμαι από δόντια, εφιάλτες και θηλασμούς μέσα στη νύχτα, όταν μπαίνω στο αεροπλάνο τα ξεχνάω όλα. Και μόλις γυρνάω σπίτι και η Αναστασία μου βγάζει τα γαλόνια από το πουκάμισο μου.. πάλι τα ξεχνάω όλα..

Γιατί αυτό σημαίνει να είμαστε γυναίκες. Μπορούμε να κάνουμε πάρα μα πάρα πολλά!

Σχετικά Άρθρα
Δώρα Λαβαζού: «Δεν είναι μίασμα να είσαι θηλυκό, είναι ευλογία, απλά βάλε όρια σ' εσένα αλλά και στους άλλους»
Δώρα Λαβαζού: «Δεν είναι μίασμα να είσαι θηλυκό, είναι ευλογία, απλά βάλε όρια σ’ εσένα αλλά και στους άλλους»
Δώρα Τσαμπάζη: «Δεν είμαστε καημένες, είμαστε μαχήτριες....»
Δώρα Τσαμπάζη: «Δεν είμαστε καημένες, είμαστε μαχήτριες….»
Μάνια Μπικώφ: «H κάθε γυναίκα να ξέρει ότι δεν είναι μόνη σε οτιδήποτε κι αν της συμβεί»
Μάνια Μπικώφ: «H κάθε γυναίκα να ξέρει ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΗ σε οτιδήποτε κι αν της συμβεί»
Αθανασία Παππά: «Δεν επέτρεψα να νιώσω μειοψηφία σε επαγγέλματα που θεωρούνταν αντρικά»
Αθανασία Παππά: «Δεν επέτρεψα να νιώσω μειοψηφία σε επαγγέλματα που θεωρούνταν αντρικά»
Σοφία Καζαντζιάν: «Να πάψουμε να είμαστε πουλιά προς αναζήτηση κλουβιού»
Σοφία Καζαντζιάν: «Να πάψουμε να είμαστε πουλιά προς αναζήτηση κλουβιού»
Θεώνη Κουφονικολάκου: «Να μας απασχολήσει η τροφοδότηση ιδιοκτησιακής αντίληψης για τη γυναικεία ζωή»
Θεώνη Κουφονικολάκου: «Να μας απασχολήσει η τροφοδότηση ιδιοκτησιακής αντίληψης για τη γυναικεία ζωή»

Ακολουθήστε μας στο Google News
και ενημερωθείτε πρώτοι για τα νέα άρθρα του